Psalteri 89
89
Mashhil i Ethan Ezrahitit.
1Kam me kënduem gjithë jetënë për përdëllimet e Zotit, kam me diftuem me gojënë t’eme të vërtetënë tande bres mbas brezi.
2Se thashë, ka me u bamë përdëllim për gjithë jetënë, ke me forcuem të vërtetënë tande ndër qillt.
3Bana dhiate bashkë me të sgjedhunitë t’em, iu përgjërueshë Davidit shërbëtorit t’em, 4kur-do kam me forcuem farënë tande, edhe kam me ndërtuem shkambinë tand bres mbas brezi. Selah.
5Edhe qilltë kanë me lavduruem mërekullit’ e tua, o Zot, edhe të vërtetënë tande ndë përmbëledhëje shenjtënash.
6Se kush mundetë me u bamë nji me Zotinë ndë qiell? Edhe cilli ndër të bijt e të fortëvet mundetë me i shëmbëllyem Zotit?
7Perëndiaashtë fort i drashunë ndë këshillet të shenjtënavet, edhe i frikshim ndër gjith’ ata qi janë rreth ati.
8O Zot Perëndia i fuqivet, kush të shëmbëllen tyi? Je i fortë, o Zot, edhe e vërteta jote ashtë rreth teje.
9Ti urdhënon fuqin’ e detit, edhe ti sbut të ngritunit’ e valëvet ati.
10Ti dërrmove Rahabënë, porsi të plagosunë, përdave anëmiqt’ e tu me krahin’ e fuqisë s’ate.
11Qilltë janë të tutë, edhe dheu asht’ yti, ti themelove botën’ edhe të mbushunit’ e asai.
12Ti krijove anën’ e borës’ edhe anën’ e mies-ditësë, Thabori edhe Hermoni kanë me u gëzuem për eminënë tand.
13Krahi yt asht’ i fortë, dora jote asht’ e fuqishime, e diathta jote asht’ e naltë.
14Dreitëni edhe gjyq ashtë themeli i shkambit t’yt, përdëllimi edhe e vërteta prijnë përpara syvet tu.
15Lum ai popull qi ngjef brohori; o Zot, kanë me ecunë ndë dritë të faqesë s’ate.
16Gjithë ditënë kanë me u gëzuem mb’emënit tand, edhe kanë me u naltuem mbë dreitënit tande.
17Se ti je mburrimi i fuqisë atyne, edhe ndë pëlqimt tand ka me u naltuem brini ynë.
18Se ndifma jonë asht’ e Zotit, edhe mbëreti ynë asht’ i shenjtit Israel.
19Ateherë i fole të dreitit t’yt me të pamë, edhe i the: Vuna ndifmë mbë nji të fortë, naltova nji të sgjedhunë prei popullit.
20Gjeta Davidinë shërbëtorinë t’em, e leva me voj t’em të shenjtënuem.
21Dora eme ka me e forcuem, edhe krahi em ka me i dhanë fuqi.
22Anëmik s’ka me dalë ma i fortë se ai, as bir pa-udhënie s’ka me i bamë keq.
23Edhe kam me premë anëmiqt’ e ati përpara syvet ati, edhe kam me thyem ata qi e kanë mëni.
24Por dreitënia eme edhe përdëllimi em kanë me qenunë bashkë me ate, edhe mb’emënit t’em ka me u naltuem brini i ati.
25Edhe kam me vumë dorën’ e ati mbë dhet, edhe të diathtën’ e ati mbë lumënat.
26Ai ka me thirrunë tek unë: Ti je Ati em, Perëndia em, edhe shkrepi i shpëtimit t’em.
27Edhe unë kam me e bamë paralindës, të naltë mbë mbëretënit e dheut.
28Kur-do kam me rueitunë përdëlliminë t’em për ate, edhe dhiata eme ka me qenun’ e besueme bashkë me ate.
29Edhe do të baj farën’ e ati me mbetunë jetë mbas jete, edhe shkambi i ati porsi ditt’ e qiellit.
30Ndë hiekshinë dorë të bijt’ e ati prei ligjësë s’eme, edhe ndë mos ecëshinë ndë gjyqet e mi,
31ndë ndyfshin’ urdhënimet’ e mi, edhe ndë mos rueiçinë porosiat’ e mia,
32ateherë kam me vështruem me shkop paudhënit’ e atyneve, edhe me vishkulla të shtrembëtat’ e atyneve.
33Por s’kam me hiekunë përdëlliminë t’em prei ati, as kam me dalë rrenës ndë të vërtetët t’eme.
34S’kam me prishunë dhiatenë t’eme, as kam me këthyem qish duel prei buzëvet mia.
35Nji herë bana be mbë shenjtëninë t’eme, se s’kam me dalë rrenës te Davidi.
36Fara e ati ka me mbetunë për gjithë jetënë, edhe shkambi i ati porsi dielli, përpara meje,
37 edhe porsi hana ka me qindruem për gjithë jetënë, edhe porsi deshmitar i besuem ndë qiell. Selah.
38Por ti hodhe tej, edhe more mëni, edhe u zemërove kundrë të lyemit t’yt.
39Prishe dhiaten’ e shërbëtorit t’yt, ndyne kunorën’ e ati tue hedhunë për dhe.
40Rrënove gjithë gjerdhet’ e ati, prishe muret’ e ati.
41Rrëmbejën’ ate gjithë ata qi shkojën’ udhësë; u ba shpërnderim ndër fëqinjt e vet.
42Naltove të diathtën’ e anëmikut ati, gëzove gjith’ anëmiqt’ e ati:
43shtrembënove presën’ e shpates’ ati, edhe nuk’ i ndife ndë luftë,
44shove shkëlqimin’ e ati, edhe hodhe përdhe shkambin’ e ati.
45Shkurtove ditt’ e dielmënisë ati, u mbulove me turp. Selah.
46Deri kurë, o Zot? Ke me këthyem faqenë mbënjanë përherë? Ka me u diegunë zemërimi yt porsi ziarrm?
47Kuito, sa e shkurtën ashtë koha eme, mos i ke krijuem kot gjithë të bijt’ e njerëzëvet?
48Cilli njeri ka me rruem, e s’ka me pamë vdekë? Cilli ka me shpëtuem shpirtin e vet prei dorësë vorrit? Selah.
49Ku janë përdëllimet’ e tu të moçimitë, o Zot, qi bane be Davidit ndë të vërtetët tande?
50Kuito, o zot, shpërnderimin’ e shërbëtorëvet tu, qi bar ndë gjijt t’em prei shumë popujsh,
51me të cillinë shpërnderuen’ anëmiqt e tu, o Zot, me të cillinë shpërnderuenë gjurmat’ e të lyemit t’yt.
52I bekuem qoftë Zoti për gjithë jetënë. Amen, edhe amen.
Currently Selected:
Psalteri 89: PSGEKK1872
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The text is an open source, but the transliteration and digitalisation is a copyright of IBSA
Albanian Geg Psalms Konstandin Kristoforidhi © Interconfessional Bible Society of Albania, 1872.
Pssalmet Gegnisht - Kostandin Kristoforidhi © Shoqëria Biblike Ndërkonfesionale e Shqipërisë, 1872.