တရားေဟာရာက်မ္း 1
1
နိဒါန္း
1ေဂ်ာ္ဒန္ျမစ္တစ္ဖက္၊ ေတာကႏၲာရရွိပါရန္အရပ္ႏွင့္ ေတာဖလ၊ လာဗန္၊ ဟာဇ႐ုတ္၊ ဒိဇဟတ္အရပ္တို႔အၾကား သုဖႏွင့္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အရာဗလြင္ျပင္၌ အစၥေရးအမ်ိဳးသားအေပါင္းတို႔အား ေမာေရွဆင့္ဆိုေသာစကားမ်ားကား ဤသို႔ျဖစ္၏။ 2(ေဟာရပ္ေတာင္မွ ကာေဒရွဗာနာအရပ္အထိ စိရေတာင္လမ္းျဖင့္သြားလွ်င္ တစ္ဆယ့္တစ္ရက္ၾကာ၏။) 3အႏွစ္ေလးဆယ္ေျမာက္ေသာႏွစ္၊ တစ္ဆယ့္တစ္လ၊ ပထမေန႔၌ ေမာေရွသည္ မိမိအား ထာဝရဘုရားမိန႔္မွာေတာ္မူသမွ် ပညတ္တရားတို႔ကို အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔အား ဆင့္ဆိုေလ၏။ 4ေဟရွဘုန္ၿမိဳ႕၌စံျမန္းေသာ အာေမာရိဘုရင္ရွိဟုန္မင္းႀကီးႏွင့္ ဧၿဒိအရပ္၊ အာရွတ႐ုတ္ၿမိဳ႕၌စံျမန္းေသာ ဗာရွန္ဘုရင္ဩဃမင္းႀကီးတို႔ကို လုပ္ႀကံၿပီးေနာက္ 5ေမာေရွသည္ ေဂ်ာ္ဒန္ျမစ္တစ္ဖက္ကမ္းရွိ ေမာဘျပည္တြင္ ထိုပညတ္တရားတို႔ကို စတင္ရွင္းျပေလ၏။
ေဟာရပ္ေတာင္မွခရီးျပဳျခင္း
6ေမာေရွက “ေဟာရပ္ေတာင္၌ ငါတို႔၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားက ငါတို႔အား ‘သင္တို႔သည္ ဤေတာင္၌ ၾကာျမင့္စြာေနထိုင္ၾကၿပီ။ 7ခရီးစျပဳၾကေလာ့။ အာေမာရိေတာင္ေပၚေဒသႏွင့္ ထိုေဒသအနီးရွိ အရာဗလြင္ျပင္၊ ေတာင္ေပၚေဒသ၊ ေျမနိမ့္ေဒသ၊ ေနေဂ့အရပ္သို႔လည္းေကာင္း၊ ပင္လယ္ကမ္းေျခေဒသသို႔လည္းေကာင္း၊ ခါနာန္ျပည္သို႔လည္းေကာင္း၊ လက္ဘႏြန္ေတာင္မွ ယူဖေရးတီးျမစ္#1:7 တိုက္႐ိုက္ျပန္ဆိုလွ်င္ “ျမစ္”။ႀကီးတိုင္ေအာင္လည္းေကာင္း လွည့္သြားေလာ့။ 8ထိုျပည္ကို သင္တို႔အား ငါေပးၿပီ။ ထိုျပည္ကို သင္တို႔၏ဘိုးေဘးမ်ားျဖစ္ေသာ အာျဗဟံ၊ ဣဇက္၊ ယာကုပ္မွစ၍ ေနာင္လာမည့္သားစဥ္ေျမးဆက္တို႔အား ေပးမည္ဟု ထာဝရဘုရားက်ိန္ဆိုေတာ္မူသည္ႏွင့္အညီ ဝင္၍သိမ္းပိုက္ၾကေလာ့’ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။
မ်ိဳးႏြယ္တို႔၏အႀကီးအမႉးမ်ား
9ထိုအခ်ိန္က သင္တို႔အား ‘ငါတစ္ေယာက္တည္း သင္တို႔ကို တာဝန္မယူႏိုင္။ 10သင္တို႔၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားသည္ သင္တို႔ကို တိုးပြားေစေတာ္မူသျဖင့္ ယေန႔ သင္တို႔သည္ ေကာင္းကင္ၾကယ္ႏွင့္အမွ် မ်ားျပားၾကၿပီ။ 11သင္တို႔ဘိုးေဘးတို႔၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားသည္ သင္တို႔ကို အဆတစ္ေထာင္တိုးပြားေစေတာ္မူပါေစေသာ။ ကတိထားေတာ္မူသည့္အတိုင္း သင္တို႔ကိုေကာင္းခ်ီးေပးေတာ္မူပါေစေသာ။ 12သင္တို႔၏ျပႆနာ၊ သင္တို႔၏ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးႏွင့္ ခိုက္ရန္ျဖစ္ပြားမႈကို ငါတစ္ေယာက္တည္း မည္သို႔တာဝန္ယူႏိုင္မည္နည္း။ 13ပညာရွိေသာသူ၊ အသိဉာဏ္ရွိေသာသူ၊ အသေရရွိေသာသူတို႔ကို သင္တို႔၏မ်ိဳးႏြယ္ထဲမွ ေ႐ြးခ်ယ္ေလာ့။ ထိုသူတို႔ကို သင္တို႔၏အႀကီးအမႉးအျဖစ္ ငါခန႔္ထားမည္’ဟု ငါေျပာခဲ့၏။
14ထိုအခါ သင္တို႔က ‘သခင္ေျပာေသာအရာသည္ ေကာင္းပါ၏’ဟု ငါ့အား ျပန္ေျဖၾက၏။
15ထို႔ေၾကာင့္ ပညာရွိၿပီး အေတြ႕အႀကဳံလည္းရွိေသာ သင္တို႔၏မ်ိဳးႏြယ္အႀကီးအမႉးတို႔ကို ငါေခၚယူၿပီးလွ်င္ သူတို႔အား သင္တို႔မ်ိဳးႏြယ္ကိုႀကီးၾကပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေသာသူမ်ားအျဖစ္ လူတစ္ေထာင္အုပ္၊ တစ္ရာအုပ္၊ ငါးဆယ္အုပ္၊ တစ္ဆယ္အုပ္ စသည္ျဖင့္ ခန႔္ထား၏။ 16ထိုအခ်ိန္က သင္တို႔၏တရားသူႀကီးမ်ားကိုလည္း ‘သင္တို႔၏အမ်ိဳးသားခ်င္းတို႔ထဲ၌ရွိေသာအမႈမ်ားကိုနားေထာင္၍ အမ်ိဳးသားအခ်င္းခ်င္းၾကား၌ျဖစ္ေစ၊ အမ်ိဳးသားခ်င္းႏွင့္ သူ႔ထံ၌တည္းခိုေနထိုင္ေသာတိုင္းတစ္ပါးသားၾကား၌ျဖစ္ေစ ေျဖာင့္မတ္စြာတရားစီရင္ရမည္။ 17သင္တို႔သည္ တရားစီရင္ေသာအခါ မ်က္ႏွာႀကီး၊ မ်က္ႏွာငယ္ ဟူ၍မ်က္ႏွာမလိုက္ဘဲ ၾကားနာစစ္ေဆးရမည္။ တရားစီရင္ျခင္းကို ဘုရားသခင္ပိုင္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ မည္သူ႔ကိုမွ် မေၾကာက္ႏွင့္။ ခက္ခဲေသာအမႈကို ငါ့ထံ တင္ျပေလာ့။ ငါ ၾကားနာစစ္ေဆးေပးမည္’ဟု ငါေျပာခဲ့၏။ 18ထိုအခ်ိန္က သင္တို႔ျပဳရမည့္အမႈအလုံးစုံတို႔ကိုလည္း ငါေျပာခဲ့၏။
ကာေဒရွဗာနာအရပ္တြင္ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔ အမိန႔္ေတာ္ကိုဖီဆန္ၾကျခင္း
19ထိုမွ ငါတို႔သည္ ငါတို႔၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားမိန႔္ေတာ္မူသည့္အတိုင္း ေဟာရပ္ေတာင္မွ ခရီးျပဳ၍ အာေမာရိေတာင္ေပၚေဒသလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ရွိ သင္တို႔ျမင္ရသည့္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေတာကႏၲာရႀကီးကိုျဖတ္ကာ ကာေဒရွဗာနာအရပ္သို႔ ေရာက္ၾက၏။ 20ထိုအခါ ငါက သင္တို႔အား ‘ငါတို႔ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားေပးေတာ္မူေသာ အာေမာရိေတာင္ေပၚေဒသသို႔ သင္တို႔ေရာက္ၾကၿပီ။ 21သင္တို႔၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားသည္ ထိုျပည္ကို သင္တို႔ထံ အပ္ေတာ္မူၿပီ။ သင္တို႔ဘိုးေဘးတို႔၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားမိန႔္ေတာ္မူသည့္အတိုင္း သြား၍သိမ္းပိုက္ေလာ့။ မေၾကာက္ႏွင့္။ စိတ္မပ်က္ႏွင့္’ဟု ဆို၏။
22ထိုအခါ သင္တို႔အားလုံး ငါ့ထံသို႔ခ်ဥ္းကပ္၍ ‘အကြၽႏ္ုပ္တို႔အလ်င္ လူကိုေစလႊတ္၍ ထိုျပည္ကို စူးစမ္းေစပါ။ သို႔မွသာ ထိုသူတို႔သည္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သြားရမည့္လမ္း၊ ေရာက္ရမည့္ၿမိဳ႕အေၾကာင္းကို အကြၽႏ္ုပ္တို႔အား ျပန္ေျပာျပႏိုင္ပါမည္’ဟု သင္တို႔ ဆိုၾက၏။ 23ငါသည္ ထိုစကားကိုႏွစ္သက္သေဘာက်သျဖင့္ သင္တို႔ထဲမွ မ်ိဳးႏြယ္တစ္ႏြယ္လွ်င္ တစ္ေယာက္က် လူတစ္ဆယ့္ႏွစ္ေယာက္ကို ေ႐ြးယူ၏။ 24ထိုသူတို႔သည္ ေတာင္ေပၚေဒသသို႔ တက္သြားၿပီး ဧရွေကာလခ်ိဳင့္ဝွမ္းသို႔ေရာက္၍ ထိုျပည္ကို စူးစမ္းၾက၏။ 25သူတို႔သည္ ထိုျပည္မွယူလာေသာအသီးအခ်ိဳ႕ကို ငါတို႔ထံသို႔ ယူေဆာင္လာၿပီးလွ်င္ ‘အကြၽႏ္ုပ္တို႔အား အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားေပးေတာ္မူေသာျပည္သည္ သာယာဝေျပာေသာျပည္ျဖစ္ပါ၏’ဟု အစီရင္ခံၾက၏။
26သို႔ေသာ္ သင္တို႔သည္ မသြားလိုသျဖင့္ သင္တို႔ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား၏အမိန႔္ေတာ္ကို ဖီဆန္ၾက၏။ 27သင္တို႔သည္ မိမိတို႔၏တဲမ်ား၌ ညည္းတြားၾကလ်က္ ‘ထာဝရဘုရားသည္ ငါတို႔ကိုမုန္းတီးေသာေၾကာင့္ အာေမာရိလူမ်ိဳးတို႔၏လက္သို႔အပ္ျခင္းျဖင့္ ငါတို႔ကို ဖ်က္ဆီးဖို႔ အီဂ်စ္ျပည္မွထုတ္ေဆာင္ေတာ္မူပါသည္တကား။ 28ငါတို႔သည္ မည္သည့္အရပ္သို႔သြားေနၾကသနည္း။ ညီအစ္ကိုတို႔က “ထိုျပည္သားတို႔သည္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ထက္ကိုယ္ခႏၶာႀကီးမား၍အရပ္ျမင့္ၾက၏။ ၿမိဳ႕မ်ားသည္လည္း ႀကီးမား၍ ၿမိဳ႕႐ိုးတို႔သည္ မိုးထိျမင့္၏။ ထိုမွ်မက အာနကအမ်ိဳးတို႔ကိုလည္း ထိုေနရာ၌ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ေတြ႕ျမင္ရပါ၏”ဟု ဆိုလ်က္ ငါတို႔ကို စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့ေစၿပီ’ဟု ဆိုၾက၏။
29ငါသည္ သင္တို႔အား ‘မထိတ္လန႔္ၾကႏွင့္။ ထိုသူတို႔ကို မေၾကာက္ၾကႏွင့္။ 30သင္တို႔ေရွ႕မွႂကြေတာ္မူေသာ သင္တို႔၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားသည္ အီဂ်စ္ျပည္၌ သင္တို႔မ်က္ေမွာက္တြင္ သင္တို႔အဖို႔ျပဳေပးသကဲ့သို႔၊ 31ဤအရပ္သို႔ သင္တို႔ေရာက္သည့္တိုင္ေအာင္ သင္တို႔သြားသည့္လမ္းခရီးတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ဖခင္သည္ သားကိုခ်ီပိုးသကဲ့သို႔ သင္တို႔၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားသည္ သင္တို႔ကို မည္ကဲ့သို႔ခ်ီပိုးေတာ္မူခဲ့ေၾကာင္းကို ေတာကႏၲာရ၌သင္တို႔ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရသကဲ့သို႔ ထာဝရဘုရားသည္ သင္တို႔အဖို႔ စစ္တိုက္ေတာ္မူလိမ့္မည္’ဟု ဆို၏။ 32ထိုသို႔ဆိုေသာ္လည္း သင္တို႔၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားကို သင္တို႔မယုံၾကည္ၾက။ 33ဘုရားသခင္သည္ လမ္းခရီး၌ သင္တို႔ေရွ႕မွႂကြလ်က္ သင္တို႔စခန္းခ်ဖို႔ေနရာကို စူးစမ္းေတာ္မူ၍ သင္တို႔သြားရမည့္လမ္းကို ညအခ်ိန္၌ မီးအားျဖင့္၊ ေန႔အခ်ိန္၌ မိုးတိမ္အားျဖင့္ ျပေပးေတာ္မူခဲ့၏။
34သင္တို႔၏စကားသံကို ထာဝရဘုရားၾကားေသာအခါ အမ်က္ထြက္ေတာ္မူ၍ 35‘ထိုျပည္ကို သင္တို႔ဘိုးေဘးတို႔အားေပးမည္ဟု ငါက်ိန္ဆိုခဲ့ေသာ္လည္း ထိုသာယာဝေျပာေသာျပည္ကို ဆိုးညစ္ေသာမ်ိဳးဆက္ျဖစ္သည့္ ဤလူတို႔တစ္ေယာက္မွ်ျမင္ရလိမ့္မည္မဟုတ္။ 36သို႔ေသာ္ ေယဖုႏၷာ၏သား ကာလက္သည္ ထာဝရဘုရားေနာက္သို႔လုံးလုံးလိုက္ေသာေၾကာင့္ ထိုျပည္ကို သူျမင္ရမည္။ သူေျခခ်ေသာေျမကို သူႏွင့္သူ၏သားေျမးတို႔အား ငါေပးမည္’ဟု က်ိန္ဆိုေတာ္မူ၏။
37သင္တို႔ေၾကာင့္ ထာဝရဘုရားသည္ ငါ့ကိုလည္း အမ်က္ထြက္ေတာ္မူ၍ ‘သင္သည္လည္း ထိုျပည္သို႔ ဝင္ရမည္မဟုတ္။ 38သင့္ေရွ႕၌ရပ္ေနေသာ ႏုန္၏သား ေယာရႈမူကား ထိုျပည္သို႔ဝင္ရလိမ့္မည္။ သူ႔အားျဖင့္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ ထိုျပည္ကို အေမြဆက္ခံရမည္ျဖစ္၍ သူ႔ကို အားေပးေလာ့။ 39လုယူဖ်က္ဆီးျခင္းခံရၾကလိမ့္မည္ဟု သင္တို႔ဆိုခဲ့ေသာ သင္တို႔၏ကေလးမ်ား၊ ယခုအခ်ိန္တြင္ အေကာင္းအဆိုးကိုမသိေသးေသာ သင္တို႔၏သားသမီးမ်ားသည္ ထိုျပည္သို႔ ဝင္ရလိမ့္မည္။ ငါသည္ ထိုျပည္ကို သူတို႔အားေပး၍ သူတို႔သည္ ထိုျပည္ကို ပိုင္ဆိုင္ရလိမ့္မည္။ 40သင္တို႔မူကား ျပန္လွည့္ၿပီး ပင္လယ္နီလမ္းျဖင့္ ေတာကႏၲာရသို႔ ခရီးျပဳၾကေလာ့’ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။
41ထိုအခါ သင္တို႔က ငါ့အား ‘အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ထာဝရဘုရားကို ျပစ္မွားၾကပါၿပီ။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားမိန႔္မွာေတာ္မူသမွ်အတိုင္း တက္သြား၍ စစ္တိုက္ပါမည္’ဟု ဆိုၿပီးလွ်င္ သင္တို႔အသီးသီး လက္နက္မ်ားကိုစြဲကိုင္၍ ေတာင္ေပၚေဒသသို႔တက္သြားရန္ အသင့္ေနၾက၏။
42သို႔ေသာ္ ထာဝရဘုရားက ‘ထိုသူတို႔အား ဤသို႔ဆင့္ဆိုေလာ့။ သင္တို႔တက္မသြားၾကႏွင့္။ မတိုက္ၾကႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား ငါသည္ သင္တို႔ႏွင့္အတူရွိေတာ္မမူ။ သင္တို႔သည္ ရန္သူတို႔ေရွ႕၌ ရႈံးနိမ့္ၾကရလိမ့္မည္’ဟု ငါ့အားမိန႔္ေတာ္မူ၏။ 43ငါသည္ သင္တို႔အား ထိုသို႔ဆင့္ဆိုေသာ္လည္း သင္တို႔သည္ နားမေထာင္ဘဲ ထာဝရဘုရား၏အမိန႔္ေတာ္ကိုဖီဆန္လ်က္ ေတာင္ေပၚေဒသသို႔ တဇြတ္ထိုးတက္သြားၾက၏။ 44ထိုေတာင္ေပၚေဒသ၌ေနထိုင္ၾကေသာအာေမာရိလူမ်ိဳးတို႔သည္ သင္တို႔ကိုတိုက္ခိုက္ရန္ ထြက္လာၾကၿပီး ပ်ားမ်ားလိုက္သကဲ့သို႔ သင္တို႔ကိုလိုက္၍ စိရအရပ္မွ ေဟာမာအရပ္တိုင္ေအာင္ သင္တို႔ကို လိုက္လံေခ်မႈန္းၾက၏။ 45သင္တို႔သည္ ျပန္လာ၍ ထာဝရဘုရားေရွ႕ေမွာက္၌ ငိုေႂကြးၾကေသာ္လည္း ထာဝရဘုရားသည္ သင္တို႔၏အသံကိုနားေညာင္းေတာ္မမူ။ သင္တို႔ကို ဂ႐ုစိုက္ေတာ္မမူ။ 46သို႔ျဖစ္၍ သင္တို႔သည္ ကာေဒရွအရပ္၌ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာေနထိုင္ခဲ့ရ၏။
Currently Selected:
တရားေဟာရာက်မ္း 1: MSBZ
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative