Luk 4:5-8

Yang sat atăt ba Ñu pơ anih hăng glong, kơčrâo brơi Ñu ƀiă mơnĭt abih bang dêh čar pơtao ƀơi lŏn tơnah, laih anŭn yang sat laĭ kơ Ñu: “Kâo či brơi kơ ih abih bang tơlơi dưi laih anŭn tơlơi guh kơang abih bang lŏn čar pơtao anai, yua kơ arăng hmâo jao brơi laih kơ kâo, laih anŭn kâo brơi kơ hlơi pô kâo kiăng. Tui anŭn tơdah ih bon kơkuh pơpŭ kơ kâo, abih mơnơ̆ng anŭn či lơ̆m kơ ih yơh.” Yêsu laĭ glaĭ: “Hră Ơi Adai Pơhiăp hmâo čih laih tui anai: ‘Brơi Ih khŏm kơkuh pơpŭ kơ Khua Yang Ơi Adai ih, laih anŭn kơnơ̆ng mă bruă kơ hơjăn Ñu đôč.’”