Popular Bible Verses from Maitiú 26

Share

Coiṁéadaigiḋ agus guiḋigiḋ naċ dtéiġiḋ sib isteaċ i gcaṫuġaḋ. Tá an spioraḋ, leoga, toilteannaċ, aċt tá an ċolann lag.

Annsin deir sé leo: Tá brón an ḃáis féin ar m’anam; fanaigiḋ annseo, agus déanaigiḋ faire liom.

Agus ar dul giota beag ċun tosaiġ dó, ṫuit sé ar a aġaiḋ, ag guiḋe, agus ag ráḋ: A Aṫair, má’s féidir é, gaḃaḋ an ċailís seo ṫarm. Aċt ciḋeaḋ, ná bíoḋ mar is toil liom-sa, aċt mar is toil leat-sa.

Óir is í seo m’ḟuil na tiomna nua a ḋoirtfear ar son móráin ċun maiṫeaṁnas na bpeacaiḋe.

Agus le linn dóiḃ a ḃeiṫ ag suipéar, ġlac Íosa arán, agus ḃeannuiġ, agus ḃris, agus ṫug dá deisciobail é, agus duḃairt: Glacaigiḋ, agus iṫigiḋ: Is é seo mo ċorp.

Agus ag breiṫ ar an ċailís dó, ṫug sé buiḋeaċas, agus ṫug dóiḃ, ag ráḋ: Ólaigiḋ uilig dí seo.

Agus tig sé ċuig a ḋeisciobail, agus ġeiḃ sé ina gcodlaḋ iad, agus deir sé le Peadar: An aṁlaiḋ naċ dtiocḟaḋ leat ḟaire a ḋéanaṁ liom ar feaḋ aon uaire aṁáin?

Agus deirim liḃ, ní ólfaiḋ mé feasta de’n toraḋ seo na fíneaṁna, go dtí an lá sin nuair a ólḟas mé go nua mar aon liḃ-se é i ríoġaċt m’Aṫar.

Agus ċuiṁniġ Peadar ar an ḟocal a duḃairt Íosa: Sul a scairtiḋ an coileaċ, séanfaiḋ tú mé trí h-uaire. Agus ċuaiḋ sé amaċ agus ġoil sé go géar.

Éiriġigiḋ, téiġimís: féaċ, tá an té a ḃraiṫḟeas mé i n-aice linn.

Annsin deir Íosa leis: Cuir do ċlaiḋeaṁ ṫar ais ina áit féin: óir gaċ aoinneaċ a ġlacḟas an ċlaiḋeaṁ, is leis an ċlaiḋeaṁ a ṫuitfeas sé.