ကမၻာဦး 43
43
ေယာသပ္၏ညီအစ္ကိုတို႔ဗယၤာမိန္ႏွင့္အတူ အီဂ်စ္ျပည္သို႔ျပန္လာၾကျခင္း
1ခါနာန္ျပည္တြင္အစာေခါင္းပါးျခင္းကပ္ သည္ပို၍ဆိုးရြားလာေလ၏။- 2ယာကုပ္၏မိသားစုတို႔သည္အီဂ်စ္ျပည္မွဝယ္ ယူခဲ့ေသာစပါးကို စားသုံး၍ကုန္ေသာအခါ ယာကုပ္ကသားတို႔အား``အီဂ်စ္ျပည္သို႔ျပန္ သြား၍ရိကၡာဝယ္ၾကဦး'' ဟုေစခိုင္းေလ၏။
3ယုဒကယာကုပ္အား``အီဂ်စ္ျပည္ဘုရင္ခံက ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ညီကိုမေခၚေဆာင္နိုင္ခဲ့လၽွင္ သူ၏ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္သို႔မဝင္ရဟူ၍အတိ အလင္းသတိေပးပါသည္။- 4အဖကညီကိုကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွင့္အတူသြား ခြင့္ျပဳမည္ဆိုလၽွင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔သြား၍အဖ အတြက္ရိကၡာဝယ္ယူပါမည္။- 5အဖကကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွင့္အတူညီကိုသြားခြင့္ မေပးလၽွင္ သင္တို႔၏ညီမပါခဲ့လၽွင္ငါ၏ေရွ႕ ေမွာက္သို႔မဝင္ရဟုဘုရင္ခံကအမိန႔္ရွိသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔မသြားဝံ့ပါ'' ဟုေျပာေလ၏။
6ထိုအခါယာကုပ္က``သင္တို႔တြင္ညီတစ္ေယာက္ ရွိေသးသည္ဟု ထိုသူအားအဘယ္ေၾကာင့္ေျပာ ရသနည္း။ ငါ့ကိုဤမၽွစိတ္ဆင္းရဲေအာင္အဘယ္ ေၾကာင့္ျပဳလုပ္ရသနည္း'' ဟုဆို၏။
7သူတို႔က``ထိုသူသည္ကၽြန္ေတာ္တို႔၏မိသား စုအေၾကာင္းကို ေစ့ေစ့စပ္စပ္ေမးျမန္းပါသည္။ သူက`သင္တို႔၏အဖအသက္ရွင္လ်က္ရွိေသး သေလာ။ သင္တို႔တြင္ညီရွိေသးသေလာ' ဟု ေမးပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကသူ၏ေမးခြန္း မ်ားကိုေျဖရပါသည္။ သူကကၽြန္ေတာ္တို႔ ၏ညီကိုအီဂ်စ္ျပည္သို႔ေခၚေဆာင္ခဲ့ရန္ေစ ခိုင္းလိမ့္မည္ဟုကၽြန္ေတာ္တို႔အဘယ္သို႔သိ နိုင္မည္နည္း'' ဟုေျဖၾကားၾက၏။
8ယုဒကအဖအား``သူငယ္ကိုကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ အတူထည့္လိုက္ပါ။ ယခုပင္ခရီးစထြက္ ၾကပါမည္။ သို႔မွသာကၽြန္ေတာ္တို႔အားလုံး အစာမငတ္ဘဲအသက္ခ်မ္းသာရာရ ၾကပါမည္။- 9ကၽြန္ေတာ္သည္သူငယ္အတြက္အာမခံပါ မည္။ သူ႔အတြက္တာဝန္ယူပါမည္။ သူငယ္ ကိုအဖထံသို႔ေဘးကင္းလုံျခဳံစြာျပန္၍ မေခၚေဆာင္ခဲ့လၽွင္ ကၽြန္ေတာ္သည္တစ္သက္ လုံးအျပစ္တင္ခံရပါေစ။- 10ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ဤမၽွေလာက္မေႏွာင့္ေႏွး မဆိုင္းတြခဲ့လၽွင္ အီဂ်စ္ျပည္သို႔အသြား အျပန္ခရီးႏွစ္ေခါက္ရနိုင္ပါၿပီ'' ဟုဆို ေလ၏။
11ထိုအခါသူတို႔အဖက``သို႔ျဖစ္လၽွင္ဤကဲ့ သို႔ျပဳလုပ္ၾကေလာ့။ ခါနာန္ျပည္မွအေကာင္း ဆုံးထြက္ကုန္မ်ားျဖစ္ေသာဗာလစံေစးအနည္း ငယ္၊ ပ်ားရည္အနည္းငယ္၊ နံ့သာမ်ိဳး၊ မုရန္ေစး၊ သစ္အယ္သီး၊ ဗာတံသီးတို႔ကိုဘုရင္ခံအား လက္ေဆာင္ဆက္သရန္သင္တို႔အိတ္မ်ားတြင္ ထည့္၍ယူသြားၾကေလာ့။- 12သင္တို႔၏စပါးအိတ္ဝမ်ား၌ထည့္ေပးလိုက္ ေသာေငြကိုျပန္ေပးရမည္ျဖစ္၍ ေငြကိုႏွစ္ဆ ယူသြားၾကေလာ့။ ျပန္ထည့္ေပးလိုက္ေသာေငြ မွာမွားၿပီးျပန္ထည့္ေပးလိုက္ဟန္တူသည္။- 13သင္တို႔ညီကိုေခၚေဆာင္လ်က္ထိုသူထံသို႔ သြားၾကေလာ့။- 14ထိုသူသည္ဗယၤာမိန္ႏွင့္ရွိေမာင္တို႔ကိုသင္တို႔ အားျပန္အပ္ေစရန္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္သည္ထိုသူ၏စိတ္ကိုျပဳျပင္ေပးေတာ္ မူပါေစေသာ။ အကယ္၍ငါသည္သားတို႔ ကိုဆုံးရွုံးရမည္ဆိုလၽွင္ဆုံးရွုံးရမည္သာ ျဖစ္သည္'' ဟုဆို၏။
15သို႔ျဖစ္၍ညီအစ္ကိုတို႔သည္လက္ေဆာင္မ်ား ႏွင့္ေငြႏွစ္ဆကိုယူ၍ အီဂ်စ္ျပည္သို႔ထြက္ခြာ သြားၾကေလသည္။ သူတို႔ႏွင့္အတူဗယၤာမိန္ လည္းလိုက္ပါသြားေလ၏။ ထိုျပည္သို႔ေရာက္ ေသာအခါသူတို႔သည္ေယာသပ္ထံသို႔ဝင္ ၍ခစားၾက၏။- 16ေယာသပ္သည္သူတို႔ႏွင့္အတူဗယၤာမိန္ပါ လာသည္ကိုျမင္လၽွင္ သူ၏အိမ္ေတာ္ဝန္အား``ဤ သူတို႔ကိုငါ့အိမ္သို႔ေခၚေဆာင္သြားေလာ့။ သား ေကာင္တစ္ေကာင္ကိုသတ္၍ဟင္းလ်ာျပင္ေလာ့။ ငါသည္သူတို႔ႏွင့္ေန႔လည္စာကိုသုံးေဆာင္ မည္'' ဟုေစခိုင္းေလ၏။- 17အိမ္ေတာ္ဝန္သည္ေစခိုင္းသည့္အတိုင္းထို သူတို႔ကိုေယာသပ္၏အိမ္သို႔ေခၚေဆာင္ခဲ့ ေလ၏။
18ညီအစ္ကိုတို႔သည္ေယာသပ္အိမ္သို႔လိုက္ပါ လာၾကစဥ္``ပထမအေခါက္တြင္ငါတို႔၏ စပါးအိတ္မ်ား၌ေငြမ်ားျပန္ထည့္ေပးလိုက္ သည့္ကိစၥကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီးလၽွင္ သူတို႔ သည္ငါတို႔အားဖမ္းဆီးလ်က္ျမည္းမ်ားကို သိမ္းယူ၍သူ႔ထံ၌ကၽြန္ခံေစလိမ့္မည္'' ဟု ေတြးေတာကာစိုးရိမ္ေၾကာက္ရြံ့ၾက၏။- 19သို႔ျဖစ္၍သူတို႔သည္အိမ္တံခါးဝသို႔ ေရာက္ေသာအခါ ေယာသပ္၏အိမ္ေတာ္ဝန္အား၊- 20``အရွင္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ဤျပည္သို႔ရိကၡာ ဝယ္ရန္ ယခင္ကတစ္ေခါက္ေရာက္ခဲ့ပါသည္။- 21အိမ္ျပန္ခရီးတြင္စခန္းခ်၍စပါးအိတ္မ်ား ကိုဖြင့္လိုက္ရာ တစ္ေယာက္စီ၏အိတ္ဝတြင္ မိမိ၏စပါးဖိုးေငြမေလ်ာ့ဘဲေတြ႕ရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ထိုေငြကိုယခုျပန္၍ ယူခဲ့ၾကပါသည္။- 22ရိကၡာထပ္၍ဝယ္ရန္ေငြပိုလည္းယူခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏စပါးအိတ္မ်ားတြင္မည္သူ ကေငြကိုျပန္ထည့္ထားသည္ကိုမသိရပါ'' ဟုေျပာျပေလ၏။
23အိမ္ေတာ္ဝန္က``သင္တို႔မစိုးရိမ္ၾကႏွင့္။ မ ေၾကာက္ၾကႏွင့္။ သင္တို႔ဘုရား၊ သင္တို႔အဖ ၏ဘုရားသည္စပါးအိတ္မ်ားထဲ၌သင္တို႔ အတြက္ ထိုေငြကိုထည့္ျခင္းျဖစ္ရမည္။ သင္ တို႔ထံမွစပါးဖိုးေငြကိုကၽြန္ုပ္လက္ခံရရွိ ၿပီးျဖစ္သည္'' ဟုဆိုေလ၏။ ထိုေနာက္သူသည္ ရွိေမာင္ကိုသူတို႔ထံသို႔ေခၚထုတ္ခဲ့ေလသည္။
24အိမ္ေတာ္ဝန္သည္သူတို႔ကိုအိမ္ထဲသို႔ဝင္ေစ ၏။ သူတို႔၏ေျခမ်ားကိုေဆးေၾကာရန္ေရကို ေပး၍သူတို႔၏ျမည္းမ်ားကိုအစာေကၽြး ၏။- 25မြန္းတည့္အခ်ိန္၌ေယာသပ္သည္သူတို႔ႏွင့္ အတူစားေသာက္မည္ဟုၾကားသိရသျဖင့္ သူတို႔သည္မိမိတို႔၏လက္ေဆာင္မ်ားကို အသင့္ျပင္ထားၾက၏။- 26ေယာသပ္အိမ္သို႔ျပန္လာေသာအခါသူတို႔ သည္ မိမိတို႔ႏွင့္ပါလာေသာလက္ေဆာင္မ်ား ကိုအိမ္ထဲသို႔ယူေဆာင္လာၿပီးလၽွင္ ေယာသပ္ အားဆက္သ၍သူ၏ေရွ႕တြင္ပ်ပ္ဝပ္ၾက ေလသည္။- 27ေယာသပ္သည္သူတို႔အားႏွုတ္ခြန္းဆက္ၿပီး ေနာက္``သင္တို႔ေျပာေသာသင္တို႔၏ဖခင္အို သည္က်န္းမာပါ၏ေလာ။ သူအသက္ရွင္လ်က္ ရွိပါေသးသေလာ'' ဟုေမးျမန္းေလ၏။
28သူတို႔က``အရွင့္ကၽြန္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏အဖသည္ က်န္းမာ၍အသက္ရွင္လ်က္ရွိပါ၏'' ဟုေျဖ ၾက၏။ ထိုေနာက္သူတို႔သည္ေယာသပ္အား ဦးညႊတ္ရွိခိုးၾက၏။
29ေယာသပ္သည္မိမိအမိ၏သားမိမိ၏ညီ ဗယၤာမိန္ကိုျမင္ေသာအခါ``ဤသူငယ္သည္ သင္တို႔၏ညီအငယ္ဆုံးဆိုသူျဖစ္ပါသ ေလာ။ လူကေလးသင့္အားဘုရားေကာင္းခ်ီး ေပးပါေစေသာ'' ဟုဆိုေလ၏။- 30ေယာသပ္သည္ညီကိုျမင္ရသျဖင့္ၾကင္နာ ေသာစိတ္ရွိ၍ မ်က္ရည္မဆည္နိုင္ေသာေၾကာင့္ မိမိ၏အခန္းတြင္းသို႔ဝင္၍ငိုေႂကြးေလ၏။- 31ထိုေနာက္သူသည္မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးလၽွင္အျပင္ သို႔ထြက္လာ၍ မိမိ၏စိတ္ကိုထိန္းလ်က္စား ေသာက္ပြဲကိုျပင္ရန္အမိန႔္ေပးေလသည္။- 32ေယာသပ္အဖို႔စားပြဲတစ္ပြဲ၊ သူ၏အစ္ကိုတို႔ အဖို႔စားပြဲတစ္ပြဲ၊ အီဂ်စ္အမ်ိဳးသားတို႔ အဖို႔စားပြဲတစ္ပြဲတည္ခင္းၾက၏။ အီဂ်စ္ အမ်ိဳးသားတို႔သည္ေဟျဗဲအမ်ိဳးသားတို႔ ႏွင့္အတူစားေသာက္လၽွင္ ဂုဏ္သိမ္သည္ဟု ယူဆၾကေသာေၾကာင့္ေဟျဗဲအမ်ိဳးသား တို႔ႏွင့္အတူတူမစားၾက။- 33ညီအစ္ကိုတို႔သည္အသက္ႀကီးစဥ္ငယ္လိုက္ ေယာသပ္၏ေရွ႕တြင္ထိုင္ရၾက၏။ သူတို႔သည္ မိမိတို႔အားေနရာခ်ထားပုံကိုျမင္ၾက သျဖင့္ အခ်င္းခ်င္းတစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ၾကည့္၍အံ့အားသင့္လ်က္ရွိၾက၏။- 34ေယာသပ္သည္မိမိစားပြဲမွအစားအစာ မ်ားကိုသူတို႔ထံသို႔ပို႔ေပး၏။ ဗယၤာမိန္သည္ အျခားသူမ်ားထက္ငါးဆပို၍ရေလ၏။ သို႔ျဖစ္၍သူတို႔သည္ေယာသပ္ႏွင့္အတူ စားေသာက္ေပ်ာ္ျမဴးၾကေလ၏။
Currently Selected:
ကမၻာဦး 43: MCLZV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Myanmar Common Language Bible Zawgyi Version © Bible Society of Myanmar, 2020.