Lukas 18
18
Daut Jlikjnis von de Wätfru un dän ojjerajchten Rechta
1Oba hee säd an een Jlikjnis doaropp, daut see aulentiet (aule Tiet) bäden un nich meed woaren sellen, 2un säd: Een Rechta wia en eene Staut, dee fa Gott nich Angst haud un eenen Mensch nich achtet. 3Oba eene Wätfru wia en jane Staut; un see kjeem emma wada no am, un säd: Veschauf mie Rajcht jäajenäwa mienem Jäajna. 4Un eene Tietlank wull hee nich; oba nodäm säd hee to sikj selfst: Wan ekj uk fa Gott nich Angst ha un kjeenen Mensch acht, 5soo well ekj doch, wiels dise Wätfru mie Mieej moakt, äa Rajcht veschaufen, doamet see nich aum Enj kjemt un mie em Jesecht schleit. 6Oba de Har säd: Horcht, waut de onjerajchta Rechta sajcht. 7Oba sull Gott, nich siene (von am) Utjewälde Rajcht schaufen, dee Dach un Nacht to (no) am roopen, un trakjt hee daut lang han met an? 8Ekj saj junt, hee woat äa Rajcht boolt (schwind) schaufen. Doch wan de Menschensän kjemt, woat hee dän Gloowen oppe Ieed finjen?
Daut Jlikjnis vom Farisäa un eenen Takskollakjta
9Oba hee säd uk to eenje, dee opp sikj selfst vetruden, daut see jerajcht sent, un de äwaje veachten, dit Jlikjnis: 102 Mana jinjen nopp em Tempel om to bäden; de eena een Farisäa un de aundra een Zollbeaumta. 11De Farisäa stunt un bäd bie sikj selfst soo: Oo Gott, ekj dank die, daut ekj nich sie aus dee aule aundre Menschen, Reiba, Ojjerajchte, Ehebräakja, ooda uk aus dis Zollbeaumta. 12Ekj faust twee Mol enne Wäakj, ekj jäw daut Tieendel von aulem, waut ekj ennäm. 13Oba de Zollbeaumta, stunt wiet auf, wull nich eenmol de Uagen opphäwen nom Himmel, oba schluach sikj aun siene Brost un säd: Oo Gott, sie mie eenem Sinda jnädich! 14Ekj saj junt: Disa jinkj jerajchtfoadicht en sien Hus ver janem; dan jiedra, dee sikj selfst erhäft, woat läaja (raufjesat) woaren, oba wäa sikj selfst läach moakt (raufsat), woat jehowen woaren.
Jesus un de Kjinja
15Oba see brochten uk de Kjinja no am, doamet hee an aunrieren (aunschieren) sull. Oba aus de Jinja daut sagen, fuaren see an aun. 16Oba Jesus roopt dee (Kjinja) no sikj un säd: Lot de Kjinja no mie komen un wäat an nich, dan dän jehieet daut Rikj Gottes. 17Woarhauft, ekj saj junt: Wäa daut Rikj Gottes nich aunnämt aus een Kjint, woat nich doa nenkomen.
Een rikja Maun frajcht no daut eewje Läwen
18Un doa fruach am een jewessa Väastona un säd to am: Gooda Meista, waut mott ekj doonen, om eewjet Läwen to emfangen? 19Oba Jesus säd to am: Waut nanst du mie Goot? Kjeena es goot, blooss eena, - Gott. 20De Jebooten kjanst du: «Bräakj nich de Ehe; nich dootmoaken; nich stälen; nich faulschet Zeijnise jäwen; iea dienen Voda un diene Mutta». 21Oba hee säd: Daut aules ha ekj jedonen (jehoolen) von miene Jugent aun. 22Oba aus Jesus daut hieed, säd hee to am: Noch eent fält die: Vekjeep aules, waut du hast, un vedeel daut aun de Oame, un du woascht een Schauz em Himmel haben, un komm häa, folj mie no. 23Oba aus hee dit hieed, wort hee sea betriept, dan hee wia sea rikj.
24Oba aus Jesus am sach, daut hee sea betriept wort, säd hee: Woo schwoa komen dee doa Rikjtum ha, en daut Rikj Gottes nenn! 25Dan daut es leichta, daut een Kameel derch een Noteluag (Loch) jeit, aus daut een Rikja em Rikj Gottes nenn kjemt. 26Oba dee daut jehieet hauden säden: Wäa kaun dan (äwahaupt) jerat woaren? 27Oba hee säd: Waut bie Menschen ommäajlich es, es bie Gott mäajlich.
28Oba Petrus säd: Kjikj, wie ha daut aules (Ieejentum) veloten sent die nojefolcht. 29Oba hee säd to an: Woarhauft, ekj saj junt: Doa es kjeena, dee veloten haft Hus ooda Fru ooda Brooda ooda Elren ooda Kjinja om daut Rikj Gottes wellen (haulwen), 30dee nich väl mea wada kjrieen (trigjkjrieen) woat en dise Tiet un en dee komenden Welt eewjet Läwen.
Jesus rät daut dredde Mol von sien Doot
31Oba hee neem de 12 no sikj un säd to an: Kjikjt, wie gonen enopp no Jerusalem, un daut woat aules to Enj jebrocht woaren, waut derch de Profeeten von däm Menschensän jeschräwen es; 32dan hee woat aune Heiden äwajeft woaren un woat vespott woaren un hee woat meshaundelt woaren un hee woat aunjespäajen woaren; 33un wan see am jeschloagen ha, woaren see am dootmoaken, un aum dredden Dach woat hee (vom Doot) oppstonen. 34Un see vestunden nuscht von disem, un dit Wuat wia von an veborjen, un see bejreepen nich waut hee säd.
Een blinja Maun woat jeheelt
35Oba daut passieed, aus hee noda no Jericho kjeem, saut een Blinja aum Wajch un prachad. 36Oba aus hee hieed väl Volkj vebiegonen, fruach hee, waut daut es. 37Oba see berechten am, daut Jesus, de Nazarena, doa vebiejeit. 38Un hee roopt un säd: Jesus, David sien Sän, erboarm die äwa mie. 39Un dee doa veropp jinjen dreiwden am, daut hee stell sennen sull; oba hee schrieech noch luda: David sien Sän, erboarm die äwa mie! 40Oba Jesus bleiw stonen un befool am no sikj to brinjen. Oba aus hee dichta kjeem, fruach hee am [un säd]: 41Waut west du, daut ekj die doonen saul? Oba hee säd: Har, daut ekj seenen kaun. 42Un Jesus säd to am: Sie seenent! Dien Gloowen haft die jerat. 43Un fuaz wort hee seenent un foljd am, un veharlicht Gott. Un daut gaunze Volkj, daut dit sach, lowden Gott.
Currently Selected:
Lukas 18: PBJHF
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© SW-Radio e.V.
Lukas 18
18
Daut Jlikjnis von de Wätfru un dän ojjerajchten Rechta
1Oba hee säd an een Jlikjnis doaropp, daut see aulentiet (aule Tiet) bäden un nich meed woaren sellen, 2un säd: Een Rechta wia en eene Staut, dee fa Gott nich Angst haud un eenen Mensch nich achtet. 3Oba eene Wätfru wia en jane Staut; un see kjeem emma wada no am, un säd: Veschauf mie Rajcht jäajenäwa mienem Jäajna. 4Un eene Tietlank wull hee nich; oba nodäm säd hee to sikj selfst: Wan ekj uk fa Gott nich Angst ha un kjeenen Mensch acht, 5soo well ekj doch, wiels dise Wätfru mie Mieej moakt, äa Rajcht veschaufen, doamet see nich aum Enj kjemt un mie em Jesecht schleit. 6Oba de Har säd: Horcht, waut de onjerajchta Rechta sajcht. 7Oba sull Gott, nich siene (von am) Utjewälde Rajcht schaufen, dee Dach un Nacht to (no) am roopen, un trakjt hee daut lang han met an? 8Ekj saj junt, hee woat äa Rajcht boolt (schwind) schaufen. Doch wan de Menschensän kjemt, woat hee dän Gloowen oppe Ieed finjen?
Daut Jlikjnis vom Farisäa un eenen Takskollakjta
9Oba hee säd uk to eenje, dee opp sikj selfst vetruden, daut see jerajcht sent, un de äwaje veachten, dit Jlikjnis: 102 Mana jinjen nopp em Tempel om to bäden; de eena een Farisäa un de aundra een Zollbeaumta. 11De Farisäa stunt un bäd bie sikj selfst soo: Oo Gott, ekj dank die, daut ekj nich sie aus dee aule aundre Menschen, Reiba, Ojjerajchte, Ehebräakja, ooda uk aus dis Zollbeaumta. 12Ekj faust twee Mol enne Wäakj, ekj jäw daut Tieendel von aulem, waut ekj ennäm. 13Oba de Zollbeaumta, stunt wiet auf, wull nich eenmol de Uagen opphäwen nom Himmel, oba schluach sikj aun siene Brost un säd: Oo Gott, sie mie eenem Sinda jnädich! 14Ekj saj junt: Disa jinkj jerajchtfoadicht en sien Hus ver janem; dan jiedra, dee sikj selfst erhäft, woat läaja (raufjesat) woaren, oba wäa sikj selfst läach moakt (raufsat), woat jehowen woaren.
Jesus un de Kjinja
15Oba see brochten uk de Kjinja no am, doamet hee an aunrieren (aunschieren) sull. Oba aus de Jinja daut sagen, fuaren see an aun. 16Oba Jesus roopt dee (Kjinja) no sikj un säd: Lot de Kjinja no mie komen un wäat an nich, dan dän jehieet daut Rikj Gottes. 17Woarhauft, ekj saj junt: Wäa daut Rikj Gottes nich aunnämt aus een Kjint, woat nich doa nenkomen.
Een rikja Maun frajcht no daut eewje Läwen
18Un doa fruach am een jewessa Väastona un säd to am: Gooda Meista, waut mott ekj doonen, om eewjet Läwen to emfangen? 19Oba Jesus säd to am: Waut nanst du mie Goot? Kjeena es goot, blooss eena, - Gott. 20De Jebooten kjanst du: «Bräakj nich de Ehe; nich dootmoaken; nich stälen; nich faulschet Zeijnise jäwen; iea dienen Voda un diene Mutta». 21Oba hee säd: Daut aules ha ekj jedonen (jehoolen) von miene Jugent aun. 22Oba aus Jesus daut hieed, säd hee to am: Noch eent fält die: Vekjeep aules, waut du hast, un vedeel daut aun de Oame, un du woascht een Schauz em Himmel haben, un komm häa, folj mie no. 23Oba aus hee dit hieed, wort hee sea betriept, dan hee wia sea rikj.
24Oba aus Jesus am sach, daut hee sea betriept wort, säd hee: Woo schwoa komen dee doa Rikjtum ha, en daut Rikj Gottes nenn! 25Dan daut es leichta, daut een Kameel derch een Noteluag (Loch) jeit, aus daut een Rikja em Rikj Gottes nenn kjemt. 26Oba dee daut jehieet hauden säden: Wäa kaun dan (äwahaupt) jerat woaren? 27Oba hee säd: Waut bie Menschen ommäajlich es, es bie Gott mäajlich.
28Oba Petrus säd: Kjikj, wie ha daut aules (Ieejentum) veloten sent die nojefolcht. 29Oba hee säd to an: Woarhauft, ekj saj junt: Doa es kjeena, dee veloten haft Hus ooda Fru ooda Brooda ooda Elren ooda Kjinja om daut Rikj Gottes wellen (haulwen), 30dee nich väl mea wada kjrieen (trigjkjrieen) woat en dise Tiet un en dee komenden Welt eewjet Läwen.
Jesus rät daut dredde Mol von sien Doot
31Oba hee neem de 12 no sikj un säd to an: Kjikjt, wie gonen enopp no Jerusalem, un daut woat aules to Enj jebrocht woaren, waut derch de Profeeten von däm Menschensän jeschräwen es; 32dan hee woat aune Heiden äwajeft woaren un woat vespott woaren un hee woat meshaundelt woaren un hee woat aunjespäajen woaren; 33un wan see am jeschloagen ha, woaren see am dootmoaken, un aum dredden Dach woat hee (vom Doot) oppstonen. 34Un see vestunden nuscht von disem, un dit Wuat wia von an veborjen, un see bejreepen nich waut hee säd.
Een blinja Maun woat jeheelt
35Oba daut passieed, aus hee noda no Jericho kjeem, saut een Blinja aum Wajch un prachad. 36Oba aus hee hieed väl Volkj vebiegonen, fruach hee, waut daut es. 37Oba see berechten am, daut Jesus, de Nazarena, doa vebiejeit. 38Un hee roopt un säd: Jesus, David sien Sän, erboarm die äwa mie. 39Un dee doa veropp jinjen dreiwden am, daut hee stell sennen sull; oba hee schrieech noch luda: David sien Sän, erboarm die äwa mie! 40Oba Jesus bleiw stonen un befool am no sikj to brinjen. Oba aus hee dichta kjeem, fruach hee am [un säd]: 41Waut west du, daut ekj die doonen saul? Oba hee säd: Har, daut ekj seenen kaun. 42Un Jesus säd to am: Sie seenent! Dien Gloowen haft die jerat. 43Un fuaz wort hee seenent un foljd am, un veharlicht Gott. Un daut gaunze Volkj, daut dit sach, lowden Gott.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© SW-Radio e.V.