ارمیا 10
10
بت‌پرستی و عبادت راستین
1ای قوم اسرائیل، به پیامی که خداوند برای شما دارد گوش دهید. 2او می‌گوید:
«از راه و رسم سایر ملّتها پیروی نکنید،
از دیدن چیزهای غیرعادی در آسمان مضطرب نشوید،
حتّی اگر سایر ملّتها از دیدن آنها وحشت می‌کنند.
3دین و آیین این مردمان پوچ و بی‌ارزش می‌باشند.
درختی را از جنگل می‌برند،
صنعتکاری با ابزارش آن را شکل می‌دهد،
4و با طلا و نقره تزیینش می‌کند،
آنگاه آن را با میخ بر پایه‌ای محکم می‌کنند تا نیفتد.
5این بُتها مثل مترسکهایی در یک جالیزار هستند،
آنها نمی‌توانند چیزی بگویند،
و باید آنها را حمل کرد،
چون خودشان نمی‌توانند راه بروند.
از آنها نترسید،
آنها نه می‌توانند به شما آسیبی برسانند،
و نه می‌توانند برایتان کار خیری انجام دهند.»
6ای خداوند، هیچ‌کس مثل تو نیست،
تو قادری
و نامت عظیم و تواناست.
7ای پادشاه تمام ملّتها، کیست که از تو نترسد؟
تو تنها شایستهٔ احترامی،
مثل تو در میان تمام حکیمانِ ملّتها
و در میان سایر پادشاهان یافت نمی‌شود.
8تمام آنها احمق و جاهل‌اند.
آنها از بُتهای چوبی چه چیزی می‌توانند بیاموزند؟
9بُتهایشان را با نقره‌ای از اسپانیا
و طلایی از اوفاد روکش می‌کنند.
بعد آنها را با لباسهایی به رنگ بنفش و ارغوانی
که بافندگان ماهر بافته‌اند، می‌پوشانند.
10امّا تو، ای خداوند، خدای حقیقی هستی،
تو خدای زنده
و پادشاه ابدی هستی.
وقتی تو خشمگین شوی، جهان می‌لرزد
ملّت طاقت تحمّل آن را ندارند.
11(ای قوم من، شما باید به آنها بگویید: خدایانی که آسمان و زمین را نیافریدند، نابود خواهند شد. آنها دیگر هرگز بر روی زمین وجود نخواهند داشت.)
سرودی در ستایش خدا
12خداوند با قدرت خود زمین را ساخت
و با حکمت خویش جهان را آفرید،
و با فهم خود آسمانها را گسترانید.
13به فرمان اوست که ابرها می‌غرّند.
اوست که ابرها را از دورترین نقاط جهان می‌آورد.
اوست که در میان باران برق ایجاد می‌کند،
و هم اوست که باد را از خزانه‌های خود بیرون می‌فرستد.
14با دیدن چنین چیزهایی، انسانها فکر می‌کنند که چقدر احمق و بی‌شعورند،
آنها که بُتها را می‌سازند آدمهای سرخورده‌ای هستند،
چون خدایانی که می‌سازند، دروغین و بی‌جان‌اند.
15آنها بی‌ارزش و منفورند.
وقتی خداوند برای رسیدگی به حساب آنها بیاید، آنها همه نابود خواهند شد.
16خدای یعقوب مثل آنها نیست.
او خالق همه‌چیز است،
او اسرائیل را برگزید تا قوم خاص او باشند،
و نام او خدای متعال است.
تبعید در آیندهٔ نزدیک
17ای مردم اورشلیم شما در محاصره هستید! هرچه را دارید جمع کنید. 18خداوند شما را بزودی از این سرزمین بیرون خواهد راند. چنان خداوند شما را می‌کوبد که حتّی یکی از شما باقی نخواهید ماند. خداوند چنین گفته است.
19مردم اورشلیم با فریاد گفتند:
«چه ضربهٔ سختی برما وارد شده!
زخمهای ما التیام نمی‌یابد!
ما می‌پنداشتیم که می‌توانیم آن را تحمّل کنیم!
20چادرهای ما خراب شده
و ریسمانهای آن پاره شده‌اند.
فرزندان ما همه رفته‌اند،
دیگر کسی نمانده تا چادرهای ما را برپا کند،
و کسی نمانده تا پرده‌‌های آنها را آویزان کند.»
21در پاسخ گفتم: «رهبران ما احمقند،
آنها طالب خداوند نیستند.
به همین خاطر آنها شکست خوردند
و قوم پراکنده شده است.
22گوش دهید! اخبار تازه‌ای رسیده است!
از ملّتی که در شمال هستند هیاهوی زیادی به گوش می‌رسد،
ارتش آن، شهرهای یهودا را
تبدیل به بیابان و لانهٔ شغالان کرده است.»
23ای خداوند، من می‌دانم که سرنوشتمان در دست خودمان نیست،
و هیچ‌کدام از ما قادر به تغییر زندگیمان نیستیم.
24خداوندا قوم خود را تنبیه کن،
امّا بر ما بیش از اندازه سخت نگیر
و ما را از روی خشم مجازات نکن،
چون از ما چیزی باقی نخواهد ماند.
25خشم خود را متوجّه ملّتهایی کن که تو را پرستش نمی‌کنند.
و تو را ترک کرده‌اند.
آنها قوم تو را کشته‌اند،
ما را کاملاً نابود و این سرزمین را ویران ساخته‌اند.
Currently Selected:
ارمیا 10: TPV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Today’s Persian Version (TPV) © United Bible Societies, 2012.