YouVersion Logo
Search Icon

2 พงศาวดาร 20

20
เยโฮชาฟัท​ต้อง​ทำ​สงคราม
1หลังจากนั้น​ชาว​โมอับ​และ​ชาว​อัมโมน​พร้อม​กับ​ชาว​เมอูนี#20:1 เมอูนี ใน​ฉบับ​แปล​กรีก​โบราณ​บาง​ฉบับ​เขียน​ว่า “เมอูนี” ใน​ภาษา​ฮีบรู​เขียน​ว่า “อัมโมน” ส่วน​หนึ่ง​ได้​ยกทัพ​มา​สู้รบ​กับ​เยโฮชาฟัท 2มี​คน​มา​บอก​กับ​เยโฮชาฟัท​ว่า “มี​กองทัพ​ขนาด​มหึมา​ยก​มา​สู้รบ​กับ​ท่าน พวกนั้น​มา​จาก​เอโดม​จาก​อีก​ด้านหนึ่ง​ของ​ทะเล​ตาย ตอนนี้​มา​อยู่​ที่​ฮาซาโซน-ทามาร์​แล้ว” (คือ เอนเกดี) 3เยโฮชาฟัท​ตกใจ​มาก เขา​ตัดสินใจ​ที่​จะ​ไป​ถาม​พระยาห์เวห์​ว่า​จะ​ทำ​อย่างไรดี เขา​ประกาศ​ให้​มี​การ​อดอาหาร​ทั่วทั้ง​ยูดาห์ 4ประชาชน​ของ​ยูดาห์​ได้​มา​รวมกัน​เพื่อ​ที่​จะ​ขอ​ความ​ช่วยเหลือ​จาก​พระยาห์เวห์ พวกเขา​พา​กัน​มา​จาก​ทุกเมือง​ใน​ยูดาห์ เพื่อ​แสวง​หา​พระยาห์เวห์
5แล้ว​เยโฮชาฟัท​ยืน​ขึ้น​ใน​ที่​ชุมนุม​ของ​ชาว​ยูดาห์​และ​ของ​เมือง​เยรูซาเล็ม​ที่​วิหาร​ของ​พระยาห์เวห์ ตรง​ด้านหน้า​ของ​ลาน​แห่ง​ใหม่นั้น 6และ​พูด​ว่า
“ข้าแต่​พระยาห์เวห์ พระเจ้า​แห่ง​บรรพบุรุษ​ของ​พวกเรา พระองค์​คือ​พระเจ้า​ที่​อยู่​บน​สวรรค์ พระองค์​ปกครอง​เหนือ​อาณาจักร​ของ​ชนชาติ​ทุกชนชาติ พลัง​และ​อำนาจ​อยู่​ใน​มือ​ของ​พระองค์ ไม่​มี​ใคร​ที่​จะ​ต่อ​ต้าน​พระองค์​ได้ 7ข้าแต่​พระเจ้า​ของ​พวกเรา พระองค์​ได้​ขับไล่​ประชาชน​ของ​แผ่นดินนี้​ออก​ไป​ต่อหน้า​ชาว​อิสราเอล​ที่​เป็น​ประชาชน​ของ​พระองค์ และ​ยก​แผ่นดินนี้​ให้​กับ​ลูกหลาน​ของ​อับราฮัม​ตลอดไป อับราฮัม​ที่​เป็น​เพื่อน​ของ​พระองค์ 8ลูกหลาน​ของ​เขา​ได้​เข้า​มา​อาศัย​อยู่​ใน​ดินแดนนี้ และ​ได้​สร้าง​วิหาร​อัน​ศักดิ์สิทธิ์​ไว้เพื่อ​เป็น​เกียรติ​ให้​กับ​ชื่อ​ของ​พระองค์ พวกเขา​พูด​ว่า 9‘ถ้า​มี​ความ​หายนะ​อย่าง​ใหญ่หลวง​เกิดขึ้น​กับ​พวกเรา ไม่​ว่า​จะ​เป็น​ดาบ​แห่ง​การ​ตัดสิน หรือ​โรค​ระบาด​หรือ​ความ​อดอยาก พวกเรา​จะ​มา​ยืน​อยู่​ต่อหน้า​พระองค์​ที่​วิหารนี้ ซึ่ง​เป็น​ที่​ที่​ชื่อ​ของ​พระองค์​สถิตอยู่ และ​พวกเรา​จะ​ร้อง​ต่อ​พระองค์​ถึง​ความทุกข์​ของ​พวกเรา และ​พระองค์​ก็​จะ​ได้ยิน​และ​ช่วยกู้​พวกเรา’
10ตอนนี้ คน​พวกนี้​ที่​มา​จาก​อัมโมน โมอับ​และ​จาก​ภูเขา​เสอีร์ ซึ่ง​เป็น​ดินแดน​ที่​พระองค์​ห้าม​ไม่​ให้​ชาว​อิสราเอล​ไป​บุกรุก ตอน​ที่​พวกเขา​ออก​มา​จาก​ประเทศ​อียิปต์#20:10 พระองค์​ห้าม … อียิปต์ ดู​ใน เฉลยธรรมบัญญัติ 2:4-9, 19 ดังนั้น ชนชาติ​อิสราเอล​จึง​ได้​หันเห​ไป​จาก​ชนชาติ​เหล่านี้​และ​ไม่​ได้​ทำลาย​พวกมัน 11ดูสิ​ว่า​พวกเขา​ตอบแทน​พวกเรา​ด้วย​การ​มา​ขับไล่​พวกเรา​ออก​จาก​แผ่นดิน​ที่​พระองค์​ให้​พวกเรา​ไว้​เป็น​มรดก 12ข้าแต่​พระเจ้า​ของ​พวกเรา พระองค์​จะ​ไม่​ตัดสิน​พวกเขาหรือ ลำพัง​พวกเรา​ไม่​มี​พละกำลัง​เพียงพอ​ที่​จะ​ไป​เผชิญหน้า​กับ​กองทัพ​ขนาด​มหึมา​ที่​กำลัง​จะ​เข้า​มา​โจมตี​พวกเราได้ พวกเรา​ไม่​รู้​จะ​ทำ​อย่างไรแล้ว แต่​ตา​ของ​พวกเรา​มอง​หา​ความ​ช่วยเหลือ​จาก​พระองค์”#20:12 แต่​ตา … จาก​พระองค์ ตาม​ตัว​อักษร​คือ “พวกเรา​จึง​มา​ขอ​ความ​ช่วยเหลือ​จาก​พระองค์”
13ชาว​ยูดาห์​ทั้งหมด​กับ​เมีย​ของ​พวกเขา​และ​ลูกๆ​รวมทั้ง​เด็ก​เล็กๆ​ได้​มา​ยืน​อยู่​ที่นั่น​ต่อหน้า​พระยาห์เวห์ 14แล้ว​พระวิญญาณ​ของ​พระยาห์เวห์​ก็​ลง​มา​สถิต​กับ​ยาฮาซีเอล​ลูกชาย​ของ​เศคาริยาห์ ผู้​เป็น​ลูกชาย​ของ​เบไนยาห์ ผู้​เป็น​ลูกชาย​ของ​เยอีเอล ผู้​เป็น​ลูกชาย​ของ​มัทธานิยาห์ ที่​เป็น​ชาว​เลวี​และ​เป็น​ลูกหลาน​ของ​อาสาฟ ใน​ขณะ​ที่​ยาฮาซีเอล ยืน​อยู่​ท่ามกลาง​ที่ประชุม 15เขา​ได้​พูด​ว่า “ฟัง​ให้ดี กษัตริย์​เยโฮชาฟัท และ​ทุกคน​ที่​อาศัย​อยู่​ใน​ยูดาห์ และ​เมือง​เยรูซาเล็ม นี่คือ​สิ่ง​ที่​พระยาห์เวห์​พูด​กับ​พวกท่าน ‘พวกเจ้า​ไม่​ต้อง​กลัว​หรือ​ท้อแท้​ต่อ​กองทัพ​ใหญ่นี้ เพราะ​การ​สู้รบ​ไม่​ใช่​เป็น​ของ​พวกเจ้า แต่​เป็น​เรื่อง​ของพระเจ้า 16พรุ่งนี้ ให้​ยกทัพ​ไป​สู้กับ​พวกเขา พวกเขา​จะ​ขึ้น​ไป​ที่​ตำบล​ศิส​และ​พวกเจ้า​จะ​พบ​พวกเขา​อยู่​ที่​ปลาย​ทาง​ของ​หุบเขา​แคบๆ​ใน​ทะเลทราย​เยรูเอล 17พวกเจ้า​จะ​ไม่​ต้อง​ต่อสู้​ใน​การ​รบ​ครั้งนี้เลย แค่​อยู่​ประจำ​ที่​ของ​พวกเจ้า ยืน​อยู่​อย่าง​มั่นคง​และ​คอยดู​ชัยชนะ​ที่​พระยาห์เวห์​จะ​ทำให้​กับ​พวกเจ้า
ยูดาห์​และ​เยรูซาเล็ม​เอ๋ย อย่ากลัว อย่าท้อแท้ ออก​ไป​เผชิญหน้า​กับ​พวกเขา​ใน​วัน​พรุ่งนี้เถิด แล้ว​พระยาห์เวห์​จะ​อยู่​กับ​พวกเจ้า’”
18เยโฮชาฟัท​ก้ม​กราบหน้า​จด​พื้น และ​ประชาชน​ทั้งหมด​ของ​ยูดาห์​และ​เยรูซาเล็ม​ก็​คุกเข่า​ลง​นมัสการ​อยู่​ต่อหน้า​พระยาห์เวห์ 19แล้ว​ชาว​เลวี​บาง​กลุ่ม​จาก​ชาว​โคฮาท​และ​โคราห์​ได้​ยืน​ขึ้น​และ​สรรเสริญ​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​อิสราเอล​ด้วย​เสียง​อันดัง
20เช้าตรู่​ของ​วันรุ่งขึ้น พวกเขา​ออก​ไป​ที่​ทะเลทราย​เทโคอา เมื่อ​พวกเขา​ออก​เดินทาง เยโฮชาฟัท​ยืน​ขึ้น​และ​พูด​ว่า “ชาว​ยูดาห์​และ​ประชาชน​ของ​เมือง​เยรูซาเล็ม ฟัง​เรา​ให้ดี ขอ​เพียง​แต่​เชื่อ​ใน​พระยาห์เวห์ พระเจ้า​ของ​พวกเจ้า และ​พวกเจ้า​ก็​จะ​ตั้ง​มั่นคง ให้​เชื่อ​พวก​ผู้พูดแทนพระเจ้า”
21หลังจาก​ที่​ได้​หารือ​ร่วม​กับ​ประชาชน​แล้ว เยโฮชาฟัท​ได้​แต่งตั้ง​คน​หลาย​คน​ให้​เป็น​ผู้​ร้องเพลง​ให้​กับ​พระยาห์เวห์​และ​สรรเสริญ​พระองค์​ถึง​ความ​สง่างาม​อัน​ศักดิ์สิทธิ์​ของ​พระองค์ ใน​ขณะ​ที่​พวกเขา​ออก​ไป​ที่​ด้านหน้า​ของ​กองทัพ พวกเขา​ก็​พูด​ว่า
“ให้​ขอบคุณ​พระยาห์เวห์
เพราะ​ความรัก​มั่นคง​ของ​พระองค์นั้น​จะ​คงอยู่​ตลอดไป”#20:21 ให้​ขอบคุณ … คงอยู่​ตลอดไป ดู​ใน สดุดี 118 และ สดุดี 136
22เมื่อ​พวกเขา​เริ่ม​ร้องเพลง​และ​สรรเสริญ พระยาห์เวห์​ได้​จัด​กอง​กำลัง​ไว้​ซุ่ม​โจมตี​พวก​คน​อัมโมน โมอับ​และ​พวก​คน​จาก​ภูเขา​เสอีร์​ที่​มา​บุกรุก​ยูดาห์ และ​คน​เหล่านั้น​ก็​พ่ายแพ้​ไป 23คน​ของ​อัมโมน​และ​โมอับ​ได้​ลุก​ขึ้น​ต่อสู้​กับ​คน​ที่​มา​จาก​ภูเขา​เสอีร์​เพื่อ​ทำลาย​และ​กวาดล้าง​พวกเขา หลังจาก​ที่​พวกเขา​ฆ่า​คน​จาก​เสอีร์​หมดแล้ว พวกคน​อัมโมน​และ​คนโมอับ​ก็​หัน​มา​ทำลาย​ล้าง​กันเอง
24เมื่อ​พวก​คน​ของ​ยูดาห์​มา​ถึง​จุด​ที่​สามารถ​มอง​กว้าง​ออก​ไป​ใน​ทะเลทราย และ​สามารถ​มอง​เห็น​กองทัพ​ขนาด​มหึมา​ของ​พวกนั้น ชาว​ยูดาห์​ก็​ได้​เห็น​แต่​ซากศพ​นอน​เกลื่อน​กลาด​บน​พื้นดิน ไม่​มี​ใคร​หนี​รอด​ไปได้ 25เยโฮชาฟัท​กับ​คน​ของ​เขา​ทั้งหมด​จึง​ได้​ลง​ไป​ยึด​เอา​สิ่งของ​ของ​คน​เหล่านั้นไว้ พวกเขา​ก็​ได้​พบ​ฝูง​สัตว์​เลี้ยง​มากมาย พบ​ข้าวของ​เครื่องใช้ เสื้อผ้า​และ​ของ​มีค่า​จำนวน​มากมาย​เกินกว่า​ที่​พวกเขา​จะ​เก็บ​ได้หมด มี​ของ​มาก​จนกระทั่ง​พวกเขา​ต้อง​ใช้​เวลา​เก็บ​ถึง​สามวัน 26ใน​วัน​ที่สี่ พวกเขา​ได้​ชุมนุมกัน​อยู่​ใน​หุบเขา​เบราคาห์#20:26 เบราคาห์ ชื่อนี้​หมายถึง “อวยพร” หรือ “สรรเสริญ” ซึ่ง​เป็น​สถานที่​ที่​ใช้​สรรเสริญ​พระยาห์เวห์ หุบเขา​แห่งนั้น​จึง​มี​ชื่อ​ว่า​หุบเขา​เบราคาห์​จนถึง​ทุกวันนี้
27แล้ว​พวกคน​จาก​ยูดาห์​และ​เยรูซาเล็ม​ทั้งหมด ที่​เยโฮชาฟัท​นำ​อยู่นั้น ต่าง​ก็​กลับ​เมือง​เยรูซาเล็ม​ด้วย​ความ​ยินดี เพราะ​พระยาห์เวห์​ทำให้​พวกเขา​ชื่นชม​ยินดี​ที่​มี​ชัย​เหนือ​ศัตรู​ของ​พวกเขา 28พวกเขา​เข้า​เมือง​เยรูซาเล็ม​และ​ไป​ที่​วิหาร​ของ​พระยาห์เวห์​พร้อม​กับ​พวก​พิณใหญ่ พิณเล็ก​และ​แตร
29ผู้คน​ที่​อยู่​ใน​อาณาจักร​รอบข้าง​ต่าง​ก็​เกิด​ความ​เกรง​กลัว​พระเจ้า เมื่อ​พวกเขา​ได้ยิน​ถึง​สิ่ง​ที่​พระยาห์เวห์​ได้​ทำ​ต่อ​ศัตรู​ของ​ชนชาติ​อิสราเอล 30และ​อาณาจักร​ของ​เยโฮชาฟัท​ก็​สงบสุข​เพราะ​พระเจ้า​ของ​เขา​ได้​ให้​เขา​หยุดพัก​จาก​สงคราม​รอบด้าน
การ​ปกครอง​ของ​เยโฮชาฟัท​สิ้นสุดลง
(1 พกษ. 22:41-50)
31ดังนั้น​เยโฮชาฟัท​ปกครอง​อยู่​เหนือ​ยูดาห์ เขา​มี​อายุ​สามสิบห้า​ปี​เมื่อ​ขึ้น​เป็น​กษัตริย์​ของ​ยูดาห์ และ​เขา​ครอง​บัลลังก์​อยู่​ใน​เมือง​เยรูซาเล็ม​ยี่สิบห้า​ปี แม่​ของ​เขา​ชื่อ​อาซูบาห์ นาง​เป็น​ลูกสาว​ของชิลหิ 32เยโฮชาฟัท​เดิน​ตาม​ทาง​ของ​อาสา​พ่อ​ของ​เขา​และ​ไม่​ออก​นอกลู่​นอกทางเลย เขา​ทำ​สิ่ง​ที่​ถูกต้อง​ใน​สายตา​ของ​พระยาห์เวห์ 33แต่​เขา​ไม่​ได้​รื้อ​สถาน​นมัสการ​ต่างๆ​ทิ้ง และ​ประชาชน​ก็​ยัง​ไม่​ได้​เท​ใจ​ของ​เขา​ให้​กับ​พระเจ้า​ของ​บรรพบุรุษ​ของ​พวกเขา
34ส่วน​เหตุการณ์​อื่นๆ​ใน​สมัย​ของ​เยโฮชาฟัท ตั้งแต่​ต้น​จน​จบ ได้​ถูก​จดบันทึก​ไว้​ใน​บันทึก​ประจำ​ปี​ของ​เยฮู​ลูกชาย​ของ​ฮานานี ซึ่ง​ได้​ถูก​บันทึก​ลง​ใน​หนังสือ​พงศ์​กษัตริย์​แห่ง​อิสราเอล
35ใน​เวลา​ต่อมา กษัตริย์​เยโฮชาฟัท​แห่ง​ยูดาห์​ไป​คบค้า​กับ​กษัตริย์​อาหัสยาห์​แห่ง​อิสราเอล อาหัสยาห์​เป็น​คน​ชั่วช้ามาก 36เยโฮชาฟัท​ร่วมมือ​กับ​กษัตริย์​อาหัสยาห์​สร้าง​กองเรือ​เพื่อ​การ​ค้าขาย​ขึ้น​ใน​เมือง​เอซีโอน-เกเบอร์ 37มี​ชาย​คน​หนึ่ง​มา​จาก​เมือง​มาเรชาห์ ชื่อ​ว่า​เอลีเยเซอร์​เขา​เป็น​ลูกชาย​ของ​โดดาวาหุ เอลีเยเซอร์​ได้​พูด​ต่อต้าน​เยโฮชาฟัท​ว่า “พระยาห์เวห์​จะ​ทำลาย​สิ่ง​ที่​ท่าน​สร้าง​ขึ้นมา เพราะ​ท่าน​ไป​คบค้า​กับ​อาหัสยาห์” กองเรือนั้น​ก็​อับปาง​ลง​และ​ไม่​สามารถ​ที่​จะ​ใช้​แล่น​เพื่อ​ค้าขาย​ได้อีก

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in