Un Gott hieed däm Jung siene Stemm, un eena von siene Enjel roopt Hagar vom Himmel un säd: Waut es loos, Hagar? Hab nich Angst, wiels Gott haft däm Jung siene Stemm jehieet, doa wua hee nu es. Sto opp, recht däm Jung aun un hool am faust bie de Haunt. Ekj woa am een grootet Volkj moaken.