اِشعیا 24
24
داوری جهان
1هان، خداوند زمین را خراب و ویران می‌کند؛
او سطح آن را معوّج ساخته،
ساکنانش را پراکنده می‌سازد.
2همگان به یک سرنوشت دچار خواهند شد:
کاهن همانند قوم،
ارباب همانند غلام،
خاتون همانند کنیز،
فروشنده همانند خریدار،
قرض‌گیرنده همانند قرض‌دهنده،
بدهکار همانند طلبکار.
3زمین به‌کل ویران خواهد شد،
و همه چیز به یغما خواهد رفت،
زیرا که خداوند چنین فرموده است.
4زمین خشک و پژمرده می‌گردد؛
جهان کاهیده و پژمرده می‌شود؛
بزرگانِ زمین کاهیده می‌گردند.
5زمین به سبب#24:5 یا ”زیر“. ساکنانش مُلوَّث شده است،
زیرا از شرایع تجاوز کرده‌اند؛
فرایض را زیر پا نهاده‌اند
و عهد جاودانی را شکسته‌اند.
6پس لعنت زمین را فرو می‌بلعد
و ساکنانش به سزای تقصیراتشان می‌رسند.
آری، ساکنان زمین سوخته‌‌‌اند،
و جز شماری اندک باقی نمانده‌اند.
7شراب ماتم می‌کند و مو خشک می‌شود،
و شاددلان جملگی آه می‌کشند.
8نوای شادِ دَف دیگر شنیده نمی‌شود،
آواز خوش‌گذرانان قطع شده است،
و چنگ شادی‌بخش خاموش گشته است.
9شراب را دیگر با آوازخوانی نمی‌آشامند،
و مُسکِرات به کام نوشندگان تلخ شده است.
10شهرِ ویرانه، منهدم شده،
و درب منازل بسته است تا کسی داخل نشود.
11در معابر غوغایی برای شراب برپاست؛
خوشیها به اندوه بدل گشته،
و شادیها از زمین رخت بسته است.
12شهر، ویران رها گشته،
و دروازه‌هایش خُرد شده است.
13آری، بر زمین چنین خواهد بود،
و در میان قومها چنین.
همچون تکاندن درخت زیتون،
و مانند خوشه‌های باقیمانده پس از انگورچینی.
14آنان آواز خود را بلند کرده، فریاد شادمانی سر خواهند داد،
و از مغرب کبریایی خداوند را اعلام خواهند کرد.
15پس در مشرق خداوند را جلال دهید،
و در سواحل دریاها نام یهوه خدای اسرائیل را برافرازید.
16از کرانهای زمین سرود حمد به گوش می‌رسد که می‌گوید:
«جلال باد بر آن عادل!»
اما من گفتم:
«آه که تلف شدم! آه که تلف شدم!
وای بر من!
خیانت‌پیشگان خیانت می‌ورزند؛
آری، خیانت‌پیشگان سخت خیانت می‌ورزند.»
17ای ساکنان زمین
وحشت و گودال و دام در انتظار شماست.
18هر آن که از آوای وحشت‌آور بگریزد
در گودال خواهد افتاد،
و هر آن که از گودال به در آید
در دام گرفتار خواهد شد.
زیرا که روزنه‌های آسمان گشوده شده است
و پایه‌های زمین می‌لرزد.
19زمین به‌تمامی در هم شکسته است،
زمین سراپا شکاف برداشته است،
زمین سخت به جنبش درآمده است.
20زمین چون مستان، افتان و خیزان است،
و همچون آلاچیقی در تندباد، بر خود می‌لرزد.
بار گناهش سنگین است؛
می‌افتد و دیگر بر نخواهد خاست.
21در آن روز، خداوند قدرتهای آسمانی را در آسمان،
و پادشاهان زمین را بر زمین
سزا خواهد داد.
22آنان بسان زندانیانی در سیاه‌چال،
گردِ هم آورده خواهند شد.
در زندان محبوس خواهند گشت،
و پس از ایام بسیار جزا خواهند یافت.
23ماه خجل خواهد شد
و خورشید، شرمسار،
زیرا خداوند لشکرها
شکوهمندانه پادشاهی خواهد کرد،
بر کوه صَهیون و در اورشلیم،
و به حضور مشایخ خویش.
Currently Selected:
اِشعیا 24: nmv
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop
