ေယရမိအနာဂတၱိက်မ္း 14
14
မိုးေခါင္ျခင္း
1မိုးေခါင္မည့္အေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ေယရမိထံသို႔ေရာက္လာေသာ ထာဝရဘုရား၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကား ဤသို႔ျဖစ္၏။ 2ယုဒျပည္ ငိုေႂကြးျမည္တမ္းေလၿပီ။ ၿမိဳ႕တံခါးတို႔လည္း အားေလ်ာ့ၾကၿပီ။ ေျမႀကီးေပၚတြင္ ဝမ္းနည္းပူေဆြးၾကေလၿပီ။ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕၏ေအာ္ဟစ္ငိုေႂကြးသံသည္ ထြက္ေပၚလာၿပီ။ 3မႉးမတ္တို႔က ငယ္သားမ်ားအား ေရခပ္ေစ၍ သူတို႔သည္ ေရတြင္းသို႔ေရာက္ေသာအခါ ေရမေတြ႕ရလွ်င္ စိတ္ပ်က္လ်က္ ရွက္ရွက္ႏွင့္ မ်က္ႏွာဖုံးလ်က္ အိုးခ်ည္းသက္သက္ျဖင့္ ျပန္လာၾကရ၏။ 4ေျမႀကီးေပၚ၌ မိုးမ႐ြာဘဲ ေျမအက္ကြဲေသာေၾကာင့္ လယ္သမားတို႔သည္ ရွက္ရွက္ႏွင့္ ေခါင္းၿခဳံထားၾက၏။ 5သမင္မပင္လွ်င္ ကြင္းျပင္၌ သားေပါက္ၿပီး ျမက္ပင္မရွိေသာေၾကာင့္ သားငယ္ကိုစြန႔္ပစ္ရ၏။ 6ျမည္း႐ိုင္းတို႔သည္ ေတာင္ကတုံးေပၚ၌ရပ္၍ ေခြးအကဲ့သို႔ အသက္ရႉၾက၏။ ျမက္မစားရ#14:6 တိုက္႐ိုက္ျပန္ဆိုလွ်င္ “ျမက္မရွိ”။ေသာေၾကာင့္ မ်က္စိမႈန္ေဝၾကကုန္၏။ 7အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏အျပစ္မ်ားက အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကိုသက္ေသထူေနေသာ္လည္း အို ထာဝရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္၏နာမေတာ္ကိုေထာက္၍ စီရင္ေတာ္မူပါ။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာလမ္းလြဲေဖာက္ျပန္၍ ကိုယ္ေတာ္ကိုျပစ္မွားၾကပါၿပီ။ 8အို အစၥေရးလူမ်ိဳး၏ေမွ်ာ္လင့္ရာ၊ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ခ်ိန္၌ ကယ္တင္ရာျဖစ္ေတာ္မူေသာအရွင္၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ျပည္၌ တိုင္းတစ္ပါးသားကဲ့သို႔ျဖစ္ရသနည္း၊ အဘယ္ေၾကာင့္ တစ္ညသာလာေရာက္တည္းခိုသြားေသာ ခရီးသြားဧည့္သည္ကဲ့သို႔ျဖစ္ရသနည္း။ 9အဘယ္ေၾကာင့္ အံ့ဩမွင္တက္မိသူကဲ့သို႔ျဖစ္ရသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ မကယ္တင္ႏိုင္ေသာစစ္သူရဲကဲ့သို႔ျဖစ္ရသနည္း။ အို ထာဝရဘုရား၊ စင္စစ္ ကိုယ္ေတာ္သည္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္အတူရွိပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္၏နာမေတာ္ျဖင့္ ေခၚေဝၚျခင္းခံရသူမ်ားျဖစ္ပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို စြန႔္ပစ္ေတာ္မမူပါႏွင့္။
10ထာဝရဘုရားက ဤလူမ်ိဳးအား “သူတို႔သည္ ဟိုဟိုသည္သည္သြားလာရသည္ကို ႏွစ္သက္အားရၾက၏။ ကိုယ့္ေျခကိုယ္မထိန္းခ်ဳပ္ၾက။ ထို႔ေၾကာင့္ ထာဝရဘုရားသည္ သူတို႔ကို ႏွစ္သက္ေတာ္မမူ။ သူတို႔၏ဒုစ႐ိုက္မ်ားကို မွတ္ေတာ္မူမည္။ သူတို႔အျပစ္မ်ားေၾကာင့္ သူတို႔ကိုဒဏ္ခတ္ေတာ္မူမည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။
ပေရာဖက္အတုအေယာင္တို႔ အျပစ္ဒဏ္ခံရျခင္း
11ထာဝရဘုရားက ငါ့အား “ဤလူမ်ိဳးေကာင္းစားဖို႔ ဆုမေတာင္းေပးႏွင့္။ 12သူတို႔အစာေရွာင္ေအာ္ဟစ္လွ်င္လည္း ငါနားေညာင္းမည္မဟုတ္။ မီးရႈိ႕ရာယဇ္ႏွင့္ ေဘာဇဥ္ပူေဇာ္သကၠာကို ပူေဇာ္လွ်င္လည္း ငါလက္ခံမည္မဟုတ္။ ဓားေဘး၊ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဘး၊ ကပ္ေရာဂါေဘးတို႔ျဖင့္ သူတို႔ကို ငါဖ်က္ဆီးပစ္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။
13ငါကလည္း “အို ဘုရားရွင္ထာဝရဘုရား၊ ပေရာဖက္တို႔က ‘သင္တို႔သည္ ဓားေဘးႏွင့္ႀကဳံရမည္မဟုတ္။ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဘးသည္ သင္တို႔ထံေရာက္လာမည္မဟုတ္။ ဤအရပ္၌ သင္တို႔အား စစ္မွန္ေသာၿငိမ္သက္ျခင္းကို ငါေပးမည္’ဟူ၍ သူတို႔အား ဆင့္ဆိုၾကပါသည္”ဟု ေလွ်ာက္ဆို၏။
14ထာဝရဘုရားကလည္း “ထိုပေရာဖက္တို႔သည္ ငါ့နာမျဖင့္ မဟုတ္မမွန္ပေရာဖက္ျပဳၾက၏။ ငါသည္ သူတို႔ကိုမေစလႊတ္၊ မမိန႔္မွာ၊ မႁမြက္ဆို။ သူတို႔သည္ သင္တို႔အား မဟုတ္မမွန္ေသာဗ်ာဒိတ္နိမိတ္၊ ဂမၻီရအတတ္၊ အက်ိဳးမဲ့ေသာအရာ၊ သူတို႔စိတ္ထဲရွိလွည့္စားမႈအတိုင္း ပေရာဖက္ျပဳၾက၏။
15ထို႔ေၾကာင့္ ထာဝရဘုရားက ထိုပေရာဖက္တို႔သည္ ငါမေစလႊတ္ဘဲ ငါ့နာမျဖင့္ ‘ဤျပည္၌ ဓားေဘး၊ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဘးမရွိ’ဟု ပေရာဖက္ျပဳေဟာေျပာၾကေသာေၾကာင့္ သူတို႔ကို ဓားေဘး၊ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဘးတို႔ျဖင့္ ဆုံးေစမည္။ 16ပေရာဖက္ျပဳခံရေသာျပည္သားတို႔သည္ ဓားေဘး၊ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဘးတို႔ေၾကာင့္ ေသဆုံး၍ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕ရွိလမ္းမ်ားေပၚ၌ ပစ္ထားျခင္းခံရလိမ့္မည္။ သူတို႔ႏွင့္တကြ သူတို႔၏မယား၊ သားသမီးတို႔ကို သၿဂႋဳဟ္မည့္သူရွိမည္မဟုတ္။ သူတို႔ျပဳခဲ့ေသာမေကာင္းမႈကို သူတို႔အေပၚသို႔ ငါသြန္ခ်မည္။
ေယရမိေတာင္းဆိုခ်က္
17ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ သူတို႔အား ‘ငါ့လူမ်ိဳးသမီးပ်ိဳသည္ က်ိဳးပဲ့ေၾကမြေသာဒဏ္ရာရ၍ ျပင္းထန္စြာေဝဒနာခံစားရေသာေၾကာင့္ ငါသည္ အငိုမရပ္၊ ေန႔ေန႔ညညငိုမည္။ 18ကြင္းျပင္သို႔ထြက္သြားေသာ္ ဓားျဖင့္အသတ္ခံရေသာသူတို႔ကို ေတြ႕ရ၏။ ၿမိဳ႕ထဲသို႔ဝင္ေသာ္ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဝဒနာခံစားေနရေသာသူတို႔ကို ေတြ႕ရ၏။ ပေရာဖက္ႏွင့္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္တို႔သည္ သူတို႔မသိေသာျပည္သို႔ သြားၾကၿပီ’ဟူေသာစကားကို ေျပာၾကားရမည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 19ကိုယ္ေတာ္သည္ ယုဒျပည္ကို လုံးလုံးစြန႔္ပစ္ေတာ္မူၿပီေလာ။ ကိုယ္ေတာ္၏စိတ္ဝိညာဥ္သည္ ဇိအုန္ၿမိဳ႕ကို ႐ြံရွာေတာ္မူၿပီေလာ။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို ကုသ၍မရႏိုင္သည့္တိုင္ေအာင္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဒဏ္ခတ္ေတာ္မူသနည္း။ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ေသာ္လည္း အက်ိဳးမခံစားရပါ။ ကုသရာကာလကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ေသာ္လည္း ေၾကာက္လန႔္စရာႏွင့္သာႀကဳံရပါ၏။ 20အို ထာဝရဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ဆိုးယုတ္မႈ၊ ဘိုးေဘးတို႔၏အျပစ္တို႔ကို ဝန္ခံပါ၏။ အကယ္စင္စစ္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို ျပစ္မွားမိၾကပါၿပီ။ 21ကိုယ္ေတာ္၏နာမကိုေထာက္၍ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို ပစ္ပယ္ေတာ္မမူပါႏွင့္။ ကိုယ္ေတာ္၏ဘုန္းအသေရပလႅင္ေတာ္ကို အသေရဖ်က္ေတာ္မမူပါႏွင့္။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္ဖြဲ႕ေသာ ကိုယ္ေတာ္၏ပဋိညာဥ္ကို ေအာက္ေမ့ေတာ္မူပါ၊ ပယ္ဖ်က္ေတာ္မမူပါႏွင့္။ 22လူမ်ိဳးျခားတို႔၏႐ုပ္တုတို႔သည္ မိုးကို႐ြာေစႏိုင္သေလာ။ ေကာင္းကင္သည္လည္း မိုးကို႐ြာေစႏိုင္သေလာ။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္သာလွ်င္ တတ္ႏိုင္ေတာ္မူသည္မဟုတ္ေလာ။ ကိုယ္ေတာ္သည္ အလုံးစုံကို တတ္ႏိုင္ေတာ္မူသည္ျဖစ္၍ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ပါ၏။
Currently Selected:
ေယရမိအနာဂတၱိက်မ္း 14: MSBZ
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative