توریت شریف: پَیدایش 12
12
1رب حضرت ابرام کی آخیا سا، ”اپݨا ملخ، اپݨے رشتہ دار تے اپݨے پیؤ نے کہرے کی چھوڑی کے اُس مُلخے در جا جیہڑا میں تُکی دسساں۔
2میں تہاڑے وِچوں بڑی قوم بݨاساں،
تُکی برکت دیساں،
تے تُہاڑا ناں بڑا کرساں،
تانکہ توں برکت نا ذریعہ بݨیں۔
3جیہڑے تُکی مبارک دیسݨ،
اُنہاں کی میں برکت دیساں.
تے جیہڑا تُہاڑے پر لعنت پہیجسی،
اُس اپر میں لعنت پہیجساں.
تے دُنیا اپر ساریاں قوماں
تہاڑے وسیلے نال برکت کِہنسݨ۔“
4فِر حضرت ابرام رب نے آخݨے اپر ہاران شہر تُوں نکلی کے ٹُری گئے، تے حضرت لوط وی انہاں نال گئے. اُس ویلے حضرت ابرام پچہتر سال نے سݨ۔ 5حضرت ابرام اپݨی زناݨی ساری کی، اپݨے پتریئے حضرت لوط کی، تے سارا مال جیہڑا اُنہاں جمع کِیتا سی تے اُنہاں نوکراں سمیت جیہڑے ہاران شہر وِچ ملی گئے سݨ، اِنہاں نال کِہندا تے کَنعان مُلخ در روانہ ہوئے، تے اُتھے پہنچی گئے۔
6فِر حضرت ابرام اُس مُلخے وِچوں لنگݨیاں لنگݨیاں سِکم شہر نے عِلاقے وِچ مورہ نے بڑے درختے تک پہنچی آئے. اُنہاں دیہاڑیاں وِچ اُس مُلخے وِچ کنعانی رہننے سݨ۔ 7اُس ویلے رب حضرت ابرام پر ظاہر ہویا تے آخیا، ”میں تُہاڑی نسلاں کی اے مُلخ دیساں.“ فِر حضرت ابرام اُتھے رب واسطے قربانی دیݨے آلی جغہ بݨائی شوڑی، جیہڑا اُنہاں اپر ظاہر ہویا سی۔
8اُتھوں نکلی کے او اُس پہاڑی علاقے در گئے جیہڑا بیت اَیل شہر نے مشرق وِچ سی، تے اُتھے اپݨے تمبو لائے. بیت ایل مغرب وِچ تے عئی شہر مشرق وِچ سی. فِر اُتھے انہاں رب واسطے اِک قربانی دیݨے آلی جغہ بݨائی، تے رب نی عِبادت کیتی۔ 9فِر حضرت ابرام دوبارہ روانہ ہوئے، تے سفر کرنیاں کرنیاں جنوب وِچ نجب نے علاقے در ٹُری گئے۔
10اِس ملخے وِچ قحط پئی گیا. قحط اِتنا سخت سی کہ حضرت ابرام مصر در ٹُری گئے، تے اتھے ہی ٹِکے رہے ۔ 11جس ویلے او مصر وِچ داخل ہوݨے آلے سݨ، تے اُنہاں اپݨی زناݨی ساری کی آخیا، ”مِکی پَتہ اے کہ توں سوہنی زناݨی ایں۔ 12مصری تُکی تکی کے سمجسݨ کہ توں مہاڑی کَہرے آلی ایں، تے فِر او مِکی ماری سَٹسݨ پر تُکی زندہ رَخسݨ۔ 13مہربانی کری توں اِس طرح آخیں کہ ”میں ابرام نی پہیݨ آں“، تانکہ تہاڑی وجہ نال مہاڑی خیر ہووے تے مہاڑی جان بَچی رہے۔“
14فِر اِس طرح ہویا کہ جدُوں حضرت ابرام مصر وِچ پُہچے، تے مصریاں اُنہاں نی زناݨی کی تکیا کہ او بہُوں سوہنی اے۔ 15فِر جدُوں بادشاہ فرعُون نے حاکماں اُس کی تکیا، تے اُنہاں بادشاہ نے سامݨے اُس نی بہُوں تعریف کیتی. تے اخر کار اُس کی مہل وِچ آندا گیا۔ 16بادشاہ اُس زناݨی نی خاطر حضرت ابرام پر بہُوں احسان کِیتا، تے اُنہاں کی پہڈاں، بکریاں، گانئیاں، داند، اُونٹھ، کھوتے تے نوکر دِتے۔
17پر رب بادشاہ اپر تے اُس نے کہار آلیاں اپر حضرت ابرام نی زناݨی ساری رخݨے نے بدلے سخت بیماریاں پہیجیاں۔ 18فِر بادشاہ حضرت ابرام کی بُلایا تے آخیا، ”اے مہاڑے نال تُوں کَے کیتا؟ تُوں مِکی کِیئاں نی دسیا کہ اے تُہاڑی کہرے آلی اے؟ 19تُوں کیئاں آخیا کہ او تُہاڑی پہیݨ اے؟ اِس وجہ تُوں میں اُسی کہار رخیا کہ میں اُس نال بیاہ کری کِہناں. اے تُہاڑی بیوی اَے. اِس کی کِہن، تے اِتھوں جا!“ 20تے بادشاہ اپݨے سِپاہیاں کی حکم دِتا، تے اُنہاں حضرت ابرام تے بی بی ساری کی سارے مالے سمیت پیہجی شوڑیا۔
Currently Selected:
توریت شریف: پَیدایش 12: phr
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Text (c) 2021 Noor-e-Kashmir
Audio (p) 2021 Noor-e-Kashmir
توریت شریف: پَیدایش 12
12
1رب حضرت ابرام کی آخیا سا، ”اپݨا ملخ، اپݨے رشتہ دار تے اپݨے پیؤ نے کہرے کی چھوڑی کے اُس مُلخے در جا جیہڑا میں تُکی دسساں۔
2میں تہاڑے وِچوں بڑی قوم بݨاساں،
تُکی برکت دیساں،
تے تُہاڑا ناں بڑا کرساں،
تانکہ توں برکت نا ذریعہ بݨیں۔
3جیہڑے تُکی مبارک دیسݨ،
اُنہاں کی میں برکت دیساں.
تے جیہڑا تُہاڑے پر لعنت پہیجسی،
اُس اپر میں لعنت پہیجساں.
تے دُنیا اپر ساریاں قوماں
تہاڑے وسیلے نال برکت کِہنسݨ۔“
4فِر حضرت ابرام رب نے آخݨے اپر ہاران شہر تُوں نکلی کے ٹُری گئے، تے حضرت لوط وی انہاں نال گئے. اُس ویلے حضرت ابرام پچہتر سال نے سݨ۔ 5حضرت ابرام اپݨی زناݨی ساری کی، اپݨے پتریئے حضرت لوط کی، تے سارا مال جیہڑا اُنہاں جمع کِیتا سی تے اُنہاں نوکراں سمیت جیہڑے ہاران شہر وِچ ملی گئے سݨ، اِنہاں نال کِہندا تے کَنعان مُلخ در روانہ ہوئے، تے اُتھے پہنچی گئے۔
6فِر حضرت ابرام اُس مُلخے وِچوں لنگݨیاں لنگݨیاں سِکم شہر نے عِلاقے وِچ مورہ نے بڑے درختے تک پہنچی آئے. اُنہاں دیہاڑیاں وِچ اُس مُلخے وِچ کنعانی رہننے سݨ۔ 7اُس ویلے رب حضرت ابرام پر ظاہر ہویا تے آخیا، ”میں تُہاڑی نسلاں کی اے مُلخ دیساں.“ فِر حضرت ابرام اُتھے رب واسطے قربانی دیݨے آلی جغہ بݨائی شوڑی، جیہڑا اُنہاں اپر ظاہر ہویا سی۔
8اُتھوں نکلی کے او اُس پہاڑی علاقے در گئے جیہڑا بیت اَیل شہر نے مشرق وِچ سی، تے اُتھے اپݨے تمبو لائے. بیت ایل مغرب وِچ تے عئی شہر مشرق وِچ سی. فِر اُتھے انہاں رب واسطے اِک قربانی دیݨے آلی جغہ بݨائی، تے رب نی عِبادت کیتی۔ 9فِر حضرت ابرام دوبارہ روانہ ہوئے، تے سفر کرنیاں کرنیاں جنوب وِچ نجب نے علاقے در ٹُری گئے۔
10اِس ملخے وِچ قحط پئی گیا. قحط اِتنا سخت سی کہ حضرت ابرام مصر در ٹُری گئے، تے اتھے ہی ٹِکے رہے ۔ 11جس ویلے او مصر وِچ داخل ہوݨے آلے سݨ، تے اُنہاں اپݨی زناݨی ساری کی آخیا، ”مِکی پَتہ اے کہ توں سوہنی زناݨی ایں۔ 12مصری تُکی تکی کے سمجسݨ کہ توں مہاڑی کَہرے آلی ایں، تے فِر او مِکی ماری سَٹسݨ پر تُکی زندہ رَخسݨ۔ 13مہربانی کری توں اِس طرح آخیں کہ ”میں ابرام نی پہیݨ آں“، تانکہ تہاڑی وجہ نال مہاڑی خیر ہووے تے مہاڑی جان بَچی رہے۔“
14فِر اِس طرح ہویا کہ جدُوں حضرت ابرام مصر وِچ پُہچے، تے مصریاں اُنہاں نی زناݨی کی تکیا کہ او بہُوں سوہنی اے۔ 15فِر جدُوں بادشاہ فرعُون نے حاکماں اُس کی تکیا، تے اُنہاں بادشاہ نے سامݨے اُس نی بہُوں تعریف کیتی. تے اخر کار اُس کی مہل وِچ آندا گیا۔ 16بادشاہ اُس زناݨی نی خاطر حضرت ابرام پر بہُوں احسان کِیتا، تے اُنہاں کی پہڈاں، بکریاں، گانئیاں، داند، اُونٹھ، کھوتے تے نوکر دِتے۔
17پر رب بادشاہ اپر تے اُس نے کہار آلیاں اپر حضرت ابرام نی زناݨی ساری رخݨے نے بدلے سخت بیماریاں پہیجیاں۔ 18فِر بادشاہ حضرت ابرام کی بُلایا تے آخیا، ”اے مہاڑے نال تُوں کَے کیتا؟ تُوں مِکی کِیئاں نی دسیا کہ اے تُہاڑی کہرے آلی اے؟ 19تُوں کیئاں آخیا کہ او تُہاڑی پہیݨ اے؟ اِس وجہ تُوں میں اُسی کہار رخیا کہ میں اُس نال بیاہ کری کِہناں. اے تُہاڑی بیوی اَے. اِس کی کِہن، تے اِتھوں جا!“ 20تے بادشاہ اپݨے سِپاہیاں کی حکم دِتا، تے اُنہاں حضرت ابرام تے بی بی ساری کی سارے مالے سمیت پیہجی شوڑیا۔
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Text (c) 2021 Noor-e-Kashmir
Audio (p) 2021 Noor-e-Kashmir