پیدایش ۸
۸
۱ خودا، نوح و تومامٚ اهلی و وحشی حیوانأنَ کی اونٚ اَمرأ کشتی دورون ایسَه‌بید، خأطرَ ندَه، هَنٚ وأسی ایتأ باد زیمینٚ سر اوسه کوده و آب یواش یواش بیجیر بوشو. ۲ تومامٚ جولفٚ آبأنی کی زیمینٚ جیر نهَه‌بید، بند بموییدی، آسمان بِیسَه و دِه سیل و وارشی آسمانٚ جأ نوأرستی. ۳ آب یواش یواش زیمینٚ سر فروکش بوکوده و بعدٚ صد و پنجاه روز آب بیجیر بوشو. ۴ هفتمی ماه، هیفدهمی روزٚ میأن، کشتی کویأنٚ آراراتٚ جور به گیل بینیشته. ۵ تا دهمی ماه، آب هَطو بیجیر شویی و اوّلی روز جٚه دهمی ماه، کویأنٚ لچه جٚه آبٚ جیر نمایانَ بوستیدی. ۶ چهل روز کی بوگوذشته، نوح کشتی پنجره‌یَ کی چأکوده‌بو، وأکوده ۷ و ایتأ سیاه کلاچَ اوسه کوده بیرون. کلاچ پر زه‌یی شویی اَمویی تا کی زیمین خشکَ بوسته. ۸ بأزین نوح ایتأ کبوترَ پرَ ده کی بفهمه زیمینٚ سر آب بیجیر بوشو یا نه. ۹ ولی کبوتر خشکی‌یَ نیده کی بینیشینه چونکی آب همه جایَ بپوشأنه‌بو و پر بزه وأگردسته نوحٚ ورجأ کی کشتی دورون ایسَه‌بو و نوح خو دسَ درازَ کوده و کبوترَ بیگیفته بأورده کشتی دورون. ۱۰ نوح هفت روزٚ دیگر منتظر بِیسَه، بأزین دوواره کبوترَ پرَ دَه. ۱۱ غروب دم کبوتر وأگردسته بمو نوحٚ ورجأ و ایتأ زیتونٚ درختٚ سبزٚ ولگَ به نوک دأشتی. پس نوح بفهمسته کی آب زیمینٚ سر فروکش بوکوده. ۱۲ اون هفت روزٚ دیگرم منتظر بِیسَه، بأزین دوواره ایتأ کبوترَ پرَ دَه. ولی کبوتر دِه اونٚ ورجأ وأنگرسته. ۱۳ نوح شیشصد و یک ساله بو کی اوّلی ماهٚ اوّلی روزٚ میأن، زیمین خوشکَ بوسته و نوح کشتی درپوشَ اوسأده، بیده کی زیمین خوشکَ بوسته. ۱۴ و دوّمی ماه، بیست و هفتمی روزٚ میأن زیمین دِه خوشکٚ خوشک بو. ۱۵ بأزین خودا نوحَ بوگفته: ۱۶ «کشتی جأ بیأ بیرون، تو تی زن، تی پسرأن، تی عروسأنم، تی اَمرأ. ۱۷ تومامٚ جاندارأنی کی تی ورجأ ایسَه‌ییدی، هر موجودٚ زنده جٚه پرنده‌یأن، حیوانأن و خزنده‌یأن و جونده‌یأن، تی اَمرأ بیرون بأور کی زیمینٚ سر پخشَ بید و دونیا دورون بارور و زیادَ بید.» ۱۸ پس نوح و اونٚ زن، خوشأنٚ پسرأن و عروسأنٚ اَمرأ بیرون بموییدی. ۱۹ تومامٚ جاندارأن، تومامٚ پرنده‌یأن و تومامٚ خزنده‌یأن و جونده‌یأن، هر کدام خوشأنٚ همجنسٚ اَمرأ کشتی جأ بیرون بموییدی.
۲۰ نوح خوداوندٚ رِه قوربانگاه چأکوده و جٚه تومامٚ حیوانأنٚ پاک و پرنده‌یأنٚ پاکَ بیگیفته و قوربانگاه سر، قوربانی‌یٚ سوجأنئنی#۸:۲۰ قوربانی‌یٚ سوجأنئنی ایتأ قوربانی بو کی حیوان قوربانگاهٚ سر در حوضورٚ خودا کاملاً سوجأنه‌ییدی. تقدیم بوکوده. ۲۱ خوروم عطری کی قوربانی جأ راستَ بوسته به خوداوندٚ مشام فأرسه، پس خو دیلٚ میأن بوگفته: «دِه هیوخت زیمینَ اینسأنٚ وأسی لعنت نوکونم، هر چند اینسأن جٚه زأکی خو دیلٚ میأن نیّتٚ بد دأره و دِه هیوخت تومامٚ جاندارأنَ هلاکَ نوکونم اوطو کی قبلاً بوکودم.
۲۲ «تا وختی کی دونیا بر قرار ایسه،
کاشت و بردأشت،
سرما و گرما،
تابستان و زمستان،
روز و شب
پا بر جا مأنیدی.»
Currently Selected:
پیدایش ۸: گیلکی (رشتی)
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2010-2019 Gilak Media
