عبرانیان 6
6
1پس دروس ابتدایی مسیحیّت را پشت سر بگذاریم و به سوی بلوغ پیش برویم. ما نباید همان مقدّمات اوّلیه مانند توبه از کارهای بیهوده، ایمان به خدا، 2تعلیم دربارهٔ تعمیدهای مختلف و دستگذاری و قیامت مردگان و كیفر ابدی را تكرار كنیم. 3آری به امید خدا جلو خواهیم رفت.
4زیرا آنانی كه از نور الهی منوّر شدهاند و طعم عطیهٔ آسمانی را چشیدهاند و در روحالقدس نصیبی دارند 5و نیكویی كلام خدا را در وجود خود درک کردهاند و نیروهای جهان آینده را احساس نمودهاند، 6اگر بعد از اینهمه بركات، باز از ایمان دور شوند، محال است كه بار دیگر آنان را به توبه كشانید، زیرا با دستهای خود، پسر خدا را بار دیگر به صلیب میخكوب میکنند و او را در برابر همه رسوا میسازند.
7اگر زمین، بارانی را كه بر آن میبارد، جذب كند و محصول مفیدی برای كارندگان خود به بار آورد، از طرف خدا بركت میباید. 8امّا اگر آن زمین خار و خس و علفهای هرزه به بار آورد، زمینی بیفایده است و احتمال دارد مورد لعنت خدا قرار گیرد و در آخر محكوم به سوختن خواهد شد.
9امّا ای عزیزان، در مورد شما اطمینان داریم كه حال و وضع بهتری دارید و این نشانهٔ نجات شماست. 10خدا با انصاف است و همهٔ كارهایی را كه شما کردهاید و محبتّی را كه به نام او نشان دادهاید فراموش نخواهد كرد. مقصود من آن كمكی است كه به دوستان مسیحی خود کردهاید و هنوز هم میکنید. 11امّا آرزو میکنیم كه همهٔ شما همان اشتیاق شدید را نشان دهید تا سرانجام امید شما از قوّه به فعل در آید. 12ما نمیخواهیم كه شما تنبل باشید، بلكه میخواهیم از آنانی كه به وسیلهٔ ایمان و صبر، وارث وعدهها میشوند، پیروی كنید.
وعدهٔ الهی
13وقتی خدا به ابراهیم وعده داد، به نام خود سوگند یاد كرد، زیرا كسی بزرگتر نبود كه به نام او سوگند یاد كند. 14وعدهٔ خدا این بود:
«سوگند میخورم كه تو را به فراوانی بركت دهم و فرزندان تو را كثیر گردانم.» 15پس از آنکه ابراهیم با صبر زیاد انتظار كشید، وعدهٔ خدا برای او به انجام رسید. 16در میان آدمیان مرسوم است كه به چیزی بزرگتر از خود سوگند بخورند و آنچه مباحثات را خاتمه میدهد معمولاً یک سوگند است. 17همچنین خدا وقتی میخواست صریحتر و واضحتر به وارثان وعده نشان دهد كه مقاصد او غیرقابل تغییر است، آن را با سوگند تأیید فرمود. 18پس در اینجا دو امر غیرقابل تغییر (یعنی وعده و سوگند خدا) وجود دارد كه محال است خدا در آنها دروغ بگوید. پس ما كه به او پناه بردهایم، با دلگرمی بسیار به امیدی كه او در برابر ما قرار داده است متوسّل میشویم. 19آن امیدی كه ما داریم مثل لنگری برای جانهای ماست. آن امید، قوی و مطمئن است كه از پردهٔ معبد گذشته و به مقدّسترین مکان وارد میشود؛ 20جاییکه عیسی از جانب ما و قبل از ما وارد شده و در رتبهٔ كهانت ملکیصدق تا به ابد كاهن اعظم شده است.
Currently Selected:
عبرانیان 6: TPV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Today’s Persian Version (TPV) © United Bible Societies, 2012.