Sant Matiéu 17
17
CHAPITRE DÈS-E-SETEN
La trasfiguracioun. — L'avenimen d'Elìo. — Garisoun d'un paure luna. — La fe, la preguiero, lou june. — Jèsu anóuncio tourna-mai sa passioun e sa mort. — La pago dóu tribut.
1Sièis jour après, Jèsu prenguè Pèire, Jaque e Jan soun fraire em' acò li menè à despart sus uno auto mountagno#17.1 La tradicioun nous marco lou Tabor.;
2E s'atrouvè trasfigura davans éli, e trelusiguè sa fàci coume lou soulèu, e si vièsti coume la nèu blanquejèron.
3E tout-d'un-tèms veguèron Mouïse emai Elìo que charravon em'éu.
4Pèire alor, prenènt la paraulo, à Jèsu diguè: Nous es en-de-bon d'èstre eici! se voulès, fasen eici tres tibanèu, un pèr vous, un pèr Mouïse, em' un pèr Elìo.
5Parlavo encaro, e veici qu'un nivo trelusènt lis oumbrejè#17.5 Pèr trelusènt que fuguèsse, aquéu nivo n'èro qu'uno oumbro à respèt de la resplendènci meravihouso dóu cors de Jèsu.. E veici que dóu nivo venguè 'no voues, disènt: Aquéu es moun Fiéu bèn-ama en quau iéu m'agrade; escoutas-lou.
6E d'ausi 'cò-d'aqui, li disciple toumbèron de mourre-bourdoun, esfraia mai-que-mai.
7Mai Jèsu s'avancè, li touquè e ié diguè: Aubouras-vous, e n'agués pas pòu.
8Alor, aussant lis uei, éli veguèron degun mai que Jèsu.
9E coume davalavon de la mountagno, Jèsu ié faguè aquesfo recoumandacioun: Parlessias en res d'aquelo vesioun, d'aqui-que lou Fiéu de l'ome ague ressuscita d'emé li mort.
10Sus acò, si disciple ié demandèron: Perqué lis Escribo dison que fau qu'Elìo d'abord vèngue.
11Éu ié respoundeguè: Elìo segur dèu veni e restaurara touto causo.
12Mai vous dise qu'Elìo es vengu deja#17.12 Dins la persouno de Jan-Batisto. (Vèire xi, 14.) e l'an pas couneigu; mai i'an fa contro, éli, tout ço qu' an vougu. Es coumo acò que faran soufri lou Fiéu de l'ome.
13Alor coumprenguèron li disciple qu'èro de Jan-Batisto que parlavo.
14Quouro fuguè vengu vers lou pople, un ome s'avancè e toumbè d'ageinouioun davans éu, en disènt: Segnour, agués pieta de moun fiéu! es luna e reboulis lou martire, car souvènt cabusso dins lou fiò e proun fes dins l'aigo.
15L'ai fa vèire à vòsti disciple e l'an pas pouscu gari.
16Sus acò Jèsu s'esclamè: O raço mescresènto e marrido, quant de tèms sarai emé vautre? quant de tèms vous supourtarai? Adusès-me-lou eici.
17E Jèsu remouchinè lou demòni que sourtiguè de l'enfant, e fuguè l'enfant gari sus l'ouro.
18Alor s'avancèron li disciple vers Jèsu, e secretamen ié demandèron: Coume vai qu' avèn pas pouscu l'embandi, nous-autre, aquéu demòni?
19Jèsu ié respoundeguè: Raport à vosto incredulita. Veramen vous lou dise, s' avias de fe coume un gran de serbe, dirias à-n-aquelo mountagno: Passo d'aqui aqui, que ié passarié, e i'aurié rèn d'impoussible pèr vautre.
20Mai aquelo merço de demòni noun s'embandis que pèr la preguiero e lou june.
21Coume se devinavon en Galilèio, Jèsu ié diguè: Sara lou Fiéu de l'ome, abandouna entre li man dis ome.
22Éli lou faran mouri, e au jour tresen ressuscitara. E n'en fuguèron que-noun-sai tristas.
23Quouro fuguèron vengu à Cafarnaoun, aquéli que percevien lou didracmo#17.23 Àcò-d'aqui èro une peceto d'argènt de la valour de dous dracmo que se pagavo coume tribut pèr lou service dóu Tèmple. Lou dracmo valié dès-e-vue sòu. venguèron trouva Pèire e ié diguèron: Voste mèstre pago lou didracmo, parai?
24Si, éu respoundeguè. E tre intra dins l'oustau, Jèsu prenguè lou davans, disènt: Que te sèmblo. Simoun? Li rèi de la terro, de quau reçaupon lou tribut o la cènso? de sis enfant o bèn dis estrangié?
25Pèire respoundeguè: Dis estrangié. Jèsu ié faguè: Adounc n'en soun eisènt lis enfant#17.25 Jèsu, estènt Diéu, èro lou Mèstre dóu Tèmple, e dóu cop se devinavo eisènt de tout tribut, éu emai si disciple..
26Dins acò, pèr pas lis escandalisa, vai-t'en à la mar e mando ta caneto; em'acò lou proumié pèis que mountara, aganto-lou, fai lou bada e trouvaras dins sa bouco un estatèri#17.26 L'estatèri èro mai uno pèço d'argènt; avié la valour de quatre dracmo.; lou prendras e lou dounaras à-n-aquéli gènt pèr iéu emai pèr tu.
Currently Selected:
Sant Matiéu 17: PROV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Historical text printed in 1903, maintained by the British and Foreign Bible Society.
Sant Matiéu 17
17
CHAPITRE DÈS-E-SETEN
La trasfiguracioun. — L'avenimen d'Elìo. — Garisoun d'un paure luna. — La fe, la preguiero, lou june. — Jèsu anóuncio tourna-mai sa passioun e sa mort. — La pago dóu tribut.
1Sièis jour après, Jèsu prenguè Pèire, Jaque e Jan soun fraire em' acò li menè à despart sus uno auto mountagno#17.1 La tradicioun nous marco lou Tabor.;
2E s'atrouvè trasfigura davans éli, e trelusiguè sa fàci coume lou soulèu, e si vièsti coume la nèu blanquejèron.
3E tout-d'un-tèms veguèron Mouïse emai Elìo que charravon em'éu.
4Pèire alor, prenènt la paraulo, à Jèsu diguè: Nous es en-de-bon d'èstre eici! se voulès, fasen eici tres tibanèu, un pèr vous, un pèr Mouïse, em' un pèr Elìo.
5Parlavo encaro, e veici qu'un nivo trelusènt lis oumbrejè#17.5 Pèr trelusènt que fuguèsse, aquéu nivo n'èro qu'uno oumbro à respèt de la resplendènci meravihouso dóu cors de Jèsu.. E veici que dóu nivo venguè 'no voues, disènt: Aquéu es moun Fiéu bèn-ama en quau iéu m'agrade; escoutas-lou.
6E d'ausi 'cò-d'aqui, li disciple toumbèron de mourre-bourdoun, esfraia mai-que-mai.
7Mai Jèsu s'avancè, li touquè e ié diguè: Aubouras-vous, e n'agués pas pòu.
8Alor, aussant lis uei, éli veguèron degun mai que Jèsu.
9E coume davalavon de la mountagno, Jèsu ié faguè aquesfo recoumandacioun: Parlessias en res d'aquelo vesioun, d'aqui-que lou Fiéu de l'ome ague ressuscita d'emé li mort.
10Sus acò, si disciple ié demandèron: Perqué lis Escribo dison que fau qu'Elìo d'abord vèngue.
11Éu ié respoundeguè: Elìo segur dèu veni e restaurara touto causo.
12Mai vous dise qu'Elìo es vengu deja#17.12 Dins la persouno de Jan-Batisto. (Vèire xi, 14.) e l'an pas couneigu; mai i'an fa contro, éli, tout ço qu' an vougu. Es coumo acò que faran soufri lou Fiéu de l'ome.
13Alor coumprenguèron li disciple qu'èro de Jan-Batisto que parlavo.
14Quouro fuguè vengu vers lou pople, un ome s'avancè e toumbè d'ageinouioun davans éu, en disènt: Segnour, agués pieta de moun fiéu! es luna e reboulis lou martire, car souvènt cabusso dins lou fiò e proun fes dins l'aigo.
15L'ai fa vèire à vòsti disciple e l'an pas pouscu gari.
16Sus acò Jèsu s'esclamè: O raço mescresènto e marrido, quant de tèms sarai emé vautre? quant de tèms vous supourtarai? Adusès-me-lou eici.
17E Jèsu remouchinè lou demòni que sourtiguè de l'enfant, e fuguè l'enfant gari sus l'ouro.
18Alor s'avancèron li disciple vers Jèsu, e secretamen ié demandèron: Coume vai qu' avèn pas pouscu l'embandi, nous-autre, aquéu demòni?
19Jèsu ié respoundeguè: Raport à vosto incredulita. Veramen vous lou dise, s' avias de fe coume un gran de serbe, dirias à-n-aquelo mountagno: Passo d'aqui aqui, que ié passarié, e i'aurié rèn d'impoussible pèr vautre.
20Mai aquelo merço de demòni noun s'embandis que pèr la preguiero e lou june.
21Coume se devinavon en Galilèio, Jèsu ié diguè: Sara lou Fiéu de l'ome, abandouna entre li man dis ome.
22Éli lou faran mouri, e au jour tresen ressuscitara. E n'en fuguèron que-noun-sai tristas.
23Quouro fuguèron vengu à Cafarnaoun, aquéli que percevien lou didracmo#17.23 Àcò-d'aqui èro une peceto d'argènt de la valour de dous dracmo que se pagavo coume tribut pèr lou service dóu Tèmple. Lou dracmo valié dès-e-vue sòu. venguèron trouva Pèire e ié diguèron: Voste mèstre pago lou didracmo, parai?
24Si, éu respoundeguè. E tre intra dins l'oustau, Jèsu prenguè lou davans, disènt: Que te sèmblo. Simoun? Li rèi de la terro, de quau reçaupon lou tribut o la cènso? de sis enfant o bèn dis estrangié?
25Pèire respoundeguè: Dis estrangié. Jèsu ié faguè: Adounc n'en soun eisènt lis enfant#17.25 Jèsu, estènt Diéu, èro lou Mèstre dóu Tèmple, e dóu cop se devinavo eisènt de tout tribut, éu emai si disciple..
26Dins acò, pèr pas lis escandalisa, vai-t'en à la mar e mando ta caneto; em'acò lou proumié pèis que mountara, aganto-lou, fai lou bada e trouvaras dins sa bouco un estatèri#17.26 L'estatèri èro mai uno pèço d'argènt; avié la valour de quatre dracmo.; lou prendras e lou dounaras à-n-aquéli gènt pèr iéu emai pèr tu.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Historical text printed in 1903, maintained by the British and Foreign Bible Society.