توریت شریف: پَیدایش 20
20
1فِر حضرت اِبراہِیم ممرے تُوں نِجِب نے عِلاقے در گئے، تے قادِش شہر تے شُور نے علاقے نے بشکار رہی گئے. فِر کُج ٹیم او جرار وِچ وی رہے، 2تے اُتھے اُنہاں اپݨی زناݨی بی بی سارہ نے بارے وِچ لوکاں کی دسیا کہ ”اے مہاڑی پہیݨ اے“. اِس واسطے جرار نے بادشاہ ابی مَلک بی بی سارہ کی بُلائی کِہندا۔
3پر اِک رات اللّٰہ تعالیٰ خواب وِچ بادشاہ پر ظاہر ہویا، تے آخیا، ”موت تُہاڑے سِرے پر اے، کِیئانکہ جیہڑی زناݨی تُوں کہار آندی اے، او شادی شُدہ اے۔“
4پر بادشاہ بی بی سارہ کی ہتھ وی نی لایا سی، تے فِر اُس آخیا، ”اے رب، تُوں اِک معصوم قوم کی مارسیں؟ 5کے حضرت اِبراہِیم آپوں مِکی نی آخیا کہ اے مہاڑی پہیݨ اے؟ تے اُس وی اے ہی نی آخیا کہ او مہاڑا پہرآ اے؟ مہاڑی نیت صاف سی، تے میں کوئی غلط کم نی کِیتا۔“
6فِر رب اُس کی آخیا، ”مِکی پتہ اے کہ تُوں اپݨی نیت صاف رخی. اِس واسطے میں وی تُکی اُس کی ہتھ لاݨے تُوں روکیا، تانکہ تُوں مہاڑا غُناہ ناں کریں۔ 7ہُݨ تُوں اُس نی کہرے آلی موڑی کے دے، کِیئانکہ او نبی اے تے تہاڑے واسطے دُعا کرسی تے توں زندہ رِہسیں. پر جے تُوں اُس کی اُس نی کہرے آلی موڑی کے ناں دِتی، تے سمجھی کہن توں تے تہاڑے نال جتنے وی اݨ، مری جاسݨ۔“
8تاں بادشاہ سویرے اُٹھی کے اپݨے ساریاں خادماں کی بُلایا، تے اُنہاں کی اے گلاں سُݨایاں. اِس پر او لوک بئوُں ڈری گئے۔ 9فِر بادشاہ حضرت اِبراہِیم کی بُلائی کے آخیا، ”تُوں اَساں نال کے کِیتا؟ میں تُہاڑا کے مَندا کِیتا سی؟ کہ تُوں مہاڑے اپر تے مہاڑی بادشاہی اپر اِک بڑا غُناہ آندا. تُوں مہاڑے نال او کم کیتا جس نا کرنا مناسب نی سی۔ 10تُوں اے گل کیئاں کیتی اے؟“
11حضرت اِبراہِیم آخیا، ”مہاڑا خیال سی کہ اِس جغہ وِچ اللّٰہ تعالیٰ نا خوف بالکل ناں ہوسی، تے لوک مِکی مہاڑی زناݨی نی وجہ نال ماری شوڑسݨ۔ 12حقیقت وِچ او مہاڑی پہیݨ وی اے. او مہاڑے پیؤ نی تہی اے. پر اُس نی تے مہاڑی ما الگ اے، اِس وجہ تُوں اُس نی مہاڑے نال شادی ہوئی سکی. 13جس ویلے رب مِکی مہاڑے پیو نے کہروں کڈیا سی، اُس ویلے میں اپݨے کہرے آلی کی آخیا سی ”تُہاڑی مہربانی ہوسی کہ جتھے وی جاں، تُوں مہاڑے حقے وِچ اے آخیاں کہ ”اے مہاڑا پہرآ اے“۔“ “
14فِر بادشاہ ابی ملک پیہڈاں بکریاں، گاںئیاں، داند، تے نوکر حضرت اِبراہِیم کی دِتے، تے اُنہاں نی زناݨی وی اِنہاں نے حوالے کیتی۔ 15فِر اُس آخیا، ”تک، مہاڑا مُلک تہاڑے سامݨے اَے. جتھے تُہاڑا دِل آخے، رہ۔“
16سارہ کی اُس آخیا، ”تک! میں تُہاڑے پہراؤ کی چاندی نے ہزار سِکے دیݨا آں. اِس نال تُساں تے تُساں نے لوکاں نے سامݨے تُساں نال ہوئی وی بدسلوکی نا ازالہ ہووے، تے ساریاں نے سامݨے تُساں کی بے قصور قرار دِتا جائے.“
17فِر حضرت اِبراہِیم اللّٰہ تعالیٰ اگے دُعا کیتی، تے خُدا بادشاہ ابی ملک، اُس نی زناݨی تے اُس نیاں نوکراݨیاں کی شفا بخشی تے اِنہاں نی اولاد ہوݨ لغی، 18کِیئانکہ رب حضرت اِبراہِیم نی کہار آلی بی بی سارہ نال جو کُجھ ہویا، اِس خاطر بادشاہ نے کہرے نیاں ساریاں زناݨیاں بچے جمݨنے نے قابل ناں شوڑیاں سݨ۔
Currently Selected:
توریت شریف: پَیدایش 20: phr
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Text (c) 2021 Noor-e-Kashmir
Audio (p) 2021 Noor-e-Kashmir
توریت شریف: پَیدایش 20
20
1فِر حضرت اِبراہِیم ممرے تُوں نِجِب نے عِلاقے در گئے، تے قادِش شہر تے شُور نے علاقے نے بشکار رہی گئے. فِر کُج ٹیم او جرار وِچ وی رہے، 2تے اُتھے اُنہاں اپݨی زناݨی بی بی سارہ نے بارے وِچ لوکاں کی دسیا کہ ”اے مہاڑی پہیݨ اے“. اِس واسطے جرار نے بادشاہ ابی مَلک بی بی سارہ کی بُلائی کِہندا۔
3پر اِک رات اللّٰہ تعالیٰ خواب وِچ بادشاہ پر ظاہر ہویا، تے آخیا، ”موت تُہاڑے سِرے پر اے، کِیئانکہ جیہڑی زناݨی تُوں کہار آندی اے، او شادی شُدہ اے۔“
4پر بادشاہ بی بی سارہ کی ہتھ وی نی لایا سی، تے فِر اُس آخیا، ”اے رب، تُوں اِک معصوم قوم کی مارسیں؟ 5کے حضرت اِبراہِیم آپوں مِکی نی آخیا کہ اے مہاڑی پہیݨ اے؟ تے اُس وی اے ہی نی آخیا کہ او مہاڑا پہرآ اے؟ مہاڑی نیت صاف سی، تے میں کوئی غلط کم نی کِیتا۔“
6فِر رب اُس کی آخیا، ”مِکی پتہ اے کہ تُوں اپݨی نیت صاف رخی. اِس واسطے میں وی تُکی اُس کی ہتھ لاݨے تُوں روکیا، تانکہ تُوں مہاڑا غُناہ ناں کریں۔ 7ہُݨ تُوں اُس نی کہرے آلی موڑی کے دے، کِیئانکہ او نبی اے تے تہاڑے واسطے دُعا کرسی تے توں زندہ رِہسیں. پر جے تُوں اُس کی اُس نی کہرے آلی موڑی کے ناں دِتی، تے سمجھی کہن توں تے تہاڑے نال جتنے وی اݨ، مری جاسݨ۔“
8تاں بادشاہ سویرے اُٹھی کے اپݨے ساریاں خادماں کی بُلایا، تے اُنہاں کی اے گلاں سُݨایاں. اِس پر او لوک بئوُں ڈری گئے۔ 9فِر بادشاہ حضرت اِبراہِیم کی بُلائی کے آخیا، ”تُوں اَساں نال کے کِیتا؟ میں تُہاڑا کے مَندا کِیتا سی؟ کہ تُوں مہاڑے اپر تے مہاڑی بادشاہی اپر اِک بڑا غُناہ آندا. تُوں مہاڑے نال او کم کیتا جس نا کرنا مناسب نی سی۔ 10تُوں اے گل کیئاں کیتی اے؟“
11حضرت اِبراہِیم آخیا، ”مہاڑا خیال سی کہ اِس جغہ وِچ اللّٰہ تعالیٰ نا خوف بالکل ناں ہوسی، تے لوک مِکی مہاڑی زناݨی نی وجہ نال ماری شوڑسݨ۔ 12حقیقت وِچ او مہاڑی پہیݨ وی اے. او مہاڑے پیؤ نی تہی اے. پر اُس نی تے مہاڑی ما الگ اے، اِس وجہ تُوں اُس نی مہاڑے نال شادی ہوئی سکی. 13جس ویلے رب مِکی مہاڑے پیو نے کہروں کڈیا سی، اُس ویلے میں اپݨے کہرے آلی کی آخیا سی ”تُہاڑی مہربانی ہوسی کہ جتھے وی جاں، تُوں مہاڑے حقے وِچ اے آخیاں کہ ”اے مہاڑا پہرآ اے“۔“ “
14فِر بادشاہ ابی ملک پیہڈاں بکریاں، گاںئیاں، داند، تے نوکر حضرت اِبراہِیم کی دِتے، تے اُنہاں نی زناݨی وی اِنہاں نے حوالے کیتی۔ 15فِر اُس آخیا، ”تک، مہاڑا مُلک تہاڑے سامݨے اَے. جتھے تُہاڑا دِل آخے، رہ۔“
16سارہ کی اُس آخیا، ”تک! میں تُہاڑے پہراؤ کی چاندی نے ہزار سِکے دیݨا آں. اِس نال تُساں تے تُساں نے لوکاں نے سامݨے تُساں نال ہوئی وی بدسلوکی نا ازالہ ہووے، تے ساریاں نے سامݨے تُساں کی بے قصور قرار دِتا جائے.“
17فِر حضرت اِبراہِیم اللّٰہ تعالیٰ اگے دُعا کیتی، تے خُدا بادشاہ ابی ملک، اُس نی زناݨی تے اُس نیاں نوکراݨیاں کی شفا بخشی تے اِنہاں نی اولاد ہوݨ لغی، 18کِیئانکہ رب حضرت اِبراہِیم نی کہار آلی بی بی سارہ نال جو کُجھ ہویا، اِس خاطر بادشاہ نے کہرے نیاں ساریاں زناݨیاں بچے جمݨنے نے قابل ناں شوڑیاں سݨ۔
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Text (c) 2021 Noor-e-Kashmir
Audio (p) 2021 Noor-e-Kashmir