อิสยาห์ 15
15
ครุวาทเกี่ยวกับโมอับ
1ครุวาทเกี่ยวกับโมอับ#อสย. 25:10-12; ยรม. 48:1-47; อสค. 25:8-11; อมส. 2:1-3; ศฟย. 2:8-11
เพราะนครอาร์ถูกทำลายร้างในคืนเดียว
โมอับได้ถึงหายนะ
เพราะนครคีร์ถูกทำลายร้างในคืนเดียว
โมอับได้ถึงหายนะ
2บายิทและดีโบนได้ขึ้นไป
ยังปูชนียสถานสูงเพื่อจะร่ำไห้
โมอับคร่ำครวญ
ถึง#,เนโบและถึง#หรือ บนเมเดบา
ศีรษะทุกศีรษะก็โล้น
และหนวดเคราทุกคนก็ถูกขลิบ
3เขาคาดผ้ากระสอบอยู่ในถนนหนทาง
ทุกคนร่ำไห้เป็นนักหนา
ที่บนหลังคาเรือนและตามลานเมือง
4เมืองเฮชโบนและเอเลอาเลห์ส่งเสียงร้อง
เสียงของเขาได้ยินไปถึงเมืองยาฮาส
เพราะฉะนั้น ชายที่ถืออาวุธของโมอับจึงร้องเสียงดัง
จิตใจของเขาสั่นสะเทือน
5จิตใจของข้าพเจ้าร้องออกมาเพื่อโมอับ
ผู้หลบภัยของโมอับนั้นหนีไปยังโศอาร์
ไปยังเอกลัทเชลีชิยาห์
เพราะตามทางขึ้นไปเมืองลูฮีท
เขาขึ้นไปคร่ำครวญ
ตามถนนสู่เมืองโฮโรนาอิม
เขาเปล่งเสียงร้องถึงการทำลาย
6ธารน้ำที่นิมริมก็ถูกทิ้งร้าง
หญ้าก็เหี่ยวแห้ง และหญ้าอ่อนก็ไม่งอก
ผักสดไม่มีเลย
7เพราะฉะนั้น ส่วนที่เหลือซึ่งเขาเก็บได้
และที่เขาสะสมไว้
เขาขนเอาไป
ข้ามลำธารต้นไค้
8เพราะเสียงร้องได้กระจายไป
ทั่วแผ่นดินโมอับ
เสียงคร่ำครวญไปถึงเอกลาอิม
เสียงคร่ำครวญไปถึงเบเออร์เอลิม
9เพราะน้ำของเมืองดีโมนมีเลือดเต็มไปหมด
ถึงกระนั้นเรายังจะเพิ่มภัยแก่ดีโมนอีก
คือให้สิงห์สำหรับชาวโมอับที่หนีไป
และสำหรับคนที่เหลืออยู่ในแผ่นดิน
Currently Selected:
อิสยาห์ 15: TH1971
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
อิสยาห์ 15
15
ครุวาทเกี่ยวกับโมอับ
1ครุวาทเกี่ยวกับโมอับ#อสย. 25:10-12; ยรม. 48:1-47; อสค. 25:8-11; อมส. 2:1-3; ศฟย. 2:8-11
เพราะนครอาร์ถูกทำลายร้างในคืนเดียว
โมอับได้ถึงหายนะ
เพราะนครคีร์ถูกทำลายร้างในคืนเดียว
โมอับได้ถึงหายนะ
2บายิทและดีโบนได้ขึ้นไป
ยังปูชนียสถานสูงเพื่อจะร่ำไห้
โมอับคร่ำครวญ
ถึง#,เนโบและถึง#หรือ บนเมเดบา
ศีรษะทุกศีรษะก็โล้น
และหนวดเคราทุกคนก็ถูกขลิบ
3เขาคาดผ้ากระสอบอยู่ในถนนหนทาง
ทุกคนร่ำไห้เป็นนักหนา
ที่บนหลังคาเรือนและตามลานเมือง
4เมืองเฮชโบนและเอเลอาเลห์ส่งเสียงร้อง
เสียงของเขาได้ยินไปถึงเมืองยาฮาส
เพราะฉะนั้น ชายที่ถืออาวุธของโมอับจึงร้องเสียงดัง
จิตใจของเขาสั่นสะเทือน
5จิตใจของข้าพเจ้าร้องออกมาเพื่อโมอับ
ผู้หลบภัยของโมอับนั้นหนีไปยังโศอาร์
ไปยังเอกลัทเชลีชิยาห์
เพราะตามทางขึ้นไปเมืองลูฮีท
เขาขึ้นไปคร่ำครวญ
ตามถนนสู่เมืองโฮโรนาอิม
เขาเปล่งเสียงร้องถึงการทำลาย
6ธารน้ำที่นิมริมก็ถูกทิ้งร้าง
หญ้าก็เหี่ยวแห้ง และหญ้าอ่อนก็ไม่งอก
ผักสดไม่มีเลย
7เพราะฉะนั้น ส่วนที่เหลือซึ่งเขาเก็บได้
และที่เขาสะสมไว้
เขาขนเอาไป
ข้ามลำธารต้นไค้
8เพราะเสียงร้องได้กระจายไป
ทั่วแผ่นดินโมอับ
เสียงคร่ำครวญไปถึงเอกลาอิม
เสียงคร่ำครวญไปถึงเบเออร์เอลิม
9เพราะน้ำของเมืองดีโมนมีเลือดเต็มไปหมด
ถึงกระนั้นเรายังจะเพิ่มภัยแก่ดีโมนอีก
คือให้สิงห์สำหรับชาวโมอับที่หนีไป
และสำหรับคนที่เหลืออยู่ในแผ่นดิน
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in