Lukas 17
17
Lot die nich toom sindjen veleiden – Reed sennen to vejäwen
1Oba hee säd to siene Jinja: Daut es ommäajlich, daut de Vefierungen (Oajanis) nich komen; oba wee däm derch dän see komen. 2Daut es nitzlich (bäta) fa am, wan een Molsteen omjehongen wia om sienen Hauls un hee em Mäa jeschmäten wort, aus daut hee eenen eensjen von dise Kjliene vefieet. 3Jäft acht opp junt selfst: Wan dien Brooda sindicht, soo räd Iernst (strenj) to am, un wan hee omdenkjt (daut bekjant), dan vezei am. 4Un wan säwen Mol aum Dach hee jäajen die sindicht un säwen Mol no die trigjkjemt un sajcht: Ekj denkj om (mie deit daut leet), dan saust du am vezeien.
Eenen stoakjren Gloowen kjrieen - Reed sennen to deenen
5Un de Apostel säden toom Har: Vemia en ons däm Gloowen. 6Oba de Har säd: Wan jie Gloowen ha aus een Sampkuarn, dan wudd jie to disem Mulbäaboom sajen: Woa met Wartlen utjeräten un veplaunt die em Mäa! Un dee wudd junt jehorchen.
7Oba wäa von junt, dee een Kjnajcht haft, de doa plieecht ooda heeden deit, woat to am, wan hee vonne Stap nenn kjemt, sajen: Komm un laj (sat) die fuaz aum Desch? 8Woat hee nich välmea to am sajen: Moak reed, waut ekj äten woa, un binj die daut Schalduak om un deen mie, bot ekj jejäten un jedrunken ha; un dan woascht du äten un drinkjen? 9Dankt hee dän Kjnajcht, wiels hee jedonen haft waut am befoolen wia? [Ekj jleew nich!] 10Aulsoo uk jie, wan jie aules jedonen ha, waut junt befoolen es, soo sajcht: Wie sent onnitzelje Kjnajchts; wie ha jedonen, waut wie to doonen schuldich wieren.
10 Utsauzje Mana woaren jeheelt
11Un daut passieed, aus hee no Jerusalem jinkj, un hee jinkj medden derch Samaria un Galiläa. 12Un aus hee en een Darp nenkjeem, bejäajenden am 10 Utsauzje Mana, dee wiet auf stonen bleewen. 13Un see schrieejen met ne lude Stemm un säden: Jesus, Meista, erboarm die äwa ons. 14Un aus hee an sach, säd hee to an: Got han wiest junt de Priesta. Un daut passieed, aus see hanjinjen, worden see rein. 15Oba eena von an, aus hee sach, daut hee jeheelt wia, kjeem trigj, endäm hee met ne lude Stemm Gott veharlicht; 16un foll oppem Jesecht ver (to) siene Feet un dankt am; un hee wia een Samarita. 17Oba Jesus auntwuad un säd: Sent nich dee 10 rein jeworden? [Oba] wua sent dee näajen? 18Sent kjeene jefungen worden, dee trigj kjeemen, Gott de Iea to jäwen, buta disem Framden? 19Un hee säd to am: Sto opp un go; dien Gloowen haft die jerat.
Gott sien Rikj un dän Menschensän sien Dach
20Un aus hee von de Farisäa jefroacht wort, wanea kjemt daut Rikj Gottes, auntwuad hee an un säd: Daut Rikj Gottes kjemt nich soo, daut maun daut beoobachten kaun; 21see woaren uk nich sajen: Kjikj hia! ooda: Doa! Dan see, daut Rikj Gottes es medden unja junt.
22Oba hee säd to de Jinja: Doa woaren Doag komen, doa jie junt wenschen woaren, eenen de Doag vom Menschensän to seenen, un jie woaren am nich seenen. 23Un maun woat to junt sajen: Kjikj dort! ooda: Kjikj hia! Got nich han, un folcht uk nich. 24Dan aus de Blitz oppblitzt von eenem Enj unjrem Himmel bot däm aundren Enj unjrem Himmel un schient, soo woat de Menschensän sennen aun sienem Dach. 25Oba ieescht es daut needich, daut hee väl lieden un veschmäten woat von disem Jeschlajcht. 26Un soo aus et passieed aun de Doag Noah, soo woatet uk sennen en däm Menschensän siene Doag: 27See auten, see drunken, see befrieden sikj, see leeten sikj frieen, bot däm Dach, aun däm Noah nenjinkj enne Arche, un de Sindflut (Wota Stroom) kjeem un aule ombrocht. 28Krakjt soo aus et passieed en Loot siene Doag: See auten, see drunken, see koften, see vekoften, see plaunten, see buden; 29oba aun däm Dach, aun däm Loot ut Sodom rutjinkj, räajend et Fia un Schwäwel vom Himmel un brocht aule om. 30Opp dise Oat woatet sennen aun däm Dach, aun däm de Menschensän sikj openboat (ooda sikj openboaren woat). 31Aun janem Dach, wäa oppem Dak sennen woat un siene Habe (Sachen) em Hus haft, go nich rauf, dee to holen; un dee oppe Stap es, go krakjt soo nich trigj. 32Denkjt aun Loot siene Fru! 33Wäa sien Läwen sieekjt fa sikj to behoolen, woatet velieren; oba wäa daut velist, woatet aum Läwen erhoolen. 34Ekj saj junt, en dise (jane) Nacht woaren twee opp eenem Bad sennen; eena woat metjenomen woaren un de aundra woat trigj jeloten woaren. 35twee Frues woaren aun eenem Uat molen, de eene woat metjenomen woaren, [un] de aundre woat trigj jeloten woaren. 36[twee woaren oppe Stap sennen; eena woat jenomen un de aundra woat trigj jeloten woaren.] 37Un see auntwuaden un säden to am: Wua, Har? Oba hee säd to an: Wua daut Os es, doa woaren sikj uk de Odla vesaumlen.
Currently Selected:
Lukas 17: PBJHF
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© SW-Radio e.V.
Lukas 17
17
Lot die nich toom sindjen veleiden – Reed sennen to vejäwen
1Oba hee säd to siene Jinja: Daut es ommäajlich, daut de Vefierungen (Oajanis) nich komen; oba wee däm derch dän see komen. 2Daut es nitzlich (bäta) fa am, wan een Molsteen omjehongen wia om sienen Hauls un hee em Mäa jeschmäten wort, aus daut hee eenen eensjen von dise Kjliene vefieet. 3Jäft acht opp junt selfst: Wan dien Brooda sindicht, soo räd Iernst (strenj) to am, un wan hee omdenkjt (daut bekjant), dan vezei am. 4Un wan säwen Mol aum Dach hee jäajen die sindicht un säwen Mol no die trigjkjemt un sajcht: Ekj denkj om (mie deit daut leet), dan saust du am vezeien.
Eenen stoakjren Gloowen kjrieen - Reed sennen to deenen
5Un de Apostel säden toom Har: Vemia en ons däm Gloowen. 6Oba de Har säd: Wan jie Gloowen ha aus een Sampkuarn, dan wudd jie to disem Mulbäaboom sajen: Woa met Wartlen utjeräten un veplaunt die em Mäa! Un dee wudd junt jehorchen.
7Oba wäa von junt, dee een Kjnajcht haft, de doa plieecht ooda heeden deit, woat to am, wan hee vonne Stap nenn kjemt, sajen: Komm un laj (sat) die fuaz aum Desch? 8Woat hee nich välmea to am sajen: Moak reed, waut ekj äten woa, un binj die daut Schalduak om un deen mie, bot ekj jejäten un jedrunken ha; un dan woascht du äten un drinkjen? 9Dankt hee dän Kjnajcht, wiels hee jedonen haft waut am befoolen wia? [Ekj jleew nich!] 10Aulsoo uk jie, wan jie aules jedonen ha, waut junt befoolen es, soo sajcht: Wie sent onnitzelje Kjnajchts; wie ha jedonen, waut wie to doonen schuldich wieren.
10 Utsauzje Mana woaren jeheelt
11Un daut passieed, aus hee no Jerusalem jinkj, un hee jinkj medden derch Samaria un Galiläa. 12Un aus hee en een Darp nenkjeem, bejäajenden am 10 Utsauzje Mana, dee wiet auf stonen bleewen. 13Un see schrieejen met ne lude Stemm un säden: Jesus, Meista, erboarm die äwa ons. 14Un aus hee an sach, säd hee to an: Got han wiest junt de Priesta. Un daut passieed, aus see hanjinjen, worden see rein. 15Oba eena von an, aus hee sach, daut hee jeheelt wia, kjeem trigj, endäm hee met ne lude Stemm Gott veharlicht; 16un foll oppem Jesecht ver (to) siene Feet un dankt am; un hee wia een Samarita. 17Oba Jesus auntwuad un säd: Sent nich dee 10 rein jeworden? [Oba] wua sent dee näajen? 18Sent kjeene jefungen worden, dee trigj kjeemen, Gott de Iea to jäwen, buta disem Framden? 19Un hee säd to am: Sto opp un go; dien Gloowen haft die jerat.
Gott sien Rikj un dän Menschensän sien Dach
20Un aus hee von de Farisäa jefroacht wort, wanea kjemt daut Rikj Gottes, auntwuad hee an un säd: Daut Rikj Gottes kjemt nich soo, daut maun daut beoobachten kaun; 21see woaren uk nich sajen: Kjikj hia! ooda: Doa! Dan see, daut Rikj Gottes es medden unja junt.
22Oba hee säd to de Jinja: Doa woaren Doag komen, doa jie junt wenschen woaren, eenen de Doag vom Menschensän to seenen, un jie woaren am nich seenen. 23Un maun woat to junt sajen: Kjikj dort! ooda: Kjikj hia! Got nich han, un folcht uk nich. 24Dan aus de Blitz oppblitzt von eenem Enj unjrem Himmel bot däm aundren Enj unjrem Himmel un schient, soo woat de Menschensän sennen aun sienem Dach. 25Oba ieescht es daut needich, daut hee väl lieden un veschmäten woat von disem Jeschlajcht. 26Un soo aus et passieed aun de Doag Noah, soo woatet uk sennen en däm Menschensän siene Doag: 27See auten, see drunken, see befrieden sikj, see leeten sikj frieen, bot däm Dach, aun däm Noah nenjinkj enne Arche, un de Sindflut (Wota Stroom) kjeem un aule ombrocht. 28Krakjt soo aus et passieed en Loot siene Doag: See auten, see drunken, see koften, see vekoften, see plaunten, see buden; 29oba aun däm Dach, aun däm Loot ut Sodom rutjinkj, räajend et Fia un Schwäwel vom Himmel un brocht aule om. 30Opp dise Oat woatet sennen aun däm Dach, aun däm de Menschensän sikj openboat (ooda sikj openboaren woat). 31Aun janem Dach, wäa oppem Dak sennen woat un siene Habe (Sachen) em Hus haft, go nich rauf, dee to holen; un dee oppe Stap es, go krakjt soo nich trigj. 32Denkjt aun Loot siene Fru! 33Wäa sien Läwen sieekjt fa sikj to behoolen, woatet velieren; oba wäa daut velist, woatet aum Läwen erhoolen. 34Ekj saj junt, en dise (jane) Nacht woaren twee opp eenem Bad sennen; eena woat metjenomen woaren un de aundra woat trigj jeloten woaren. 35twee Frues woaren aun eenem Uat molen, de eene woat metjenomen woaren, [un] de aundre woat trigj jeloten woaren. 36[twee woaren oppe Stap sennen; eena woat jenomen un de aundra woat trigj jeloten woaren.] 37Un see auntwuaden un säden to am: Wua, Har? Oba hee säd to an: Wua daut Os es, doa woaren sikj uk de Odla vesaumlen.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© SW-Radio e.V.