YouVersion Logo
Search Icon

ปฐมกาล 15

15
พระเจ้า​ให้​คำ​สัญญา​กับ​อับราม
1หลังจาก​เหตุการณ์​นั้น พระยาห์เวห์​พูด​กับ​อับราม​ใน​นิมิต​ว่า “อับราม ไม่ต้อง​กลัว เรา​เป็น​โล่กำบัง​เจ้า เจ้า​จะ​ได้รับ​รางวัล​ที่​ยิ่งใหญ่​มาก”
2แต่​อับราม​พูด​ว่า “ข้าแต่​พระยาห์เวห์​องค์​เจ้า​ชีวิต พระองค์​จะ​ให้​อะไร​กับ​ข้าพเจ้า​หรือ เพราะ​ข้าพเจ้า​ยัง​ไม่มี​ลูก#15:2 เพราะ​ข้าพเจ้า​ยัง​ไม่มี​ลูก หรือ​อาจจะ​แปล​ได้​ว่า “ข้าพเจ้า​กำลัง​จะ​ตาย​โดย​ไม่มี​ลูก” เลย และ​ผู้รับ​มรดก​ของ​ข้าพเจ้า​คือ​เอลีเยเซอร์​ชาวเมือง​ดามัสกัส​ทาส​ของ​ข้าพเจ้า#15:2 ชาวเมือง … ของ​ข้าพเจ้า ความหมาย​ใน​ภาษา​ฮีบรู​ยัง​ไม่ชัดเจน3อับราม​พูด​ว่า “ดูเถอะ พระองค์​ไม่ได้​ให้​ลูกชาย​กับ​ข้าพเจ้า ทาสชาย​ที่​เกิด​ใน​บ้าน​ข้าพเจ้า​ก็​จะ​เป็น​คน​รับ​มรดก​จาก​ข้าพเจ้า”
4พระยาห์เวห์​จึง​พูด​กับ​อับราม​ว่า “คนๆนี้​จะ​ไม่ใช่​ผู้รับ​มรดก​ของเจ้า​หรอก แต่​ลูกชาย​ของเจ้า​เอง​จะ​เป็น​ผู้รับ​มรดก​ของเจ้า”
5แล้ว​พระองค์​ก็​พา​อับราม​ออก​ไป​ด้านนอก และ​พูด​ว่า “มอง​ดู​ท้องฟ้า​สิ และ​ลอง​นับ​ดวงดาว​ดูสิ​ว่า​เจ้า​สามารถ​นับ​พวกมัน​ได้​หรือ​เปล่า” แล้ว​พระองค์​ก็​พูด​กับ​เขา​ว่า “ลูกหลาน​ของเจ้า​จะ​มี​จำนวน​มากมาย​อย่างนั้น”
6แล้ว​อับราม​ก็​ไว้วางใจ​ใน​พระยาห์เวห์ และ​เพราะ​ความไว้วางใจ​ของ​อับราม​นั่นเอง พระองค์​ถึง​ได้​ยอมรับ​เขา#15:6 แล้ว​อับราม … ยอมรับ​เขา ข้อ​นี้​แปล​ได้​อีก​อย่าง​หนึ่ง​ว่า “อับราม​ไว้วางใจ​ใน​พระยาห์เวห์ พระองค์​ก็​เลย​นับว่า​ท่าน​เป็น​คน​ที่​พระองค์​ยอมรับ”
7พระองค์​จึง​บอก​อับราม​ว่า “เรา​คือ​ยาห์เวห์ ผู้​ที่​นำ​เจ้า​ออก​จาก​เมือง​เออร์#15:7 เมือง​เออร์ ตั้ง​อยู่​ทาง​ใต้​ของ​บาบิโลน ของ​ชาว​เคลเดีย เพื่อ​มอบ​ดินแดนนี้​ให้​กับเจ้า​เป็นเจ้าของ”
8อับราม​ก็​พูด​ว่า “ข้าแต่​พระยาห์เวห์ องค์​เจ้า​ชีวิต ข้าพเจ้า​จะ​รู้​ได้​อย่างไร​ว่า​ข้าพเจ้า​จะ​ได้​เป็น​เจ้าของมัน”
9พระองค์​ก็​บอก​กับ​เขา​ว่า “ให้​เอา​ลูกวัว​ตัวเมีย​อายุ​สามปี​มา​ตัวหนึ่ง แพะ​ตัวเมีย​อายุ​สามปี​ตัวหนึ่ง แกะ​ตัวผู้​อายุ​สามปี​อีก​ตัวหนึ่ง นกเขา​และ​นกพิราบ​อย่าง​ละ​ตัว​มา​ให้​กับ​เรา”
10อับราม​ก็​ได้​เอา​สัตว์​ทั้งหมด​นี้​มา และ​ผ่า​กลาง​ลำตัว​ออก​เป็น​สองซีก แล้ว​วางไว้​ข้างละซีก​ตรงกัน แต่​เขา​ไม่ได้​ผ่า​พวกนก 11ต่อมา​มี​นก​ตัวใหญ่​หลายตัว​บิน​ลงมา​จะ​กิน​ซากสัตว์​พวกนั้น อับราม​จึง​ไล่​ฝูงนก​พวกนั้นไป
12ขณะนั้น​ตะวัน​เริ่ม​ตกดิน อับราม​หลับสนิท ความมืด​อัน​น่ากลัว​ก็​แผ่​ปกคลุม​บน​ตัวเขา 13พระยาห์เวห์​พูด​กับ​อับราม​ว่า “เจ้า​ต้อง​รู้​ว่า​ลูกหลาน​ของเจ้า​จะ​เป็น​คนแปลกหน้า​ใน​ประเทศ​ที่​ไม่ใช่​ของ​พวกเขา และ​จะ​เป็น​ทาส​ของ​คนพวกนั้น และ​คนพวกนั้น​ก็​จะ​กดขี่​ข่มเหง​พวกเขา​เป็น​เวลา​สี่ร้อยปี 14แต่​เรา​จะ​ตัดสิน​ลงโทษ​ชนชาตินั้น ที่​พวกลูกหลาน​ของเจ้า​ไป​รับใช้ แล้ว​หลังจากนั้น พวกลูกหลาน​ของเจ้า​ก็​จะ​ออกมา​พร้อมกับ​ทรัพย์​สมบัติ​มากมาย
15แต่​เจ้า​จะ​มี​ชีวิต​อยู่​อย่าง​ยืนยาว​และ​ตาย​อย่าง​สงบสุข​และ​ถูก​ฝังไว้ 16หลัง​ผ่านพ้น​ไป​สี่ชั่วอายุคน ลูกหลาน​ของเจ้า​ก็​จะ​กลับ​มา​ที่​ดินแดน​แห่งนี้ เพราะ​ก่อน​หน้า​นั้น​ความบาป​ของ​ชาว​อาโมไรต์​ยัง​ไม่​ครบถ้วน”
17เมื่อ​ตะวันตกดิน มัน​มืด​มาก แล้ว​มี​หม้อ​ที่​มี​ควันไฟ​และ​คบเพลิง​ที่​มี​เปลวไฟ​ลุก​อยู่​พุ่ง​ผ่าน​กลาง​สอง​ซีก​ของ​ซากสัตว์​พวกนั้น#15:17 ผ่าน​กลาง … สัตว์​พวกนั้น ใน​สมัยก่อน​เวลา​ทำ​ข้อตกลง​กัน พวกเขา​จะ​ผ่า​สัตว์​ออก​เป็น​สองซีก แล้ว​เดิน​ผ่าน​ไป​ระหว่าง​สองซีก​นั้น แล้ว​พูด​ว่า “ถ้า​ข้า​ไม่​รักษา​ข้อตกลง​นี้ ก็​ขอให้​เป็น​เหมือน​สัตว์​ตัวนี้”
18ใน​วันนั้น​พระยาห์เวห์​ได้​ทำ​สัญญา​กับ​อับราม พระองค์​พูด​ว่า “เรา​ได้​มอบ​แผ่นดินนี้​ให้​กับ​ลูกหลาน​เจ้า จาก​แม่น้ำ​อียิปต์#15:18 แม่น้ำ​อียิปต์ ลำธาร​สาย​นี้​เรียกว่า “วาดี เอล-อาริช” ไป​จนถึง​แม่น้ำ​ยูเฟรติส​อัน​ยิ่งใหญ่ 19รวมทั้ง​แผ่นดิน​ของ​ชาว​เคไนต์ ชาว​เคนัส ชาว​ขัดโมไนต์ 20ชาว​ฮิตไทต์ ชาว​เปริสซี ชาว​เรฟาอิม 21ชาว​อาโมไรต์ ชาว​คานาอัน ชาว​เกอร์กาชี​และ​ชาว​เยบุส”

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in