ปัญญาจารย์ 7
7
ความผิดหวังต่อชีวิต
1ชื่อเสียงดีก็ดีกว่าน้ำมันหอมอย่างดี# สภษ.22:1
และวันตายก็ดีกว่าวันเกิด
2ไปยังเรือนที่มีการคร่ำครวญ
ก็ดีกว่าไปยังเรือนที่มีการเลี้ยงกัน
เพราะนั่นเป็นวาระสุดท้ายของมนุษย์ทุกคน
และผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่จะเอาเหตุการณ์นั้นใส่ไว้ในใจ
3ความโศกเศร้าก็ดีกว่าการหัวเราะ
เพราะความโศกเศร้าบนใบหน้าทำให้จิตใจยินดี
4จิตใจของคนมีปัญญา ย่อมอยู่ในเรือนที่มีการคร่ำครวญ
แต่จิตใจของคนเขลา ย่อมอยู่ในเรือนที่มีการสนุกสนาน
5ฟังคำตำหนิของคนที่มีปัญญา
ยังดีกว่าฟังเพลงของคนเขลา
6เสียงเรียวหนามไหม้แตกอยู่ใต้หม้ออย่างไร
เสียงหัวเราะของคนเขลาก็เป็นอย่างนั้น
นี่ก็อนิจจังด้วย
7แท้จริงการกดขี่ข่มเหงทำให้ผู้มีปัญญาโง่ไป
และสินบนก็ทำลายสามัญสำนึก#ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ใจ หรือ ความคิดเสีย
8เบื้องปลายของสิ่งใดๆ ก็ดีกว่าเบื้องต้นของสิ่งนั้นๆ
จิตใจที่อดกลั้นก็ดีกว่าจิตใจที่อหังการ
9อย่าให้จิตใจของเจ้าโกรธเร็ว# ยก.1:19
เพราะความโกรธฝังอยู่ในทรวงอกของคนเขลา
10อย่าว่า “ทำไมอดีตดีกว่าปัจจุบัน?”
เพราะที่เจ้าถามเช่นนั้นไม่ได้ถามด้วยใช้ปัญญา
11ปัญญาดีกว่ามรดก
และเป็นประโยชน์แก่คนที่ได้เห็นดวงตะวัน
12เพราะว่า ปัญญาเป็นเครื่องป้องกันเช่นเดียวกับที่เงินเป็นเครื่องป้องกัน
แต่ประโยชน์ของความเข้าใจคือ ปัญญาให้ชีวิตแก่ผู้เป็นเจ้าของปัญญานั้น
13จงพิจารณาพระราชกิจของพระเจ้า
สิ่งที่พระเจ้าทรงทำให้คด ใครจะเหยียดให้ตรงได้เล่า?
14ในเวลาที่ได้รับสิ่งดีๆ ก็จงชื่นชมยินดี แต่ในเวลาที่ได้รับสิ่งร้ายๆ ก็จงพินิจพิจารณา พระเจ้าทรงบันดาลให้มีทั้งสองอย่าง เพื่อมนุษย์จะค้นไม่พบว่า เมื่อเขาล่วงไปแล้วจะมีอะไรตามเขามาในภายหลัง
ปริศนาชีวิต
15ข้าพเจ้าเห็นสิ่งเหล่านี้ทั้งสิ้นในชีวิตอนิจจังของข้าพเจ้าคือ มีคนชอบธรรมพินาศในความชอบธรรมของเขา และมีคนอธรรมมีชีวิตยืนยาวในการอธรรมของเขา 16อย่าทำตัวชอบธรรมเกินไป และอย่าอวดฉลาด เหตุใดเจ้าจะทำลายตัวเองเสียเล่า? 17อย่าอธรรมเกินไป และอย่าทำตัวเป็นคนเขลา ทำไมเจ้าจะไปตายก่อนเวลาของเจ้าเล่า? 18เป็นการดีที่เจ้าจะยึดถือคำเตือนนี้ไว้ เออ และไม่ปล่อยมือจากอีกคำเตือนหนึ่ง เพราะว่าผู้เกรงกลัวพระเจ้าจะพ้นจากทั้งสองเรื่อง#แปลได้อีกว่า เพราะว่าผู้เกรงกลัวพระเจ้าจะทำหน้าที่ของเขาตามคำเตือนทั้งสองเรื่อง
19ปัญญาให้กำลังแก่คนมีปัญญา มากกว่าผู้ครอบครองสิบคนที่อยู่ในเมือง
20แน่ทีเดียวไม่มีคนชอบธรรมสักคนเดียวบนแผ่นดินโลก ที่ทำแต่ความดี และไม่เคยทำบาปเลย
21อย่าสนใจฟังทุกถ้อยคำที่คนกล่าว เพื่อเจ้าจะไม่ได้ยินทาสของเจ้าแช่งด่าเจ้า 22เพราะเจ้าก็รู้อยู่แก่ใจของเจ้าว่า ตัวเจ้าเองได้แช่งด่าคนอื่นหลายครั้งเหมือนกัน
23ข้าพเจ้าพิสูจน์ทั้งหมดนี้ด้วยใช้ปัญญา ข้าพเจ้ากล่าวว่า “ข้าพเจ้าจะมีปัญญา” แต่ปัญญานั้นกลับอยู่ห่างไกลจากข้าพเจ้า 24สิ่งที่เป็นอยู่ก็อยู่ไกล และลึกล้ำเหลือเกิน ใครจะค้นพบได้? 25ข้าพเจ้าตั้งใจหันกลับมาเรียนรู้ สำรวจและแสวงหาปัญญา และต้นเหตุของสิ่งต่างๆ และเรียนรู้ความอธรรม ความโง่ ความเขลา และความบ้าบอ 26ข้าพเจ้าได้พบอีกสิ่งหนึ่งซึ่งขมขื่นยิ่งกว่าความตายคือ ผู้หญิงซึ่งมีใจเป็นบ่วงแร้วและตาข่าย มือของนางเป็นโซ่ตรวน คนที่พระเจ้าพอพระทัยจะหนีพ้นนาง แต่คนบาปจะถูกผู้หญิงคนนั้นจับเอาไป 27ปัญญาจารย์กล่าวว่า ดูเถิด ข้าพเจ้าพบดังต่อไปนี้ เมื่อเอาสิ่งหนึ่งมาเพิ่มเข้าไปในอีกสิ่งหนึ่งจะได้ข้อสรุป 28สิ่งซึ่งข้าพเจ้าทุ่มตัวหาแล้วหาอีก แต่ข้าพเจ้าหาไม่พบคือ ในมนุษย์พันคนจะพบแต่เพียงคนเดียว และคนเดียวที่พบนั้นไม่เคยเป็นผู้หญิงเลย 29ดูเถิด สิ่งเดียวที่ข้าพเจ้าพบคือ พระเจ้าทรงสร้างมนุษย์ให้เป็นคนเที่ยงธรรม แต่เขาทั้งหลายได้ค้นคว้ากลอุบายต่างๆ ออกมา
Currently Selected:
ปัญญาจารย์ 7: THSV11
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
