ປະຖົມມະການ 20
20
ອັບຣາຮາມ ແລະອາບີເມເຫຼັກ
1ອັບຣາຮາມໄດ້ຍ້າຍຈາກເມືອງມຳເຣ ໄປທີ່ເຂດພາກໃຕ້ຂອງການາອານ ແລະເພິ່ນໄດ້ຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ລະຫວ່າງເມືອງກາເດັດແລະເມືອງຊູເຣ. ຕໍ່ມາ ເມື່ອອັບຣາຮາມພັກຢູ່ທີ່ເມືອງເກຣາກນັ້ນ 2ເພິ່ນເວົ້າວ່ານາງຊາຣາເມຍຂອງຕົນເປັນນ້ອງສາວ. ດັ່ງນັ້ນ ເຈົ້າອາບີເມເຫຼັກ ກະສັດແຫ່ງເກຣາກ ຈຶ່ງເອົານາງຊາຣາໄປ. 3ໃນຄືນໜຶ່ງ ພຣະເຈົ້າໄດ້ປາກົດແກ່ກະສັດໃນຄວາມຝັນວ່າ “ເຈົ້າຈະຕາຍ ເພາະເຈົ້າເອົາຍິງຜູ້ນີ້ມາ. ນາງມີຜົວແລ້ວ.”
4ແຕ່ເຈົ້າອາບີເມເຫຼັກຜູ້ທີ່ບໍ່ໄດ້ແຕະຕ້ອງນາງແຕ່ຢ່າງໃດ ຖາມວ່າ, “ຂ້າແດ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຂ້ານ້ອຍບໍ່ໄດ້ເຮັດຜິດຫຍັງ ພຣະອົງຈະທຳລາຍຂ້ານ້ອຍແລະປະຊາຊົນຂອງຂ້ານ້ອຍດ້ວຍກັນບໍ? 5ອັບຣາຮາມເອງບອກວ່ານາງເປັນນ້ອງສາວຂອງລາວ ແລະນາງຊາຣາເອງກໍເວົ້າຄືກັນ. ຂ້ານ້ອຍເຮັດໄປດ້ວຍຄວາມບໍຣິສຸດໃຈ ແລະບໍ່ໄດ້ເຮັດຜິດຫຍັງເລີຍ.”
6ພຣະເຈົ້າຕອບເພິ່ນທາງຄວາມຝັນວ່າ, “ຖືກຕ້ອງ ເຮົາຮູ້ດີວ່າເຈົ້າໄດ້ເຮັດໄປດ້ວຍຄວາມບໍຣິສຸດໃຈ. ສະນັ້ນ ເຮົາຈຶ່ງປ້ອງກັນເຈົ້າໄວ້ບໍ່ໃຫ້ເຮັດຜິດຕໍ່ເຮົາ ແລະບໍ່ໃຫ້ເຈົ້າໄດ້ແຕະຕ້ອງນາງ. 7ແຕ່ບັດນີ້ ຈົ່ງເອົາຍິງຜູ້ນີ້ໄປສົ່ງໃຫ້ຜົວຂອງນາງ. ຜົວຂອງນາງເປັນຜູ້ທຳນວາຍ ແລະລາວຈະພາວັນນາອະທິຖານສຳລັບເຈົ້າເພື່ອເຈົ້າຈະບໍ່ຕາຍ, ແຕ່ເຮົາຂໍເຕືອນເຈົ້າວ່າ ຖ້າເຈົ້າບໍ່ສົ່ງນາງຄືນໄປ ເຈົ້າແລະປະຊາຊົນທັງໝົດຂອງເຈົ້າຈະຕ້ອງຕາຍ.”
8ມື້ໃໝ່ມາແຕ່ເຊົ້າໆ ເຈົ້າອາບີເມເຫຼັກໄດ້ເອີ້ນຄົນຮັບໃຊ້ທຸກຄົນຂອງຕົນມາ ແລະເລົ່າເຫດການນັ້ນສູ່ພວກເຂົາຟັງ ແລະພວກເຂົາກໍຢ້ານທີ່ສຸດ. 9ແລ້ວເຈົ້າອາບີເມເຫຼັກກໍເອີ້ນອັບຣາຮາມມາ ແລະຖາມວ່າ, “ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງເຮັດເຊັ່ນນີ້ກັບເຮົາ? ເຮົາເຮັດຜິດຫຍັງຕໍ່ເຈົ້າ ເຈົ້າຈຶ່ງຈະນຳຄວາມຈິບຫາຍແບບນີ້ມາສູ່ເຮົາ ແລະອານາຈັກຂອງເຮົາ? ບໍ່ມີຜູ້ໃດເຄີຍເຮັດສິ່ງທີ່ເຈົ້າໄດ້ເຮັດນີ້ກັບເຮົາຈັກເທື່ອ. 10ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງເຮັດກັບເຮົາເຊັ່ນນີ້?”
11ອັບຣາຮາມຈຶ່ງຕອບວ່າ, “ຂ້ານ້ອຍຄິດວ່າໃນທີ່ນີ້ ຈະບໍ່ມີໃຜຢຳເກງພຣະເຈົ້າ ແລະພວກເຂົາອາດສັງຫານຂ້ານ້ອຍເສຍ ເພື່ອເອົາເມຍຂອງຂ້ານ້ອຍໄປ. 12ຕາມຄວາມເປັນຈິງແລ້ວ ນາງກໍເປັນນ້ອງສາວຂອງຂ້ານ້ອຍແທ້. ນາງເປັນລູກຕ່າງແມ່ ແລະຂ້ານ້ອຍໄດ້ເອົານາງມາເປັນເມຍ. 13ດັ່ງນັ້ນ ເມື່ອພຣະເຈົ້າໃຫ້ຂ້ານ້ອຍອອກໜີຈາກເຮືອນຂອງພໍ່ ໄປສູ່ດິນແດນທີ່ຕ່າງປະເທດ; ຂ້ານ້ອຍຈຶ່ງເວົ້າກັບນາງວ່າ, ‘ເຈົ້າຕ້ອງສັດຊື່ຕໍ່ຂ້ອຍໂດຍໃຫ້ເວົ້າກັບທຸກຄົນວ່າ ຂ້ອຍເປັນອ້າຍຂອງເຈົ້າ.”’
14ແລ້ວເຈົ້າອາບີເມເຫຼັກກໍສົ່ງນາງຊາຣາຄືນໃຫ້ອັບຣາຮາມ ແລະເພິ່ນກໍເອົາຝູງແກະ, ຝູງງົວ, ແລະຄົນຮັບໃຊ້ຊາຍຍິງຫລາຍຄົນໃຫ້ອັບຣາຮາມອີກດ້ວຍ. 15ເຈົ້າອາບີເມເຫຼັກເວົ້າກັບອັບຣາຮາມວ່າ, “ທີ່ນີ້ເປັນດິນແດນຂອງເຮົາທັງໝົດ; ເຈົ້າຢູ່ບ່ອນໃດກໍໄດ້ຕາມທີ່ເຈົ້າຕ້ອງການ.” 16ແລ້ວເພິ່ນກໍກ່າວຕໍ່ນາງຊາຣາວ່າ, “ເຮົາເອົາເງິນໜຶ່ງພັນຫລຽນໃຫ້ອ້າຍຂອງເຈົ້າເພື່ອເປັນຂໍ້ພິສູດ ໃຫ້ທຸກຄົນທີ່ຢູ່ນຳເຈົ້າເຫັນວ່າ ເຈົ້າເປັນຄົນສັດຊື່; ທຸກຄົນຈະຮູ້ເຫັນວ່າ ເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເຮັດຜິດຫຍັງເລີຍ.”
17-18ຍ້ອນເລື່ອງເກີດຂຶ້ນກັບຊາຣາເມຍຂອງອັບຣາຮາມ ພຣະເຈົ້າຢາເວຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ຜູ້ຍິງທຸກຄົນໃນວັງຂອງເຈົ້າອາບີເມເຫຼັກບໍ່ມີລູກ. ສະນັ້ນ ອັບຣາຮາມຈຶ່ງພາວັນນາອະທິຖານຕໍ່ພຣະເຈົ້າເພື່ອເພິ່ນ ແລະພຣະເຈົ້າກໍໂຜດຮັກສາເພິ່ນໃຫ້ຫາຍດີ. ພຣະອົງຍັງໄດ້ໂຜດໃຫ້ເມຍຂອງເພິ່ນ ແລະບັນດາຍິງທັງໝົດຫາຍດີເໝືອນກັນ ເພື່ອວ່າພວກເຂົາຈະມີລູກໄດ້.
Currently Selected:
ປະຖົມມະການ 20: ພຄພ
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2012 United Bible Societies. All Rights Reserved.
ປະຖົມມະການ 20
20
ອັບຣາຮາມ ແລະອາບີເມເຫຼັກ
1ອັບຣາຮາມໄດ້ຍ້າຍຈາກເມືອງມຳເຣ ໄປທີ່ເຂດພາກໃຕ້ຂອງການາອານ ແລະເພິ່ນໄດ້ຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ລະຫວ່າງເມືອງກາເດັດແລະເມືອງຊູເຣ. ຕໍ່ມາ ເມື່ອອັບຣາຮາມພັກຢູ່ທີ່ເມືອງເກຣາກນັ້ນ 2ເພິ່ນເວົ້າວ່ານາງຊາຣາເມຍຂອງຕົນເປັນນ້ອງສາວ. ດັ່ງນັ້ນ ເຈົ້າອາບີເມເຫຼັກ ກະສັດແຫ່ງເກຣາກ ຈຶ່ງເອົານາງຊາຣາໄປ. 3ໃນຄືນໜຶ່ງ ພຣະເຈົ້າໄດ້ປາກົດແກ່ກະສັດໃນຄວາມຝັນວ່າ “ເຈົ້າຈະຕາຍ ເພາະເຈົ້າເອົາຍິງຜູ້ນີ້ມາ. ນາງມີຜົວແລ້ວ.”
4ແຕ່ເຈົ້າອາບີເມເຫຼັກຜູ້ທີ່ບໍ່ໄດ້ແຕະຕ້ອງນາງແຕ່ຢ່າງໃດ ຖາມວ່າ, “ຂ້າແດ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຂ້ານ້ອຍບໍ່ໄດ້ເຮັດຜິດຫຍັງ ພຣະອົງຈະທຳລາຍຂ້ານ້ອຍແລະປະຊາຊົນຂອງຂ້ານ້ອຍດ້ວຍກັນບໍ? 5ອັບຣາຮາມເອງບອກວ່ານາງເປັນນ້ອງສາວຂອງລາວ ແລະນາງຊາຣາເອງກໍເວົ້າຄືກັນ. ຂ້ານ້ອຍເຮັດໄປດ້ວຍຄວາມບໍຣິສຸດໃຈ ແລະບໍ່ໄດ້ເຮັດຜິດຫຍັງເລີຍ.”
6ພຣະເຈົ້າຕອບເພິ່ນທາງຄວາມຝັນວ່າ, “ຖືກຕ້ອງ ເຮົາຮູ້ດີວ່າເຈົ້າໄດ້ເຮັດໄປດ້ວຍຄວາມບໍຣິສຸດໃຈ. ສະນັ້ນ ເຮົາຈຶ່ງປ້ອງກັນເຈົ້າໄວ້ບໍ່ໃຫ້ເຮັດຜິດຕໍ່ເຮົາ ແລະບໍ່ໃຫ້ເຈົ້າໄດ້ແຕະຕ້ອງນາງ. 7ແຕ່ບັດນີ້ ຈົ່ງເອົາຍິງຜູ້ນີ້ໄປສົ່ງໃຫ້ຜົວຂອງນາງ. ຜົວຂອງນາງເປັນຜູ້ທຳນວາຍ ແລະລາວຈະພາວັນນາອະທິຖານສຳລັບເຈົ້າເພື່ອເຈົ້າຈະບໍ່ຕາຍ, ແຕ່ເຮົາຂໍເຕືອນເຈົ້າວ່າ ຖ້າເຈົ້າບໍ່ສົ່ງນາງຄືນໄປ ເຈົ້າແລະປະຊາຊົນທັງໝົດຂອງເຈົ້າຈະຕ້ອງຕາຍ.”
8ມື້ໃໝ່ມາແຕ່ເຊົ້າໆ ເຈົ້າອາບີເມເຫຼັກໄດ້ເອີ້ນຄົນຮັບໃຊ້ທຸກຄົນຂອງຕົນມາ ແລະເລົ່າເຫດການນັ້ນສູ່ພວກເຂົາຟັງ ແລະພວກເຂົາກໍຢ້ານທີ່ສຸດ. 9ແລ້ວເຈົ້າອາບີເມເຫຼັກກໍເອີ້ນອັບຣາຮາມມາ ແລະຖາມວ່າ, “ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງເຮັດເຊັ່ນນີ້ກັບເຮົາ? ເຮົາເຮັດຜິດຫຍັງຕໍ່ເຈົ້າ ເຈົ້າຈຶ່ງຈະນຳຄວາມຈິບຫາຍແບບນີ້ມາສູ່ເຮົາ ແລະອານາຈັກຂອງເຮົາ? ບໍ່ມີຜູ້ໃດເຄີຍເຮັດສິ່ງທີ່ເຈົ້າໄດ້ເຮັດນີ້ກັບເຮົາຈັກເທື່ອ. 10ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງເຮັດກັບເຮົາເຊັ່ນນີ້?”
11ອັບຣາຮາມຈຶ່ງຕອບວ່າ, “ຂ້ານ້ອຍຄິດວ່າໃນທີ່ນີ້ ຈະບໍ່ມີໃຜຢຳເກງພຣະເຈົ້າ ແລະພວກເຂົາອາດສັງຫານຂ້ານ້ອຍເສຍ ເພື່ອເອົາເມຍຂອງຂ້ານ້ອຍໄປ. 12ຕາມຄວາມເປັນຈິງແລ້ວ ນາງກໍເປັນນ້ອງສາວຂອງຂ້ານ້ອຍແທ້. ນາງເປັນລູກຕ່າງແມ່ ແລະຂ້ານ້ອຍໄດ້ເອົານາງມາເປັນເມຍ. 13ດັ່ງນັ້ນ ເມື່ອພຣະເຈົ້າໃຫ້ຂ້ານ້ອຍອອກໜີຈາກເຮືອນຂອງພໍ່ ໄປສູ່ດິນແດນທີ່ຕ່າງປະເທດ; ຂ້ານ້ອຍຈຶ່ງເວົ້າກັບນາງວ່າ, ‘ເຈົ້າຕ້ອງສັດຊື່ຕໍ່ຂ້ອຍໂດຍໃຫ້ເວົ້າກັບທຸກຄົນວ່າ ຂ້ອຍເປັນອ້າຍຂອງເຈົ້າ.”’
14ແລ້ວເຈົ້າອາບີເມເຫຼັກກໍສົ່ງນາງຊາຣາຄືນໃຫ້ອັບຣາຮາມ ແລະເພິ່ນກໍເອົາຝູງແກະ, ຝູງງົວ, ແລະຄົນຮັບໃຊ້ຊາຍຍິງຫລາຍຄົນໃຫ້ອັບຣາຮາມອີກດ້ວຍ. 15ເຈົ້າອາບີເມເຫຼັກເວົ້າກັບອັບຣາຮາມວ່າ, “ທີ່ນີ້ເປັນດິນແດນຂອງເຮົາທັງໝົດ; ເຈົ້າຢູ່ບ່ອນໃດກໍໄດ້ຕາມທີ່ເຈົ້າຕ້ອງການ.” 16ແລ້ວເພິ່ນກໍກ່າວຕໍ່ນາງຊາຣາວ່າ, “ເຮົາເອົາເງິນໜຶ່ງພັນຫລຽນໃຫ້ອ້າຍຂອງເຈົ້າເພື່ອເປັນຂໍ້ພິສູດ ໃຫ້ທຸກຄົນທີ່ຢູ່ນຳເຈົ້າເຫັນວ່າ ເຈົ້າເປັນຄົນສັດຊື່; ທຸກຄົນຈະຮູ້ເຫັນວ່າ ເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເຮັດຜິດຫຍັງເລີຍ.”
17-18ຍ້ອນເລື່ອງເກີດຂຶ້ນກັບຊາຣາເມຍຂອງອັບຣາຮາມ ພຣະເຈົ້າຢາເວຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ຜູ້ຍິງທຸກຄົນໃນວັງຂອງເຈົ້າອາບີເມເຫຼັກບໍ່ມີລູກ. ສະນັ້ນ ອັບຣາຮາມຈຶ່ງພາວັນນາອະທິຖານຕໍ່ພຣະເຈົ້າເພື່ອເພິ່ນ ແລະພຣະເຈົ້າກໍໂຜດຮັກສາເພິ່ນໃຫ້ຫາຍດີ. ພຣະອົງຍັງໄດ້ໂຜດໃຫ້ເມຍຂອງເພິ່ນ ແລະບັນດາຍິງທັງໝົດຫາຍດີເໝືອນກັນ ເພື່ອວ່າພວກເຂົາຈະມີລູກໄດ້.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2012 United Bible Societies. All Rights Reserved.