پیدایش 24
24
همسری برای اسحاق
1ابراهیم بسیار پیر شده بود و خداوند به هرچه او می‌كرد، بركت داده بود. 2او روزی به یكی از نوكرانش كه از همه بزرگتر بود و اختیار همه چیز در دستش بود گفت: «دست خود را زيرِ ران من بگذار و قسم بخور. 3من می‌خواهم كه تو به نام خداوند، خدای آسمان و زمین قسم بخوری كه برای پسر من از مردم این سرزمین یعنی كنعان زن نگیری. 4تو باید به سرزمینی که من در آنجا به دنیا آمده‌ام بروی و از آنجا برای پسرم زن بگیری.»
5آن نوكر پرسید: «اگر آن دختر حاضر نشود وطن خود را ترک كند و با من به این سرزمین بیاید چه‌كنم؟ آیا پسرت را به سرزمینی كه تو از آنجا آمدی بفرستم؟»
6ابراهیم جواب داد: «تو نباید پسر مرا هیچ‌وقت به آنجا بفرستی. 7خداوند، خدای آسمان مرا از خانهٔ پدرم و از سرزمین اقوامم بیرون آورد. به طور جدّی به من قول داد كه این سرزمین را به نسل من خواهد داد. او فرشتهٔ خود را قبل از تو خواهد فرستاد. بنابراین تو می‌توانی در آنجا زنی برای پسرم بگیری. 8اگر دختر حاضر نشد با تو بیاید، آن وقت تو از قولی كه داده‌ای آزاد هستی. ولی تو در هیچ شرایطی نباید پسر مرا به آنجا ببری.» 9پس آن نوكر دست خود را زيرِ ران اربابش ابراهیم گذاشت و برای او قسم خورد كه هرچه ابراهیم از او خواسته است، انجام دهد.
10آن نوكر، كه اختیار دارایی ابراهیم در دستش بود، ده تا از شترهای اربابش را برداشت و به شمال بین‌النهرین به شهری كه ناحور در آن زندگی می‌كرد، رفت. 11وقتی به آنجا رسید، شترها را در كنار چشمه‌ای كه بیرون شهر بود، خوابانید. نزدیک غروب بود، وقتی كه زنان برای بردن آب به آنجا می‌آمدند. 12او دعا كرد و گفت: «ای خداوند، خدای آقایم ابراهیم، امروز به من توفیق بده و پیمان خودت را با آقایم ابراهیم حفظ كن. 13من اینجا در كنار چشمه‌ای هستم كه زنان جوان شهر برای بردن آب می‌آیند. 14به یكی از آنها خواهم گفت: 'كوزهٔ خود را پایین بیاور تا از آن آب بنوشم.' اگر او بگوید: 'بنوش، من برای شترهایت هم آب می‌آورم'، او همان كسی باشد كه تو برای بنده‌ات اسحاق انتخاب كرده‌ای. اگر چنین بشود، من خواهم دانست كه تو پیمان خود را با آقایم حفظ كرده‌ای.»
15قبل از اینکه او دعایش را تمام كند، ربكا با یک كوزهٔ آب كه بر دوشش بود رسید. او دختر بتوئیل پسر ناحور برادر ابراهیم بود و اسم زن ناحور ملكه بود. 16ربكا دختری بسیار زیبا و باكره بود. او از چشمه پایین رفت و كوزه‌اش را پُر كرد و برگشت. 17مباشر ابراهیم به استقبال او دوید و گفت: «لطفاً كمی آب از كوزه‌ات به من بده تا بنوشم.»
18او گفت: «بنوش، ای آقا» و فوراً كوزه را از شانه‌اش پایین آورد و نگه داشت تا او از آن بنوشد. 19وقتی آب نوشید، آن دختر به او گفت: «برای شترهایت هم آب می‌آورم تا سیراب شوند.» 20او فوراً كوزه‌اش را در آبخور حیوانات خالی كرد و به طرف چشمه دوید تا برای همهٔ شتران آب بیاورد. 21آن مرد در سكوت مراقب دختر بود تا ببیند آیا خداوند سفرش را موفّق خواهد كرد یا نه.
22وقتی آن دختر كارش تمام شد، آن مرد یک حلقهٔ طلایی گران‌قیمت در بینی و همچنین دو عدد دست‌بند طلا به دستهای دختر كرد 23و به او گفت: «لطفاً به من بگو پدر تو كیست؟ آیا در خانهٔ او برای من و مردان من جایی هست تا شب را در آنجا بمانیم؟»
24دختر گفت: «پدر من بتوئیل پسر ناحور و مِلكَه است. 25در خانهٔ ما، كاه و علوفهٔ فراوان، و جا برای استراحت شما هست.»
26پس آن مرد زانو زد و خداوند را پرستش نمود. 27او گفت: «سپاس بر خداوند، خدای آقایم ابراهیم كه با وفاداری وعده‌ای را كه به او داده است، حفظ كرده است. خداوند مستقیماً مرا به خانهٔ اقوام آقایم راهنمایی كرده است.»
28دختر به طرف خانهٔ مادرش دوید و تمام ماجرا را تعریف كرد. 29ربكا برادری به نام لابان داشت. او به طرف بیرون دوید تا به چشمه‌ای كه مباشر ابراهیم در آنجا بود، برود.
30او حلقهٔ بینی و دست‌بندها را در دست خواهرش دیده بود و شنیده بود كه آن مرد به دختر چه گفته است. او نزد مباشر ابراهیم كه با شترهایش كنار چشمه ایستاده بود رفت و به او گفت: 31«با من به خانه بیا. تو مردی هستی كه خداوند تو را بركت داده است. چرا بیرون ایستاده‌ای؟ من در خانه‌ام برای تو جا آماده كرده‌ام و برای شترهایت هم جا هست.»
32پس آن مرد به خانه رفت و لابان شترهای او را باز كرد و به آنها كاه و علوفه داد. سپس آب آورد تا مباشر ابراهیم و خادمان او پاهای خود را بشویند. 33وقتی غذا آوردند، آن مرد گفت: «من تا منظور خود را نگویم غذا نخواهم خورد.»
لابان گفت: «هرچه می‌خواهی بگو.»
34او گفت: «من مباشر ابراهیم هستم. 35خداوند، بركت و ثروت فراوان به آقایم عطا كرده است. به او گلّه‌های گوسفند، بُز و گاو و همچنین نقره و طلا و غلامان و كنیزان و شتران و الاغهای زیاد داده است. 36سارا، همسر آقایم در زمانی كه پیر بود برای او پسری به دنیا آورد و آقایم هرچه داشت به او داده است. 37آقایم از من قول گرفته و مرا قسم داده است كه از مردم كنعان برای پسرش زن نگیرم. 38بلكه گفت: 'برو و از قبیلهٔ پدرم، از میان اقوامم زنی برای او انتخاب كن.' 39من از آقایم پرسیدم: 'اگر دختر نخواست با من بیاید چه‌كنم؟' 40او جواب داد: 'خداوندی كه همیشه او را اطاعت كرده‌ام فرشتهٔ خود را با تو خواهد فرستاد و تو را موفّق خواهد نمود. تو از میان قبیلهٔ خودم و از میان فامیلهای پدرم، زنی برای پسرم خواهی گرفت. 41برای رهایی تو از این قسم فقط یک راه وجود دارد. اگر تو به نزد اقوام من رفتی و آنها تو را رد كردند، آن وقت تو از قولی كه داده‌ای آزاد خواهی بود.'
42«امروز وقتی به سر چشمه رسیدم، دعا كردم و گفتم: 'ای خداوند، خدای آقایم ابراهیم، لطفاً در این‌كار به من توفیق عنایت كن. 43من اینجا سر چشمه می‌مانم. وقتی دختری برای برداشتن آب می‌آید از او خواهم خواست كه از كوزهٔ خود به من آب بدهد تا بنوشم. 44اگر او قبول كرد و برای شترهایم هم آورد، او همان كسی باشد كه تو انتخاب كرده‌ای تا همسر پسر آقایم بشود.' 45قبل از اینکه دعای خود را تمام كنم، ربكا با كوزهٔ آبی كه بر دوش داشت آمد و به سر چشمه رفت تا آب بردارد. به او گفتم: 'لطفاً به من آب بده تا بنوشم.' 46او فوراً كوزه را از شانه‌اش پایین آورد و گفت: 'بنوش، من شترهای تو را هم سیراب می‌كنم،' پس من نوشیدم و او شترهای مرا هم سیراب كرد. 47از او پرسیدم 'پدرت كیست؟' او جواب داد: 'پدر من بتوئیل پسر ناحور و مِلْكَه است.' سپس حلقه را در بینی او و دست‌بندها را در دستش كردم. 48زانو زدم و خداوند را پرستش نمودم. من خداوند، خدای آقایم ابراهیم را سپاس گفتم كه مستقیماً مرا به خانهٔ فامیل آقایم هدایت كرد. جایی‌كه دختری برای پسر آقایم پیدا كردم. 49حالا اگر می‌خواهید به آقایم لطف بكنید، به من بگویید تا بدانم وگرنه تصمیم بگیرم كه چه باید بكنم.»
50لابان و بتوئیل جواب دادند: «چون این امر از طرف خداوند است، ما حق نداریم تصمیم بگیریم. 51این تو و این ربكا. او را بردار و برو. همان‌طور كه خداوند فرموده است، او همسر پسر آقای تو بشود.» 52وقتی مباشر ابراهیم این را شنید، سجده كرد و خداوند را پرستش نمود. 53بعد رختها و هدایای طلا و نقره را بیرون آورد و به ربكا داد. همچنین هدایای گران‌قیمتی هم به برادر و مادرش داد.
54سپس مباشر ابراهیم و خادمان او خوردند و نوشیدند و شب را در آنجا به سر بردند. صبح وقتی بلند شدند، او گفت: «اجازه بدهید نزد آقایم برگردم.»
55امّا برادر و مادر ربكا گفتند: «بگذار دختر مدّت یک هفته یا ده روز اینجا بماند و بعد بیاید.»
56آن مرد گفت: «ما را نگه ندارید. خداوند سفر مرا موفقیّت‌آمیز كرده است، پس اجازه بدهید نزد آقایم برگردم.»
57آنها جواب دادند: «بگذار دختر را صدا كنیم و ببینیم نظر خودش چیست.» 58پس ربكا را صدا كردند و از او پرسیدند: «آیا می‌خواهی با این مرد بروی؟» او جواب داد: «بلی»
59پس آنها ربكا و دایه‌اش را، با مباشر ابراهیم و خادمان او فرستادند. 60آنها برای ربكا دعای خیر كردند و گفتند: «تو، ای خواهر ما، مادر هزاران هزار نفر باش و نسلهای تو شهرهای دشمنان خود را به تصرّف درآورند.»
61سپس ربكا و ندیمه‌های او حاضر شدند و سوار شترها شده، و به اتّفاق مباشر ابراهیم حركت كردند.
62-63اسحاق در قسمت جنوبی كنعان زندگی می‌كرد. او یک روز هنگام غروب بیرون رفت تا در بیابان قدم بزند. از بیابانهای اطراف چاه «خدای زنده و بینا» می‌گذشت كه آمدن شترها را دید. 64وقتی ربكا، اسحاق را دید، از شتر خود پایین آمد 65و از مباشر ابراهیم پرسید: «آن مرد كیست كه از مزرعه به طرف ما می‌آید؟»
مباشر جواب داد: «او آقای من است.» پس ربكا صورت خود را با روبند پوشانید.
66مباشر هرچه كه انجام داده بود برای اسحاق تعریف كرد. 67اسحاق ربكا را به چادری كه مادرش سارا در آن زندگی می‌كرد برد و با او ازدواج كرد. اسحاق به ربكا علاقه‌مند شد و بعد از مرگ مادرش تسلّی یافت.
Currently Selected:
پیدایش 24: TPV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Today’s Persian Version (TPV) © United Bible Societies, 2012.
