อิสยาห์ 14
14
การเย้ยหยันพระราชาบาบิโลน
1พระเจ้าจะทรงมีเมตตาต่อยาโคบและจะทรงเลือกอิสราเอลอีก และจะตั้งเขาทั้งหลายไว้ในแผ่นดินของเขา คนต่างด้าวจะสมทบกับเขา และติดพันอยู่กับเชื้อสายของยาโคบ 2และชนชาติทั้งหลายจะรับเขาและนำเขาทั้งหลายมายังที่ของเขา และเชื้อสายของอิสราเอลจะมีกรรมสิทธิ์ในเขาเป็นทาสชายหญิงในแผ่นดินของพระเจ้า ผู้ที่จับเขาเป็นเชลยจะถูกเขาจับเป็นเชลย และจะปกครองผู้ที่เคยบีบบังคับเขา
3เมื่อพระเจ้าประทานให้เจ้าได้หยุดพักจากความเจ็บปวดของเจ้า และจากความวุ่นวายและจากงานหนักซึ่งเจ้าถูกบังคับให้กระทำ 4เจ้าจะยกคำเย้ยหยันนี้กล่าวต่อพระราชาแห่งบาบิโลนว่า
<<เออ ผู้บีบบังคับก็สงบไปแล้วหนอ
ความทะลึ่งเกรี้ยวกราดของเขาก็สงบไปด้วยซิ
5พระเจ้าทรงหักไม้พลองของคนอธรรม
คทาของผู้ครอบครอง
6ซึ่งตีชนชาติทั้งหลายด้วยความพิโรธ
ด้วยการตีอย่างไม่หยุดยั้ง
ซึ่งได้ครอบครองประชาชาติด้วยความโกรธ
ด้วยการข่มเหงอย่างที่ไม่อ่อนข้อ
7โลกทั้งสิ้นก็พักและสงบอยู่
เขาทั้งหลายร้องเพลงโพล่งออกมา
8ต้นสนสามใบเปรมปรีดิ์เพราะเจ้า
ต้นสนสีดาร์แห่งเลบานอนด้วยและกล่าวว่า
<ตั้งแต่เจ้าตกต่ำ
ก็ไม่มีผู้โค่นขึ้นมาต่อสู้เราแล้ว>
9แดนคนตายเบื้องล่างก็ตื่นเต้น
เพื่อต้อนรับเจ้าเมื่อเจ้ามา
มันปลุกให้ชาวแดนมาต้อนรับเจ้า
คือผู้ซึ่งเคยเป็นผู้นำของโลก
มันทำให้บรรดาผู้ที่เคยเป็นพระราชาแห่งประชาชาติทั้งหลาย
ลุกขึ้นมาจากพระที่นั่งของเขา
10ทุกตนจะพูด และกล่าวแก่เจ้าว่า
<เจ้าก็อ่อนเปลี้ยอย่างเราด้วย
เจ้ากลายเป็นอย่างพวกเรา>
11ความโอ่อ่าของเจ้าถูกนำลงมาถึงแดนคนตาย
และเสียงพิณของเจ้า
ตัวหนอนจะเป็นที่นอนอยู่ใต้ตัวเจ้า
และตัวหนอนจะเป็นผ้าห่มของเจ้า
12<<โอ ดาวประจำกลางวันเอ๋ย พ่อโอรสแห่งพระอรุณ
เจ้าร่วงลงมาจากฟ้าสวรรค์แล้วซิ#วว. 8:10; 9:1
เจ้าถูกตัดลงมายังพื้นดินอย่างไรหนอ
เจ้าผู้กระทำให้บรรดาประชาชาติตกต่ำน่ะ
13เจ้ารำพึงในใจของเจ้าว่า
<ข้าจะขึ้นไปยังฟ้าสวรรค์
เหนือดวงดาวทั้งหลายของพระเจ้า
ข้าจะตั้งพระที่นั่งของข้า ณ ที่สูงนั้น
ข้าจะนั่งบน#คือ สถานเทพชุมนุมขุนเขาชุมนุมสถาน
ณ ที่อุดรไกล
14ข้าจะขึ้นไปเหนือความสูงของเมฆ
ข้าจะกระทำตัวของข้าเหมือนองค์ผู้สูงสุด>
15แต่เจ้าถูกนำลงมาสู่แดนคนตาย#มธ. 11:23; ลก. 10:15
ยังที่ลึกของปากแดน
16บรรดาผู้ที่เห็นเจ้าจะเพ่งดูเจ้า
และจะพิจารณาเจ้าว่า
<ชายคนนี้หรือที่ทำให้โลกสั่นสะเทือน
ผู้เขย่าราชอาณาจักรทั้งหลาย
17ผู้ที่ได้กระทำให้โลกเป็นเหมือนถิ่นทุรกันดาร
และคว่ำหัวเมืองของโลกเสีย
ผู้ไม่ยอมให้เชลยกลับไปบ้านของเขา>
18พระราชาทั้งสิ้นของบรรดาประชาชาตินอนอยู่อย่างมีเกียรติ
ต่างก็อยู่ในอุโมงค์ของตน
19แต่เจ้าถูกเหวี่ยงออกไป ห่างจากหลุมศพของเจ้า
เป็นศพที่น่าเกลียด
สวมเสื้อของผู้ที่ถูกฆ่า คือที่ถูกแทงด้วยดาบ
ซึ่งลงไปยังศิลาของหลุมศพ
เป็นศพที่ถูกเหยียบย่ำ
20เจ้าจะไม่ได้รับการฝังศพร่วมกับเขา
เพราะเจ้าได้ทำลายแผ่นดินของเจ้า
เจ้าได้สังหารประชาชนของเจ้า
<<ขออย่าให้ใครเอ่ยถึงชื่อของเชื้อวงศ์แห่งผู้กระทำความชั่วอีกเลย
21จงเตรียมสังหารลูกๆของเขาเถิด
เพราะกรรมชั่วแห่งบิดาของเขา
เกรงว่าเขาทั้งหลายจะลุกขึ้นเป็นเจ้าของโลก
และกระทำให้พื้นโลกเต็มไปด้วยหัวเมือง>>
22พระเจ้าจอมโยธา ตรัสว่า <<เราจะลุกขึ้นสู้กับเขา และจะตัดชื่อกับคนที่เหลืออยู่เสียจากบาบิโลน และตัดลูกหลานและพงศ์พันธุ์เสีย>> พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ 23<<และเราจะกระทำให้เป็นกรรมสิทธิ์ของอีกาบ้าน และเป็นสระน้ำ และจะกวาดด้วยไม้กวาดแห่งการทำลาย>> พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้แหละ
อัสซีเรียต้องถูกทำลาย
24พระเจ้าจอมโยธาได้ทรงปฏิญาณว่า
<เรากะแผนงานไว้อย่างไร
ก็จะเป็นไปอย่างนั้น
และเราได้มุ่งหมายไว้อย่างไร
ก็จะเกิดขึ้นอย่างนั้น
25คือว่าเราจะตีคนอัสซีเรีย#อสย. 10:5-34; นฮม. 1:1-3:19; ศฟย. 2:13-15ในแผ่นดินของเราให้ย่อยยับไป
และบนภูเขาของเรา เหยียบย่ำเขาไว้
และแอกของเขานั้นจะพรากไปจากเขาทั้งหลาย
และภาระของเขานั้นจากบ่าของเขาทั้งหลาย>>
26นี่เป็นความมุ่งหมายที่มุ่งหมายไว้
เกี่ยวกับแผ่นดินโลกทั้งสิ้น
และนี่เป็นพระหัตถ์ซึ่งเหยียดออก
เหนือบรรดาประชาชาติทั้งสิ้น
27เพราะพระเจ้าจอมโยธาทรงมุ่งไว้แล้ว
ผู้ใดเล่าจะลบล้างเสียได้
พระหัตถ์ของพระเจ้าทรงเหยียดออก
และผู้ใดจะหันให้กลับได้
ครุวาทเกี่ยวกับฟีลิสเตีย
28ในปีที่กษัตริย์อาหัสสิ้นพระชนม์#2 พกษ. 16:20; 2 พศด. 28:27 ครุวาทนี้มีมาว่า
29<<ประเทศฟีลิสเตียเอ๋ย#ยรม. 47:1-7; อสค. 25:15-17; ยอล. 3:4-8; อมส. 1:6-8; ศฟย. 2:4-7; ศคย. 9:5-7 เจ้าทุกคนอย่าเปรมปรีดิ์ไปเลย
ว่าตะบองซึ่งตีเจ้านั้นหักเสียแล้ว
เพราะงูทับทางจะออกมาจากรากเง่าของงู
และผลของมันจะเป็นงูแมวเซา
30และลูกหัวปีของคนยากจนจะมีอาหารกิน
และคนขัดสนจะนอนลงอย่างปลอดภัย
แต่เราจะฆ่ารากเง่าของเจ้าด้วยการกันดารอาหาร
และคนที่เหลืออยู่ของเจ้าจะถูกสังหารเสีย
31ประตูเมืองเอ๋ย พิลาปร่ำไห้ซิ กรุงเอ๋ย จงร้องไห้
ประเทศฟีลิสเตียเอ๋ย เจ้าทุกคนจงละลายเสียในความกลัว
เพราะควันออกมาจากอุดร
และไม่มีคนล้าหลังในแถวของเขาเลย>>
32จะตอบทูตของประชาชาตินั้นว่าอย่างไร
ก็ว่า <<พระเจ้าได้ทรงสถาปนาศิโยน
และผู้ถูกข่มใจในชนชาติของพระองค์
ได้พบที่ลี้ภัยในที่นั้น>>
Currently Selected:
อิสยาห์ 14: TH1971
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
อิสยาห์ 14
14
การเย้ยหยันพระราชาบาบิโลน
1พระเจ้าจะทรงมีเมตตาต่อยาโคบและจะทรงเลือกอิสราเอลอีก และจะตั้งเขาทั้งหลายไว้ในแผ่นดินของเขา คนต่างด้าวจะสมทบกับเขา และติดพันอยู่กับเชื้อสายของยาโคบ 2และชนชาติทั้งหลายจะรับเขาและนำเขาทั้งหลายมายังที่ของเขา และเชื้อสายของอิสราเอลจะมีกรรมสิทธิ์ในเขาเป็นทาสชายหญิงในแผ่นดินของพระเจ้า ผู้ที่จับเขาเป็นเชลยจะถูกเขาจับเป็นเชลย และจะปกครองผู้ที่เคยบีบบังคับเขา
3เมื่อพระเจ้าประทานให้เจ้าได้หยุดพักจากความเจ็บปวดของเจ้า และจากความวุ่นวายและจากงานหนักซึ่งเจ้าถูกบังคับให้กระทำ 4เจ้าจะยกคำเย้ยหยันนี้กล่าวต่อพระราชาแห่งบาบิโลนว่า
<<เออ ผู้บีบบังคับก็สงบไปแล้วหนอ
ความทะลึ่งเกรี้ยวกราดของเขาก็สงบไปด้วยซิ
5พระเจ้าทรงหักไม้พลองของคนอธรรม
คทาของผู้ครอบครอง
6ซึ่งตีชนชาติทั้งหลายด้วยความพิโรธ
ด้วยการตีอย่างไม่หยุดยั้ง
ซึ่งได้ครอบครองประชาชาติด้วยความโกรธ
ด้วยการข่มเหงอย่างที่ไม่อ่อนข้อ
7โลกทั้งสิ้นก็พักและสงบอยู่
เขาทั้งหลายร้องเพลงโพล่งออกมา
8ต้นสนสามใบเปรมปรีดิ์เพราะเจ้า
ต้นสนสีดาร์แห่งเลบานอนด้วยและกล่าวว่า
<ตั้งแต่เจ้าตกต่ำ
ก็ไม่มีผู้โค่นขึ้นมาต่อสู้เราแล้ว>
9แดนคนตายเบื้องล่างก็ตื่นเต้น
เพื่อต้อนรับเจ้าเมื่อเจ้ามา
มันปลุกให้ชาวแดนมาต้อนรับเจ้า
คือผู้ซึ่งเคยเป็นผู้นำของโลก
มันทำให้บรรดาผู้ที่เคยเป็นพระราชาแห่งประชาชาติทั้งหลาย
ลุกขึ้นมาจากพระที่นั่งของเขา
10ทุกตนจะพูด และกล่าวแก่เจ้าว่า
<เจ้าก็อ่อนเปลี้ยอย่างเราด้วย
เจ้ากลายเป็นอย่างพวกเรา>
11ความโอ่อ่าของเจ้าถูกนำลงมาถึงแดนคนตาย
และเสียงพิณของเจ้า
ตัวหนอนจะเป็นที่นอนอยู่ใต้ตัวเจ้า
และตัวหนอนจะเป็นผ้าห่มของเจ้า
12<<โอ ดาวประจำกลางวันเอ๋ย พ่อโอรสแห่งพระอรุณ
เจ้าร่วงลงมาจากฟ้าสวรรค์แล้วซิ#วว. 8:10; 9:1
เจ้าถูกตัดลงมายังพื้นดินอย่างไรหนอ
เจ้าผู้กระทำให้บรรดาประชาชาติตกต่ำน่ะ
13เจ้ารำพึงในใจของเจ้าว่า
<ข้าจะขึ้นไปยังฟ้าสวรรค์
เหนือดวงดาวทั้งหลายของพระเจ้า
ข้าจะตั้งพระที่นั่งของข้า ณ ที่สูงนั้น
ข้าจะนั่งบน#คือ สถานเทพชุมนุมขุนเขาชุมนุมสถาน
ณ ที่อุดรไกล
14ข้าจะขึ้นไปเหนือความสูงของเมฆ
ข้าจะกระทำตัวของข้าเหมือนองค์ผู้สูงสุด>
15แต่เจ้าถูกนำลงมาสู่แดนคนตาย#มธ. 11:23; ลก. 10:15
ยังที่ลึกของปากแดน
16บรรดาผู้ที่เห็นเจ้าจะเพ่งดูเจ้า
และจะพิจารณาเจ้าว่า
<ชายคนนี้หรือที่ทำให้โลกสั่นสะเทือน
ผู้เขย่าราชอาณาจักรทั้งหลาย
17ผู้ที่ได้กระทำให้โลกเป็นเหมือนถิ่นทุรกันดาร
และคว่ำหัวเมืองของโลกเสีย
ผู้ไม่ยอมให้เชลยกลับไปบ้านของเขา>
18พระราชาทั้งสิ้นของบรรดาประชาชาตินอนอยู่อย่างมีเกียรติ
ต่างก็อยู่ในอุโมงค์ของตน
19แต่เจ้าถูกเหวี่ยงออกไป ห่างจากหลุมศพของเจ้า
เป็นศพที่น่าเกลียด
สวมเสื้อของผู้ที่ถูกฆ่า คือที่ถูกแทงด้วยดาบ
ซึ่งลงไปยังศิลาของหลุมศพ
เป็นศพที่ถูกเหยียบย่ำ
20เจ้าจะไม่ได้รับการฝังศพร่วมกับเขา
เพราะเจ้าได้ทำลายแผ่นดินของเจ้า
เจ้าได้สังหารประชาชนของเจ้า
<<ขออย่าให้ใครเอ่ยถึงชื่อของเชื้อวงศ์แห่งผู้กระทำความชั่วอีกเลย
21จงเตรียมสังหารลูกๆของเขาเถิด
เพราะกรรมชั่วแห่งบิดาของเขา
เกรงว่าเขาทั้งหลายจะลุกขึ้นเป็นเจ้าของโลก
และกระทำให้พื้นโลกเต็มไปด้วยหัวเมือง>>
22พระเจ้าจอมโยธา ตรัสว่า <<เราจะลุกขึ้นสู้กับเขา และจะตัดชื่อกับคนที่เหลืออยู่เสียจากบาบิโลน และตัดลูกหลานและพงศ์พันธุ์เสีย>> พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ 23<<และเราจะกระทำให้เป็นกรรมสิทธิ์ของอีกาบ้าน และเป็นสระน้ำ และจะกวาดด้วยไม้กวาดแห่งการทำลาย>> พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้แหละ
อัสซีเรียต้องถูกทำลาย
24พระเจ้าจอมโยธาได้ทรงปฏิญาณว่า
<เรากะแผนงานไว้อย่างไร
ก็จะเป็นไปอย่างนั้น
และเราได้มุ่งหมายไว้อย่างไร
ก็จะเกิดขึ้นอย่างนั้น
25คือว่าเราจะตีคนอัสซีเรีย#อสย. 10:5-34; นฮม. 1:1-3:19; ศฟย. 2:13-15ในแผ่นดินของเราให้ย่อยยับไป
และบนภูเขาของเรา เหยียบย่ำเขาไว้
และแอกของเขานั้นจะพรากไปจากเขาทั้งหลาย
และภาระของเขานั้นจากบ่าของเขาทั้งหลาย>>
26นี่เป็นความมุ่งหมายที่มุ่งหมายไว้
เกี่ยวกับแผ่นดินโลกทั้งสิ้น
และนี่เป็นพระหัตถ์ซึ่งเหยียดออก
เหนือบรรดาประชาชาติทั้งสิ้น
27เพราะพระเจ้าจอมโยธาทรงมุ่งไว้แล้ว
ผู้ใดเล่าจะลบล้างเสียได้
พระหัตถ์ของพระเจ้าทรงเหยียดออก
และผู้ใดจะหันให้กลับได้
ครุวาทเกี่ยวกับฟีลิสเตีย
28ในปีที่กษัตริย์อาหัสสิ้นพระชนม์#2 พกษ. 16:20; 2 พศด. 28:27 ครุวาทนี้มีมาว่า
29<<ประเทศฟีลิสเตียเอ๋ย#ยรม. 47:1-7; อสค. 25:15-17; ยอล. 3:4-8; อมส. 1:6-8; ศฟย. 2:4-7; ศคย. 9:5-7 เจ้าทุกคนอย่าเปรมปรีดิ์ไปเลย
ว่าตะบองซึ่งตีเจ้านั้นหักเสียแล้ว
เพราะงูทับทางจะออกมาจากรากเง่าของงู
และผลของมันจะเป็นงูแมวเซา
30และลูกหัวปีของคนยากจนจะมีอาหารกิน
และคนขัดสนจะนอนลงอย่างปลอดภัย
แต่เราจะฆ่ารากเง่าของเจ้าด้วยการกันดารอาหาร
และคนที่เหลืออยู่ของเจ้าจะถูกสังหารเสีย
31ประตูเมืองเอ๋ย พิลาปร่ำไห้ซิ กรุงเอ๋ย จงร้องไห้
ประเทศฟีลิสเตียเอ๋ย เจ้าทุกคนจงละลายเสียในความกลัว
เพราะควันออกมาจากอุดร
และไม่มีคนล้าหลังในแถวของเขาเลย>>
32จะตอบทูตของประชาชาตินั้นว่าอย่างไร
ก็ว่า <<พระเจ้าได้ทรงสถาปนาศิโยน
และผู้ถูกข่มใจในชนชาติของพระองค์
ได้พบที่ลี้ภัยในที่นั้น>>
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in