สุภาษิต 16
16
สุภาษิตอันเกี่ยวกับชีวิตและการประพฤติ
1แผนงานของดวงความคิดเป็นของมนุษย์
แต่คำตอบของลิ้นมาจากพระเจ้า
2ทางทั้งสิ้นของมนุษย์ก็บริสุทธิ์ในสายตาของเขา
แต่พระเจ้าทรงชั่งจิตใจ
3จงมอบงานของเจ้าไว้กับพระเจ้า
และแผนงานของเจ้าจะได้รับการสถาปนาไว้
4พระเจ้าทรงกระทำให้ทุกสิ่งมีเป้าหมายของมัน
แม้คนชั่วร้ายก็เพื่อวันลำเค็ญ
5ทุกคนผู้จองหองเป็นที่น่าเกลียดน่าชังแก่พระเจ้า
จงแน่ใจเถิด เขาจะพ้นโทษก็หามิได้
6ความจงรักภักดีและความซื่อสัตย์ได้ลบมลทินบาปชั่ว
และคนหลีกความชั่วร้ายได้โดยความยำเกรงพระเจ้า
7เมื่อทางของมนุษย์เป็นที่โปรดปรานแก่พระเจ้า
แม้ศัตรูของเขานั้นพระองค์ก็ทรงกระทำให้คืนดีกับเขาได้
8มีแต่น้อยแต่มีความชอบธรรม
ก็ดีกว่ามีรายได้มากด้วยอยุติธรรม
9ใจของมนุษย์กะแผนงานทางของเขา
แต่พระเจ้าทรงนำย่างเท้าของเขา
10คำตัดสินอันมาจากพระเจ้าอยู่ที่ริมฝีพระโอษฐ์ของพระราชา
พระโอษฐ์ของพระองค์ไม่บาปในการพิพากษา
11ตราชูและตาชั่งเที่ยงตรงเป็นของพระเจ้า
ลูกตุ้มทั้งสิ้นในถุงเป็นพระราชกิจของพระองค์
12การกระทำความชั่วร้ายเป็นสิ่งที่น่าเกลียดน่าชังต่อพระราชา
เพราะว่าพระที่นั่งนั้นถูกสถาปนาไว้ด้วยความชอบธรรม
13ริมฝีปากที่ชอบธรรมเป็นที่ปีติยินดีแก่พระราชา
และพระองค์ทรงรักบุคคลผู้พูดสิ่งที่ถูก
14พระพิโรธของพระราชาเป็นผู้สื่อสารของความมรณา
แต่ปราชญ์จะระงับเสียได้
15มีชีวิตในสว่างแห่งพระพักตร์ของพระราชา
และในความพอพระทัยของพระองค์ก็เหมือนเมฆ ที่นำฝนหนักปลายฤดูมา
16ได้ปัญญาก็ดีกว่าได้ทองคำสักเท่าใด
ที่จะเลือกเอาความรอบรู้ก็ดีกว่าเงิน
17ทางหลวงของคนชอบธรรมหันออกจากความชั่วร้าย
บุคคลผู้ระแวดระวังทางของตนก็สงวนชีวิตของเขาไว้
18ความเย่อหยิ่งเดินหน้าการถูกทำลาย
และจิตใจที่ยโสนำหน้าการล้ม
19ที่จะเป็นคนมีใจถ่อมอยู่กับคนยากจน
ก็ดีกว่าแบ่งของริบมาได้กับคนเย่อหยิ่ง
20บุคคลผู้สนใจในพระวจนะจะพบของดี
และคนที่วางใจในพระเจ้าจะสุขสบาย
21คนใจฉลาดเรียกว่าเป็นคนมีความพินิจ
และวาจาแช่มชื่นเพิ่มอำนาจ
การสั่งสอน
22ปัญญาเป็นน้ำพุแห่งชีวิต แก่ผู้ที่มีปัญญา
แต่ความโง่เป็นการลงโทษแก่คนโง่
23ใจของปราชญ์กระทำให้วาจาของเขาสุขุม
และเพิ่มอำนาจในการสั่งสอนแก่ริมฝีปากของเขา
24ถ้อยคำแช่มชื่นเหมือนรวงผึ้ง
เป็นความหวานแก่วิญญาณจิตและเป็นอนามัยแก่ร่างกาย
25มีทางหนึ่งซึ่งคนเราคิดว่าถูก
แต่มันสิ้นสุดลงที่ทางของความมรณา#สภษ. 14:12
26ความหิวของคนงานทำงานให้เขา
เพราะปากของเขากระตุ้นเขาไป
27คนไร้ค่า ปองทำความชั่ว
วาจาของเขาเหมือนอย่างไฟลวก
28คนตลบตะแลงแพร่การวิวาท
และผู้กระซิบก็แยกเพื่อนสนิทออกจากกัน
29คนทารุณล่อชวนเพื่อนบ้านของเขา
และนำเขาไปในทางที่ไม่ดี
30บุคคลผู้ขยิบตากะแผนงานที่ตลบตะแลง
บุคคลผู้เม้มริมฝีปากของเขานำความชั่วร้ายให้เกิดขึ้น
31ศีรษะที่มีผมหงอกเป็นมงกุฎแห่งศักดิ์ศรี
ผู้ดำเนินชีวิตด้วยความชอบธรรมจึงจะหาพบได้
32บุคคลผู้โกรธช้าก็ดีกว่าคนมีกำลังมาก
และบุคคลผู้ปกครองจิตใจของตนเองก็ดีกว่าผู้ที่ตีเมืองได้
33ฉลากนั้นเขาทอดลงที่ตัก
แต่การตัดสินมาจากพระเจ้าทั้งสิ้น
Currently Selected:
สุภาษิต 16: TH1971
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
สุภาษิต 16
16
สุภาษิตอันเกี่ยวกับชีวิตและการประพฤติ
1แผนงานของดวงความคิดเป็นของมนุษย์
แต่คำตอบของลิ้นมาจากพระเจ้า
2ทางทั้งสิ้นของมนุษย์ก็บริสุทธิ์ในสายตาของเขา
แต่พระเจ้าทรงชั่งจิตใจ
3จงมอบงานของเจ้าไว้กับพระเจ้า
และแผนงานของเจ้าจะได้รับการสถาปนาไว้
4พระเจ้าทรงกระทำให้ทุกสิ่งมีเป้าหมายของมัน
แม้คนชั่วร้ายก็เพื่อวันลำเค็ญ
5ทุกคนผู้จองหองเป็นที่น่าเกลียดน่าชังแก่พระเจ้า
จงแน่ใจเถิด เขาจะพ้นโทษก็หามิได้
6ความจงรักภักดีและความซื่อสัตย์ได้ลบมลทินบาปชั่ว
และคนหลีกความชั่วร้ายได้โดยความยำเกรงพระเจ้า
7เมื่อทางของมนุษย์เป็นที่โปรดปรานแก่พระเจ้า
แม้ศัตรูของเขานั้นพระองค์ก็ทรงกระทำให้คืนดีกับเขาได้
8มีแต่น้อยแต่มีความชอบธรรม
ก็ดีกว่ามีรายได้มากด้วยอยุติธรรม
9ใจของมนุษย์กะแผนงานทางของเขา
แต่พระเจ้าทรงนำย่างเท้าของเขา
10คำตัดสินอันมาจากพระเจ้าอยู่ที่ริมฝีพระโอษฐ์ของพระราชา
พระโอษฐ์ของพระองค์ไม่บาปในการพิพากษา
11ตราชูและตาชั่งเที่ยงตรงเป็นของพระเจ้า
ลูกตุ้มทั้งสิ้นในถุงเป็นพระราชกิจของพระองค์
12การกระทำความชั่วร้ายเป็นสิ่งที่น่าเกลียดน่าชังต่อพระราชา
เพราะว่าพระที่นั่งนั้นถูกสถาปนาไว้ด้วยความชอบธรรม
13ริมฝีปากที่ชอบธรรมเป็นที่ปีติยินดีแก่พระราชา
และพระองค์ทรงรักบุคคลผู้พูดสิ่งที่ถูก
14พระพิโรธของพระราชาเป็นผู้สื่อสารของความมรณา
แต่ปราชญ์จะระงับเสียได้
15มีชีวิตในสว่างแห่งพระพักตร์ของพระราชา
และในความพอพระทัยของพระองค์ก็เหมือนเมฆ ที่นำฝนหนักปลายฤดูมา
16ได้ปัญญาก็ดีกว่าได้ทองคำสักเท่าใด
ที่จะเลือกเอาความรอบรู้ก็ดีกว่าเงิน
17ทางหลวงของคนชอบธรรมหันออกจากความชั่วร้าย
บุคคลผู้ระแวดระวังทางของตนก็สงวนชีวิตของเขาไว้
18ความเย่อหยิ่งเดินหน้าการถูกทำลาย
และจิตใจที่ยโสนำหน้าการล้ม
19ที่จะเป็นคนมีใจถ่อมอยู่กับคนยากจน
ก็ดีกว่าแบ่งของริบมาได้กับคนเย่อหยิ่ง
20บุคคลผู้สนใจในพระวจนะจะพบของดี
และคนที่วางใจในพระเจ้าจะสุขสบาย
21คนใจฉลาดเรียกว่าเป็นคนมีความพินิจ
และวาจาแช่มชื่นเพิ่มอำนาจ
การสั่งสอน
22ปัญญาเป็นน้ำพุแห่งชีวิต แก่ผู้ที่มีปัญญา
แต่ความโง่เป็นการลงโทษแก่คนโง่
23ใจของปราชญ์กระทำให้วาจาของเขาสุขุม
และเพิ่มอำนาจในการสั่งสอนแก่ริมฝีปากของเขา
24ถ้อยคำแช่มชื่นเหมือนรวงผึ้ง
เป็นความหวานแก่วิญญาณจิตและเป็นอนามัยแก่ร่างกาย
25มีทางหนึ่งซึ่งคนเราคิดว่าถูก
แต่มันสิ้นสุดลงที่ทางของความมรณา#สภษ. 14:12
26ความหิวของคนงานทำงานให้เขา
เพราะปากของเขากระตุ้นเขาไป
27คนไร้ค่า ปองทำความชั่ว
วาจาของเขาเหมือนอย่างไฟลวก
28คนตลบตะแลงแพร่การวิวาท
และผู้กระซิบก็แยกเพื่อนสนิทออกจากกัน
29คนทารุณล่อชวนเพื่อนบ้านของเขา
และนำเขาไปในทางที่ไม่ดี
30บุคคลผู้ขยิบตากะแผนงานที่ตลบตะแลง
บุคคลผู้เม้มริมฝีปากของเขานำความชั่วร้ายให้เกิดขึ้น
31ศีรษะที่มีผมหงอกเป็นมงกุฎแห่งศักดิ์ศรี
ผู้ดำเนินชีวิตด้วยความชอบธรรมจึงจะหาพบได้
32บุคคลผู้โกรธช้าก็ดีกว่าคนมีกำลังมาก
และบุคคลผู้ปกครองจิตใจของตนเองก็ดีกว่าผู้ที่ตีเมืองได้
33ฉลากนั้นเขาทอดลงที่ตัก
แต่การตัดสินมาจากพระเจ้าทั้งสิ้น
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in