โยเอล 2
2
1จงเป่าเขาสัตว์ในศิโยน
จงเปล่งเสียงเตือนภัยบนภูเขาบริสุทธิ์ของเรา
ให้ทุกคนที่อาศัยในแผ่นดินตัวสั่น
เพราะวันแห่งพระยาห์เวห์กำลังมา ใกล้เข้ามาแล้ว
2เป็นวันที่มืดและมัวซัว
เป็นวันที่มีเมฆและความมืดทึบ
เหมือนยามเช้ามืดที่แผ่คลุมอยู่บนภูเขา
คือกองทัพที่ใหญ่โต#ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า คือประชากรที่มีจำนวนมหาศาลและทรงพลังยิ่ง
ไม่เคยมีเหมือนอย่างนี้ในอดีต
และหลังจากนี้ไปก็จะไม่มีอีก
ตลอดปีเดือนในทุกชั่วอายุคน#ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ในชั่วอายุแล้วอายุเล่า
3ไฟเผาผลาญอยู่ข้างหน้ามัน
และเปลวไฟไหม้อยู่ข้างหลัง
แผ่นดินนั้นเหมือนสวนเอเดนก่อนหน้ามัน
แต่ภายหลังมันไปแล้วก็เป็นเหมือนถิ่นทุรกันดารที่ร้างเปล่า
ไม่มีอะไรรอดพ้นจากมันเลย
4มันมีลักษณะเหมือนลักษณะของม้า
พวกมันวิ่งเหมือนม้าศึก
5เหมือนเสียงของพวกรถรบ
พวกมันกระโดดอยู่บนยอดเขา
เหมือนเสียงแตกของเปลวไฟ
ที่ไหม้ตอข้าว
เหมือนกองทัพ#ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ประชากรอันเกรียงไกร
ที่แปรกระบวนเข้าสงคราม# วว.9:7-9
6ชนชาติทั้งหลายต่างกลัวลานเมื่อเห็นมัน#ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า เมื่ออยู่ต่อหน้าพวกมัน
ใบหน้าของทุกคนก็ซีดเซียว
7พวกมันวิ่งเหมือนนักรบ
และปีนกำแพงเหมือนทหาร
ต่างก็เดินตามทางของตัวเอง
พวกมันเดินอย่างไม่แตกแถว
8พวกมันไม่ชนกันเลย
ต่างก็เดินอยู่ในทางของตน
มันตะลุยฝ่าอาวุธ
และไม่มีอะไรอาจยับยั้งได้
9พวกมันกระโดดเข้าไปในเมือง
มันวิ่งอยู่บนกำแพง
พวกมันปีนเข้าไปในบ้าน
มันเข้าไปทางหน้าต่างเยี่ยงโจร
10แผ่นดินโลกสั่นไหวต่อหน้ามัน
ท้องฟ้าก็สั่นสะเทือน
ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ก็มืดไป
ดวงดาวทั้งหลายก็อับแสง# วว.8:12
11พระยาห์เวห์เปล่งพระสุรเสียง
ต่อหน้ากองทัพของพระองค์
กองทัพของพระองค์ใหญ่โตยิ่งนัก
ผู้ที่ทำตามคำบัญชาของพระองค์มีจำนวนมหาศาล
เพราะว่าวันแห่งพระยาห์เวห์นั้นยิ่งใหญ่
และน่ากลัวอย่างยิ่ง ใครเล่าจะทนอยู่ได้?# วว.6:17
12พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “ถึงกระนั้นก็ดี
บัดนี้ พวกเจ้าจงกลับมาหาเราด้วยสุดใจ
ด้วยการอดอาหาร การร้องไห้ และการโอดครวญ
13จงฉีกใจของพวกเจ้า ไม่ใช่ฉีกเสื้อของเจ้า”
จงกลับมาหาพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกท่าน
เพราะว่าพระองค์ทรงเปี่ยมด้วยพระคุณและพระกรุณา
พระองค์กริ้วช้าและบริบูรณ์ด้วยความรักมั่นคง
และเปลี่ยนพระทัยไม่ลงโทษ
14ใครจะรู้ได้ พระองค์อาจทรงกลับมาและเปลี่ยนพระทัย
ทั้งทรงเหลือพรไว้ข้างหลัง
คือให้มีธัญบูชาและเครื่องดื่มบูชา
ถวายแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน
15จงเป่าเขาสัตว์ในศิโยน
จงจัดพิธีอดอาหาร
จงเรียกประชุมทำพิธี
16จงรวบรวมประชาชน
จงชำระชุมนุมชนให้บริสุทธิ์
จงประชุมพวกผู้ใหญ่
จงรวบรวมเด็กๆ
แม้แต่เด็กที่ยังกินนม
จงให้เจ้าบ่าวออกจากเรือนหอ
และเจ้าสาวออกจากห้องของตน
17ให้บรรดาปุโรหิต คือผู้ปรนนิบัติพระยาห์เวห์
ร้องไห้อยู่ระหว่างเฉลียงกับแท่นบูชา
และให้ทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงเวทนาประชากรของพระองค์
ขออย่าทรงให้มรดกของพระองค์เป็นที่เยาะเย้ย
หรือเป็นคำเปรียบเปรยเย้ยหยันท่ามกลางประชาชาติ
ควรหรือที่เขาจะกล่าวท่ามกลางชนชาติทั้งหลายว่า
‘พระเจ้าของพวกเขาอยู่ที่ไหน?’ ”
พระเจ้าทรงตอบและทรงสัญญา
18แล้วพระยาห์เวห์ทรงหวงแหนแผ่นดินของพระองค์
และทรงสงสารประชากรของพระองค์
19พระยาห์เวห์ทรงตอบประชากรของพระองค์ว่า
“นี่แน่ะ เราจะส่งข้าว เหล้าองุ่น
และน้ำมันให้แก่เจ้า
เจ้าทั้งหลายจะอิ่มหนำสำราญ
เราจะให้พวกเจ้า
ไม่ถูกเยาะเย้ยท่ามกลางประชาชาติอีก
20“เราจะถอนศัตรูทางเหนือให้ห่างไกลจากพวกเจ้า
และไล่มันไปในแผ่นดินแห้งแล้งและร้างเปล่า
กองหน้าของมันจะเข้าไปในทะเลด้านตะวันออก
และกองหลังของมันเข้าไปในทะเลด้านตะวันตก
กลิ่นเหม็นคลุ้งและกลิ่นเหม็นเน่าของมันจะขึ้นมา
เพราะมันทำการใหญ่โตมาก
21“อย่ากลัวเลย โอ แผ่นดินเอ๋ย
จงยินดีและเปรมปรีดิ์เถิด
เพราะพระยาห์เวห์ทรงทำการใหญ่โตมาก
22อย่ากลัวเลย พวกสัตว์ป่าเอ๋ย
เพราะว่าทุ่งหญ้าในถิ่นทุรกันดารนั้นเขียวสด
และต้นไม้ก็เกิดผลของมัน
ต้นมะเดื่อและเถาองุ่นออกผลอย่างบริบูรณ์
23“โอ บุตรทั้งหลายของศิโยนเอ๋ย จงยินดีเถิด
จงเปรมปรีดิ์ในพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเจ้า
เพราะว่าพระองค์ประทานฝนต้นฤดูแก่เจ้าเพื่อแสดงความชอบธรรม
และทรงเทฝนลงมาให้พวกเจ้า
คือฝนต้นฤดูและฝนชุกปลายฤดูอย่างแต่ก่อน
24จะมีข้าวอยู่เต็มลานนวดข้าว
จะมีเหล้าองุ่นและน้ำมันล้นถังเก็บ
25“เราจะชดเชยปีเดือน
ที่ตั๊กแตนวัยบินได้กินเสียให้แก่พวกเจ้า
และที่ตั๊กแตนวัยกระโดด ตั๊กแตนตัวอ่อน และตั๊กแตนวัยเดินได้กิน
คือกองทัพใหญ่ของเราที่เราส่งมาต่อสู้พวกเจ้านั้น
26“เจ้าทั้งหลายจะรับประทานอย่างบริบูรณ์และอิ่มหนำ
และสรรเสริญพระนามพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า
ผู้ทรงทำกับพวกเจ้าอย่างอัศจรรย์
ประชากรของเราจะไม่ต้องอับอายอีกต่อไป
27พวกเจ้าจะรู้ว่าเราเองอยู่ท่ามกลางอิสราเอล
และเรานี่แหละคือพระยาห์เวห์เป็นพระเจ้าของเจ้า ไม่มีองค์อื่นอีก
ประชากรของเราจะไม่ต้องอับอายอีกต่อไป
การเทพระวิญญาณของพระเจ้า
(กจ.2:17)
28“ต่อมาภายหลังจะเป็นอย่างนี้
คือเราจะเทวิญญาณของเรามาเหนือมนุษย์ทุกคน
บุตรชายบุตรหญิงของเจ้าจะเผยพระวจนะ
คนชราของเจ้าทั้งหลายจะฝัน
และคนหนุ่มของพวกเจ้าจะเห็นนิมิต
29ในเวลานั้น เราจะเทวิญญาณของเรา
มาเหนือแม้กระทั่งคนใช้ชายหญิง
30“เราจะสำแดงการอัศจรรย์ในท้องฟ้าและบนแผ่นดิน เป็นเลือด เป็นไฟและลำควัน 31ดวงอาทิตย์จะกลายเป็นความมืด ดวงจันทร์กลายเป็นเลือด# มธ.24:29; มก.13:24-25; ลก.21:25; วว.6:12-13 ก่อนวันแห่งพระยาห์เวห์จะมาถึง คือวันอันยิ่งใหญ่และน่าสยดสยอง 32แล้วจะเป็นอย่างนี้ คือทุกคนที่ร้องทูลออกพระนามของพระยาห์เวห์จะรอด# กจ.2:17-21# รม.10:13 เพราะว่าจะมีคนรอดบนภูเขาศิโยนและในกรุงเยรูซาเล็มตามที่พระยาห์เวห์ตรัสไว้ และในบรรดาคนที่เหลืออยู่นั้นจะมีคนที่พระยาห์เวห์ทรงเรียก
Currently Selected:
โยเอล 2: THSV11
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in