Popular Bible Verses from Lûqa 17

Share

Dima Îsayî mêrikî ra va: “Wurze û şo. Îmanê to ti xelisnayî.”

Eke roje de hewt rey vera şima de gune bikero, la hewt rey bêro şima het û vajo mi tewbe kerd, efû bikerê.”

Înan miyan ra yewî gama ke ewnîya şîfa dîya, ageyra Îsayî het. Bi vengo berz Homayî rê hemd kerd. Kol bi linganê Îsayî û Ey rê sipas kerd. Eno mêrik Samîrîyeyij bi.

Dîqet bikerê! Eger waye yan zî birayê şima yo bawermend gune bikero, îqaz bikerê. Eger tewbe bikero, efû bikerê.

Îsayî va: “Înanê ke şîfa dî des kesî nêbî? New kesê bînî hê ça?

Îsayî înan ra wina va: “Eke qasê heba xerdelî îmanê şima bibo, şima ena tuyêre ra vajê ‘Kokê xwu ra webe û derya de bironîye’ şima rê îtaet kena.

O ke biwazo ganê xwu bixelisno do ey vindî bikero, o ke ganê xwu vindî bikero zî do ey bixelisno.

Îsayî şagirdanê xwu ra wina va: “Damê ke însanî fînenê gune miheqeq tim do estbê. Feqet, wey halê înan rê ke enê rê benê wasita! Wey halê ey rê ke enê merdimanê mutewazîyan ra yewî fîneno gune! Eke kerraya arêyî debo vîyeyê yewê winasî û bierzîyo deryayî miyan, hîna bixeyr o.

“Senî ke zemanê Nûhî de biyo, ameyişê Benîademê Semawî de zî do winî bo. Heta roja ke Nûh wenişt gemî însanan werdêne, şimitêne û zewicîyayne. Dima tofan wurişt, heme helak kerdî.