Seònd Matìe 16
16
1E ju Farisèos, e ju Saducèos i lèrin dònge par tentàlu: e lu prejàrin di fàur viòdi cuàlchi miràcul dal cîl.
2Ma lui rispuindìnd, ur disè: Vignùde sère vo’ àltris disês: Si farà bon timp, parcechè l’ è ross lu cîl.
3E di matìne: Uè al vignarà burlàzz, parcechè lu cîl al è ross scur.
4O’ savês dònçhe cognòssi le aparènze dal cîl: e no podês distìngui ju segnài dai timps? Ràzze çhatìve e bastàrde e’ domànde un miràcul: e àltri miràcul no i sarà dàd, fûr di chell dal profète Giòne. E lassàds culòr, al lè vie.
5E land ju siei discèpui di là dal lât, si jèrin dismenteàds di puartà pan cun lor.
6E Jèsu ur disè: Tignìd ju voj vièrts, e uardàisi dal levàn dai Farisèos e dai Saducèos.
7Ma lor pensàvin dèntri di sè disìnd: No vin çholt sù pan.
8Savìnd po Jèsu chest, al disè: Ce pensàiso dèntri di vo’ àltris, int di pòçhe fède, parcechè no vês pan?
9Ançhimò no capîs, e no si ricuardàis dai cinc pans par ju cinc mil ùmign, e cuàntis còrbis, ch’ o’ vês racuètis?
10E n’ ànçhe dai siett pans par ju cuàtri mil ùmign, e cuançh zèis ch’ o’ vês racuèts?
11Parcè no intìndiso, che no pe’ resòn dal pan us ài ditt: Uardàisi dal levàn dai Farisèos, e dai Saducèos?
12Alòre e’ capìrin, che nol vève ditt di uardàssi dal levàn dal pan, ma de’ dutrìne dai Farisèos e dai Saducèos.
13Jessìnd po Jèsu làd des bàndis di Cesarèe di Filìpp, al domandàve ai siei discèpui, disìnd: Cùi dìsino j’ ùmign, ch’ al sèvi lu Fi dal om?
14E lor rispuindèrin: Altris Zuan Batìste, àltris Elìe, àltris Geremìe, o un dai profètis.
15Jèsu ur disè: E vo’ àltris po cùi dìso, che o’ sèvi?
16Simòn Pièri rispuindìnd, al disè: Tu sês Crist, Fi dal Dio viv.
17E Jèsu rispuindìnd, i disè: Tu sês beàd, Simon Bar-Jòne: parcechè ne le çharn, ne lu sang te l’ àn rivelàd, ma lu Pàri gno, ch’ al è in cîl.
18E jo ti dis, che tu tu sês Pièri, e sòre chèste pière o’ fabricarài le me glèsie, e lis puàrtis dal infièr no le vinçaràn cuìntri di jê.
19E a ti jo darài lis clavs dal règno dal cîl. E cualùncue çhòsse tu lejaràs sòre le tière, e’ sarà lejàde ànçhe in cîl: e cualùncue çhòsse tu dislejaràs sòre le tière, è sarà dislejàde ànçhe in cîl.
20Alòre al ordenà ai siei discèpui, che no disèssin a nissùn, che lui al foss Jèsu Crist.
21Daspò al començà Jèsu a mostrà ai discèpui, che bisugnàve, ch’ al lèss a Jerusalèm, e ch’ al foss maltratàd un mont dai anziàns, e dai Scrìbis, e dai prìncips dai sacerdòts, e che al foss mazzàd, e che ’l tierz dì al risussitàss.
22E Pièri tirànlu di bànde, al scomençà a rimproveràlu disìnd: Nol sèvi mai vêr, o Signòr: chest no ti sucedarà.
23E Jèsu voltànsi, al disè a Pièri: Vàmi lontàn, Sàtane, tu mi scandalìzis: parcechè no tu sâs chês chòssis, cu son di Dio, ma chês dai ùmign.
24Alòre Jèsu al disè ai siei discèpui: Cùi, cu vûl vignì daûr di me, ch’ al rinèji sè stess, ch’ al çhòli sù le so cros, e ch’ al mi sèguiti.
25Parcechè cùi, cu vorà salvà le so ànime, le pierdarà: cùi po, cu pierdarà le so ànime par amòr miò, le çhatarà.
26Parcechè ce zòvial al om di vuadagnà dutt lu mond, se po al pièrd le so ànime? O ce daràjal lu om in càmbi de’ so ànime?
27Parcechè lu Fi dal om al à di vignì cun le glòrie dal Pari so cui siei àgnui: e alòre al compensarà ognidùn seònd lis sôs òparis.
28In veretàd us dis: Fra chèi, cu son culì presìnts, e’ son di chèi, che no muriràn, fintenemài che no vèvin viodùd lu Fi dal om a vignì tal so règno.
Currently Selected:
Seònd Matìe 16: FUR1860
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
First published in London in 1860.
Seònd Matìe 16
16
1E ju Farisèos, e ju Saducèos i lèrin dònge par tentàlu: e lu prejàrin di fàur viòdi cuàlchi miràcul dal cîl.
2Ma lui rispuindìnd, ur disè: Vignùde sère vo’ àltris disês: Si farà bon timp, parcechè l’ è ross lu cîl.
3E di matìne: Uè al vignarà burlàzz, parcechè lu cîl al è ross scur.
4O’ savês dònçhe cognòssi le aparènze dal cîl: e no podês distìngui ju segnài dai timps? Ràzze çhatìve e bastàrde e’ domànde un miràcul: e àltri miràcul no i sarà dàd, fûr di chell dal profète Giòne. E lassàds culòr, al lè vie.
5E land ju siei discèpui di là dal lât, si jèrin dismenteàds di puartà pan cun lor.
6E Jèsu ur disè: Tignìd ju voj vièrts, e uardàisi dal levàn dai Farisèos e dai Saducèos.
7Ma lor pensàvin dèntri di sè disìnd: No vin çholt sù pan.
8Savìnd po Jèsu chest, al disè: Ce pensàiso dèntri di vo’ àltris, int di pòçhe fède, parcechè no vês pan?
9Ançhimò no capîs, e no si ricuardàis dai cinc pans par ju cinc mil ùmign, e cuàntis còrbis, ch’ o’ vês racuètis?
10E n’ ànçhe dai siett pans par ju cuàtri mil ùmign, e cuançh zèis ch’ o’ vês racuèts?
11Parcè no intìndiso, che no pe’ resòn dal pan us ài ditt: Uardàisi dal levàn dai Farisèos, e dai Saducèos?
12Alòre e’ capìrin, che nol vève ditt di uardàssi dal levàn dal pan, ma de’ dutrìne dai Farisèos e dai Saducèos.
13Jessìnd po Jèsu làd des bàndis di Cesarèe di Filìpp, al domandàve ai siei discèpui, disìnd: Cùi dìsino j’ ùmign, ch’ al sèvi lu Fi dal om?
14E lor rispuindèrin: Altris Zuan Batìste, àltris Elìe, àltris Geremìe, o un dai profètis.
15Jèsu ur disè: E vo’ àltris po cùi dìso, che o’ sèvi?
16Simòn Pièri rispuindìnd, al disè: Tu sês Crist, Fi dal Dio viv.
17E Jèsu rispuindìnd, i disè: Tu sês beàd, Simon Bar-Jòne: parcechè ne le çharn, ne lu sang te l’ àn rivelàd, ma lu Pàri gno, ch’ al è in cîl.
18E jo ti dis, che tu tu sês Pièri, e sòre chèste pière o’ fabricarài le me glèsie, e lis puàrtis dal infièr no le vinçaràn cuìntri di jê.
19E a ti jo darài lis clavs dal règno dal cîl. E cualùncue çhòsse tu lejaràs sòre le tière, e’ sarà lejàde ànçhe in cîl: e cualùncue çhòsse tu dislejaràs sòre le tière, è sarà dislejàde ànçhe in cîl.
20Alòre al ordenà ai siei discèpui, che no disèssin a nissùn, che lui al foss Jèsu Crist.
21Daspò al començà Jèsu a mostrà ai discèpui, che bisugnàve, ch’ al lèss a Jerusalèm, e ch’ al foss maltratàd un mont dai anziàns, e dai Scrìbis, e dai prìncips dai sacerdòts, e che al foss mazzàd, e che ’l tierz dì al risussitàss.
22E Pièri tirànlu di bànde, al scomençà a rimproveràlu disìnd: Nol sèvi mai vêr, o Signòr: chest no ti sucedarà.
23E Jèsu voltànsi, al disè a Pièri: Vàmi lontàn, Sàtane, tu mi scandalìzis: parcechè no tu sâs chês chòssis, cu son di Dio, ma chês dai ùmign.
24Alòre Jèsu al disè ai siei discèpui: Cùi, cu vûl vignì daûr di me, ch’ al rinèji sè stess, ch’ al çhòli sù le so cros, e ch’ al mi sèguiti.
25Parcechè cùi, cu vorà salvà le so ànime, le pierdarà: cùi po, cu pierdarà le so ànime par amòr miò, le çhatarà.
26Parcechè ce zòvial al om di vuadagnà dutt lu mond, se po al pièrd le so ànime? O ce daràjal lu om in càmbi de’ so ànime?
27Parcechè lu Fi dal om al à di vignì cun le glòrie dal Pari so cui siei àgnui: e alòre al compensarà ognidùn seònd lis sôs òparis.
28In veretàd us dis: Fra chèi, cu son culì presìnts, e’ son di chèi, che no muriràn, fintenemài che no vèvin viodùd lu Fi dal om a vignì tal so règno.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
First published in London in 1860.