të dalëtë 8
8
1Edhe Zoti i tha Moisiut: Shko te Faraoni, e i thuaj: Kështu thotë Zoti: Dërgo gjëndëjenë time, që të më lusnjënë, 2edhe ndë mos daç t’i lëshonjç, na unë te do t’u bie gjithë sinorevet tu me bretëkosa, 3edhe lumi do të viellë bretëkosa, të cilatë do të dalënë, e do të hynjënë ndë shtëpit tënde, e ndë dhomët tënde, e mbi shtrat tënt, e ndëpër shtëpit’ e shërbëtorëvet tu, e mbi gjëndëjenë tënde, e ndëpër furrat tua, e ndëpër magjet tua, 4edhe mbi ty, e mbi gjëndëjenë tënde, e mbi gjithë shërbëtorët e tu, do të hipënjënë bretëkosatë. 5Edhe Zoti i tha Moisiut: Thuaj Aaronit: Ndej dorënë tënde me stapnë mbi rrëket, (e) mbi lumrat, e mbi lëqerat, edhe bën të hipënjënë bretëkosatë mbi dhet të Egjyptërisë. 6Edhe Aaroni ndejti dorën’ e ti mbi ujërat të Egjyptërisë, edhe hipnë bretëkosatë, e mbuluanë dhen’ e Egjyptërisë. 7Po edhe magjëstarëtë bënë kështu me kënkët’ e tyre, edhe bënë të hipëninë bretëkosatë mbi dhet të Egjyptërisë.
8Atëhere Faraoni thërriti Moisinë edhe Aaroninë, e tha: Iu lutni Zotit të ngrerë bretëkosatë nga unë, e nga gjëndëja ime, edhe do të lëshonj gjëndëjenë të venë, e t’i bënjënë kurban Zotit. 9Edhe Moisiu i tha Faraonit: Ndama se kurë të lutem për ty, e për shërbëtorët e tu, e për gjëndëjenë tënde, që të shuanjë bretëkosatë nga ti, e nga shtëpit’ e tua, (edhe) të mbetenë vetëmë ndë lumt.
10Edhe ay tha: Nesërë. Edhe tha: (do të bënetë) pas fialësë sate, që ta njohç, se nuk’ (ka) asndonjë posi Zoti Perëndia ynë, 11edhe do të ngrihenë bretëkosatë nga ti, e nga shtëpit’ e tua, e nga shërbëtorët’ e tu, e nga gjëndëja jote, vetëmë ndë lumt do të mbetenë.
12Atëhere Moisiu edhe Aaroni duallë nga Faraoni, edhe Moisiu i thërriti Zotit për bretëkosat që pruri mbi Faraonë. 13Edhe Zoti bëri sikundrë i tha Moisiu, edhe bretëkosatë ngorthnë nga shtëpitë, e nga vilatë, e nga aratë. 14Edhe i mbëlothnë qipi, qipi, edhe dheu u qelp. 15Edhe Faraoni kur pa, se mori frymë, ashpëroi zemërën’ e ti, edhe nuk’ u dëgjoi atyre, sikundrë foli Zoti.
16Edhe Zoti i tha Moisiut: Thuaj Aaronit: Ndej stapnë tënt, edhe bieri pluhurit dheut, që të bënetë këpusha ndëpër gjithë dhen’ e Egjyptërisë.
17Edhe bënë kështu, sepse Aaroni ndejti dorën’ e ti me stapin e ti, edhe i ra pluhurit dheut, edhe u bë këpusha ndëpër njerëzit, e ndëpër bagëtit, gjithë pluhuri i dheut u bë këpusha ndëpër gjithë dhen’ e Egjyptërisë. 18Po edhe magjëstarëtë bënë kështu me kënkët’ e tyre, për të nxierrë këpusha, po nukë muntnë, këpushatë pra ishin mbi njerëzit e mbi bagëtit. 19Atëhere magjestarët’ i thanë Faraonit: Ky (është) gishti i Perëndisë. Po zemëra e Faraonit u ashpërua, edhe nuk’ u dëgjoi atyre, sikundrë foli Zoti. 20Edhe Zoti i tha Moisiut: Ngreu shpejt ndë mëngjes, edhe qëndro përpara Faraonit, na tek del nd’ujët, edhe i thuaj: Kështu thotë Zoti: Lësho gjëndëjenë time të më lusënë, 21sepse ndë mos lëshofsh gjëndëjenë time, do të dërgonj mizë qëne mbi ty, e mbi shërbëtorët e tu, e mbi gjëndëjenë tënde, e mbi shtëpit të Egjyptianëvet, po edhe dheu (që rrinë) mb’atë, do të mbushetë mizë-qënesh, 22po atë ditë do të ndanj veç dhen’ e Goshenit, që rri gjëndëja ime, që të mos ketë atie mizë-qëne fare, që ta njohç, se unë (jam) Zoti ndë mest të dheut, 23edhe do të shquanj gjëndëjenë time nga gjëndëja jote, nesërë do të bënetë këjo shenjë. 24Edhe Zoti bëri kështu, edhe erdhi shumicë mizë-qënesh ndë shtëpī të Faraonit, e ndë shtëpit të shërbëtorëvet ti, e ndëpër gjithë dhen’ e Egjyptërisë, dheu u vduar nga mizë-qëneja. 25Edhe Faraoni thirri Moisinë edhe Aaroninë, e tha: Shkoni (e) i bëni kurban Perëndisë tuai (këtu) ndë dhet. 26Edhe Moisiu tha: Nukë munt të bënetë kështu, sepse neve i bëjmë kurbane Zotit Perëndisë tënë, të cilatë Egjyptianët’ i kanë të ndyrë, na neve ndë bëfshim kurbane, që i kanë të ndyrë Egjyptianëtë, përpara syvet atyre, a nukë do të na vrasënë me gurë? 27Do të vemi tri dit udhë ndë shkretëtirët, edhe do t’i bëjmë kurban Zotit Perëndisë tënë, sikundrë na tha. 28Atëhere Faraoni tha: Unë do t’u dërgonj juve t’i bëni kurban Zotit Perëndisë tuai ndë shkretëtirët, po të mos shkoni shumë lark, luti për mua. 29Edhe Moisiu tha: Na unë te po dal nga ti, edhe do t’i lutem Zotit, që të ngrihetë mizë-qëneja nesërë nga Faraoni, e nga shërbëtorët’ e ati, e nga gjëndëja e ati, veçe le të mos (na) gënjenjë Faraoni, tuke mos lëshuarë gjëndëjenë, t’i bënjënë kurban Zotit. 30Atëhere Moisiu dolli nga Faraoni, e iu lut Zotit. 31Edhe Zoti bëri sikundrë tha Mosiu, edhe ngriti mizë-qënenë nga Faraoni, e nga shërbëtorët’ e ati, e nga gjëndëja e ati, edhe nukë mbeti asnjë. 32Po Faraoni edhe këtë herë ashpëroi zemërën’ e ti, edhe nukë lëshoi gjëndëjenë.
Currently Selected:
të dalëtë 8: AL1884
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Old Testament books in Tosk by Kostandin Kristoforidhi (transliteration from Greek to Latin) 1884
© Interconfessional Bible Society of Albania
Libra të Dhiatës së Vjetër të përkthyera në dialektin tosk nga Kostandin Kristoforidhi në 1884 (transliterim nga gërmat greke në latine) © Shoqëria Biblike Ndërkonfesionale e Shqipërisë
të dalëtë 8
8
1Edhe Zoti i tha Moisiut: Shko te Faraoni, e i thuaj: Kështu thotë Zoti: Dërgo gjëndëjenë time, që të më lusnjënë, 2edhe ndë mos daç t’i lëshonjç, na unë te do t’u bie gjithë sinorevet tu me bretëkosa, 3edhe lumi do të viellë bretëkosa, të cilatë do të dalënë, e do të hynjënë ndë shtëpit tënde, e ndë dhomët tënde, e mbi shtrat tënt, e ndëpër shtëpit’ e shërbëtorëvet tu, e mbi gjëndëjenë tënde, e ndëpër furrat tua, e ndëpër magjet tua, 4edhe mbi ty, e mbi gjëndëjenë tënde, e mbi gjithë shërbëtorët e tu, do të hipënjënë bretëkosatë. 5Edhe Zoti i tha Moisiut: Thuaj Aaronit: Ndej dorënë tënde me stapnë mbi rrëket, (e) mbi lumrat, e mbi lëqerat, edhe bën të hipënjënë bretëkosatë mbi dhet të Egjyptërisë. 6Edhe Aaroni ndejti dorën’ e ti mbi ujërat të Egjyptërisë, edhe hipnë bretëkosatë, e mbuluanë dhen’ e Egjyptërisë. 7Po edhe magjëstarëtë bënë kështu me kënkët’ e tyre, edhe bënë të hipëninë bretëkosatë mbi dhet të Egjyptërisë.
8Atëhere Faraoni thërriti Moisinë edhe Aaroninë, e tha: Iu lutni Zotit të ngrerë bretëkosatë nga unë, e nga gjëndëja ime, edhe do të lëshonj gjëndëjenë të venë, e t’i bënjënë kurban Zotit. 9Edhe Moisiu i tha Faraonit: Ndama se kurë të lutem për ty, e për shërbëtorët e tu, e për gjëndëjenë tënde, që të shuanjë bretëkosatë nga ti, e nga shtëpit’ e tua, (edhe) të mbetenë vetëmë ndë lumt.
10Edhe ay tha: Nesërë. Edhe tha: (do të bënetë) pas fialësë sate, që ta njohç, se nuk’ (ka) asndonjë posi Zoti Perëndia ynë, 11edhe do të ngrihenë bretëkosatë nga ti, e nga shtëpit’ e tua, e nga shërbëtorët’ e tu, e nga gjëndëja jote, vetëmë ndë lumt do të mbetenë.
12Atëhere Moisiu edhe Aaroni duallë nga Faraoni, edhe Moisiu i thërriti Zotit për bretëkosat që pruri mbi Faraonë. 13Edhe Zoti bëri sikundrë i tha Moisiu, edhe bretëkosatë ngorthnë nga shtëpitë, e nga vilatë, e nga aratë. 14Edhe i mbëlothnë qipi, qipi, edhe dheu u qelp. 15Edhe Faraoni kur pa, se mori frymë, ashpëroi zemërën’ e ti, edhe nuk’ u dëgjoi atyre, sikundrë foli Zoti.
16Edhe Zoti i tha Moisiut: Thuaj Aaronit: Ndej stapnë tënt, edhe bieri pluhurit dheut, që të bënetë këpusha ndëpër gjithë dhen’ e Egjyptërisë.
17Edhe bënë kështu, sepse Aaroni ndejti dorën’ e ti me stapin e ti, edhe i ra pluhurit dheut, edhe u bë këpusha ndëpër njerëzit, e ndëpër bagëtit, gjithë pluhuri i dheut u bë këpusha ndëpër gjithë dhen’ e Egjyptërisë. 18Po edhe magjëstarëtë bënë kështu me kënkët’ e tyre, për të nxierrë këpusha, po nukë muntnë, këpushatë pra ishin mbi njerëzit e mbi bagëtit. 19Atëhere magjestarët’ i thanë Faraonit: Ky (është) gishti i Perëndisë. Po zemëra e Faraonit u ashpërua, edhe nuk’ u dëgjoi atyre, sikundrë foli Zoti. 20Edhe Zoti i tha Moisiut: Ngreu shpejt ndë mëngjes, edhe qëndro përpara Faraonit, na tek del nd’ujët, edhe i thuaj: Kështu thotë Zoti: Lësho gjëndëjenë time të më lusënë, 21sepse ndë mos lëshofsh gjëndëjenë time, do të dërgonj mizë qëne mbi ty, e mbi shërbëtorët e tu, e mbi gjëndëjenë tënde, e mbi shtëpit të Egjyptianëvet, po edhe dheu (që rrinë) mb’atë, do të mbushetë mizë-qënesh, 22po atë ditë do të ndanj veç dhen’ e Goshenit, që rri gjëndëja ime, që të mos ketë atie mizë-qëne fare, që ta njohç, se unë (jam) Zoti ndë mest të dheut, 23edhe do të shquanj gjëndëjenë time nga gjëndëja jote, nesërë do të bënetë këjo shenjë. 24Edhe Zoti bëri kështu, edhe erdhi shumicë mizë-qënesh ndë shtëpī të Faraonit, e ndë shtëpit të shërbëtorëvet ti, e ndëpër gjithë dhen’ e Egjyptërisë, dheu u vduar nga mizë-qëneja. 25Edhe Faraoni thirri Moisinë edhe Aaroninë, e tha: Shkoni (e) i bëni kurban Perëndisë tuai (këtu) ndë dhet. 26Edhe Moisiu tha: Nukë munt të bënetë kështu, sepse neve i bëjmë kurbane Zotit Perëndisë tënë, të cilatë Egjyptianët’ i kanë të ndyrë, na neve ndë bëfshim kurbane, që i kanë të ndyrë Egjyptianëtë, përpara syvet atyre, a nukë do të na vrasënë me gurë? 27Do të vemi tri dit udhë ndë shkretëtirët, edhe do t’i bëjmë kurban Zotit Perëndisë tënë, sikundrë na tha. 28Atëhere Faraoni tha: Unë do t’u dërgonj juve t’i bëni kurban Zotit Perëndisë tuai ndë shkretëtirët, po të mos shkoni shumë lark, luti për mua. 29Edhe Moisiu tha: Na unë te po dal nga ti, edhe do t’i lutem Zotit, që të ngrihetë mizë-qëneja nesërë nga Faraoni, e nga shërbëtorët’ e ati, e nga gjëndëja e ati, veçe le të mos (na) gënjenjë Faraoni, tuke mos lëshuarë gjëndëjenë, t’i bënjënë kurban Zotit. 30Atëhere Moisiu dolli nga Faraoni, e iu lut Zotit. 31Edhe Zoti bëri sikundrë tha Mosiu, edhe ngriti mizë-qënenë nga Faraoni, e nga shërbëtorët’ e ati, e nga gjëndëja e ati, edhe nukë mbeti asnjë. 32Po Faraoni edhe këtë herë ashpëroi zemërën’ e ti, edhe nukë lëshoi gjëndëjenë.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Old Testament books in Tosk by Kostandin Kristoforidhi (transliteration from Greek to Latin) 1884
© Interconfessional Bible Society of Albania
Libra të Dhiatës së Vjetër të përkthyera në dialektin tosk nga Kostandin Kristoforidhi në 1884 (transliterim nga gërmat greke në latine) © Shoqëria Biblike Ndërkonfesionale e Shqipërisë