Лука 1

Кирис соьз

1Энди коьплер арамызда ашык белгили болган ислердинъ таварыхларын туьзип баслаганлар. 2Сол ислерди басыннан коьрип турганлардынъ эм Алладынъ соьзин яйган кулларынынъ бизге еткергенлериндей, 3мага да, сол затларды янъыдан мукаят тергегеннен сонъ, ызлы-ызыннан тизип, сага, оьрметли Теопил, 4сен насихатланган окувдынъ терен негизин тагы да бир бегитип, язбага ой туьсти.

Яхъя пайхамбардынъ туваягынынъ билдирилуьви

5 Юдеядынъ патшасы Иродтынъ куьнлеринде Авия боьлигиннен Зекерья атлы дин куллыкшысы эм онынъ Арун тукымыннан Элисабет деген хатыны болганлар. 6Олардынъ экеви де, Алладынъ алдында туврашыл болып, Раббийдинъ буьтин парызларын эм йорыкларын минсиз толтыра эдилер. 7Олар аьвлетсиз эдилер, неге десе Элисабет бедев болган, а энди экеви де уьйкен ясларына еткен эдилер.

8Бир кере оьзининъ боьлигининъ, дин куллыкшысындай, оьз борышын Алладынъ алдында толтыратаган куьнлеринде, 9дин куллыкшыларынынъ арасында болатаган аьдетке коьре, сыбага тасланган заманда, Зекерьяга Раббийдинъ уьйине ладан ийис шыгарув мырат пан кирмеге тийисли болды. 10Буьтин йыйылган халк, ладан ийис этилетаган заманда, тыста дува этетаган эди.

11Сол вакытта Зекерьяга ладан ийис этетаган ерининъ онъ ягында Раббийдинъ бир маьлеги коьринди. 12Зекерья маьлекти коьргенде саьспекледи, оны коркув бийледи. 13Маьлек ога: «Коркпа, Зекерья, неге десе сенинъ дуванъ кабыл болган, хатынынъ Элисабет сага ул табаяк эм сен ога Яхъя атты береексинъ. 14Ол сага куваныш эм ярык аькелеек, эм коьплер онынъ тувганына суьйинееклер. 15Неге десенъ ол Раббийдинъ алдында уллы болаяк; бир заманда да шагырды эм баска эсиртуьвши затларды ишпеек, ана карнында ок Кие Рухка толаяк. 16Ол Исраил халкынынъ коьплерин Раббийге, оьзлерининъ Алласына, кайтараяк. 17Ол Раббийдинъ алдында Ильястынъ рухы эм куваты ман юрип, аталарынынъ юреклерин балаларына бурып, бойсынмаганларда туврашыллардынъ ойларын яратып бараяк, Раббийдинъ алдына аьзирленген халкты салаяк», – деди.

18Сонда Зекерья маьлекке: «Мен оны неден билермен? Мен картайганман эм хатынымнынъ да йыллары еткен», – деди.

19Маьлек ога деп яваплады: «Мен Алладынъ алдында турувшы Жабраилмен эм сени мен соьйлеспеге, сол куванышлы хабарды сага еткермеге йиберилгенмен. 20Меним, заманы еткенде, эш толмай калмаяк деген соьзлериме ынанмаганынъ уьшин, сен энди сакав болаяксынъ, сол зат толтырылаяк куьнге дейим соьйлемей тураяксынъ», – деди.

21Сол арада халк Зекерьяды саклайтаган эди эм онынъ, Алла уьйиннен шыкпай, калып кеткенине сейирсинетаган эди. 22Зекерья шыкканнан сонъ, олар ман соьйлесалмады. Халк Алла уьйинде ога коьринис коьрингенин сезди; ол да оны, тили тыйылганыннан ымлап, анълатты.

23Аллага кылынув куьнлери озганнан сонъ, Зекерья уьйине кайтты. 24Онынъ пишеси Элисабет авыраяклы болды эм оны бес айга дейим халктан ясырды. 25«Сосындай йылларымда Раббийим мени языксынды, инсанлар арасында меним кемшилигимди тайдырды», – дейтаган эди ол.

Иса Масихтинъ дуныяга энеегининъ билдирилуьви

26-27Элисабеттинъ карнындагынынъ алтыншы айында Алла Жабраил маьлекти Галилеядынъ Назарет шахарына Даут тукымыннан Юсуп атлы эр мен соьз тавысып турган кызга йиберди. Ол кыздынъ аты Марьем эди. 28Маьлек ога келгенлей: «Салам, шапагатлы! Раббий сени мен болар#1:28 Бир кесек текстлерде: «…болар. Хатынлардынъ арасында сен бактылысынъ». », – деди.

29Марьемди бу соьзлер саьспеклетти эм ол, бу неди билдирген салам экенин анъламай, ойланды. 30Ога маьлек: «Коркпа, Марьем, неге десе сен Алладан шапагатлы болгансынъ. 31Энди карнынъда болып, ул табаяксынъ эм Оны Иса деп атаяксынъ. 32Ол данъклы болаяк, Аллаху-Тааладынъ Улы деп саналаяк. Ога Раббий Алла Онынъ атасы Дауттан калган такты береек; 33оьмир оьмирге Якуп тукымынынъ уьстинде патшалык эттиреек эм Онынъ патшалыгынынъ сонъгы куьни болмаяк», – деди.

34Марьем маьлектен: «Бу кайтип болар, эгер мен энди де эр сынамаганман?» – деп сорады.

35Ога маьлек: «Кие Рух сага туьсеек, Аллаху-Тааладынъ куьши сени каплап алаяк, сонынъ уьшин туваяк кие Бала Алладынъ Улы деп аталаяк. 36Эне бедев деп саналып турган сага ювык еткен Элисабет те картлыгында ул ман авыраяклы эм ога энди алты ай болаятыр. 37Алладынъ бир соьзи де куьшсиз калмайды», – деп яваплады.

38Сонда Марьем: «Мен Раббийдинъ кулыман. Менде сенинъ айтканынъдай болсын», – деди. Маьлек оннан тайды.

Марьем Элисабетти коьрмеге барады

39Сол куьнлерде Марьем асыгыслы болып Юдеядынъ тавлы кесегиндеги бир шахарга барды. 40Зекерьядынъ уьйине киргенлей, Элисабет пен саламласты. 41Элисабет Марьемнинъ саламын эситкен заманда, онынъ карнындагы аьвлет ойнаклады. Элисабет Кие Рухка толды. 42Ол, давысын коьтерип: «Хатынлардынъ арасында сен муьбарексинъ эм сенинъ карнынъдагы бала да муьбарек! 43Меним Раббийимнинъ анасынынъ мага сосы келуьви не себептен болды экен? 44Неге болса да, сенинъ саламласув тавысынъ мага еткенде, меним карнымдагы саьбийим куванышлы ойнаклады. 45Ынанганынъ уьшин бактылысынъ, неге десе Раббийдинъ сага билдиргени толтырылаяк», – деди.

46Марьем: «Меним яным Раббийди оьрметлейди. 47-48Ол Оьз кулынынъ язык аьлин эслегени уьшин коьнъилим Аллага, Куткарувшыма, куванады. Эндиден арбатын мени баьри тукымлар бактылыга санаяклар. 49Неге десе куьдиретли Алла мага уллы ислер этти. Онынъ аты кие! 50Онынъ рагимлиги несилден несилге Ога оьрмет эткенлерге яйылаяк. 51Оьз куватынынъ карувын коьрсетти, юреклеринде оьктемли ойлары болганларды шашты. 52Куьшлилерди тактан туьсирди, мазлумларды коьтерди. 53Ашыкканларды оьз берекети мен тойдырды, ама байларды бир затсыз кайтарып йиберди. 54-55Ол Оьзининъ кулы Исраилге ярдам этти эм, аталарымызга айтканындай, Ибрагимге, онынъ тувдыкларына оьмир оьмирге этеек рагимлигин эсинде тутты», – деди.

56Марьем Элисабет пен бир уьш ай кадер турганнан сонъ уьйине кайтты.

Яхъя пайхамбардынъ тувувы

57Бала туваяк вакыты еткенде, Элисабет ул тапты. 58Раббийдинъ ога уллы рагимлик коьрсеткенин эситип, онынъ кардашлары эм конъысылары оны ман бирге куванатаган эдилер. 59-60Сегизинши куьнинде балады суьннетлеек аьдет пен йыйылдылар эм ога атасынынъ атын, Зекерьяды, атамага токтастылар, ама баладынъ анасы унамады эм оны Яхъя деп атаягын билдирди.

61Ога: «Сенинъ тукымынъда ондай атлы бирев де йокты да», – дедилер.

62Атасыннан, ымлап, онынъ кайтип атаяк болатаганын сорадылар. 63Зекерья такта тилеп алды да язды: «Онынъ аты – Яхъя». Баьриси де сейирсиндилер. 64Сол саьатлей Зекерьядынъ авызы да, тили де ашылды эм ол, Аллага шуькир айта берип, соьйлеп баслады. 65Олардынъ тоьгерегинде яшаганларды коркув бийледи. Сол болган затлардынъ хабары Юдеядынъ баьри тавлы кесегинде яйылды. 66Эситкенлердинъ баьриси де оны юреклерине салдылар: «Сосы аьвлет ким болаяк экен?» – деп, сейирсинип, сорастылар. Раббийдинъ куваты Яхъя ман бирге эди.

Зекерьядынъ пайхамбарлык соьзи

67Кие Рухка толган Зекерья пайхамбарлык соьзин айтып баслады: 68«Исраилдинъ Алласы Раббийге шуькир болсын! Оьз халкына ярдамга келди эм оны куткарды. 69Оьзининъ кулы Дауттынъ тукымыннан бизге куьшли Куткарувшыды шыгарды. 70-71Кие пайхамбарларынынъ авызы ман оьмирден бери билдиргениндей, бизди явларымыздан эм баьри коьрип болмайтаганлардынъ колыннан куткарды, 72кие антласувын эскерди, аталарымызга рагимлик этти. 73-74Ол атамыз Ибрагимге берген антынша, бизди душпанларымыздынъ колыннан куткарып, Ога коркувсыз кылынгандай этти; 75соьйтип Онынъ алдында Ога оьмиримиздинъ баьри куьнлеринде сыйлылык эм тувралык пан яшамага болаламыз. 76Сен, аьвлет, Аллаху-Тааладынъ пайхамбары деп аталаяксынъ, неге десе Онынъ алдында барып, Ога йол аьзирлеексинъ. 77-78Алламыздынъ халкына Онынъ рагимлиги мен олардынъ куьналары кеширилгеннен сонъ куткарылув болаягын анълатаяксынъ. 79Онынъ рагимлиги мен йогардан тувган Куьн#1:79 Йогардан тувган Куьн: Иса Масих. каранъада эм оьлим куьлеткисинде олтырганларды ярыкка шыгараяк, бизим аякларымызды татымлык йолына бураяк». 80Бала болса оьсе барды, коьнъили мен беркиди эм оьзининъ Исраил халкы алдына келеек куьнине дейим шоьлде яшады.

Currently Selected:

Лука 1: NOG

Highlight

Copy