مَتّی 14

قتل یحیای تعمیددهنده

مَتّی 14‏:1‏-12 – مَرقُس 6‏:14‏-29

1در آن زمان آوازۀ عیسی به گوش هیرودیسِ حاکم#14‏:1 در یونانی، ”تِترارْک“، که به حاکم هر کدام از چهار بخش آن استان اشاره داشت. رسید، 2و او به ملازمان خود گفت: «این یحیای تعمیددهنده است که از مردگان برخاسته و از همین روست که این قدرتها از او به ظهور می‌رسد.»

3و امّا هیرودیس به‌خاطر هیرودیا که پیشتر زنِ برادرش فیلیپُس بود، یحیی را گرفته و او را بسته و به زندان انداخته بود. 4زیرا یحیی به او می‌گفت: «حلال نیست تو با این زن باشی.» 5هیرودیس می‌خواست یحیی را بکشد، امّا از مردم بیم داشت، زیرا یحیی را به پیامبری قبول داشتند.

6در روز جشن میلاد هیرودیس، دختر هیرودیا در مجلس رقصید و چنان دل هیرودیس را شاد ساخت 7که سوگند خورد هر چه بخواهد به او بدهد. 8دختر نیز به تحریک مادرش گفت: «سرِ یحیای تعمیددهنده را همین جا در طَبَقی به من بده.» 9پادشاه اندوهگین شد، امّا به پاس سوگند خود و به احترام میهمانانش دستور داد که به او بدهند. 10پس فرستاده، سر یحیی را در زندان از تن جدا کرد، 11و آن را در طَبَقی آورده، به دختر دادند و او نیز آن را نزد مادرش برد. 12شاگردان یحیی آمدند و بدن او را برده، به خاک سپردند و سپس رفتند و به عیسی خبر دادند.

خوراک دادن به پنج هزار تن

مَتّی 14‏:13‏-21 – مَرقُس 6‏:32‏-44؛ لوقا 9‏:10‏-17؛ یوحنا 6‏:1‏-13

مَتّی 14‏:13‏-21 – مشابه مَتّی 15‏:32‏-38

13چون عیسی این را شنید، به قایق سوار شده، از آنجا به مکانی دورافتاده به خلوت رفت. امّا مردم باخبر شده، از شهرهای خود پای پیاده از پی او روانه شدند. 14چون عیسی از قایق پیاده شد، جمعیتی بی‌شمار دید و دلش بر حال آنان به‌رحم آمده، بیمارانشان را شفا بخشید.

15نزدیک غروب، شاگردان نزدش آمدند و گفتند: «اینجا مکانی است دورافتاده، و دیروقت نیز هست. مردم را روانه کن تا به روستاهای اطراف بروند و برای خود خوراک بخرند.» 16عیسی به آنان گفت: «نیازی نیست مردم بروند. شما خود به ایشان خوراک دهید.» 17شاگردان گفتند: «در اینجا چیزی جز پنج نان و دو ماهی نداریم.» 18عیسی گفت: «آنها را نزد من بیاورید.» 19سپس به مردم فرمود تا بر سبزه‌ها بنشینند. آنگاه پنج نان و دو ماهی را برگرفت و به آسمان نگریسته، برکت داد. سپس نانها را پاره کرد و به شاگردان داد و آنان نیز به مردم دادند. 20همه خوردند و سیر شدند و از خرده‌های باقی‌مانده، دوازده سبدِ پُر برگرفتند. 21شمار خورندگان، به‌جز زنان و کودکان، پنج هزار مرد بود.

راه رفتن عیسی بر روی آب

مَتّی 14‏:22‏-33 – مَرقُس 6‏:45‏-51؛ یوحنا 6‏:15‏-21 مَتّی 14‏:34‏-36 – مَرقُس 6‏:53‏-56

22عیسی بی‌درنگ شاگردان را بر آن داشت تا در همان حال که او مردم را مرخص می‌کرد، سوار قایق شوند و پیش از او به آن سوی دریا بروند. 23پس از مرخص کردنِ مردم، خود به کوه رفت تا به تنهایی دعا کند. شب فرا رسید و او آنجا تنها بود. 24در این هنگام، قایق از ساحل بسیار دور شده و دستخوش تلاطم امواج بود، زیرا بادِ مخالف بر آن می‌وزید. 25در پاس چهارم از شب،#14‏:25 منظور بین ساعت سه تا شش صبح است. عیسی گام‌زنان بر روی آب به سوی آنان رفت. 26چون شاگردانْ او را در حال راه رفتن روی آب دیدند، وحشت کرده، گفتند: «شبح است»، و از ترس فریاد زدند. 27امّا عیسی بی‌درنگ به آنها گفت: «دل قوی دارید. من هستم، مترسید!»

28پطرس پاسخ داد: «سرور من، اگر تویی، مرا بفرما تا روی آب نزد تو بیایم.» 29فرمود: «بیا!» آنگاه پطرس از قایق بیرون آمد و روی آب به سوی عیسی به راه افتاد. 30امّا چون باد را دید، ترسید و در حالی که در آب فرو می‌رفت، فریاد برآورد: «سرور من، نجاتم ده!» 31عیسی بی‌درنگ دست خود را دراز کرد و او را گرفت و گفت: «ای کم‌ایمان، چرا شک کردی؟» 32چون به قایق برآمدند، باد فرو نشست. 33سپس کسانی که در قایق بودند در برابر عیسی روی بر زمین نهاده، گفتند: «براستی که تو پسر خدایی!»

شفای بیماران در جِنیسارِت

مَتّی 14‏:34‏-36 – مَرقُس 6‏:53‏-56

34پس چون به کرانۀ دیگر رسیدند، در ناحیۀ جِنیسارِت فرود آمدند. 35مردمان آنجا عیسی را شناختند و کسانی را به تمامی آن نواحی فرستاده، بیماران را نزدش آوردند. 36آنها از او تمنا می‌کردند اجازه دهد تا فقط گوشۀ ردایش را لمس کنند، و هر که لمس می‌کرد، شفا می‌یافت.

Currently Selected:

مَتّی 14: nmv

Highlight

Copy