เยเรมีย์ 6
6
ความน่ากลัวของการบุกรุกที่จะมาถึงเยรูซาเล็ม
1ประชาชนเบนยามินเอ๋ย จงหนีไปเพื่อความปลอดภัย
หนีจากใจกลางกรุงเยรูซาเล็ม
จงเป่าเขาสัตว์ในเมืองเทโคอา
และยกสัญญาณขึ้นไว้เหนือหมู่บ้านเบธฮักเคเรม
เพราะเหตุร้ายโผล่มาจากทิศเหนือ
คือการทำลายอย่างใหญ่หลวง
2เราจะทำลายสาวสวยและแบบบาง
คือบุตรีศิโยนเสีย
3ผู้เลี้ยงแกะพร้อมกับฝูงแกะจะมาสู้เธอ
เขาจะตั้งเต็นท์ไว้รอบเธอ
ต่างก็จะหากินอยู่ในที่ของมัน
4“จงเตรียมทำสงครามกับเธอ
จงลุกขึ้น ให้เราโจมตีเวลาเที่ยงวัน”
“วิบัติแก่พวกเรา เพราะว่ากลางวันล่วงไปแล้ว
เงาของเวลาเย็นก็ทอดยาวออกไป”
5“จงลุกขึ้น ให้เราเข้าตีเวลากลางคืน
และทำลายบรรดาวังของเธอเสีย”
6เพราะพระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้ว่า
“จงโค่นต้นไม้ของเธอลง
จงก่อเชิงเทินไว้สู้กรุงเยรูซาเล็ม
นี่แหละนครที่ต้องถูกลงโทษ
ภายในเธอไม่มีอะไรนอกจากการบีบบังคับ
7บ่อน้ำทำให้น้ำเย็นอยู่เสมอฉันใด
เธอก็ทำให้เกิดความอธรรมขึ้นเรื่อยๆ ฉันนั้น
ความทารุณและการทำลายมีให้ได้ยินเสมอภายในเธอ
ความเจ็บปวดและการบาดเจ็บก็ปรากฏต่อหน้าเราเสมอ
8เยรูซาเล็มเอ๋ย จงรับคำตักเตือนเถิด
เกรงว่าเราจะปลีกตัวไปเสียจากเจ้า
เกรงว่าเราจะทำให้เจ้าเป็นที่ร้างเปล่า
เป็นแผ่นดินที่ปราศจากคนอาศัย”
9พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้ว่า
“เขาทั้งหลายจะกวาดคนอิสราเอล
ที่เหลืออยู่นั้นไปเสียทั้งหมดอย่างเก็บผลองุ่น
เหมือนคนเก็บผลองุ่นเอามือเก็บผล
ตามกิ่งของมันอีกครั้งหนึ่ง”
10ข้าพเจ้าควรจะพูดและให้คำตักเตือนแก่ใคร
เพื่อเขาจะได้เชื่อฟัง?
ดูสิ หูของเขาตันเสียแล้ว
เขาฟังไม่ได้
นี่แน่ะ พระวจนะของพระยาห์เวห์เป็นสิ่งที่เขาดูแคลน
เขาไม่พอใจฟัง
11แต่ ข้าพเจ้ามีพระพิโรธของพระยาห์เวห์เต็มไปหมด
ข้าพเจ้าจะเก็บมันไว้อีกไม่ไหวแล้ว
“จงเทมันรดเด็กๆ ตามถนน
และรดพวกหนุ่มๆ ที่ชุมนุมกันอยู่ด้วย
ทั้งสามีและภรรยาก็จะต้องเอาไป
ทั้งคนแก่และคนชราด้วย
12บ้านเรือนของพวกเขาจะต้องยกให้เป็นของคนอื่น
ทั้งไร่นาและภรรยาของเขาด้วย
เพราะเราจะเหยียดมือของเราออกต่อสู้ชาวแผ่นดินนั้น”
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
13“เพราะว่า ตั้งแต่คนต่ำต้อยที่สุดจนถึงคนใหญ่โตที่สุด
ทุกคนโลภอยากได้กำไรที่ไม่ยุติธรรม
และทุกคนต่างฉ้อฉล
ตั้งแต่ผู้เผยพระวจนะจนถึงปุโรหิต
14เขาทั้งหลายได้รักษาแผลของประชากรของเราเพียงผิวเผิน
กล่าวว่า ‘สวัสดิภาพ สวัสดิภาพ’
เมื่อไม่มีสวัสดิภาพเลย# อสค.13:10
15เมื่อเขาทำการน่าเกลียดน่าชัง เขาอับอายหรือเปล่า?
เปล่า เขาไม่อับอายเลย
เขาไม่รู้จักอาย
เพราะฉะนั้น เขาจะล้มลงท่ามกลางพวกที่ล้มแล้ว
เมื่อเราลงโทษพวกเขา เขาจะล้มคว่ำ”
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ# ยรม.8:10-12
16พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า
“จงยืนที่ถนนและมองให้ดี
และถามหาทางโบราณนั้น
ว่าทางดีอยู่ที่ไหน แล้วจงเดินในทางนั้น
และให้จิตใจของเจ้าได้ความสงบ# มธ.11:29
แต่เขาทั้งหลายกล่าวว่า ‘เราจะไม่เดินในทางนั้น’
17เราวางยามไว้สำหรับพวกเจ้า สั่งว่า
จงฟังเสียงเขาสัตว์
แต่เขาทั้งหลายกล่าวว่า ‘พวกเราจะไม่ฟัง’
18เพราะฉะนั้น ชนชาติทั้งหลายเอ๋ย จงฟัง
ที่ประชุมเอ๋ย จงทราบเถิดว่า อะไรจะบังเกิดขึ้นแก่เขา
19พิภพเอ๋ย จงฟังเถิด นี่แน่ะ เรากำลังนำการร้ายมาเหนือประชาชนนี้
คือผลแห่งกลอุบายของเขา
เพราะเขาไม่ได้เชื่อฟังถ้อยคำของเรา
ส่วนธรรมบัญญัติของเรานั้นเขาปฏิเสธเสีย
20เจ้านำกำยานจากเมืองเชบา
และตะไคร้จากเมืองไกลมาให้เราเพื่ออะไรเล่า?
เครื่องบูชาเผาทั้งตัวของเจ้ายังไม่เป็นที่ยอมรับ
หรือเครื่องสัตวบูชาของเจ้าก็ไม่เป็นที่พอใจเรา
21เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์จึงตรัสดังนี้ว่า
ดูสิ ต่อหน้าประชาชนนี้
เราจะวางเครื่องสะดุดไว้ให้เขาสะดุด
ทั้งบิดาและบุตรด้วยกัน
ทั้งเพื่อนบ้านและมิตรสหายจะพินาศ”
22พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า
“นี่แน่ะ ชนชาติหนึ่งกำลังมาจากแดนเหนือ
ประชาชาติใหญ่ชาติหนึ่งถูกเร้าให้มาจากส่วนไกลสุดของพิภพ
23เขาทั้งหลายจับคันธนูและหอก
เขาดุร้ายและไม่มีความเมตตา
เสียงของเขาก็เหมือนเสียงทะเลกำเริบ
เขาขี่ม้า
และเตรียมพร้อมเหมือนบุรุษเข้าสงคราม
บุตรีศิโยนเอ๋ย พวกเขามาต่อสู้เจ้า”
24พวกเราได้ยินข่าวเหล่านั้น
มือของเราก็อ่อนลงอย่างช่วยไม่ได้
ความระทมอย่างแสนสาหัสได้จับเราไว้
เป็นความเจ็บปวดเหมือนสตรีกำลังคลอดบุตร
25อย่าเดินออกไปในทุ่งนา
หรือเดินบนถนน
เพราะศัตรูมีดาบ
มีความสยดสยองอยู่ทุกด้าน
26ประชากรของเราเอ๋ย จงเอาผ้ากระสอบคาดเอวไว้
และกลิ้งเกลือกอยู่ในกองเถ้า
จงไว้ทุกข์เหมือนทำเพื่อบุตรชายคนเดียว
เป็นการคร่ำครวญอย่างขมขื่นที่สุด
เพราะว่าผู้ทำลาย
มาสู้เราในทันทีทันใด
27“เราได้ทำให้เจ้าเป็นผู้ลองและผู้ทดสอบท่ามกลางประชากรของเรา
เพื่อเจ้าจะได้รู้และลองพฤติการณ์ทั้งหลายของเขา
28พวกเขามักกบฏอย่างดื้อด้านทั้งสิ้น
เที่ยวนินทาไป
พวกเขาเป็นทองสัมฤทธิ์ และเป็นเหล็ก
เขาทุกคนประพฤติเลวทรามทั้งนั้น
29เครื่องเป่าลมของเขาเป่าอย่างดุเดือด
ตะกั่วก็ถูกไฟเผาผลาญเสีย
ถลุงกันเรื่อยไปก็เปล่าประโยชน์
เพราะว่าคนชั่วก็ยังไม่หายไปได้
30จะเรียกเขาทั้งหลายได้ว่าเป็นเงินที่ถูกปฏิเสธ
เพราะพระยาห์เวห์ทรงปฏิเสธเขาเสียแล้ว”
Currently Selected:
เยเรมีย์ 6: THSV11
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in