Sant Matiéu 16
16
CHAPITRE SEGEN
Lou miracle de Jounas. — Lou levame di Farisen e di Saduciéu. — Counfessioun e primauta de S. Pèire. — Jèsu proufetiso sa passioun e sa resurreicioun. — Necessita dóu renounciamen.
1Alor lou venguèron trouva, li Farisen e li Saduciéu pèr lou prouva#16.1 Sus l'estiganço de prouva soun poudé e d'avé 'no óucasioun pèr desparla contro éu.; e lou preguèron de ié faire vèire un signe dins lou cèu.
2Mai éu ié respoundeguè: De sero disès: Fara bèu, car lou cèu es rouge#16.2 En Prouvènço disèn: Rouge de sero Bèu tèms espero..
3E de matin: Vuei fara chavano, car lou tèms es sourne e rouginas#16.3 Disèn tambèn: Rouge de matin La plueio es pèr camin..
4Couneissès dounc lis entre-signe de l'èr, e li signe di tèms#16.4 De la vengudo dóu Messìo. li poudès pas recounèisse? Aquelo generacioun cativo emai adultro demando un signe, e de signe n'aura ges d'autre que lou signe dóu proufèto Jounas#16.4 Vèire chap. xii, 38-41.. Em' acò li leissè e s'enanè.
5Or, si disciple, aguènt passa de l'autro man dóu lau, avien óublida de prene de pan.
6Éu ié diguè: Durbès l'uei e avisas-vous dóu levame di Farisen e di Saduciéu.
7Mai éli se pensavon dintre éli e se disien: Es sufis qu' avèn ges pres de pan.
8Sachènt acò, Jèsu ié diguè: Qu'anas pensa dintre vautre qu'avès ges de pan, gènt de pau de fe?
9Coumprenès pancaro e avès óublida li cinq pan pèr cinq milo ome, e quant n'avès entourna de coufin?
10Emai li sèt pan pèr quatre milo ome, e quant n'avès entourna de canestello?
11Coume se fai que noun coumprengués qu'es pas dóu pan que vous ai di: Avisas-vous dóu levame dis Escribo e di Farisen?
12Alor coumprenguèron que noun i'avié di de s'engarda dóu levame que se bouto dins lou pan, mai de la dóutrino di Farisen e di Saduciéu.
13Jèsu, pamens, venguè dins la vesinanço de Cesarèio de Felip; em' acò questiounavo si disciple, disènt: Dequé dison, li gènt, dóu Fiéu de l'ome?
14Ié respoundeguèron: Lis un, qu'es Jan-Batisto; lis autre, Elìo; d'autre, Jeremìo, o l'un di proufèto.
15E ié venguè Jèsu: Mai vautre, quau disès que siéu?
16Tant-lèu prenènt la paraulo, Simoun-Pèire diguè: Vous, sias lou Crist, lou Fiéu dóu Diéu vivènt.
17Jèsu ié respoundeguè: Benurous siés, Simoun, fiéu de Jounas, pèr-ço-que noun es la car ni lou sang que te l'an revela, mai moun Paire qu'es dins lou cèu.
18E iéu te dise: Tu siés Pèire#16.18 Noste-Segne Jèsu i'avié proumés aquéu noum; vuei ié douno, e lou sacro la pèiro foundamentalo de sa Glèiso. e sus aquelo pèiro bastirai ma Glèiso#16.18 De tout segur es Jèsu la pèiro proumiero e majouralo de l'edifice; mai rèsto escoundudo, e Pèire emai si successour soun, éli, la pèiro segoundàri e vesiblo, counsoulidado, coume dis S. Leoun, pèr la vertu memo de Diéu. (Vèire Gaume e Corn à Lap. Op. cit.) e li porto#16.18 Porto, dins l'Ouriènt, vòu dire poudé. Vuei encaro, disèn la Porto Outoumano pèr designa l'empèri outouman. de l'infèr#16.18 Valènt-à-dire de Satan e de sis assoucia infernau o terrèstre. noun auran de prevalé contro elo.
19E te dounarai à tu li clau dóu celèste reiaume; e que que lìes sus terro sara lia tambèn dins lou cèu; e que que deslìes sus la terro, sara tambèn deslia dins lou cèu.
20En meme tèms, coumandè à si disciple de dire en degun qu'èro Jèsu, lou Crist.
21D'aquéu moumen, coumencè Jèsu de faire counèisse à si disciple que falié qu' anèsse à Jerusalèn, qu' aurié forço à soufri dis Ancian, dis Escribo e di Prince di prèire, que lou farien mouri, e qu'au jour tresen ressuscitarié.
22Pèire, lou prenènt à despart, se boutè à lou charpa, disènt: Diéu vous n'en preserve! acò-d'aqui aura pas d'èstre.
23Jèsu, se revirant, diguè à Pèire: Retiro-te de iéu, Satan! m'escandalises, car as lou goust noun di causo de Diéu, mai d'aquéli dis ome.
24Alor Jèsu diguè à sis disciple: Se quaucun vòu veni après iéu, que se renóuncie, que cargue sa crous e me seguigue.
25Car aquéu que voudra sauva sa vido, la perdra; mai quau perdra sa vido amor de iéu, la retrouvara.
26Que ié sièrà l'ome de gagna lou mounde entié, se ié vai de la perdicioun de soun amo? o dequé dounara l'ome en change de soun amo?
27Car lou Fiéu de l'ome vendra dins la glòri de soun Paire, en coumpagno de sis ange, e alor rendra en cadun segound sis obro.
28Veramen vous lou dise, n'i'a d'aquéli que soun eici que noun passaran pèr la mort, d'aqui-que vegon lou Fiéu de l'ome veni dins soun reinage.
Currently Selected:
Sant Matiéu 16: PROV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Historical text printed in 1903, maintained by the British and Foreign Bible Society.
Sant Matiéu 16
16
CHAPITRE SEGEN
Lou miracle de Jounas. — Lou levame di Farisen e di Saduciéu. — Counfessioun e primauta de S. Pèire. — Jèsu proufetiso sa passioun e sa resurreicioun. — Necessita dóu renounciamen.
1Alor lou venguèron trouva, li Farisen e li Saduciéu pèr lou prouva#16.1 Sus l'estiganço de prouva soun poudé e d'avé 'no óucasioun pèr desparla contro éu.; e lou preguèron de ié faire vèire un signe dins lou cèu.
2Mai éu ié respoundeguè: De sero disès: Fara bèu, car lou cèu es rouge#16.2 En Prouvènço disèn: Rouge de sero Bèu tèms espero..
3E de matin: Vuei fara chavano, car lou tèms es sourne e rouginas#16.3 Disèn tambèn: Rouge de matin La plueio es pèr camin..
4Couneissès dounc lis entre-signe de l'èr, e li signe di tèms#16.4 De la vengudo dóu Messìo. li poudès pas recounèisse? Aquelo generacioun cativo emai adultro demando un signe, e de signe n'aura ges d'autre que lou signe dóu proufèto Jounas#16.4 Vèire chap. xii, 38-41.. Em' acò li leissè e s'enanè.
5Or, si disciple, aguènt passa de l'autro man dóu lau, avien óublida de prene de pan.
6Éu ié diguè: Durbès l'uei e avisas-vous dóu levame di Farisen e di Saduciéu.
7Mai éli se pensavon dintre éli e se disien: Es sufis qu' avèn ges pres de pan.
8Sachènt acò, Jèsu ié diguè: Qu'anas pensa dintre vautre qu'avès ges de pan, gènt de pau de fe?
9Coumprenès pancaro e avès óublida li cinq pan pèr cinq milo ome, e quant n'avès entourna de coufin?
10Emai li sèt pan pèr quatre milo ome, e quant n'avès entourna de canestello?
11Coume se fai que noun coumprengués qu'es pas dóu pan que vous ai di: Avisas-vous dóu levame dis Escribo e di Farisen?
12Alor coumprenguèron que noun i'avié di de s'engarda dóu levame que se bouto dins lou pan, mai de la dóutrino di Farisen e di Saduciéu.
13Jèsu, pamens, venguè dins la vesinanço de Cesarèio de Felip; em' acò questiounavo si disciple, disènt: Dequé dison, li gènt, dóu Fiéu de l'ome?
14Ié respoundeguèron: Lis un, qu'es Jan-Batisto; lis autre, Elìo; d'autre, Jeremìo, o l'un di proufèto.
15E ié venguè Jèsu: Mai vautre, quau disès que siéu?
16Tant-lèu prenènt la paraulo, Simoun-Pèire diguè: Vous, sias lou Crist, lou Fiéu dóu Diéu vivènt.
17Jèsu ié respoundeguè: Benurous siés, Simoun, fiéu de Jounas, pèr-ço-que noun es la car ni lou sang que te l'an revela, mai moun Paire qu'es dins lou cèu.
18E iéu te dise: Tu siés Pèire#16.18 Noste-Segne Jèsu i'avié proumés aquéu noum; vuei ié douno, e lou sacro la pèiro foundamentalo de sa Glèiso. e sus aquelo pèiro bastirai ma Glèiso#16.18 De tout segur es Jèsu la pèiro proumiero e majouralo de l'edifice; mai rèsto escoundudo, e Pèire emai si successour soun, éli, la pèiro segoundàri e vesiblo, counsoulidado, coume dis S. Leoun, pèr la vertu memo de Diéu. (Vèire Gaume e Corn à Lap. Op. cit.) e li porto#16.18 Porto, dins l'Ouriènt, vòu dire poudé. Vuei encaro, disèn la Porto Outoumano pèr designa l'empèri outouman. de l'infèr#16.18 Valènt-à-dire de Satan e de sis assoucia infernau o terrèstre. noun auran de prevalé contro elo.
19E te dounarai à tu li clau dóu celèste reiaume; e que que lìes sus terro sara lia tambèn dins lou cèu; e que que deslìes sus la terro, sara tambèn deslia dins lou cèu.
20En meme tèms, coumandè à si disciple de dire en degun qu'èro Jèsu, lou Crist.
21D'aquéu moumen, coumencè Jèsu de faire counèisse à si disciple que falié qu' anèsse à Jerusalèn, qu' aurié forço à soufri dis Ancian, dis Escribo e di Prince di prèire, que lou farien mouri, e qu'au jour tresen ressuscitarié.
22Pèire, lou prenènt à despart, se boutè à lou charpa, disènt: Diéu vous n'en preserve! acò-d'aqui aura pas d'èstre.
23Jèsu, se revirant, diguè à Pèire: Retiro-te de iéu, Satan! m'escandalises, car as lou goust noun di causo de Diéu, mai d'aquéli dis ome.
24Alor Jèsu diguè à sis disciple: Se quaucun vòu veni après iéu, que se renóuncie, que cargue sa crous e me seguigue.
25Car aquéu que voudra sauva sa vido, la perdra; mai quau perdra sa vido amor de iéu, la retrouvara.
26Que ié sièrà l'ome de gagna lou mounde entié, se ié vai de la perdicioun de soun amo? o dequé dounara l'ome en change de soun amo?
27Car lou Fiéu de l'ome vendra dins la glòri de soun Paire, en coumpagno de sis ange, e alor rendra en cadun segound sis obro.
28Veramen vous lou dise, n'i'a d'aquéli que soun eici que noun passaran pèr la mort, d'aqui-que vegon lou Fiéu de l'ome veni dins soun reinage.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Historical text printed in 1903, maintained by the British and Foreign Bible Society.