สุภาษิต 17
17
1เสบียงกรังหน่อยหนึ่งพร้อมกับความสงบ
ดีกว่าเรือนที่มีการเลี้ยงเต็มพร้อมกับการวิวาท
2ทาสที่กระทำการงานเฉลียวฉลาดจะปกครองบุตรชาย ผู้ประพฤติความละอาย
และจะได้ส่วนแบ่งมรดกเท่ากับพวกพี่น้อง
3เบ้ามีไว้สำหรับเงิน และเตาถลุงมีไว้สำหรับทองคำ
และพระเจ้าทรงทดลองใจ
4ผู้กระทำความชั่วฟังริมฝีปากชั่วร้าย
และคนมุสาให้ความสนใจแก่ลิ้นหายนะ
5บุคคลที่เย้ยหยันคนยากจนก็ดูถูกพระผู้สร้างของเขา
บุคคลที่ยินดีเมื่อมีความลำบากยากเย็น จะไม่มีโทษหามิได้
6หลานๆเป็นมงกุฎของคนแก่
และศักดิ์ศรีของบุตรชายคือบิดาของเขา
7วาจาสละสลวยไม่งามแก่คนโง่ฉันใด
วาจามุสายิ่งไม่งามแก่เจ้านายฉันนั้น
8สินบนเหมือนแก้วกายสิทธิ์ในสายตาของผู้ให้
เขาจะหันไปทางไหนก็เจริญรุ่งเรืองทางนั้น
9บุคคลผู้ให้อภัยการทรยศก็มุ่งจะสร้างมิตรภาพ
แต่คนปากโป้งจะทำลายความเป็นมิตร
10คำขนาบเข้าไปในคนที่มีความเข้าใจ
ลึกกว่าเฆี่ยนคนโง่สักร้อยที
11คนชั่วร้ายก็แสวงแต่การกบฏ
แต่จะมีผู้สื่อสารดุร้ายไปสู้เขา
12ให้คนไปพบแม่หมีที่ลูกถูกขโมยไป
ยังดีกว่าไปพบคนโง่ในความโง่ของเขา
13ถ้าคนหนึ่งคนใดทำชั่วตอบแทนความดี
ความชั่วจะไม่พรากจากเรือนของคนนั้น
14เมื่อเริ่มต้นวิวาทก็เหมือนปล่อยน้ำให้ไหล
ฉะนั้นจงเลิกเสียก่อนเกิดการวิวาท
15บุคคลที่ปล่อยผู้กระทำผิดและบุคคลที่ลงโทษคนชอบธรรม
ทั้งสองก็เป็นที่น่าเกลียดน่าชังแก่พระเจ้า
16ทำไมคนโง่จึงมีเงินในมือเพื่อซื้อปัญญา
ในเมื่อเขาไม่มีความคิด
17มิตรสหายก็มีความรักอยู่ทุกเวลา
และพี่น้องก็เกิดมาเพื่อช่วยกันยามทุกข์ยาก
18คนที่ไม่มีสามัญสำนึกก็ให้คำปฏิญาณ
และเป็นผู้รับประกันต่อหน้าเพื่อนบ้านของตน
19บุคคลผู้รักการทรยศก็รักการวิวาท
บุคคลผู้ทำประตูเรือนของเขาให้สูงก็แสวงการทำลาย
20ผู้หนึ่งผู้ใดมีใจคดก็ไม่เจริญรุ่งเรือง
และผู้ที่ลิ้นตลบตะแลงก็ตกอยู่ในความยากลำบาก
21บิดาที่มีบุตรชาย7:20โฉดก็มีความโศก
และบิดาของคนโง่ไม่มีความชื่นบาน
22ใจร่าเริงเป็นยาอย่างดี
แต่จิตใจที่หมดมานะทำให้กระดูกแห้ง
23คนชั่วร้ายรับสินบนจากอกเสื้อ
เพื่อผันแปรทางแห่งความยุติธรรม
24คนที่มีความเข้าใจมุ่งหน้าของเขาตรงไปสู่ปัญญา
แต่ตาของคนโง่อยู่ที่สุดปลายแผ่นดินโลก
25บุตรชายโง่เป็นที่โศกสลดแก่บิดา
และเป็นความขมขื่นแก่สตรีผู้ให้กำเนิด
26ที่จะปรับคนชอบธรรมก็ไม่ดี
ที่จะโบยคนดีก็ผิด
27บุคคลที่ยับยั้งถ้อยคำของเขาเป็นคนมีความรู้
และบุคคลผู้มีจิตใจเยือกเย็นเป็นคนมีความเข้าใจ
28ถึงคนโง่หากนิ่งเสียก็นับว่าเป็นคนฉลาด
เมื่อเขาหุบริมฝีปากของเขาก็นับว่าเขามีความคิด
Currently Selected:
สุภาษิต 17: TH1971
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
สุภาษิต 17
17
1เสบียงกรังหน่อยหนึ่งพร้อมกับความสงบ
ดีกว่าเรือนที่มีการเลี้ยงเต็มพร้อมกับการวิวาท
2ทาสที่กระทำการงานเฉลียวฉลาดจะปกครองบุตรชาย ผู้ประพฤติความละอาย
และจะได้ส่วนแบ่งมรดกเท่ากับพวกพี่น้อง
3เบ้ามีไว้สำหรับเงิน และเตาถลุงมีไว้สำหรับทองคำ
และพระเจ้าทรงทดลองใจ
4ผู้กระทำความชั่วฟังริมฝีปากชั่วร้าย
และคนมุสาให้ความสนใจแก่ลิ้นหายนะ
5บุคคลที่เย้ยหยันคนยากจนก็ดูถูกพระผู้สร้างของเขา
บุคคลที่ยินดีเมื่อมีความลำบากยากเย็น จะไม่มีโทษหามิได้
6หลานๆเป็นมงกุฎของคนแก่
และศักดิ์ศรีของบุตรชายคือบิดาของเขา
7วาจาสละสลวยไม่งามแก่คนโง่ฉันใด
วาจามุสายิ่งไม่งามแก่เจ้านายฉันนั้น
8สินบนเหมือนแก้วกายสิทธิ์ในสายตาของผู้ให้
เขาจะหันไปทางไหนก็เจริญรุ่งเรืองทางนั้น
9บุคคลผู้ให้อภัยการทรยศก็มุ่งจะสร้างมิตรภาพ
แต่คนปากโป้งจะทำลายความเป็นมิตร
10คำขนาบเข้าไปในคนที่มีความเข้าใจ
ลึกกว่าเฆี่ยนคนโง่สักร้อยที
11คนชั่วร้ายก็แสวงแต่การกบฏ
แต่จะมีผู้สื่อสารดุร้ายไปสู้เขา
12ให้คนไปพบแม่หมีที่ลูกถูกขโมยไป
ยังดีกว่าไปพบคนโง่ในความโง่ของเขา
13ถ้าคนหนึ่งคนใดทำชั่วตอบแทนความดี
ความชั่วจะไม่พรากจากเรือนของคนนั้น
14เมื่อเริ่มต้นวิวาทก็เหมือนปล่อยน้ำให้ไหล
ฉะนั้นจงเลิกเสียก่อนเกิดการวิวาท
15บุคคลที่ปล่อยผู้กระทำผิดและบุคคลที่ลงโทษคนชอบธรรม
ทั้งสองก็เป็นที่น่าเกลียดน่าชังแก่พระเจ้า
16ทำไมคนโง่จึงมีเงินในมือเพื่อซื้อปัญญา
ในเมื่อเขาไม่มีความคิด
17มิตรสหายก็มีความรักอยู่ทุกเวลา
และพี่น้องก็เกิดมาเพื่อช่วยกันยามทุกข์ยาก
18คนที่ไม่มีสามัญสำนึกก็ให้คำปฏิญาณ
และเป็นผู้รับประกันต่อหน้าเพื่อนบ้านของตน
19บุคคลผู้รักการทรยศก็รักการวิวาท
บุคคลผู้ทำประตูเรือนของเขาให้สูงก็แสวงการทำลาย
20ผู้หนึ่งผู้ใดมีใจคดก็ไม่เจริญรุ่งเรือง
และผู้ที่ลิ้นตลบตะแลงก็ตกอยู่ในความยากลำบาก
21บิดาที่มีบุตรชาย7:20โฉดก็มีความโศก
และบิดาของคนโง่ไม่มีความชื่นบาน
22ใจร่าเริงเป็นยาอย่างดี
แต่จิตใจที่หมดมานะทำให้กระดูกแห้ง
23คนชั่วร้ายรับสินบนจากอกเสื้อ
เพื่อผันแปรทางแห่งความยุติธรรม
24คนที่มีความเข้าใจมุ่งหน้าของเขาตรงไปสู่ปัญญา
แต่ตาของคนโง่อยู่ที่สุดปลายแผ่นดินโลก
25บุตรชายโง่เป็นที่โศกสลดแก่บิดา
และเป็นความขมขื่นแก่สตรีผู้ให้กำเนิด
26ที่จะปรับคนชอบธรรมก็ไม่ดี
ที่จะโบยคนดีก็ผิด
27บุคคลที่ยับยั้งถ้อยคำของเขาเป็นคนมีความรู้
และบุคคลผู้มีจิตใจเยือกเย็นเป็นคนมีความเข้าใจ
28ถึงคนโง่หากนิ่งเสียก็นับว่าเป็นคนฉลาด
เมื่อเขาหุบริมฝีปากของเขาก็นับว่าเขามีความคิด
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in