të dalëtë 13
13
1Edhe Zoti i foli Moisiut, tuke thënë: 2Shënjtëro për mua çdo dialë të parë, që hap çdo shtrat (barku) ndërmest të bijet Israilit, që nga njeriu, gjer mbë bagëtit, ky (ësht’) imi.
3Edhe Moisiu i tha gjëndëjes: Kijeni ndër mënt këtë ditë, që dualltë nga Egjyptëria, nga shtëpia e shërbesësë, sepse Zoti u nxori juve së andejmi me dorë të fortë, asndonjë të mos hajë të mbrume. 4Sot delni ndë muajt të Abibit.
5Zoti pra kur të bierë ty ndë dhe të Hanaanitëvet, e të Hittitëve, e të Amoritëve, e të Hivitëvet, e të Jebusitëve, për të cilinë u bëri be atëravet tu, se do ta apë ty, dhé që rrieth klumësht e mialtë, atëhere do të bënjç këtë lutëje mbë këtë muaj.
6Shtatë dit ke për të ngrënë të pabrume, edhe të shtatënë ditë (do të jet’) e kremte për Zotinë.
7Do të hanë të pabrume shtatë dit, edhe nukë do të duketë përanë teje e mbrume, as është për të dukurë përanë teje brumë mbë gjithë sinoret e tu,
8edhe atë ditë do t’i apç zë tyt bir, e t’i thuash: (Këjo bënetë) për atë, (që) bëri Zoti tek unë, kur dolla nga Egjyptëria.
9Edhe (këjo) do të jet’ edhe për ty për shenjë mbi dorënë tënde, edhe për kujtim ndërmest syvet tu, që të jetë nomi i Zotit ndë gojët tënde, sepse Zoti të nxori nga Egjyptëria me dorë të fortë.
10Do të ruanjç këtë nom ndë kohë t’ati, për vit.
11Edhe Zoti kur të siellë ty ndë dhet të Hanaanitëvet, sikundrë u përbetua mbë ty, edhe mbi atërit tu, edhe të ta apë ty, 12atëhere do të ndanjç veç çdo kafshë që hap shtratin’ (e barkut), edhe çdo të piellë të parë të shtëzëvet (tua) sa ke, meshkujtë (do të jenë) të Zotit. 13Edhe çdo polisht të parë gomareje do t’e shpërblenjç me qënq, edhe ndë mos (e) shpërblefsh, atëhere do t’i preç qafën’ ati, edhe çdo dialë të parë njeriu ndërmest të bijvet tu do t’e shpërblenjç.
14Edhe ndë kohë që vien kur të pyesë ty yt bir, e të thotë: Ç’(është) këjo? T’i thuaç ati: Zoti na nxori nga Egjyptëria, nga shtëpia e shërbesësë, me dorë të fortë, 15edhe Faraoni kur qëndronte që të mos na lij të delim, Zoti vrau çdo dialë të parë ndë Egjyptëri, që nga diali i parë i njeriut, gjer mbë të piellë të parë bagëtie, përandaj i bënj kurban Zotit çdo mashkull që hap shtratin’ (e barkut), edhe shpërblenj çdo dialë të parë nga bijt e mi. 16Edhe (këjo) do të jetë për shenjë mbi dorënë tënde, edhe për ballicë ndë mest të syvet tu, sepse Zoti na nxori nga Egjyptëria me dorë të fortë.
17Edhe Faraoni kur la gjëndëjenë të shkonte, Perëndia nuk’ u hoqi udhën’ atyre ndëpër dhet të Filistinëvet, ndonëse ishte më e shkurtërë, sepse Perëndia tha: Se mos pendonetë gjëndëja, e kthenetë ndë Egjyptëri, kur të shohë luftë. 18Po Perëndia e pru rrotullë gjëndëjenë ndëpër udhët të shkretëtirësë nga Deti i Kuq, edhe të bijt’ e Israilit hipnë nga Egjyptëria mbë sërë.
19Edhe Moisiu mori me vetëhe eshtërat’ e Josifit, sepse i kishte përbetuarë me be të bijt’ e Israilit, tuke thënë: Perëndia me të vërtetë do t’u vështronjë juve, edhe të merrni me vetëhe eshtërat’ e mia së këtejmi.
20Edhe si u ngritnë prei Sukhothi, ngulnë ushtërinë ndë Etham, nga buzat’ e shkretëtirësë. 21Edhe Zoti printe përpara atyreve ditënë, ndë shtyllë reje, që t’u hiqte udhënë; edhe natënë, ndë shtyllë zjarri, që t’u ndritte atyre, që të merrin’ udhë dit’ e natë. 22Edhe nukë mërgonej nga syt’ e gjëndëjesë shtylla e resë ditënë, as shtylla e zjarrit natënë.
Currently Selected:
të dalëtë 13: AL1884
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Old Testament books in Tosk by Kostandin Kristoforidhi (transliteration from Greek to Latin) 1884
© Interconfessional Bible Society of Albania
Libra të Dhiatës së Vjetër të përkthyera në dialektin tosk nga Kostandin Kristoforidhi në 1884 (transliterim nga gërmat greke në latine) © Shoqëria Biblike Ndërkonfesionale e Shqipërisë
të dalëtë 13
13
1Edhe Zoti i foli Moisiut, tuke thënë: 2Shënjtëro për mua çdo dialë të parë, që hap çdo shtrat (barku) ndërmest të bijet Israilit, që nga njeriu, gjer mbë bagëtit, ky (ësht’) imi.
3Edhe Moisiu i tha gjëndëjes: Kijeni ndër mënt këtë ditë, që dualltë nga Egjyptëria, nga shtëpia e shërbesësë, sepse Zoti u nxori juve së andejmi me dorë të fortë, asndonjë të mos hajë të mbrume. 4Sot delni ndë muajt të Abibit.
5Zoti pra kur të bierë ty ndë dhe të Hanaanitëvet, e të Hittitëve, e të Amoritëve, e të Hivitëvet, e të Jebusitëve, për të cilinë u bëri be atëravet tu, se do ta apë ty, dhé që rrieth klumësht e mialtë, atëhere do të bënjç këtë lutëje mbë këtë muaj.
6Shtatë dit ke për të ngrënë të pabrume, edhe të shtatënë ditë (do të jet’) e kremte për Zotinë.
7Do të hanë të pabrume shtatë dit, edhe nukë do të duketë përanë teje e mbrume, as është për të dukurë përanë teje brumë mbë gjithë sinoret e tu,
8edhe atë ditë do t’i apç zë tyt bir, e t’i thuash: (Këjo bënetë) për atë, (që) bëri Zoti tek unë, kur dolla nga Egjyptëria.
9Edhe (këjo) do të jet’ edhe për ty për shenjë mbi dorënë tënde, edhe për kujtim ndërmest syvet tu, që të jetë nomi i Zotit ndë gojët tënde, sepse Zoti të nxori nga Egjyptëria me dorë të fortë.
10Do të ruanjç këtë nom ndë kohë t’ati, për vit.
11Edhe Zoti kur të siellë ty ndë dhet të Hanaanitëvet, sikundrë u përbetua mbë ty, edhe mbi atërit tu, edhe të ta apë ty, 12atëhere do të ndanjç veç çdo kafshë që hap shtratin’ (e barkut), edhe çdo të piellë të parë të shtëzëvet (tua) sa ke, meshkujtë (do të jenë) të Zotit. 13Edhe çdo polisht të parë gomareje do t’e shpërblenjç me qënq, edhe ndë mos (e) shpërblefsh, atëhere do t’i preç qafën’ ati, edhe çdo dialë të parë njeriu ndërmest të bijvet tu do t’e shpërblenjç.
14Edhe ndë kohë që vien kur të pyesë ty yt bir, e të thotë: Ç’(është) këjo? T’i thuaç ati: Zoti na nxori nga Egjyptëria, nga shtëpia e shërbesësë, me dorë të fortë, 15edhe Faraoni kur qëndronte që të mos na lij të delim, Zoti vrau çdo dialë të parë ndë Egjyptëri, që nga diali i parë i njeriut, gjer mbë të piellë të parë bagëtie, përandaj i bënj kurban Zotit çdo mashkull që hap shtratin’ (e barkut), edhe shpërblenj çdo dialë të parë nga bijt e mi. 16Edhe (këjo) do të jetë për shenjë mbi dorënë tënde, edhe për ballicë ndë mest të syvet tu, sepse Zoti na nxori nga Egjyptëria me dorë të fortë.
17Edhe Faraoni kur la gjëndëjenë të shkonte, Perëndia nuk’ u hoqi udhën’ atyre ndëpër dhet të Filistinëvet, ndonëse ishte më e shkurtërë, sepse Perëndia tha: Se mos pendonetë gjëndëja, e kthenetë ndë Egjyptëri, kur të shohë luftë. 18Po Perëndia e pru rrotullë gjëndëjenë ndëpër udhët të shkretëtirësë nga Deti i Kuq, edhe të bijt’ e Israilit hipnë nga Egjyptëria mbë sërë.
19Edhe Moisiu mori me vetëhe eshtërat’ e Josifit, sepse i kishte përbetuarë me be të bijt’ e Israilit, tuke thënë: Perëndia me të vërtetë do t’u vështronjë juve, edhe të merrni me vetëhe eshtërat’ e mia së këtejmi.
20Edhe si u ngritnë prei Sukhothi, ngulnë ushtërinë ndë Etham, nga buzat’ e shkretëtirësë. 21Edhe Zoti printe përpara atyreve ditënë, ndë shtyllë reje, që t’u hiqte udhënë; edhe natënë, ndë shtyllë zjarri, që t’u ndritte atyre, që të merrin’ udhë dit’ e natë. 22Edhe nukë mërgonej nga syt’ e gjëndëjesë shtylla e resë ditënë, as shtylla e zjarrit natënë.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Old Testament books in Tosk by Kostandin Kristoforidhi (transliteration from Greek to Latin) 1884
© Interconfessional Bible Society of Albania
Libra të Dhiatës së Vjetër të përkthyera në dialektin tosk nga Kostandin Kristoforidhi në 1884 (transliterim nga gërmat greke në latine) © Shoqëria Biblike Ndërkonfesionale e Shqipërisë