YouVersion Logo
Search Icon

มัทธิว 21

21
พระเยซู​ขี่​ลา​เข้า​กรุง​เยรูซาเล็ม
1เมื่อ​พระเยซู​กับ​หมู่​สาวก​เข้า​มา​ใก้​กรุง​เยรูซาเล็ม ก็​มา​แผว​หมู่​บ้าน​เบธฟายี​บน​ดอย​บ่ากอกเทศ ก็​ใจ๊​สาวก​สอง​คน​เข้า​ไป​ก่อน 2สั่ง​ว่า “เข้า​ไป​ใน​หมู่​บ้าน​ตัง​หน้า​หั้น​เน่อ ตันที​ตี้​เข้า​ไป​แล้ว จะ​ปะ​แม่​ลา​กับ​ลูก​ของ​มัน​มัด​อยู่​ตี้​หั้น หื้อ​แก้​เจื้อก​จู๋ง​มา​หื้อ​เฮา​ตึง​สอง​ตั๋ว 3ถ้า​มี​คน​ถาม หื้อ​ตอบ​เขา​ว่า องค์​พระผู้เป๋นเจ้า​ต้องก๋าน​ใจ๊ เขา​ก็​จะ​หื้อ​มา​เลย​ตันที”
4สิ่ง​ตี้​เกิด​ขึ้น​นี้​ก็​เปื้อ​หื้อ​เป๋น​ไป​ต๋าม​ตี้​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า​อู้​ไว้​ว่า
5“หื้อ​บอก​จาว​เมือง​ศิโยน​#21:5 ศิโยน หมายเถิง กรุง​เยรูซาเล็มว่า
‘ผ่อ​หั้น​ลอ กษัตริย์​ของ​หมู่​เจ้า​ก่ำลัง​มา​หา​เจ้า​ตังหลาย
พระองค์​สุภาพ​อ่อนโยน​ขี่​หลัง​ลา
ขี่​หลัง​ลูก​ลา​มา’#ศคย. 9:9
6สาวก​สอง​คน​นั้น​ก็​ไป แล้ว​เยียะ​ต๋าม​ตี้​พระเยซู​สั่ง 7เขา​จู๋ง​ลา​สอง​ตั๋ว​แม่​ลูก​มา​หื้อ​พระเยซู เอา​เสื้อผ้า​ของ​หมู่​เขา​ปู๋​บน​หลัง​ลา พระองค์​ก็​ขึ้น​ขี่ 8หมู่​คน​จ๋ำนวน​นัก​ปา​กั๋น​เอา​เสื้อผ้า​ของ​ตั๋ว​ปู๋​บน​หนตาง บาง​คน​ก็​ฟัน​กิ่ง​ไม้​มา​ยาย​ต๋าม​หนตาง​ตวย 9หมู่​คน​ตี้​เตียว​นำ​หน้า​กับ​เตียว​ตวย​หลัง​พระเยซู ปา​กั๋น​โห่​ฮ้อง​เสียง​ดัง​ว่า
“โฮซันนา#21:9 กำ​นี้​เป๋น​ภาษา​ฮีบรู​มี​ความหมาย​ว่า “ขอ​โผด​จ้วย​หื้อ​รอด” จาว​ยิว​ใจ๊​เป๋น​กำ​สรรเสริญ​พระเจ้า​แก่​บุตร​ของ​กษัตริย์​ดาวิด
ขอ​พระเจ้า​ปั๋น​ปอน​ผู้​ตี้​มา​ใน​นาม​องค์​พระผู้เป๋นเจ้า
โฮซันนา​ใน​ตี้​สูงสุด”
10เมื่อ​พระเยซู​เข้า​ไป​ใน​กรุง​เยรูซาเล็ม คน​ตึง​เมือง​แตกตื่น​ถาม​กั๋น​ว่า “คน​นี้​เป๋น​ใผ​กา”
11คน​ตังหลาย​ตอบ​ว่า “คน​นี้​จื้อ​เยซู เป๋น​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า​มา​จาก​หมู่​บ้าน​นาซาเร็ธ​ใน​แคว้น​กาลิลี”
พระเยซู​เข้า​ไป​ใน​พระวิหาร
12พระเยซู​เข้า​ไป​ใน​บริเวณ​พระวิหาร แล้ว​ไล่​เหิบ​หมู่​คน​ตี้​ก่ำลัง​ซื้อ​ขาย​ของ​กั๋น​อยู่​ตี้​หั้น กับ​ปึ๊ด​โต๊ะ​ของ​คน​ฮับ​แลก​สตางค์ กับ​ยู้​ตี้​นั่ง​ของ​คน​ขาย​นกก๋าแก๋​ขว้าง​ตวย 13พระองค์​อู้​กับ​คน​หมู่​นั้น​ว่า “มี​กำ​เขียน​ไว้​ใน​พระคัมภีร์​ว่า ‘พระวิหาร​ของ​เฮา​จะ​ฮ้อง​ว่า​เป๋น​ตี้​สำหรับ​อธิษฐาน’#อสย. 56:7 แต่​หมู่​เจ้า​มา​เยียะ​หื้อ​ก๋าย​เป๋น​ถ้ำ​ของ​โจ๋ร​เหีย”#ยรม. 7:11
14มี​คน​ต๋า​บอด​กับ​คน​ง่อย​ปา​กั๋น​เข้า​มา​หา​พระเยซู​ตี้​พระวิหาร แล้ว​พระองค์​ฮักษา​หมู่​เขา​หื้อ​หาย 15เมื่อ​หมู่​หัวหน้า​ปุโรหิต​กับ​หมู่​ธรรมาจ๋ารย์​หัน​สิ่ง​อัศจ๋รรย์​ต่างๆ ตี้​พระเยซู​เยียะ กับ​ได้ยิน​เสียง​หละอ่อน​โห่​เอิ้น​กั๋น​ใน​บริเวณ​พระวิหาร​ว่า “โฮซันนา​แก่​บุตร​ของ​กษัตริย์​ดาวิด”​หมู่​เขา​ก็​ปา​กั๋น​โขด​พระเยซู
16หมู่​เขา​ถาม​พระเยซู​ว่า “ต้าน​บ่ได้ยิน​ตี้​หละอ่อน​หมู่​นี้​โห่​เอิ้น​กั๋น​กา” พระเยซู​ตอบ​ว่า “ได้ยิน​ก่า หมู่​ต้าน​บ่เกย​อ่าน​ปะ​ใน​พระคัมภีร์​พ่อง​กา​ตี้​ว่า ‘พระเจ้า​ได้​เกียม​หละอ่อน กับ​หละอ่อน​เกิด​ใหม่ๆ หื้อ​ฮ้อง​ถวาย​กำ​สรรเสริญ​พระองค์’#สดด. 8:2
17พระเยซู​ก็​ละ​หมู่​เขา แล้ว​ก็​ออก​จาก​กรุง​เยรูซาเล็ม​ไป​นอน​ตี้​หมู่​บ้าน​เบธานี
พระเยซู​ด่า​ต้น​บ่าเดื่อ​ตี้​บ่มี​หน่วย
18เมื่อ​แจ้ง​เจ๊า​ต๋อน​พระเยซู​ก่ำลัง​เตียว​ปิ๊ก​เข้า​กรุง​เยรูซาเล็ม พระองค์​อยาก​กิ๋น​ข้าว 19เมื่อ​พระองค์​หัน​ใส่​เก๊า​บ่าเดื่อ​อยู่​ฮิม​ตาง ก็​เตียว​เข้า​ไป​ใก้ แต่​บ่มี​อะหยัง​บน​เก๊า มี​ก้า​ใบ​เต้าอั้น พระองค์​ก็​บอก​บ่าเดื่อ​เก๊า​นั้น​ว่า “ห้าม​ออก​หน่วย​แหม​ซ้ำ​เน่อ” บ่ากอง​ว่า​หื้อ​แล้ว บ่าเดื่อ​เก๊า​นั้น​ก็​เหี่ยว​แห้ง​ต๋าย​ขำ​หน้า​ขำ​ต๋า
20เมื่อ​หมู่​สาวก​หัน​ก็​ปา​กั๋น​งืด ถาม​พระเยซู​ว่า “เป๋น​ไป​ได้​จาใด​เก๊า​บ่าเดื่อ​เหี่ยว​แห้ง​ต๋าย​เวย​จาอี้”
21พระเยซู​ตอบ​ว่า “เฮา​บอก​ความ​จริง​แก่​ต้าน​ตังหลาย​ว่า ถ้า​ต้าน​มี​ความ​เจื้อ บ่อิกขะหลิก​ใจ๋​สัก​หน้อย ต้าน​ก็​จะ​เยียะ​จาอี้​ได้​เหมือน​กั๋น จะ​เยียะ​ได้​นัก​เหลือ​นี้​แหม​ตวย บ่ว่า​จะ​สั่ง​ดอย​ม่อน​นี้​ย้าย​ลง​ไป​ใน​ทะเล​เหีย ก็​จะ​เป๋น​ไป​จาอั้น 22ถ้า​ต้าน​เจื้อ ต้าน​ก็​จะ​ได้​ฮับ​กู้​อย่าง​ต๋าม​ตี้​ต้าน​อธิษฐาน​ขอ”
ผู้นำ​ศาสนา​ต๊า​พระเยซู​เรื่อง​สิทธิ​อำนาจ
23พระเยซู​เข้า​ไป​ใน​บริเวณ​พระวิหาร ต๋อน​ตี้​ก่ำลัง​สอน​อยู่​นั้น หมู่​หัวหน้า​ปุโรหิต​กับ​หมู่​คน​เฒ่า​คน​แก่​เข้า​มา​ถาม​พระองค์​ว่า “ต้าน​มี​สิทธิ​อำนาจ​อะหยัง​เยียะ​สิ่ง​หมู่​นี้ ใผ​หื้อ​สิทธิ​อำนาจ​ต้าน”
24พระเยซู​ตอบ​ว่า “เฮา​จะ​ถาม​หมู่​ต้าน​สัก​ข้อ​นึ่ง​ก่อน ถ้า​หมู่​ต้าน​ตอบ​เฮา เฮา​เถิง​จะ​บอก​ว่า​เฮา​ใจ๊​สิทธิ​อำนาจ​ของ​ใผ​มา​เยียะ​สิ่ง​หมู่​นี้ 25ลอง​ตอบ​เฮา​มา​กำ​ลอ​ว่า สิทธิ​อำนาจ​ของ​ยอห์น​ตี้​เขา​หื้อ​บัพติศมา​นั้น​มา​จาก​ไหน มา​จาก​พระเจ้า​กาว่า​มา​จาก​คน” หมู่​เขา​ก็​เปิ็กษา​กั๋น​ว่า “ถ้า​หมู่​เฮา​จะ​ว่า ‘มา​จาก​พระเจ้า’ ต้าน​ก็​จะ​ย้อน​ถาม​หมู่​เฮา​แหม​ว่า ‘แล้ว​เป๋น​จาใด​บ่เจื้อ​ยอห์น’ 26แต่​ถ้า​หมู่​เฮา​จะ​ว่า ‘มา​จาก​คน’ ก็​กั๋ว​คน​ตังหลาย​จะ​โขด ย้อน​ว่า​คน​ตังหลาย​ปา​กั๋น​เจื้อ​ว่า​ยอห์น​เป๋น​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า”
27หมู่​เขา​ก็​เลย​ตอบ​พระองค์​ว่า “หมู่​เฮา​บ่ฮู้​เน่อ” พระเยซู​ก็​บอก​หมู่​เขา​ว่า “ถ้า​จาอั้น เฮา​ก็​จะ​บ่บอก​เหมือน​กั๋น​ว่า เฮา​ใจ๊​สิทธิ​อำนาจ​ของ​ใผ​เยียะ​สิ่ง​หมู่​นี้
กำเผียบ​เรื่อง​ลูกบ่าว​สอง​คน
28“บอก​กำ​ลอ​ว่า หมู่​ต้าน​กึ๊ด​จาใด​เกี่ยว​กับ​เรื่อง​ตี้​จะ​เล่า​ต่อ​ไป​นี้ คือ​ป้อจาย​คน​นึ่ง​มี​ลูก​บ่าว​สอง​คน เขา​บอก​ลูก​บ่าว​คน​เก๊า​ว่า ‘ลูก​ป้อ วัน​นี้​ไป​เยียะ​ก๋าน​ใน​สวน​องุ่น​ของ​ป้อ​กำ​เน่อ’
29“ลูก​บ่าว​คน​เก๊า​ตอบ​ว่า ‘อึ บ่ไป’ แต่​เมื่อลูน​เขา​เปี่ยนใจ๋​ไป
30“จาก​นั้น​ป้อ​ก็​ไป​บอก​ลูก​บ่าว​คน​หล้า​เหมือน​กั๋น​ว่า ‘ลูก​ป้อ วัน​นี้​ไป​เยียะ​ก๋าน​ใน​สวน​องุ่น​ของ​ป้อ​กำ​เน่อ’ ลูก​บ่าว​คน​หล้า​ตอบ​ว่า ‘ตกลง​ครับ ผม​จะ​ไป​เยียะ’ แต่​เขา​ก็​บ่ได้​ไป​เยียะ​สัก​กำ
31“ขอ​ถาม​ว่า ลูก​บ่าว​สอง​คน​นี้ คน​ใด​ตี้​เจื้อ​ฟัง​เยียะ​ต๋าม​กำ​สั่ง​ของ​ป้อ” หมู่​เขา​ตอบ​ว่า “ลูก​บ่าว​คน​เก๊า” พระเยซู​ก็​บอก​หมู่​เขา​ว่า “เฮา​บอก​ความ​จริง​แก่​ต้าน​ตังหลาย​ว่า คน​เก็บ​ภาษี​กับ​แม่ญิง​ขาย​ตั๋ว จะ​ได้​เข้า​ใน​แผ่นดิน​สวรรค์​ก่อน​หมู่​ต้าน​เน่อ 32ย้อน​ว่า​ยอห์น​ได้​มา​จี๊​ตาง​หื้อ​หัน​ว่า​จะ​ใจ๊​จีวิต​อย่าง​ถูกต้อง​ต๋าม​ธรรม​ได้​จาใด หมู่​ต้าน​ก็​บ่ยอม​เจื้อ​ยอห์น แต่​คน​เก็บ​ภาษี​กับ​แม่ญิง​ขาย​ตั๋ว​ได้​เจื้อ​ยอห์น เถิง​แม้​ต้าน​ตังหลาย​ได้​หัน​สิ่ง​หมู่​นี้​แล้ว แต่​ก็​ยัง​บ่ยอม​กลับใจ๋​จาก​บาป​มา​เจื้อ​ยอห์น​เลย
กำเผียบ​เรื่อง​สวน​องุ่น​กับ​คน​เจ้า
33“ฟัง​กำเผียบ​ตี้​จะ​เล่า​นี้​หื้อ​ดี เรื่อง​มี​อยู่​ว่า เจ้า​ของ​สวน​คน​นึ่ง​เยียะ​สวน​องุ่น เขา​ล้อม​ฮั้ว​แวด​สวน​ไว้​หมด เจาะ​หิน​แป๋ง​เป๋น​บ่อ​ย่ำ​องุ่น กับ​แป๋ง​ป้อม​สำหรับ​เฝ้า​สวน​ไว้ แล้ว​หื้อ​คน​มา​เจ้า ส่วน​เจ้าของ​ก็​เตียวตาง​ไป​อยู่​ต่าง​ประเทศ 34เมื่อ​เถิง​หน้า​เก็บ​หน่วย​องุ่น เจ้าของ​สวน​ก็​หื้อ​ลูกจ้าง​ไป​หา​หมู่​คน​เจ้า เปื้อ​ฮับ​ส่วน​แบ่ง​องุ่น​ตี้​เป๋น​ส่วน​แบ่ง​ของ​เขา
35“แต่​หมู่​คน​เจ้า​ก็​ยับ​ลูกจ้าง​หมู่​นั้น​ไว้ แล้ว​ปา​กั๋น​บุบ​ตี๋​คน​นึ่ง ฆ่า​เหีย​คน​นึ่ง กับ​เอา​บ่าหิน​ขว้าง​คน​ตี้​สาม​จ๋น​ต๋าย 36เจ้าของ​สวน​ก็​ส่ง​หมู่​ลูกจ้าง​มา​หา​แหม​จ๋ำนวน​นัก​เหลือ​เตื้อ​ตี้​แล้ว แต่​ก็​ถูก​หมู่​คน​เจ้า​สวน​ปา​กั๋น​เยียะ​จาอั้น​แหม 37สุดต๊าย​เจ้าของ​สวน​ส่ง​ลูกบ่าว​ของ​เขา​ไป เจ้า​ของ​สวน​อู้​ว่า ‘คน​เจ้า​หมู่​นั้น​ก็​จะ​นับถือ​ลูก​บ่าว​ของ​เฮา​พ่อง’
38“แต่​เมื่อ​หมู่​คน​เจ้า​หัน​ใส่​ลูก​บ่าว​เจ้าของ​สวน​มา ก็​อู้​กั๋น​ว่า ‘นี่​ลอ คน​ตี้​จะ​ฮับ​มรดก หมู่​เฮา​จ้วย​กั๋น​ฆ่า​มัน​เหีย​เต๊อะ แล้ว​มรดก​นั้น​จะ​ตก​เป๋น​ของ​หมู่​เฮา’ 39หมู่​เขา​ก็​ยับ​ลูก​บ่าว​เจ้าของ​สวน​นั้น อุ้ม​โจ้ง​ออก​ไป​นอก​สวน​แล้ว​ก็​ฆ่า 40เมื่อ​เจ้า​ของ​สวน​ปิ๊ก​มา​เขา​จะ​เยียะ​จาใด​กับ​คน​เจ้า​หมู่​นี้”
41หมู่​หัวหน้า​ปุโรหิต​กับ​คน​เฒ่า​คน​แก่​ตอบ​ว่า “เจ้า​ของ​สวน​จะ​ฆ่า​คน​บ่ดี​หมู่​นั้น​หื้อ​ต๋าย​อย่าง​ตุ๊ก​ทรมาน แล้ว​ก็​หื้อ​คน​ตี้​ยอม​แบ่ง​องุ่น​หื้อ​กับ​เจ้า​ของ​สวน​เมื่อ​เถิง​หน้า​เก็บ​หน่วย​เจ้า​ต่อ”
42พระเยซู​บอก​หมู่​เขา​ว่า “หมู่​ต้าน​บ่เกย​อ่าน​พระคัมภีร์​ข้อ​นี้​กา​ตี้​ว่า
‘ศิลา​ตี้​สล่า​แป๋ง​เฮือน​เอา​ขว้าง​ไป​แล้ว​นั้น
ป๋ากฏ​ว่า​เป๋น​ศิลามุมเอก
สิ่ง​นี้​มา​จาก​องค์​พระผู้เป๋นเจ้า
ตี้​หมู่​เฮา​หัน​กับ​ต๋า ก็​งืด​แต๊ๆ’#สดด. 118:22-23
43เฮา​จะ​บอก​หื้อ​ฮู้​ว่า แผ่นดิน​ของ​พระเจ้า​จะ​ถูก​ยึด​เอา​ไป​จาก​หมู่​ต้าน แล้ว​ก็​ยก​หื้อ​กับ​คน​ตี้​เยียะ​ต๋าม​กำสั่ง​ของ​พระเจ้า 44คน​ใด​ก็​ต๋าม​ตี้​โก้น​เต๋ง​บ่าหิน​ก้อน​นี้ เขา​ก็​จะ​แหลว​เป๋น​บ่าหลิ่น​ติ่น​ต่อน ถ้า​บ่าหิน​ก้อน​นี้​ตก​เต๋ง​ใส่​ใผ คน​นั้น​ก็​จะ​แหลว​ไป​เลย”#21:44 บาง​ฉบับ​บ่มี​ข้อ​นี้​
45เมื่อ​หมู่​หัวหน้า​ปุโรหิต​กับ​หมู่​ฟาริสี​ได้ยิน​กำเผียบ​เรื่อง​นี้​ของ​พระเยซู ก็​ฮู้​ว่า​พระองค์​ก่ำลัง​อู้​เถิง​หมู่​เขา 46หมู่​เขา​ก็​ปา​กั๋น​หา​ตาง​ตี้​จะ​ยับ​พระองค์ แต่​ก็​กั๋ว​คน​ตังหลาย ย้อน​ว่า​มี​คน​จ๋ำนวน​นัก​เจื้อ​ว่า​พระเยซู​เป๋น​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in