مزامیر 131

131

مزمور ۱۳۱

دعای انسان فروتن

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود.

1ای خداوند، من از خودبینی و تکبر دست کشیده‌ام؛ از آنچه بزرگتر و بلندتر از عقل من است خود را دور نگه داشته‌ام. 2جان مضطرب خود را آرام ساخته‌ام. اینک، دل من، همچون کودکی که در آغوش مادر آرمیده، آرام و بی‌تشویش است.

3ای اسرائیل، بر خداوند امیدوار باش، از حال تا ابد!

Currently Selected:

مزامیر 131: PCB

Highlight

Copy