ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 13
13
အာမႏုႏ္ုက တာမာကို အဓမၼျပဳက်င့္ျခင္း
1ဒါဝိဒ္မင္းႀကီး၏သားအဗရွလုံတြင္ တာမာအမည္ရွိေသာ၊ အဆင္းလွေသာႏွမတစ္ဦးရွိ၏။ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီး၏သားအာမႏုန္သည္ တာမာကိုခ်စ္၏။ 2ထိုသို႔ အာမႏုန္သည္ ႏွမတာမာကို ခ်စ္ေသာစိတ္ျဖင့္ စိတ္ဖိစီးကာဖ်ားေလ၏။ ႏွမေတာ္သည္ အပ်ိဳစင္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူ႔အား မည္သို႔ရယူရမည္ကို အာမႏုန္ေတြးမရဘဲ အခက္ေတြ႕ေန၏။ 3အာမႏုန္တြင္ ေယာနဒပ္အမည္ရွိေသာ မိတ္ေဆြတစ္ဦး ရွိ၏။ ေယာနဒပ္သည္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီး၏အစ္ကို ရွိမာ၏သား ျဖစ္ၿပီး အလြန္ဉာဏ္မ်ားသူျဖစ္၏။ 4သူက အာမႏုန္အား “အို ဘုရင့္သားေတာ္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ပိန္လာသနည္း။ အကြၽႏ္ုပ္အား ေျပာျပ၍မရသေလာ”ဟု ဆိုလွ်င္ အာမႏုန္က “ငါ့ညီ အဗရွလုံ၏ႏွမ တာမာကို ငါခ်စ္မိေနပါၿပီ”ဟု ျပန္ေျပာ၏။
5ထိုအခါ ေယာနဒပ္က သူ႔အား “သင္ေနမေကာင္းေယာင္ေဆာင္ၿပီး အိပ္ရာထဲလွဲေနလိုက္ပါ။ သင့္ခမည္းေတာ္ သင့္ကိုလာၾကည့္လွ်င္ ‘အကြၽႏ္ုပ္ကို ျပဳစုေကြၽးေမြးဖို႔ အကြၽႏ္ုပ္၏ႏွမတာမာကို လႊတ္ေပးပါ။ အကြၽႏ္ုပ္ေရွ႕တြင္ အစားအစာျပင္ဆင္ေပးသည္ကို ၾကည့္ၿပီး သူ႔လက္ႏွင့္ ခြံ႕ေကြၽးသည္ကို စားလိုပါ၏’ဟူ၍ ေလွ်ာက္ေလာ့”ဟု အႀကံေပးေလ၏။
6ထို႔ေၾကာင့္ အာမႏုန္သည္ ေနမေကာင္းေယာင္ေဆာင္ၿပီး လွဲေနေလ၏။ ရွင္ဘုရင္လာၾကည့္ေသာအခါ အာမႏုန္က ရွင္ဘုရင္အား “အကြၽႏ္ုပ္၏ႏွမ တာမာကို လႊတ္ေပးၿပီး အကြၽႏ္ုပ္ေရွ႕တြင္ မုန႔္ႏွစ္ျပားကိုလုပ္ေပးေစပါ။ သူ႔လက္ႏွင့္ ခြံ႕ေကြၽးသည္ကို အကြၽႏ္ုပ္စားလိုပါ၏”ဟု ေလွ်ာက္လွ်င္
7ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးကလည္း တာမာရွိရာနန္းေဆာင္သို႔လူလႊတ္၍ “ယခု သင့္အစ္ကိုအာမႏုန္ရွိရာနန္းေဆာင္သို႔သြားၿပီး သူ႔အတြက္ စားစရာကိုျပင္ဆင္ေပးပါ”ဟု မွာလိုက္၏။
8ထို႔ေၾကာင့္ တာမာသည္ အစ္ကိုအာမႏုန္ရွိရာနန္းေဆာင္သို႔သြား၍ လဲေလ်ာင္းေနေသာ အာမႏုန္ေရွ႕တြင္ မုန႔္ညက္ကိုယူ၍ နယ္ၿပီးလွ်င္ မုန႔္ကိုဖုတ္ေလ၏။ 9ဒယ္အိုးထဲမွမုန႔္ကိုယူ၍ အာမႏုန္ေရွ႕၌ ခ်ေပးေသာ္လည္း သူသည္မစားဘဲ “လူအားလုံး ငါ့ထံမွထြက္သြားၾက”ဟု ဆိုသျဖင့္ လူအားလုံး သူ႔ထံမွထြက္သြားၾက၏။ 10ထိုအခါ အာမႏုန္က တာမာအား “မုန႔္ကို အိပ္ခန္းထဲယူလာၿပီး ငါ့ကို သင္လက္ႏွင့္ ခြံ႕ေကြၽးပါ”ဟု ဆိုသျဖင့္ တာမာသည္ မိမိျပင္ဆင္ထားေသာမုန႔္တို႔ကိုယူ၍ အစ္ကိုအာမႏုန္အိပ္ခန္းထဲသို႔ ေဆာင္သြား၏။ 11အာမႏုန္စားဖို႔ မုန႔္ကိုကမ္းေပးလိုက္ေသာအခါ အာမႏုန္က သူ႔ကိုဖမ္းဆြဲၿပီး “ငါ့ႏွမ လာပါ။ ငါႏွင့္အတူ အိပ္ပါ”ဟု ဆို၏။
12တာမာကလည္း သူ႔အား “မလုပ္ပါႏွင့္ အစ္ကို။ အကြၽႏ္ုပ္ကို အဓမၼမျပဳပါႏွင့္။ အစၥေရးလူမ်ိဳးတြင္ ဤသို႔ျပဳေလ့မရွိ။ ဤသို႔ ယုတ္ညံ့ေသာအမႈကို မျပဳပါႏွင့္။ 13ဤသို႔ျပဳလွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္ဘယ္သြားသြား ကဲ့ရဲ႕ခံရပါလိမ့္မည္။ သင္သည္လည္း အစၥေရးလူမ်ိဳးတြင္ မိုက္မဲေသာသူတစ္ဦး ျဖစ္ရပါလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရွင္ဘုရင္ကို ေလွ်ာက္တင္ပါေလာ့။ သင္ႏွင့္အကြၽႏ္ုပ္ကို သေဘာမတူဘဲမေနပါ”ဟု ဆိုေသာ္လည္း 14ႏွမစကားကို နားမေထာင္ဘဲ ႏွမထက္အားႀကီးေသာေၾကာင့္ သူ႔ကို အဓမၼျပဳက်င့္ကာ အတူအိပ္ေလ၏။
15ထို႔ေနာက္ အာမႏုန္သည္ သူ႔ကို အမုန္းႀကီးမုန္းသြားျပန္၏။ ယခင္ခ်စ္ေသာစိတ္ထက္ မုန္းေသာစိတ္ပို၍ႀကီးသျဖင့္ အာမႏုန္က သူ႔အား “ထေလာ့၊ ထြက္သြားေလာ့”ဟု ဆို၏။
16တာမာကလည္း “မႏွင္ထုတ္ပါႏွင့္။ အကြၽႏ္ုပ္ကိုႏွင္ထုတ္ျခင္းသည္ အကြၽႏ္ုပ္ကို အဓမၼျပဳက်င့္သည္ထက္ သာ၍ဆိုးပါ၏”ဟု ဆိုေသာ္လည္း သူသည္ နားမေထာင္။ 17သူ႔ထံ၌ခစားေသာငယ္သားတစ္ေယာက္ကိုေခၚ၍ “ဤမိန္းမကို ငါ့ထံမွ အျပင္သို႔ႏွင္ထုတ္ၿပီး တံခါးကိုပိတ္ထားေလာ့”ဟု ဆို၏။ 18ထိုငယ္သားသည္လည္း ဘုရင့္သမီးေတာ္အပ်ိဳစင္တို႔ ဝတ္ဆင္ရေလ့ရွိေသာေရာင္စုံသင္တိုင္းကို ဝတ္ဆင္ထားေသာတာမာအား ႏွင္ထုတ္ၿပီးလွ်င္ တံခါးကိုပိတ္ထားလိုက္ေလ၏။ 19တာမာသည္ ေခါင္းေပၚမွာျပာကိုတင္လ်က္ မိမိဝတ္ထားေသာေရာင္စုံသင္တိုင္းကို ဆြဲဆုတ္ပစ္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ေခါင္းေပၚမွာလက္ကိုတင္ကာ ေအာ္ဟစ္ငိုေႂကြးလ်က္ ျပန္သြားေလ၏။
20သူ႔အစ္ကို အဗရွလုံက သူ႔အား “သင့္အစ္ကို အာမႏုန္က သင့္ကိုအဓမၼျပဳလိုက္ၿပီေလာ။ ငါ့ႏွမ၊ ယခု ဆိတ္ဆိတ္ေနေလာ့။ သူသည္ သင့္အစ္ကို ျဖစ္သည့္အတြက္ ဤကိစၥကို သင့္စိတ္ထဲမထားပါႏွင့္”ဟု ႏွစ္သိမ့္၏။ တာမာကလည္း သူ႔အစ္ကို အဗရွလုံ၏နန္းေဆာင္တြင္ ဆိတ္ဆိတ္ေနေလ၏။
အဗရွလုံက အာမႏုန္ကို ကြပ္မ်က္လိုက္ျခင္း
21ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ဤသတင္းအလုံးစုံကို ၾကားသိလွ်င္ အလြန္အမ်က္ထြက္ေလ၏။ 22အဗရွလုံသည္ မိမိႏွမတာမာအား အာမႏုန္အဓမၼျပဳလိုက္သျဖင့္ အာမႏုန္ကိုမုန္းတီး၏။ သို႔ေသာ္ သူ႔အား ေကာင္းသည္၊ ဆိုးသည္ မည္သည့္စကားတစ္ခြန္းကိုမွ်မေျပာဘဲေန၏။
23အခ်ိန္ႏွစ္ႏွစ္ခန႔္ၾကာေသာ္ အဗရွလုံသည္ ဧဖရိမ္ျပည္အနီး ဗာလဟာေဇာ္အရပ္၌ သိုးေမြးညႇပ္သမားတို႔ႏွင့္အတူရွိေနစဥ္ ဘုရင့္သားေတာ္အေပါင္းတို႔ကို ဖိတ္ေခၚ၏။ 24ထို႔ျပင္ အဗရွလုံသည္ ရွင္ဘုရင္ထံသို႔ဝင္၍ “အရွင့္သားကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး သိုးေမြးညႇပ္ပြဲက်င္းပေနပါသည္။ သို႔ျဖစ္၍ အရွင္မင္းႀကီးႏွင့္ မင္းမႈထမ္းတို႔ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးႏွင့္အတူ ႂကြေတာ္မူပါ”ဟု ေလွ်ာက္၏။
25ထိုအခါ ရွင္ဘုရင္က အဗရွလုံအား “ငါ့သား၊ ငါတို႔အကုန္ မသြားသင့္ပါ။ သင့္အတြက္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးျဖစ္လိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ဆို၏။ အဗရွလုံ မရမကေခၚေသာ္လည္း ရွင္ဘုရင္သည္ မသြားလို၊ ေကာင္းခ်ီးသာေပးလိုက္၏။
26အဗရွလုံကလည္း “ထိုသို႔ျဖစ္လွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္၏အစ္ကို အာမႏုန္ကို အကြၽႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္အတူ သြားခြင့္ေပးပါ”ဟု ဆိုလွ်င္ ရွင္ဘုရင္က “အဘယ္ေၾကာင့္ သူ႔ကို သြားေစလိုသနည္း”ဟု ေမး၏။ 27သို႔ေသာ္ အဗရွလုံက မရမကေတာင္းဆိုသျဖင့္ ရွင္ဘုရင္သည္ အာမႏုန္ႏွင့္တကြ ရွင္ဘုရင္၏သားေတာ္အားလုံးကိုသြားေစေလ၏။
28ထိုအခါ အဗရွလုံက သူ႔ငယ္သားတို႔အား “သင္တို႔ ေစာင့္ၾကည့္ပါ။ စပ်စ္ဝိုင္ေၾကာင့္ အာမႏုန္ စိတ္ျမဴးလာေသာအခါ ငါက ‘အာမႏုန္ကို သတ္လိုက္ပါ’ဟု ဆိုလွ်င္ သူ႔ကိုသတ္လိုက္ပါ။ ငါအမိန႔္ေပးသည္မဟုတ္ေလာ။ သင္တို႔မေၾကာက္ၾကႏွင့္။ အားယူၿပီး သတၱိရွိၾကပါ”ဟု မွာထား၏။ 29ဤသို႔ျဖင့္ အဗရွလုံ၏ငယ္သားတို႔သည္ အဗရွလုံမွာထားသည့္အတိုင္း အာမႏုန္ကို ျပဳေလ၏။ ထိုအခါ ရွင္ဘုရင္၏သားေတာ္အေပါင္းတို႔သည္ ထ၍ ကိုယ့္လားကိုယ္စီးၿပီး ထြက္ေျပးၾကေလ၏။
30သူတို႔လမ္း၌ရွိေနေသးစဥ္ “အဗရွလုံသည္ ရွင္ဘုရင္၏သားေတာ္အားလုံးကို သုတ္သင္ပစ္ေလၿပီ။ တစ္ေယာက္မွ် မက်န္ပါ”ဟု ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးထံ သတင္းေရာက္လာ၏။ 31ရွင္ဘုရင္သည္ ထ၍ မိမိအဝတ္ကိုဆုတ္လ်က္ ေျမေပၚမွာလွဲေလ၏။ သူ႔ထံခစားေသာ မင္းမႈထမ္းအေပါင္းတို႔သည္လည္း ကိုယ့္အဝတ္ကိုယ္ဆုတ္ပစ္ၾကေလ၏။
32ဒါဝိဒ္မင္းႀကီး၏အစ္ကို ရွိမာ၏သား ေယာနဒပ္က “အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္၊ ရွင္ဘုရင္၏သားေတာ္ မင္းညီမင္းသားအားလုံး အသတ္ခံရၿပီဟု မထင္လိုက္ပါႏွင့္။ အာမႏုန္တစ္ဦးတည္းသာ အသတ္ခံရပါၿပီ။ အဗရွလုံသည္ မိမိႏွမတာမာအဓမၼျပဳခံရသည့္ေန႔မွစ၍ ဤအမႈကို ႀကံစည္ထားႏွင့္ပါၿပီ။ 33သို႔ျဖစ္၍ အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္ အရွင္မင္းႀကီး၏စိတ္ထဲတြင္ ရွင္ဘုရင္၏သားေတာ္အားလုံးေသၿပီဟူေသာသတင္းကို မယုံပါႏွင့္။ အာမႏုန္တစ္ဦးတည္းသာ ေသပါၿပီ”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။
34အဗရွလုံမွာ ထြက္ေျပးသြားႏွင့္ၿပီျဖစ္၏။ ကင္းေစာင့္လုလင္တစ္ဦးသည္ အေနာက္ဘက္သို႔ေမွ်ာ္ၾကည့္ရာ ေတာင္ေစာင္းလမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ လူအုပ္ႀကီးလာေနသည္ကိုျမင္လွ်င္ 35ေယာနဒပ္က ရွင္ဘုရင္အား “ၾကည့္ပါ။ ရွင္ဘုရင္၏သားေတာ္တို႔ ျပန္လာၾကပါၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး၏စကား မွန္သည္ မဟုတ္ေလာ”ဟု ဆို၏။ 36ေယာနဒပ္၏စကားဆုံးသည္ႏွင့္ ရွင္ဘုရင္၏သားေတာ္တို႔သည္ ေရာက္လာ၍ ေအာ္ဟစ္ငိုေႂကြးၾကေလ၏။ ရွင္ဘုရင္ႏွင့္တကြ မင္းမႈထမ္းအေပါင္းတို႔သည္လည္း ျပင္းစြာငိုေႂကြးၾကေလ၏။
37အဗရွလုံသည္ ထြက္ေျပး၍ ေဂရႈရဘုရင္အမိဟုဒ္မင္းႀကီး၏သားေတာ္ တာလမဲထံသို႔ ေရာက္သြား၏။ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးမူကား သားေတာ္ေၾကာင့္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ငိုေႂကြးျမည္တမ္းရေလ၏။ 38အဗရွလုံသည္ ေဂရႈရျပည္သို႔ထြက္ေျပးသြား၍ ထိုျပည္တြင္ သုံးႏွစ္ေနေလ၏။ 39ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ေသဆုံးသြားေသာအာမႏုန္အတြက္ စိတ္ေျဖသာမႈရျပန္ေသာ္ အဗရွလုံထံ စိတ္ေရာက္သြားျပန္၏။
Currently Selected:
ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 13: MSBZ
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative
ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 13
13
အာမႏုႏ္ုက တာမာကို အဓမၼျပဳက်င့္ျခင္း
1ဒါဝိဒ္မင္းႀကီး၏သားအဗရွလုံတြင္ တာမာအမည္ရွိေသာ၊ အဆင္းလွေသာႏွမတစ္ဦးရွိ၏။ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီး၏သားအာမႏုန္သည္ တာမာကိုခ်စ္၏။ 2ထိုသို႔ အာမႏုန္သည္ ႏွမတာမာကို ခ်စ္ေသာစိတ္ျဖင့္ စိတ္ဖိစီးကာဖ်ားေလ၏။ ႏွမေတာ္သည္ အပ်ိဳစင္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူ႔အား မည္သို႔ရယူရမည္ကို အာမႏုန္ေတြးမရဘဲ အခက္ေတြ႕ေန၏။ 3အာမႏုန္တြင္ ေယာနဒပ္အမည္ရွိေသာ မိတ္ေဆြတစ္ဦး ရွိ၏။ ေယာနဒပ္သည္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီး၏အစ္ကို ရွိမာ၏သား ျဖစ္ၿပီး အလြန္ဉာဏ္မ်ားသူျဖစ္၏။ 4သူက အာမႏုန္အား “အို ဘုရင့္သားေတာ္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ပိန္လာသနည္း။ အကြၽႏ္ုပ္အား ေျပာျပ၍မရသေလာ”ဟု ဆိုလွ်င္ အာမႏုန္က “ငါ့ညီ အဗရွလုံ၏ႏွမ တာမာကို ငါခ်စ္မိေနပါၿပီ”ဟု ျပန္ေျပာ၏။
5ထိုအခါ ေယာနဒပ္က သူ႔အား “သင္ေနမေကာင္းေယာင္ေဆာင္ၿပီး အိပ္ရာထဲလွဲေနလိုက္ပါ။ သင့္ခမည္းေတာ္ သင့္ကိုလာၾကည့္လွ်င္ ‘အကြၽႏ္ုပ္ကို ျပဳစုေကြၽးေမြးဖို႔ အကြၽႏ္ုပ္၏ႏွမတာမာကို လႊတ္ေပးပါ။ အကြၽႏ္ုပ္ေရွ႕တြင္ အစားအစာျပင္ဆင္ေပးသည္ကို ၾကည့္ၿပီး သူ႔လက္ႏွင့္ ခြံ႕ေကြၽးသည္ကို စားလိုပါ၏’ဟူ၍ ေလွ်ာက္ေလာ့”ဟု အႀကံေပးေလ၏။
6ထို႔ေၾကာင့္ အာမႏုန္သည္ ေနမေကာင္းေယာင္ေဆာင္ၿပီး လွဲေနေလ၏။ ရွင္ဘုရင္လာၾကည့္ေသာအခါ အာမႏုန္က ရွင္ဘုရင္အား “အကြၽႏ္ုပ္၏ႏွမ တာမာကို လႊတ္ေပးၿပီး အကြၽႏ္ုပ္ေရွ႕တြင္ မုန႔္ႏွစ္ျပားကိုလုပ္ေပးေစပါ။ သူ႔လက္ႏွင့္ ခြံ႕ေကြၽးသည္ကို အကြၽႏ္ုပ္စားလိုပါ၏”ဟု ေလွ်ာက္လွ်င္
7ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးကလည္း တာမာရွိရာနန္းေဆာင္သို႔လူလႊတ္၍ “ယခု သင့္အစ္ကိုအာမႏုန္ရွိရာနန္းေဆာင္သို႔သြားၿပီး သူ႔အတြက္ စားစရာကိုျပင္ဆင္ေပးပါ”ဟု မွာလိုက္၏။
8ထို႔ေၾကာင့္ တာမာသည္ အစ္ကိုအာမႏုန္ရွိရာနန္းေဆာင္သို႔သြား၍ လဲေလ်ာင္းေနေသာ အာမႏုန္ေရွ႕တြင္ မုန႔္ညက္ကိုယူ၍ နယ္ၿပီးလွ်င္ မုန႔္ကိုဖုတ္ေလ၏။ 9ဒယ္အိုးထဲမွမုန႔္ကိုယူ၍ အာမႏုန္ေရွ႕၌ ခ်ေပးေသာ္လည္း သူသည္မစားဘဲ “လူအားလုံး ငါ့ထံမွထြက္သြားၾက”ဟု ဆိုသျဖင့္ လူအားလုံး သူ႔ထံမွထြက္သြားၾက၏။ 10ထိုအခါ အာမႏုန္က တာမာအား “မုန႔္ကို အိပ္ခန္းထဲယူလာၿပီး ငါ့ကို သင္လက္ႏွင့္ ခြံ႕ေကြၽးပါ”ဟု ဆိုသျဖင့္ တာမာသည္ မိမိျပင္ဆင္ထားေသာမုန႔္တို႔ကိုယူ၍ အစ္ကိုအာမႏုန္အိပ္ခန္းထဲသို႔ ေဆာင္သြား၏။ 11အာမႏုန္စားဖို႔ မုန႔္ကိုကမ္းေပးလိုက္ေသာအခါ အာမႏုန္က သူ႔ကိုဖမ္းဆြဲၿပီး “ငါ့ႏွမ လာပါ။ ငါႏွင့္အတူ အိပ္ပါ”ဟု ဆို၏။
12တာမာကလည္း သူ႔အား “မလုပ္ပါႏွင့္ အစ္ကို။ အကြၽႏ္ုပ္ကို အဓမၼမျပဳပါႏွင့္။ အစၥေရးလူမ်ိဳးတြင္ ဤသို႔ျပဳေလ့မရွိ။ ဤသို႔ ယုတ္ညံ့ေသာအမႈကို မျပဳပါႏွင့္။ 13ဤသို႔ျပဳလွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္ဘယ္သြားသြား ကဲ့ရဲ႕ခံရပါလိမ့္မည္။ သင္သည္လည္း အစၥေရးလူမ်ိဳးတြင္ မိုက္မဲေသာသူတစ္ဦး ျဖစ္ရပါလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရွင္ဘုရင္ကို ေလွ်ာက္တင္ပါေလာ့။ သင္ႏွင့္အကြၽႏ္ုပ္ကို သေဘာမတူဘဲမေနပါ”ဟု ဆိုေသာ္လည္း 14ႏွမစကားကို နားမေထာင္ဘဲ ႏွမထက္အားႀကီးေသာေၾကာင့္ သူ႔ကို အဓမၼျပဳက်င့္ကာ အတူအိပ္ေလ၏။
15ထို႔ေနာက္ အာမႏုန္သည္ သူ႔ကို အမုန္းႀကီးမုန္းသြားျပန္၏။ ယခင္ခ်စ္ေသာစိတ္ထက္ မုန္းေသာစိတ္ပို၍ႀကီးသျဖင့္ အာမႏုန္က သူ႔အား “ထေလာ့၊ ထြက္သြားေလာ့”ဟု ဆို၏။
16တာမာကလည္း “မႏွင္ထုတ္ပါႏွင့္။ အကြၽႏ္ုပ္ကိုႏွင္ထုတ္ျခင္းသည္ အကြၽႏ္ုပ္ကို အဓမၼျပဳက်င့္သည္ထက္ သာ၍ဆိုးပါ၏”ဟု ဆိုေသာ္လည္း သူသည္ နားမေထာင္။ 17သူ႔ထံ၌ခစားေသာငယ္သားတစ္ေယာက္ကိုေခၚ၍ “ဤမိန္းမကို ငါ့ထံမွ အျပင္သို႔ႏွင္ထုတ္ၿပီး တံခါးကိုပိတ္ထားေလာ့”ဟု ဆို၏။ 18ထိုငယ္သားသည္လည္း ဘုရင့္သမီးေတာ္အပ်ိဳစင္တို႔ ဝတ္ဆင္ရေလ့ရွိေသာေရာင္စုံသင္တိုင္းကို ဝတ္ဆင္ထားေသာတာမာအား ႏွင္ထုတ္ၿပီးလွ်င္ တံခါးကိုပိတ္ထားလိုက္ေလ၏။ 19တာမာသည္ ေခါင္းေပၚမွာျပာကိုတင္လ်က္ မိမိဝတ္ထားေသာေရာင္စုံသင္တိုင္းကို ဆြဲဆုတ္ပစ္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ေခါင္းေပၚမွာလက္ကိုတင္ကာ ေအာ္ဟစ္ငိုေႂကြးလ်က္ ျပန္သြားေလ၏။
20သူ႔အစ္ကို အဗရွလုံက သူ႔အား “သင့္အစ္ကို အာမႏုန္က သင့္ကိုအဓမၼျပဳလိုက္ၿပီေလာ။ ငါ့ႏွမ၊ ယခု ဆိတ္ဆိတ္ေနေလာ့။ သူသည္ သင့္အစ္ကို ျဖစ္သည့္အတြက္ ဤကိစၥကို သင့္စိတ္ထဲမထားပါႏွင့္”ဟု ႏွစ္သိမ့္၏။ တာမာကလည္း သူ႔အစ္ကို အဗရွလုံ၏နန္းေဆာင္တြင္ ဆိတ္ဆိတ္ေနေလ၏။
အဗရွလုံက အာမႏုန္ကို ကြပ္မ်က္လိုက္ျခင္း
21ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ဤသတင္းအလုံးစုံကို ၾကားသိလွ်င္ အလြန္အမ်က္ထြက္ေလ၏။ 22အဗရွလုံသည္ မိမိႏွမတာမာအား အာမႏုန္အဓမၼျပဳလိုက္သျဖင့္ အာမႏုန္ကိုမုန္းတီး၏။ သို႔ေသာ္ သူ႔အား ေကာင္းသည္၊ ဆိုးသည္ မည္သည့္စကားတစ္ခြန္းကိုမွ်မေျပာဘဲေန၏။
23အခ်ိန္ႏွစ္ႏွစ္ခန႔္ၾကာေသာ္ အဗရွလုံသည္ ဧဖရိမ္ျပည္အနီး ဗာလဟာေဇာ္အရပ္၌ သိုးေမြးညႇပ္သမားတို႔ႏွင့္အတူရွိေနစဥ္ ဘုရင့္သားေတာ္အေပါင္းတို႔ကို ဖိတ္ေခၚ၏။ 24ထို႔ျပင္ အဗရွလုံသည္ ရွင္ဘုရင္ထံသို႔ဝင္၍ “အရွင့္သားကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး သိုးေမြးညႇပ္ပြဲက်င္းပေနပါသည္။ သို႔ျဖစ္၍ အရွင္မင္းႀကီးႏွင့္ မင္းမႈထမ္းတို႔ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးႏွင့္အတူ ႂကြေတာ္မူပါ”ဟု ေလွ်ာက္၏။
25ထိုအခါ ရွင္ဘုရင္က အဗရွလုံအား “ငါ့သား၊ ငါတို႔အကုန္ မသြားသင့္ပါ။ သင့္အတြက္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးျဖစ္လိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ဆို၏။ အဗရွလုံ မရမကေခၚေသာ္လည္း ရွင္ဘုရင္သည္ မသြားလို၊ ေကာင္းခ်ီးသာေပးလိုက္၏။
26အဗရွလုံကလည္း “ထိုသို႔ျဖစ္လွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္၏အစ္ကို အာမႏုန္ကို အကြၽႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္အတူ သြားခြင့္ေပးပါ”ဟု ဆိုလွ်င္ ရွင္ဘုရင္က “အဘယ္ေၾကာင့္ သူ႔ကို သြားေစလိုသနည္း”ဟု ေမး၏။ 27သို႔ေသာ္ အဗရွလုံက မရမကေတာင္းဆိုသျဖင့္ ရွင္ဘုရင္သည္ အာမႏုန္ႏွင့္တကြ ရွင္ဘုရင္၏သားေတာ္အားလုံးကိုသြားေစေလ၏။
28ထိုအခါ အဗရွလုံက သူ႔ငယ္သားတို႔အား “သင္တို႔ ေစာင့္ၾကည့္ပါ။ စပ်စ္ဝိုင္ေၾကာင့္ အာမႏုန္ စိတ္ျမဴးလာေသာအခါ ငါက ‘အာမႏုန္ကို သတ္လိုက္ပါ’ဟု ဆိုလွ်င္ သူ႔ကိုသတ္လိုက္ပါ။ ငါအမိန႔္ေပးသည္မဟုတ္ေလာ။ သင္တို႔မေၾကာက္ၾကႏွင့္။ အားယူၿပီး သတၱိရွိၾကပါ”ဟု မွာထား၏။ 29ဤသို႔ျဖင့္ အဗရွလုံ၏ငယ္သားတို႔သည္ အဗရွလုံမွာထားသည့္အတိုင္း အာမႏုန္ကို ျပဳေလ၏။ ထိုအခါ ရွင္ဘုရင္၏သားေတာ္အေပါင္းတို႔သည္ ထ၍ ကိုယ့္လားကိုယ္စီးၿပီး ထြက္ေျပးၾကေလ၏။
30သူတို႔လမ္း၌ရွိေနေသးစဥ္ “အဗရွလုံသည္ ရွင္ဘုရင္၏သားေတာ္အားလုံးကို သုတ္သင္ပစ္ေလၿပီ။ တစ္ေယာက္မွ် မက်န္ပါ”ဟု ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးထံ သတင္းေရာက္လာ၏။ 31ရွင္ဘုရင္သည္ ထ၍ မိမိအဝတ္ကိုဆုတ္လ်က္ ေျမေပၚမွာလွဲေလ၏။ သူ႔ထံခစားေသာ မင္းမႈထမ္းအေပါင္းတို႔သည္လည္း ကိုယ့္အဝတ္ကိုယ္ဆုတ္ပစ္ၾကေလ၏။
32ဒါဝိဒ္မင္းႀကီး၏အစ္ကို ရွိမာ၏သား ေယာနဒပ္က “အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္၊ ရွင္ဘုရင္၏သားေတာ္ မင္းညီမင္းသားအားလုံး အသတ္ခံရၿပီဟု မထင္လိုက္ပါႏွင့္။ အာမႏုန္တစ္ဦးတည္းသာ အသတ္ခံရပါၿပီ။ အဗရွလုံသည္ မိမိႏွမတာမာအဓမၼျပဳခံရသည့္ေန႔မွစ၍ ဤအမႈကို ႀကံစည္ထားႏွင့္ပါၿပီ။ 33သို႔ျဖစ္၍ အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္ အရွင္မင္းႀကီး၏စိတ္ထဲတြင္ ရွင္ဘုရင္၏သားေတာ္အားလုံးေသၿပီဟူေသာသတင္းကို မယုံပါႏွင့္။ အာမႏုန္တစ္ဦးတည္းသာ ေသပါၿပီ”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။
34အဗရွလုံမွာ ထြက္ေျပးသြားႏွင့္ၿပီျဖစ္၏။ ကင္းေစာင့္လုလင္တစ္ဦးသည္ အေနာက္ဘက္သို႔ေမွ်ာ္ၾကည့္ရာ ေတာင္ေစာင္းလမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ လူအုပ္ႀကီးလာေနသည္ကိုျမင္လွ်င္ 35ေယာနဒပ္က ရွင္ဘုရင္အား “ၾကည့္ပါ။ ရွင္ဘုရင္၏သားေတာ္တို႔ ျပန္လာၾကပါၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး၏စကား မွန္သည္ မဟုတ္ေလာ”ဟု ဆို၏။ 36ေယာနဒပ္၏စကားဆုံးသည္ႏွင့္ ရွင္ဘုရင္၏သားေတာ္တို႔သည္ ေရာက္လာ၍ ေအာ္ဟစ္ငိုေႂကြးၾကေလ၏။ ရွင္ဘုရင္ႏွင့္တကြ မင္းမႈထမ္းအေပါင္းတို႔သည္လည္း ျပင္းစြာငိုေႂကြးၾကေလ၏။
37အဗရွလုံသည္ ထြက္ေျပး၍ ေဂရႈရဘုရင္အမိဟုဒ္မင္းႀကီး၏သားေတာ္ တာလမဲထံသို႔ ေရာက္သြား၏။ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးမူကား သားေတာ္ေၾကာင့္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ငိုေႂကြးျမည္တမ္းရေလ၏။ 38အဗရွလုံသည္ ေဂရႈရျပည္သို႔ထြက္ေျပးသြား၍ ထိုျပည္တြင္ သုံးႏွစ္ေနေလ၏။ 39ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ေသဆုံးသြားေသာအာမႏုန္အတြက္ စိတ္ေျဖသာမႈရျပန္ေသာ္ အဗရွလုံထံ စိတ္ေရာက္သြားျပန္၏။
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative