Илҷілернің 22

– 1Харындастар паза пабалар! Алныңарда ахтанып чоохтанчатханымны истіп алыңар.

2Аның еврей тілінең чоохтан сыхханын истіп, кізілер саңай тымыл чӧрібіскеннер. Павел теен:

– 3Мин иудейбін, Киликийдегі Тарс саарда тӧреен, Иерусалим саарда Гамалиил ӱгретчімнің холында ӱгренген кізібін. Мин, ӧбекелерібістең Моисей Чахии хоостыра тирең паза сибер ӱгредіг алып алып, сірернің прайзыңарох чіли, прай позымны Худайға чарытхам. 4Иисустаңар ӱгредігҷе парчатхан кізілерні, тізең, мин ӧлімге дее кире сӱр салҷаңмын. Иреннерні дее, ипчілерні дее, палғап, харибге одыртчаңмын. 5Миннеңер иң улуғ абыс, прай ах сағаллар даа киречілеп поларлар. Мин, олардаң Дамаск саардағы иудей харындастарзар пічік алып алып, андағыларны тудып алып, ілҷірбеде Иерусалимзер чарғаа ағыларға тіп парчатхам.

– 6Чолда, Дамасксар чағдап таа одырғанымда, кӱн ортызы тузында кинетін тигірзертін мині илбек чарых чарыдыбысхан. 7Мин чирге аңдарыл парғам, анаң мағаа ӱн истілген. «Савл, Савл! Ноға син Мині сӱрчезің?» – теен ол ӱн. 8«Кемзер сірер, Хан-пигім?» – нандырғам мин ағаа. «Мин син хыйа сӱрчеткен Назарет саардаң сыххан Иисуспын». 9Миннең хада полғаннар, чарыхты кӧріп, хорых парғаннар, че миннең чоохтасхан ӱнні испееннер. 10Андада мин сурғам: «Хан-пигім! Мағаа ниме идерге кирек?» «Турып, Дамасксар пар. Анда сағаа ниме идерінеңер прай чоохтап пирерлер», – теен мағаа Хан-пиг. 11Ол чарыхтың чариина хараамның оды ус парған. Хада полған кізілер мині Дамаск саарға теере чидініп ала апарғаннар.

– 12Анда Ананий тіп кізі полған. Ол Моисей Чахиинҷа чуртапчатхан арығ чӱректіг кізі полған. Аны Дамасктағы прай иудейлер улуғлаҷаңнар. 13Ол, минзер пас киліп, теен: «Савл харындас, кӧр сых!» Мин сах андох аны кӧр салғам. 14Ол, тізең, мағаа теен: «Пістің ӧбекелерібістің Худайы сині, Позының кӧңнін піліп алзын, Арығ Чӱректіг Кізізін кӧріп алзын паза Аның ӱнін истіп алзын тіп, азынада таллап алған. 15Син, искен-кӧрген нимелердеңер чоохтап, прай кізілер алнында Аның киречізі поларзың нооза. 16Че, нимее сӱмненчезің? Турып, кіреске тӱс паза Иисус Хан-пигібіссер айланып, чазыхтарыңнаң арығлан».

– 17Че хаҷан мин, Иерусалимзер айлан киліп, храмда пазырчатханымда, хараама ниме кӧрінген. 18Мин Аны кӧр салғам, Ол мағаа теен: «Маңзыра, табыраанҷа Иерусалимнең сығып, парыбыс. Миннеңер киречілееніңні чон позына чағын итпес». 19«Хан-пигім! Олар чахсы пілчелер, хайди мин Сағаа киртінчеткеннерні, синагогаларда соғып, харибге чапхам. 20Синнеңер киречілеп чӧрҷең Стефанның ханы тӧгілгенде дее, мин, анда турып, аны ӧдірчеткеннеріне чӧпсініп, аны сохчатханнарның кип-азахтарын хадарғам». 21«Пар, Мин сині ырах, иудей нимес чоннарзар ызыбызарбын», – теен мағаа ол.

22Пу сӧстерге теере Павелні искеннер, мының соонаң олар чоо хысхырыс сыхханнар:

– Чох ит чир-чалбахтаң мындағны! Ол чуртабасха кирек!

23Олар, іди хысхырызып, кип-азахтарын паза тобырах ӧӧр тастааннар. 24Ол арада муң чааҷы пазы Павелні сівеезер кир парыбызарға чахыбысхан. Кізілернің іди аннаң тоғыр хысхырысханнарының сылтаан піліп аларға идіп, Павелні соғарға чахығ пирібіскен. 25Че аны хурларнаң соғар иде палғабысханда, Павел хости турчатхан чӱс чааҷы пазына теен:

– Сірерге чарадылча ба чарғы даа чох Рим кізізін піди соғарға?

26Аны истіп салып, чӱс чааҷы пазы муң чааҷы пазынзар парған.

– Кӧр, син ниме идерге итчезің? Ол – Рим кізілернің пірсі, – теен ол.

27Андада муң чааҷы пазы, Павелзер пас киліп, теен:

– Чоохтап пир мағаа, син Рим кізізің ме?

– Йа, – нандырған Павел.

– 28Мин улуғ ахча тӧлеп, Рим кізізі полып алғам, – теен муң чааҷы пазы.

– Мин, тізең, тӧрееннең Рим кізізібін, – нандырған ағаа Павел.

29Андада аны соғарға иткен кізілер сах андох хыйа пасханнар. Муң чааҷы пазы, Павел Рим кізізі полчатханын піл салып, аны палғап салғанына хорых парған.

30Муң чааҷы пазы иудейлернің Павелні пыролапчатхан ӧӧн сылтаан чахсы иде піліп аларға хынған. Аннаңар, Павелнің ілҷірбелерін суурып, пазағы кӱнінде улуғ абыстарға паза прай Ӧӧркі Чарғаа чыылызарға чахыбысхан. Соонаң Павелні, сығарып, оларның алнында турғыс салған.

Currently Selected:

Илҷілернің 22: XKSNT

Highlight

Copy