Wa̍lta̍ Wānāa̍ Chi̍i̍sūa̍a̍ 11:17-18

Le̍la̍ŋ, mi̍ si̍nā māā nyɛ̄ Mɛ̄lɛ̄ka̍ ke̍ na̍a̍ lɔ̍ɔ̍ na̍a̍ ŋ̄ lāāla̍ŋ a̍ Ma̍sānɔ̄ɔ̍ Chi̍i̍sū Ki̍li̍tī wo̍, māā ndu̍ ko̍ni̍ o̍ ke̍ wānāa̍ cho̍ a̍ Chu̍ū le̍ wa̍ ni̍. I̍ nɔ̍ kpāāyā mī ku̍u̍na̍ Mɛ̄lɛ̄ka̍ nyɛ̄ o̍ hɛ̍na̍ŋ ndo̍ tōsāa̍?” Mɛ̄ɛ̍ nda̍ tūēī nyɛ̄ o̍ dīmī wo̍, ma̍ pɛ̄ŋgī ndu̍ pɛ̄ɛ̄sāa̍. Ma̍ kāndū Mɛ̄lɛ̄ka̍ ba̍li̍ka̍a̍ mēllo̍. Ma̍ dīmī āā, “Mɛ̄ɛ̍ wānāa̍ cho̍ a̍ Chu̍ū le̍ wa̍ bɛ̍ɛ̍, Mɛ̄lɛ̄ka̍ ke̍ nda̍ fo̍ndāa̍ le̍ mā ma᷄l yɔ̄ŋndā ndāla̍ wɔ̍ɔ̍ŋnda̍ŋ le̍ mā sɔ̄la̍ yōōmōo̍.”