มาระโก 1

การเทศนาของยอห์นผู้ให้รับบัพติศมา

(มธ. 3:1-12; ลก. 3:1-9, 15-17; ยน. 1:19-28)

1ข่าวประเสริฐเรื่องพระเยซูคริสต์พระบุตรของพระเจ้าเริ่มต้นตรงนี้ 2ในพระธรรมอิสยาห์ผู้เผยพระวจนะมีเขียนไว้ว่า

<<เราใช้ทูตของเราไปข้างหน้าท่าน

ผู้นั้นจะเตรียมมรรคาของท่านไว้ # มลค. 3:1

3 เสียงผู้ร้องในถิ่นทุรกันดารว่า

จงเตรียมมรรคาแห่งพระเป็นเจ้า

จงกระทำหนทางของพระองค์ให้ตรงไป>> # อสย. 40:3

4ท่านยอห์นผู้ให้รับบัพติศมา#พิธีชำระ ใช้น้ำเป็นสัญลักษณ์ เล็งถึงการที่พระเจ้าทรงให้อภัยคนบาป ก็ได้ปรากฏตัวในถิ่นทุรกันดาร ท่านได้ประกาศให้กลับใจเสียใหม่ และรับบัพติศมา เพื่อพระเจ้าจะทรงยกความผิดบาปเสีย 5คนทั่วแคว้นยูเดียกับชาวกรุงเยรูซาเล็มได้พากันออกไปหายอห์น สารภาพความผิดบาปของตน และได้รับบัพติศมาจากท่านในแม่น้ำจอร์แดน 6ยอห์นแต่งกายด้วยผ้าขนอูฐ และใช้หนังสัตว์คาดเอว#2 พกษ. 1:8 รับประทานจักจั่นและน้ำผึ้งป่า 7ท่านประกาศว่า <<ภายหลังเราจะมีพระองค์ผู้หนึ่งเสด็จมา ทรงมีอิทธิฤทธิ์ยิ่งกว่าเราอีก ซึ่งเราไม่คู่ควรแม้จะน้อมตัวลงแก้สายฉลองพระบาทให้พระองค์ 8เราให้เจ้าทั้งหลายรับบัพติศมาด้วยน้ำ แต่พระองค์นั้นจะให้เจ้าทั้งหลายรับบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์>>

พระเยซูทรงรับบัพติศมา

(มธ. 3:13-17; ลก. 3:21-22)

9ต่อมาพระเยซูเสด็จมาจากเมืองนาซาเร็ธแคว้นกาลิลี และได้ทรงรับบัพติศมาจากยอห์นในแม่น้ำจอร์แดน 10พอพระองค์เสด็จขึ้นมาจากน้ำ ในทันใดนั้นก็ทรงเห็นท้องฟ้าแหวกออก และพระวิญญาณดุจนกพิราบลงมาสู่#หรือเข้าในพระองค์ 11แล้วมีพระสุรเสียงมาจากฟ้าสวรรค์ว่า <<ท่านเป็นบุตรที่รักของเรา เราชอบใจท่านมาก>>#ปฐก. 22:2; สดด. 2:7; อสย. 42:1; มธ. 3:17; 12:18; มก. 9:7; ลก. 3:22

มารผจญพระเยซู

(มธ. 4:1-11; ลก. 4:1-13)

12ในทันใดนั้น พระวิญญาณจึงเร่งเร้าพระองค์ให้เสด็จเข้าไปในถิ่นทุรกันดาร 13และซาตาน#ชื่อหนึ่งของมาร หมายความว่า ผู้ขัดขวาง (ปฏิปักษ์)ได้ผจญพระองค์อยู่ในนั้นถึงสี่สิบวัน พระองค์ทรงอยู่ในที่ของสัตว์ป่า และมีพวกทูตสวรรค์มาปรนนิบัติพระองค์

พระเยซูทรงเริ่มพระราชกิจจานุกิจ

(มธ. 4:12-17; ลก. 4:14-15)

14ครั้นยอห์นถูกอายัดแล้ว พระเยซูได้เสด็จมายังแคว้นกาลิลี ทรงเทศนาประกาศข่าวประเสริฐของพระเจ้า 15และตรัสว่า <<เวลากำหนดมาถึงแล้ว และแผ่นดินของพระเจ้าก็มาใกล้แล้ว จงกลับใจเสียใหม่#มธ. 3:2 และเชื่อข่าวประเสริฐเถิด>>

พระเยซูทรงเรียกชาวประมงสี่คน

(มธ. 4:18-22; ลก. 5:1-11)

16ขณะที่พระองค์เสด็จไปตามชายทะเลสาบกาลิลี ก็ทอดพระเนตรเห็นชาวประมงสองคนคือ ซีโมนและอันดรูว์น้องของซีโมน กำลังทอดแหอยู่ที่ทะเลสาบ 17พระเยซูตรัสกับเขาว่า <<จงตามเรามาเถิด และเราจะตั้งท่านให้เป็นผู้หาคนดังหาปลา>> 18เขาก็ละแหตามพระองค์ไปทันที 19ครั้นพระองค์ทรงดำเนินต่อไปหน่อยหนึ่ง ก็ทอดพระเนตรเห็นยากอบ บุตรเศเบดีกับยอห์นน้องชายของเขา กำลังชุนอวนอยู่ในเรือ 20ในทันใดนั้นพระองค์ได้ทรงเรียกเขา เขาจึงละเศเบดีบิดาของเขาไว้ที่เรือกับลูกจ้าง และได้ตามพระองค์ไป

ชายที่มีผีโสโครก

(ลก. 4:31-37)

21พระองค์กับพวกของพระองค์จึงเข้าไปในเมืองคาเปอรนาอุม และพอถึงวันสะบาโต#วันพัก (งาน) และนมัสการตามพระบัญญัติ ดู อพย. 20:8-11 พระองค์ได้เสด็จเข้าไปในธรรมศาลาเทศนาสั่งสอน 22เขาทั้งหลายก็อัศจรรย์ใจด้วยการสอนของพระองค์ เพราะว่าพระองค์ได้ทรงสั่งสอนเขาด้วยสิทธิอำนาจ หาเหมือนพวกธรรมาจารย์ไม่#มธ. 7:28-29 23ในทันใดนั้น มีชายคนหนึ่งในธรรมศาลาของเขามีผีโสโครกเข้าสิง 24มันร้องอึงว่า <<พระเยซูชาวนาซาเร็ธ ท่านมายุ่งกับเราทำไม ท่านมาทำลายพวกเราหรือ เรารู้ว่าท่านเป็นผู้ใด ท่านคือองค์บริสุทธิ์ของพระเจ้า>> 25พระเยซูจึงตรัสห้ามมันว่า <<จงนิ่งเสีย ออกมาจากเขาซิ>> 26และเมื่อผีโสโครกทำให้คนนั้นชักและร้องเสียงดัง แล้วมันก็ออกมาจากเขา 27คนทั้งปวงก็ประหลาดใจนักจึงถามกันว่า <<การนี้เป็นอย่างไรหนอเป็นคำสั่งสอนใหม่แน่ ท่านสั่งผีโสโครกด้วยสิทธิอำนาจและมันจำต้องฟัง>> 28ในขณะนั้นกิตติศัพท์ของพระองค์ได้เลื่องลือไปทั่วแคว้นกาลิลี

พระเยซูทรงรักษาแม่ยายของเปโตร

(มธ. 8:14-15; ลก. 4:38-39)

29พอออกมาจากธรรมศาลา พระองค์กับพวกของพระองค์จึงเข้าไปในเรือนของเปโตรและอันดรูว์ พร้อมกับยากอบและยอห์น 30แม่ยายของซีโมนนอนป่วยจับไข้อยู่ ในทันใดนั้น เขาจึงมาทูลพระองค์ให้ทราบด้วยเรื่องของนาง 31แล้วพระองค์ก็เสด็จไปจับมือนางพยุงขึ้น และความไข้ก็หาย นางจึงปรนนิบัติพระองค์กับพวกของพระองค์

พระเยซูทรงรักษาคนเป็นอันมากเวลาเย็น

(มธ. 8:16-17; ลก. 4:40-41)

32เวลาเย็นวันนั้นครั้นตะวันตกแล้ว คนทั้งหลายพาบรรดาคนเจ็บป่วย และคนที่มีผีสิงมาหาพระองค์ 33และคนทั้งเมืองก็แตกตื่นมาออกันอยู่ที่ประตู 34พระองค์จึงทรงรักษาคนเป็นโรคต่างๆให้หายหลายคน และได้ทรงขับผีออกเสียหลายผี แต่ผีเหล่านั้นพระองค์ทรงห้ามมิให้พูด เพราะว่ามันรู้จักพระองค์

พระเยซูทรงอธิษฐานและออกไปประกาศ

(ลก. 4:42-44)

35ครั้นเวลาเช้ามืดพระองค์ได้ทรงลุกขึ้นเสด็จออกไปยังที่เปลี่ยว และทรงอธิษฐานที่นั่น 36ฝ่ายซีโมนและคนทั้งหลายที่อยู่ด้วยก็ตามหาพระองค์ 37เมื่อพบแล้วเขาจึงทูลว่า <<คนทั้งปวงแสวงหาพระองค์>> 38พระองค์ตรัสแก่เขาว่า <<ให้เราทั้งหลายไปในตำบลบ้านใกล้เคียง เพื่อเราจะได้ประกาศที่นั่นด้วย ที่เรามาก็เพื่อการนั้นเอง>> 39พระองค์ได้เสด็จไปประกาศในธรรมศาลาของเขาทั่วแคว้นกาลิลี และได้ขับผีออกเสียหลายผี#มธ. 4:23; 9:35

พระเยซูทรงรักษาคนโรคเรื้อนให้หาย

(มธ. 8:1-4; ลก. 5:12-16)

40คนโรคเรื้อนคนหนึ่งมาหาพระองค์ คุกเข่าลงทูลวิงวอนพระองค์ว่า <<เพียงแต่พระองค์จะโปรด ก็จะทรงบันดาลให้ข้าพระองค์หายโรคได้>> 41พระเยซูทรงสงสารเขาจึงทรงยื่นพระหัตถ์ถูกต้องคนนั้น ตรัสแก่เขาว่า <<เราพอใจแล้ว จงหายเถิด>> 42ในทันใดนั้นโรคเรื้อนก็หาย และคนนั้นก็สะอาด 43ก่อนให้เขาไป พระองค์จึงกำชับผู้นั้น ตรัสแก่เขาว่า 44<<อย่าบอกเล่าอะไรให้ผู้ใดฟังเลย แต่จงไปสำแดงตัวแก่ปุโรหิต และถวายเครื่องบูชาสำหรับคนที่หายโรคเรื้อนแล้ว ตามซึ่งโมเสสได้สั่งไว้#ลนต. 14:1-32 เพื่อเป็นหลักฐานต่อคนทั้งหลายว่าเจ้าหายโรคแล้ว>> 45แต่คนนั้นเมื่อออกไปแล้ว ก็ตั้งต้นป่าวร้องมากมายให้เลื่องลือไป จนพระองค์จะเสด็จเข้าไปในเมืองโดยเปิดเผยต่อไปไม่ได้ แต่ต้องประทับภายนอกในที่เปลี่ยว และมีคนทุกแห่งทุกตำบลมาหาพระองค์

Currently Selected:

มาระโก 1: TH1971

Highlight

Copy