YouVersion Logo
Search Icon

มัทธิว 20

20
กำเผียบ​เรื่อง​คน​งาน​ฮับ​ก้า​จ้าง​เต้า​กั๋น
1“แผ่นดิน​สวรรค์​เผียบ​เหมือน​เจ้าของ​สวน​คน​นึ่ง ตี้​ออก​จาก​เฮือน​ไป​เจ๊า​มืด เปื้อ​ไป​จ้าง​คน​งาน​มา​เยียะ​ก๋าน​ใน​สวน​องุ่น​ของ​เปิ้น 2เมื่อ​ตกลง​กั๋น​แล้ว​ว่า​จะ​หื้อ​ก้า​แฮง​นึ่ง​เดนาริอัน​ต่อ​วัน แล้ว​ก็​ส่ง​คน​งาน​เข้า​ไป​เยียะ​ก๋าน​ใน​สวน​องุ่น
3“ประมาณ​เก้า​โมง​เจ๊า เจ้าของ​สวน​ก็​เตียว​เข้า​ไป​ตี้​กาด​แหม ก็​หัน​บาง​คน​ยืน​อยู่​บ่ดาย บ่ได้​เยียะ​ก๋าน​อะหยัง 4เจ้าของ​สวน​อู้​ว่า ‘ถ้า​หมู่​เจ้า​ไป​เยียะ​ก๋าน​ใน​สวน​องุ่น​ของ​เฮา เฮา​จะ​หื้อ​ก้า​จ้าง​ต๋าม​สมควร’ 5คน​หมู่​นั้น​ก็​ตกลง​ไป​เยียะ​ก๋าน ใน​สวน​องุ่น ประมาณ​เติงตอน เจ้า​ของ​สวน​ก็​ออก​ไป​แหม บ่าย​สาม​โมง​แล้ว​ก็​ยัง​ออก​ไป​เยียะ​จาอั้น​เหมือน​กั๋น 6ประมาณ​ห้า​โมง​แลง เจ้าของ​สวน​ก็​ออก​ไป​แหม​เตื้อ ก็​หัน​บาง​คน​ยืน​อยู่​บ่ดาย เปิ้น​ก็​เข้า​ไป​ถาม​คน​หมู่​นั้น​ว่า ‘เป๋น​จาใด​หมู่​เจ้า​เถิง​ยืน​ตี้​นี่ บ่เยียะ​ก๋าน​อะหยัง​วัน​ค่ำ​จาอี้’
7“เขา​หมู่​นั้น​ตอบ​ว่า ‘บ่มี​ใผ​จ้าง​หมู่​เฮา’ เจ้าของ​สวน​ก็​จวน​หมู่​เขา​ว่า ‘ไป​เยียะ​ก๋าน​ตี้​สวน​องุ่น​ของ​เฮา​บ๋อ’
8“ตก​เมื่อแลง​วัน​นั้น​เถิง​เวลา​เลิก​งาน​แล้ว เจ้า​ของ​สวน​สั่ง​หัวหน้า​คน​งาน​ว่า ‘ไป​ฮ้อง​คน​งาน​ตึงหมด​มา แล้ว​จ่าย​ก้า​แฮง​หื้อ​หมู่​เขา จ่าย​ต๋าม​ลำดับ​ตั้งแต่​คน​มา​เมื่อลูน​จ๋น​เถิง​คน​ตี้​มา​เก๊าหัวที’
9“คน​งาน​ตี้​มา​เมื่อลูน​ต๋อน​ห้า​โมง​แลง ได้​ก้า​แฮง​ไป​คน​ละ​นึ่ง​เดนาริอัน 10หมู่​คน​งาน​ฮับจ้าง​ตี้​มา​ก่อน​ก็​คาด​ว่า​จะ​ได้​นัก​เหลือ​นั้น แต่​ก็​ได้​คน​ละ​นึ่ง​เดนาริอัน​เต้า​กั๋น​หมด 11เมื่อ​หมู่​เขา​ฮับ​ก้า​แฮง​ไป​แล้ว ก็​จ่ม​ว่า​หื้อ​เจ้าของ​สวน​ว่า 12‘คน​หมู่​นั้น​เยียะ​ก๋าน​จั้วโมง​เดียว แต่​ได้​ก้า​แฮง​เต้า​กับ​หมู่​เฮา​ตี้​เยียะ​ก๋าน​ฮิม​ต๋าย​อยู่​ก๋าง​แดด​ฮ้อน​วัน​ค่ำ’
13“เจ้าของ​สวน​องุ่น​ก็​ตอบ​คน​นึ่ง​ใน​หมู่​คน​นั้น​ว่า ‘เปื้อน​เหย เฮา​บ่ได้​โก๋ง​เจ้า​เน่อ ก็​ตกลง​ก้า​แฮง​กั๋น​ไว้​แล้ว​ว่า​นึ่ง​เดนาริอัน​บ่ใจ้​กา 14ฮับ​ก้า​แฮง​ของ​เจ้า​แล้ว​ไป​เหีย​เต๊อะ เฮา​ปอ​ใจ๋​จะ​จ่าย​หื้อ​คน​ตี้​เฮา​จ้าง​มา​เมื่อลูน​เต้า​กับ​ตี้​เฮา​จ่าย​หื้อ​เจ้า 15เฮา​มี​สิทธิ์​ตี้​จะ​เยียะ​จาอี้​กับ​สตางค์​ของ​เฮา กาว่า​เจ้า​ขอย​ย้อน​เฮา​ใจ๋​กว้าง​จาอั้น​กา’
16“แต่​มี​หลาย​คน​ตี้​เป๋น​คน​ตังเก๊า​ใน​ต๋อน​นี้ จะ​ก๋าย​เป๋น​คน​ตังป๋าย กับ​คน​ตังป๋าย​ต๋อน​นี้ จะ​ก๋าย​ไป​เป๋น​คน​ตังเก๊า”
พระเยซู​ตวายตั๊ก​เรื่อง​ก๋าน​ต๋าย​ของ​พระองค์​แหม​เตื้อ
17ต๋อน​ตี้​พระเยซู​ก่ำลัง​เตียว​ตาง​ไป​กรุง​เยรูซาเล็ม พระองค์​ฮ้อง​สาวก​ตึง​สิบ​สอง​คน​หื้อ​ออก​จาก​คน​ตังหลาย​มา​อยู่​เปาะ​กั๋น แล้ว​อู้​กับ​หมู่​เขา​ว่า 18“ผ่อ​เน่อ หมู่​เฮา​ก่ำลัง​จะ​ไป​กรุง​เยรูซาเล็ม แล้ว​บุตรมนุษย์​จะ​ถูก​หักหลัง​หื้อ​อยู่​ใน​อำนาจ​ของ​หมู่​หัวหน้า​ปุโรหิต​กับ​หมู่​ธรรมาจ๋ารย์ เขา​หมู่​นั้น​จะ​ตัดสิน​ลงโต้ษ​ต้าน​เถิง​ต๋าย 19แล้ว​จะ​มอบ​ต้าน​หื้อ​กับ​คน​ต่างจ้าด​เฆี่ยน​ตี๋​กับ​เยาะเย้ย แล้ว​ก็​ปา​ไป​เขิง​ตี้​ไม้​ก๋าง​เขน​จ๋น​ต๋าย แต่​ใน​วัน​ตี้​สาม​พระเจ้า​จะ​เยียะ​หื้อ​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย”
พระเยซู​สอน​เรื่อง​ก๋าน​ฮับใจ๊​คน​อื่น
20แม่​ของ​ยากอบ​กับ​ยอห์น​ตี้​เป๋น​ลูกบ่าว​ของ​เศเบดี สาม​คน​แม่​ลูก​ปา​กั๋น​มา​หา​พระเยซู นาง​คุกเข่า​ลง​แล้ว​ขอ​หื้อ​พระองค์​เยียะ​หื้อ​นาง​อย่าง​นึ่ง
21พระเยซู​ถาม​นาง​ว่า “มี​เรื่อง​อะหยัง​กา” นาง​ตอบ​ว่า “เมื่อ​พระองค์​ขึ้น​เป๋น​เจ้า​องค์​นั้น​แล้ว ขอ​หื้อ​ลูกบ่าว​ตึง​สอง​คน​ของ​ข้าเจ้า​นั่ง​อยู่​เผิก​ขวา​คน​นึ่ง เผิก​ซ้าย​คน​นึ่ง​ตวย​เน่อ”
22พระเยซู​ตอบ​ว่า “หมู่​ต้าน​บ่ฮู้​ว่า ก่ำลัง​ขอ​อะหยัง ต้าน​จะ​กิ๋น​น้ำ​จาก​ถ้วย​แห่ง​ความ​ตุ๊ก​ตี้​เฮา​จะ​กิ๋น​ได้​กา” เขา​ตึง​สอง​ตอบ​ว่า “ได้​ก่า”
23พระเยซู​บอก​เขา​ว่า “หมู่​ต้าน​จะ​ได้​กิ๋น​จาก​ถ้วย​ของ​เฮา​แน่นอน แต่​ตี้​จะ​หื้อ​ใผ​นั่ง​เผิก​ขวา​เผิก​ซ้าย​ของ​เฮา​นั้น บ่ใจ้​เฮา​เป๋น​คน​จัด​หื้อ​นั่ง​เน่อ แต่​พระบิดา​ของ​เฮา​เต้าอั้น​ตี้​เป๋น​ผู้​เลือก​ว่า​จะ​หื้อ​ใผ​นั่ง​ตั๊ด​ไหน”
24เมื่อ​หมู่​สาวก​แหม​สิบ​คน​ได้ยิน​จาอั้น ก็​ปา​กั๋น​โขด​สอง​คน​ปี้น้อง​นั้น 25พระเยซู​ก็​ฮ้อง​หมู่​เขา​ตึงหมด​มา​หา แล้ว​อู้​ว่า “ต้าน​ตังหลาย​ก็​ฮู้​แล้ว​ว่า​ผู้​ปกครอง​ของ​คน​ต่างจ้าด วาง​ตั๋ว​เป๋น​นาย​เหนือ​เขา​ตังหลาย หมู่​ผู้นำ​ก็​ใจ๊​อำนาจ​เหนือ​เขา​ตังหลาย​ตวย 26แต่​สำหรับ​หมู่​ต้าน​นั้น​บ่เป๋น​จาอั้น​เน่อ ใน​หมู่​ต้าน​ถ้า​ใผ​คน​ใด​ใค่​เป๋น​ใหญ่ ก็​หื้อ​เขา​เป๋น​ผู้​ฮับใจ๊​หมู่​ต้าน 27ถ้า​ใผ​คน​ใด​ใค่​เป๋น​ใหญ่​เหลือ​เปิ้น ก็​ต้อง​ยอม​สมัคร​ใจ๋​เป๋น​คน​ฮับใจ๊​ของ​หมู่​ต้าน 28เหมือน​เดียว​กั๋น​กับ​บุตรมนุษย์​ตี้​บ่ได้​มา​เปื้อ​หื้อ​คน​อื่น​ฮับใจ๊ แต่​มา​เปื้อ​ฮับใจ๊​คน​อื่น แล้ว​ก็​สละ​จีวิต​ของ​ต้าน​เปื้อ​เป๋น​ก้า​ไถ่​คน​จ๋ำนวน​นัก​หื้อ​รอด​ป๊น​บาป​โต้ษ
พระเยซู​ฮักษา​คน​ต๋า​บอด​สอง​คน
29ต๋อน​ตี้​พระเยซู​กับ​สาวก​ก่ำลัง​ออก​จาก​เมือง​เยรีโค มี​คน​เตียว​ไป​ตวย​เป๋น​จ๋ำนวน​นัก 30มี​คน​ต๋า​บอด​สอง​คน​นั่ง​อยู่​ฮิม​หนตาง เมื่อ​ได้ยิน​ว่า​พระเยซู​ก่ำลัง​เตียว​ก๋าย​มา ก็​ฮ้อง​เอิ้น​เสียง​ดัง​ว่า “องค์​พระผู้เป๋นเจ้า บุตร​ของ​กษัตริย์​ดาวิด​เหย ขอ​โผด​อินดู​เฮา​สอง​คน​ตวย​เต๊อะ”
31คน​ตังหลาย​ปา​กั๋น​ด่า​คน​ต๋า​บอด​สอง​คน​นั้น​หื้อ​ดัก​เหีย แต่​เขา​ก็​เอิ้น​ดัง​ขึ้น​ติกๆ ว่า “องค์​พระผู้เป๋นเจ้า บุตร​ของ​กษัตริย์​ดาวิด​เหย ขอ​โผด​อินดู​หมู่​เฮา​สอง​คน​น่อย​เต๊อะ”
32พระเยซู​ก็​เลย​หยุด แล้ว​ฮ้อง​มา​ถาม​ว่า “เจ้า​ต้องก๋าน​หื้อ​เฮา​เยียะ​อะหยัง​หื้อ​กา”
33คน​ต๋า​บอด​ตอบ​ว่า “องค์​พระผู้เป๋นเจ้า หมู่​เฮา​ใค่​ผ่อ​หัน”
34พระเยซู​อินดู​เขา ก็​เลย​เอา​มือ​จิ​ตี้​แก่นต๋า​ของ​เขา เขา​ตึง​สอง​ก็​ผ่อ​หัน​บ่า​เดี่ยว​นั้น​เลย แล้ว​เขา​ก็​ตวย​พระองค์​ไป

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in