Элчилер 20
20
Павелни Македониягъа ва Грециягъа барыву
1Бу низамсызлыкълар болуп битген сонг, Павел Исаны якъчыларын оьзюню янына чакъыра. Оланы ругьландырма да ругьландырып, савболлашып, Македониягъа ёлгъа тюше. 2Македониядан оьте туруп, Исаны якъчыларын ругьландырагъан кёп затлар айта. Сонг о Грециягъа геле. 3Мунда Павел уьч ай тура. Геме булан Суриягъа бармагъа деп турагъан заманда, ягьудилер Павелге къаршы тилбирчилик этелер. Огъар къайтып Македониядан таба Суриягъа гетмеге тюше. 4Ону булан вериялы Пирни уланы Сопатыр, салониклилерден Аристарх, Секунд, дербели Гай, Тимофей, асиялы Тигьик ва Трофим ёлгъа чыгъалар. 5Алдын алдын гетип, олар бизин Троадада къаравуллап тура эдилер. 6Маясыз Экмекни байрамындан сонг биз де Филиппадан геме булан чыкъдыкъ. Беш гюнден сонг Троадада оланы янына етишдик. Онда бир жума къалдыкъ.
Эфтикни тириливю
7Жуманы биринчи гюнюнде биз экмек бёлюв адатны кютмеге деп жыйылдыкъ. Павел жыйылгъанлар булан лакъырлаша эди. Артындагъы гюн Павел геме булан ёлгъа чыкъмагъа герек эди, шо саялы о жыйылгъанлар булан гечорта болгъунча лакъыр этип турду. 8Биз жыйылгъан оьрдеги уьйде кёп чыракълар янып тура эди. 9Эфтик деген бир жагьил улан терезеде олтургъан эди. Павелни узакъ сёйлевюню вакътисинде о бираз къалгъып тура эди. Сонг ону юху басып, о уьчюнчю къатдагъы терезеден йыгъылып гетди. Гётерип алып гелгенде, о оьлюп тура эди. 10Павел тюпге тюшдю, огъар къапланып ятды ва ону къучакълап:
– Кайгъырмагъыз, бу сав! – деди.
11Сонг о дагъы да оьрге чыгъып, экмек бёлюп ашады. Танггъа таба олар булан сёйлеп битип, Павел ёлун узатды. 12Жагьил уланны сав кююнде уьюне гелтирдилер. Шогъар бары да сююндюлер.
13Биз алдын алдын геме булан Асгъа гетдик. Онда биз гемеге Павелни де алмагъа герек эдик. Яяв юрюп бармагъа сююп, бизге оьзю шолай буюргъан эди. 14Асда бизин булан ёлукъгъанда, ону гемеге алып, биз Мидиллиге гелдик. 15Артындагъы гюн ондан чыгъып, Гьиос атавну къаршысында токътадыкъ. Экинчи гюн Самос атавгъа етишдик. Сонг Милетге гелдик. 16Асия вилаятында токътамас учун, Павел Эфесге гирмей оьтюп гетмеге токъташды. Пентикост байрамына о Ерусалимде болмагъа алгъасай эди.
17Милетден адам йиберип, Павел Исагъа иман салгъанланы Эфесдеги жыйыныны арасындан ёлбашчыларын чакъыра. 18Олар гелгенде, Павел булай дей:
– Асиягъа гелген биринчи гюнюмден башлап сизин булан тургъан чакъы заманны ичинде мен нечик яшагъанны сиз билесиз. 19Ягьудилени тилбирчилиги саялы мени башыма тюшген балагьлардан оьте туруп, уллу сабурлукъда, гёзьяш тёге туруп, Раббибизге къуллукъ этип турдум. 20Сизин учун пайдалы болгъан чакъы затны билдирмекден тартынмадым, халкъны алдында ва уьйден уьйге гирип, сизге Аллагьны каламын англатдым. 21Гюнагь ишлер этеген ёлдан тайсын, Аллагьгъа къайтсын ва Раббибиз Исагъа иман салсын деп, ягьудилеге ва ят халкълагъа бувардым.
22Гьали буса, Аллагьны Ругьу буюргъанны этип, мен Ерусалимге бараман. Онда мени не къаравуллайгъанны билмеймен. 23Мен бир затны билемен: къайсы шагьаргъа барсам да, Аллагьны Ругьу мени азап ва туснакъ къаравуллайгъанын айта. 24Амма мен жанымны аямайман. Мени учун о гьеч бир зат да тюгюл. Раббибиз Иса магъа тапшургъан къуллугъумну – Аллагьны уллу рагьмусу гьакъындагъы Сююнч Хабарны инсанлагъа етишдирмеге – тамамламагъа болгъай эдим.
25Мен гьали сизин арагъыздан – оьзюгюзге Аллагьны гьакимлигин билдирип тургъанлардан – гьеч дагъы биригиз де мени гёрмежегигизни билемен. 26Бугюн мен сизге билдире тураман: эгер сизин арагъыздан ким буса да биригиз ёкъ болсагъыз, шогъар мен айыплы тюгюлмен. 27Неге тюгюл де, Аллагь сюегенни мен сизге гьеч бир де тартынмай билдирдим. 28Аллагьны Ругьу сизге шо Исаны якъчыларын инанып тапшургъан. Къойчулар сиривлерини гьайын нечик эте буса, сиз де Аллагь Оьзюню Уланыны оьлюмю булан жыйгъан Исаны якъчыларыны гьайын этигиз! 29Мен сизин арагъыздан гетгенден сонг, сиривню арасына йыртгъыч бёрюлер тюшежекни билемен. Олар чы сиривню къызгъанмажакълар. 30Гьатта сизин арагъызда да, Исаны якъчыларын тюз ёлдан чыгъармакъ учун, къалп сёзлер сёйлейгенлер болажакълар. 31Шо саялы сакъ болугъуз! Гечеси гюню булан уьч йылны узагъында гёзьяш тёгюп тилеп, гьар биригизге бир бошавсуз буваргъанымны эсде сакълап къоюгъуз.
32Гьали буса мен сизин Аллагьгъа ва Ону рагьмулу каламына аманат этемен. Бу калам сизин ругь якъдан гючлендирме ва Аллагьны халкъыны арасында варислик бермеге бола. 33Мен гьеч биревню не гюмюшюне, не алтынына, неде опурагъына гёз салмадым. 34Оьз гьажатларыма ва мени булангъыланы гьажатларына харжны мен бу къолларым булан къазангъанны сиз билесиз. 35Сиз мени йимик загьмат тёкмеге, гючсюзлеге кёмек этмеге герекни сизге оьзюм болгъан кююмде уьлгюсюн гёрсетдим. Раббибиз Иса: «Алмакъдан эсе бермек артыкъ насип гелтирер», – деп айтгъан сёзлени унутмай эсде сакъламагъа герексиз.
36Бу сёзлени де айтып, бары да булан бирге тизден туруп, Павел дуа эте. 37Барысы да кёп йылайлар, Павелни къучакълап оьбелер. 38«Мени сиз дагъы гёрмежексиз» деген сёзлеринден сонг олар айрокъда бек пашман болалар. Сонг олар ону гемеге етгинче узаталар.
Currently Selected:
Элчилер 20: КъумCK
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Библияны Таржумасыны институту, Москва, 2007