N. Eoin 13

XIII. CAIB.

Criosta nigheadh casan nan ostal: air a bhrath le Iudas; fainte ur a ghraidh.

1Roimh latha feill na càisge, air do Iosa fios a bhith aige gun robh ʼuair air tighinn gu dol as an t-saoghal so a dhʼ ionnsuidh an Athar, mar a bha e air gaol a thoirt do mhuinntir fhein, a bha san t-saoghal, thug e gaol daibh gus a chrioch.

2Agus nuair bha an t-suipeir thairis, air do ʼn deomhan bhith air a chur a nis an cridhe Iudais Iscariot, mac Shimoin, esan a bhrath:

3A g-aithneachadh gun do chuir an t-Athair a h-uile ni ʼna lamhan, ʼs gun tainig e bho Dhia, agus gun robh e dol gu Dia;

4Dhʼ eirich e bho ʼn t-suipeir, ʼs chuir e eideadh dheth; ʼsa gabhail tubhailte, chrioslaich e e fhein.

5An deigh sin chuir e uisge ann am ballan, us thòisich e air casan a dheisciopul a nighe, ʼs an tiormachadh leis an tubhailte, leis an robh e crioslaichte.

6Thainig e ma ta gu Simon Peadar. Us thuirt Peadar ris: A Thighearna, am beil thusa nighe mo chasansa?

7Fhreagair Iosa, us thuirt e ris: An ni tha mise dianamh, cha n-aithne dhutsa e an drasda, ach tuigidh tu e an deigh so.

8Thuirt Peadar ris: Cha nigh thu chaoidh mo chasansa. Fhreagair Iosa e: Mur nigh mi thu, cha bhi pairt agad maille rium.

9Thuirt Simon Peadar ris: A Thighearna, cha n-iad mo chasan a mhain, ach mar an ciadna mo lamhan, agus mo cheann.

10Thuirt Iosa ris: An neach a tha nighte, cha ruig e leas ach a chasan a nigheadh, agus tha e uile glan. ʼS tha sibhse glan, ach cha n-eil uile.

11Oir bʼ aithne dha co bʼ e a bhrathadh e: air son sin thuirt e: Cha n-eil sibh uile glan.

12An sin, an deigh an casan a nigheadh agus eideadh a ghabhail, air dha suidhe rithist, thuirt e riu: An aithne dhuibh ciod a rinn mi dhuibh?

13Tha sibh a g-radh, a Mhaighistir, ʼsa Thighearna rium; ʼs tha sibh a cantuinn gu math: Is mi sin.

14Uime sin ma nigh mise, ur Tighearna, agus ur Maighistir, ur casansa, is còir dhuibhse casan a cheile nighe mar an ciadna.

15Oir thug mi samplair dhuibh, gus gun dian sibhse, mar a rinn mise dhuibh.

16Gu dearbh dearbh tha mi g-radh ribh: cha n-eil an seirbhiseach nas mua na thighearna; agus cha mhua an t-ostal na esan a chuir e.

17Ma ʼs aithne dhuibh na nichean so, bithidh sibh beannaichte ma ni sibh iad.

18Cha n-eil mi labhairt mu ʼr deidhinn uile: is aithne dhomh co iad a thagh mi: ach los gun coimhlionar an sgriobtur: Esan a tha g-iche arain maille rium, togaidh e shàil am aghaidh.

19An drasda tha mi g-innse dhuibh, mun tachair e; air chor, nuair a thachras e, gun creid sibh gur mise e.

20Gu fior, gu fior tha mi g-radh ribh: am fear a ghabhas ri urra air bith a chuireas mise, tha e gabhail riumsa: ʼs am fear a ghabhas riumsa, tha e gabhail ris-san, a chuir mi.

21Air do Iosa so a labhairt, bha e fo thrioblaid ʼna spiorad; agus thog e fianuis, us thuirt e: Gu fior fior tha mi g-radh ribh: gum brath fear agaibh mi.

22As leth sin dhʼ amhairc na deisciopuil air a cheile, an teagamh co uime a bha e labhairt.

23A nis a g-aomadh air uchd Iosa bha fear dhe a dheisciopuil, dha ʼn robh gaol aig Iosa.

24Air an aobhar sin smeid Simon Peadar air; us thuirt e ris: Co e mu bheil e a labhairt?

25As leth sin thuirt esan, a bha g-aomadh air uchd Iosa, ris: A Thighearna, co e?

26Fhreagair Iosa: Se esan dha ʼn sìn mise aran an deigh a thumadh. Us nuair a thum e an t-aran, thug e e do Iudas Iscariot, mac Shimoin.

27ʼS an deigh a ghreime chaidh satan a stigh ann. Us thuirt Iosa ris: An ni tha thu dianamh, dian e gu h-ealamh.

28ʼS cha robh fios aig duine air bith aig a bhord car-son a thuirt e so ris.

29Oir bha cuid a saoilsinn, bho na bha an sporan aig Iudas, gun tuirt Iosa ris: Ceannaich na nichean a tha feumail dhuinn air son latha na feille; no gun tugadh e rudeigin do na bochdan.

30Nuair a ghabh e ma ta an greim, ghrad-chaidh e mach. ʼS bha an oidhche ann.

31Uime sin nuair chaidh esan a mach, thuirt Iosa: A nis tha Mac an duine air a ghlorachadh; agus tha Dia air a ghlorachadh ann.

32Ma tha Dia air a ghlorachadh ann, gloraichidh Dia esan mar an ciadna ann fhein; agus gu grad gloraichidh e e.

33A chlann bheag, fhathast car seal tha mi maille ribh. Siridh sibh mi; ʼs mar thuirt mi ris na h-Iudhaich: Far am beil mise dol, cha n-urrainn duibhse tighinn: ʼsa nis tha mi g-radh an ni chiadna ribhse.

34Fainte ùr tha mi toirt dhuibh: Gun toir sibh gaol do gach a cheile, mar a thug mise gaol dhuibhse, gun toir sibhse gaol do gach a cheile mar an ciadna.

35Le so aithnidh daoine uile gur sibh mo dheisciopuil-sa, ma bheir sibh gaol do gach a cheile.

36Thuirt Simon Peadar ris: A Thighearna, cean a tha thu dol? Fhreagair Iosa: Far a bheil mi dol cha n-urrainn dhutsa mo leanail an drasda: ach leanaidh thu an deigh so.

37Thuirt Peadar ris: Car-son nach urrainn domh do leanail an drasda? leigidh mi sios mo bheatha airʼ do shon.

38Fhreagair Iosa e: An leig thu sios do bheatha air mo shon? Gu dearbh dearbh tha mi g-radh riut: cha ghoir an coileach, gus an aicheadh thu mi tri uairean.

Currently Selected:

N. Eoin 13: MacETN

Highlight

Copy