मरकुस 7
7
रीतीरिवाज पाडण्यावर प्रश्न
(मत्तय 15:1-9)
1एक दिवस परुशी लोकं अन् कईक मोशेच्या नियमशास्त्राचे शिक्षक यरुशलेम शहरातून येऊन त्याच्यापासी जमा झाले होते. 2तवा त्यायनं त्याच्या काई शिष्यायले अशुद्ध म्हणजे हात न धुता जेवतानं पायलं 3कावून की परुशी लोकं अन् सगळे यहुदी लोकं बापदादांच्या रीतीरिवाजाचे पालन करत होते, अन् जोपरेंत हात धुवत नाई होते, तोपरेंत जेवाचे नाई. 4ते बजारातून आल्यावर जोपरेंत आंगधूत नाई होते, तोपरेंत, जेवण जेवत नाई होते, तसेच गिलास, मळके, पितडचे भांडे असे कितीक घासून धूत होते.
5म्हणून परुशी लोकायन अन् मोशेच्या नियमशास्त्राचे शिक्षकायनं त्याले म्हतलं, तुह्यावाले शिष्य अशुद्ध म्हणजे हात धुयाच्या पयले कावून जेवतात, ते बापदादांच्या रीतीने कावून चालत नाईत? 6येशूनं त्यायले उत्तर देलं, “तुमच्या कपटी पणा बद्दल यशया भविष्यवक्त्याने चांगला संदेश देला हाय, तो हा हाय की लोकं होठायनं माह्या सन्मान करतात, पण त्यायचं मन माह्यापासून दूर हाय. 7ते फुकट माह्यी आराधना करतात, कारण कि, ते माणसाचे नियम धर्माचे उपदेश म्हणून शिकवतात.
8कावून की तुमी देवाची आज्ञाले सोडून माणसाने बनवलेल्या पूर्वजायच्या रीतीरिवाज पाळता.” 9अजून येशूनं त्यायले म्हतलं, “तुमी तुमच्या रीतीरिवाज मानायले, देवाच्या आज्ञा किती चांगल्या प्रकारे मोडता. 10कावून कि मोशेनं म्हतलं आपल्या बापाचा अन् मायचा मान ठेवजो, अन् जो कोणी सांगतले हाय, कि तू आपल्या, माय बापाचा, मान ठेवजो, अन् जो कोणी आपल्या माय बापाचं वाईट करीन त्याले नक्की मारून टाकलं पायजे.
11पण तुमी म्हणता, जर कोणी आपल्या माय बापाले म्हणीन, जे काई तुले माह्यापासून फायदा होईन, जे काई दान केलं हाय देवाले केलं. 12पण तुमी त्याले आपल्या बापाची व मायची सेवा करू देत नाई. 13अशाप्रकारे तुमी आपल्या रीतीरिवाज चालू राऊ देता, अन् देवाच्या आज्ञेच उलंघन करता, अन् अशा सारख्या अजून लय खराब गोष्टी करता.”
माणसाले अशुद्ध करणाऱ्या गोष्टी
(मत्तय 15:10-20)
14तवा येशूनं लोकायले आपल्यापासी बलावलं, अन् त्यायले म्हतलं, “तुमी सगळे आयका, अन् ध्यानात घ्या कि मी काय म्हणतो. 15बायरून ज्या वस्तु माणसाच्या अंदर जाते ते त्याले खराब करत नाई, पण ज्या वस्तु माणसाच्या अंदरून जे बायर निगतात ते त्याले खराब करतात. 16तवा येशूनं म्हतलं, ज्या कोणाले माह्यावाला आवाज आयकू येते त्यानं हे समज्याचा प्रयत्न करा.”
17जवा तो लोकातून निघून घरी आला, तवा शिष्यायनं येशूला त्या कथेच्या बाऱ्यात विचारलं 18त्यानं त्यायले म्हतलं, “काय तुमी पण एवढे नासमज हा? जे काई अन्न बायरून माणसाच्या अंदर जाते, ते त्याले खराब करत नाई. 19कावून कि ते त्याच्या मनात नाई, पण त्याच्या पोटात जाते, अन् संडासातून बायर निगते.” अशा याने त्यानं सगळ्या अन्नालें शुद्घ ठरवलं
20तवा येशूनं म्हतलं, “जे काई माणसाच्या हृदयातून बायर निगते तेच त्याले खराब करते. 21-22कावून की माणसाच्या मनातून जे खराब विचार निघते, ते माणसाले खराब करते, जसं माणसाच्या मनातून चोरी, खून, व्यभिचार, परस्त्रीगमन, लोभ, दुष्टपणा, कपटीपण, कामातुरपणा, हेवा, शिविगाड्, निंदा, अहंकार, मूर्खपणा, घमंड. 23ह्या सगळ्या खराब गोष्टी अन्द्रून बायर निगतात अन् त्या माणसाले खराब करतात.”
सुरफुनीच्या जातीच्या बाईचा विश्वास
(मत्तय 15:21-28)
24मंग येशू अन् त्याचे शिष्य गालीलातून सूर अन् सैदा देशात आले, तती तो एका घरात गेला, हे कोणाले माईत नाई झालं पायजे असं त्याले वाटत होतं, तरी पण येशू सोताले लपवू शकला नाई. 25अन् ज्या बाईच्या लायण्या पोरीले भुत आत्मा लागला होता, त्या बाईनं त्याच्या बाऱ्यात आयकलं, व ती लवकर तती येवून येशूच्या पाया लागली.
26ते युनानी बाई असून सरफूनि जातीची होती, तिनं येशूले विनंती केली कि तुमी माह्या पोरीच्या आंगातून भुत काढा. 27येशूनं तिले म्हतलं, लेकरायले “पयले जेवू दे, कावून कि लेकरायची भाकर कुत्र्यायले टाकणं चांगलं नाई.” 28मंग तिनं येशूले म्हतलं खरं हाय प्रभू, तरी पण कुत्र्ये टेबलाखाली लेकरायच्या हातचा पडलेला चुरा खातात.
29येशूनं तिले म्हतलं, “तुह्यावाल्या चांगल्या विश्वासाच्या परिणाम, म्हणून तू जाय तुह्यावाल्या पोरीतून भुत सोडून निघून गेला हाय.” 30मंग ती घरी गेली अन् त्या पोराले बाजीवर पडलेलं पायलं, अन् भुत तिच्या अंदरून निघून गेला हाय, हे तिले माईत झालं.
बयऱ्या अन् तोतऱ्या माणसाले बरं करणे
31मंग येशू अन् शिष्य सूर अन् सैदा नगरातून निघून दिकापुलिस प्रांताच्या रस्त्यान होऊन गालील समुद्रापासी पोचला. 32तवा काही लोकायन, एका बयऱ्या, अन् तोतऱ्या माणसाले येशू पासी आणलं, अन् अशी विनंती केली की तुमी तुमचा हात ह्याच्यावर ठेवा. 33तवा येशूनं त्याले लोकायपासून दूर एका कोपऱ्यात नेवून त्याच्या कानात आपले बोट टाकले अन् थुकुन त्याच्या जिभिले हात लावला.
34अन् वरते स्वर्गा इकडे पाऊन त्यानं उसासा टाकला, अन् त्याले म्हतलं, “इब्रानी भाषामध्ये इप्फाथा, म्हणजे मोकळा हो!” 35तवाच त्याचे कान मोकळे झाले, अन् त्याची जिभेची गांठ निघून गेली अन् तो स्पष्ट बोलू लागला. 36तवा येशूनं तती जमा लोकायले चेताऊन म्हतलं हे कोणाले सांगू नका, पण त्यायनं त्या गोष्टी सगळ्या लोकायले जाऊन सांगतल्या. 37अन् आयकणाऱ्या लोकायन हापचक होऊन म्हतलं, “त्यानं जे केलं सगळं चांगलं केलं हाय, तो बयऱ्यालें आयकायची अन् मुक्याले बोल्याची ताकत देतो.”
Currently Selected:
मरकुस 7: VAHNT
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Varhadi (वऱ्हाडी) Bible by The Love Fellowship is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.
मरकुस 7
7
रीतीरिवाज पाडण्यावर प्रश्न
(मत्तय 15:1-9)
1एक दिवस परुशी लोकं अन् कईक मोशेच्या नियमशास्त्राचे शिक्षक यरुशलेम शहरातून येऊन त्याच्यापासी जमा झाले होते. 2तवा त्यायनं त्याच्या काई शिष्यायले अशुद्ध म्हणजे हात न धुता जेवतानं पायलं 3कावून की परुशी लोकं अन् सगळे यहुदी लोकं बापदादांच्या रीतीरिवाजाचे पालन करत होते, अन् जोपरेंत हात धुवत नाई होते, तोपरेंत जेवाचे नाई. 4ते बजारातून आल्यावर जोपरेंत आंगधूत नाई होते, तोपरेंत, जेवण जेवत नाई होते, तसेच गिलास, मळके, पितडचे भांडे असे कितीक घासून धूत होते.
5म्हणून परुशी लोकायन अन् मोशेच्या नियमशास्त्राचे शिक्षकायनं त्याले म्हतलं, तुह्यावाले शिष्य अशुद्ध म्हणजे हात धुयाच्या पयले कावून जेवतात, ते बापदादांच्या रीतीने कावून चालत नाईत? 6येशूनं त्यायले उत्तर देलं, “तुमच्या कपटी पणा बद्दल यशया भविष्यवक्त्याने चांगला संदेश देला हाय, तो हा हाय की लोकं होठायनं माह्या सन्मान करतात, पण त्यायचं मन माह्यापासून दूर हाय. 7ते फुकट माह्यी आराधना करतात, कारण कि, ते माणसाचे नियम धर्माचे उपदेश म्हणून शिकवतात.
8कावून की तुमी देवाची आज्ञाले सोडून माणसाने बनवलेल्या पूर्वजायच्या रीतीरिवाज पाळता.” 9अजून येशूनं त्यायले म्हतलं, “तुमी तुमच्या रीतीरिवाज मानायले, देवाच्या आज्ञा किती चांगल्या प्रकारे मोडता. 10कावून कि मोशेनं म्हतलं आपल्या बापाचा अन् मायचा मान ठेवजो, अन् जो कोणी सांगतले हाय, कि तू आपल्या, माय बापाचा, मान ठेवजो, अन् जो कोणी आपल्या माय बापाचं वाईट करीन त्याले नक्की मारून टाकलं पायजे.
11पण तुमी म्हणता, जर कोणी आपल्या माय बापाले म्हणीन, जे काई तुले माह्यापासून फायदा होईन, जे काई दान केलं हाय देवाले केलं. 12पण तुमी त्याले आपल्या बापाची व मायची सेवा करू देत नाई. 13अशाप्रकारे तुमी आपल्या रीतीरिवाज चालू राऊ देता, अन् देवाच्या आज्ञेच उलंघन करता, अन् अशा सारख्या अजून लय खराब गोष्टी करता.”
माणसाले अशुद्ध करणाऱ्या गोष्टी
(मत्तय 15:10-20)
14तवा येशूनं लोकायले आपल्यापासी बलावलं, अन् त्यायले म्हतलं, “तुमी सगळे आयका, अन् ध्यानात घ्या कि मी काय म्हणतो. 15बायरून ज्या वस्तु माणसाच्या अंदर जाते ते त्याले खराब करत नाई, पण ज्या वस्तु माणसाच्या अंदरून जे बायर निगतात ते त्याले खराब करतात. 16तवा येशूनं म्हतलं, ज्या कोणाले माह्यावाला आवाज आयकू येते त्यानं हे समज्याचा प्रयत्न करा.”
17जवा तो लोकातून निघून घरी आला, तवा शिष्यायनं येशूला त्या कथेच्या बाऱ्यात विचारलं 18त्यानं त्यायले म्हतलं, “काय तुमी पण एवढे नासमज हा? जे काई अन्न बायरून माणसाच्या अंदर जाते, ते त्याले खराब करत नाई. 19कावून कि ते त्याच्या मनात नाई, पण त्याच्या पोटात जाते, अन् संडासातून बायर निगते.” अशा याने त्यानं सगळ्या अन्नालें शुद्घ ठरवलं
20तवा येशूनं म्हतलं, “जे काई माणसाच्या हृदयातून बायर निगते तेच त्याले खराब करते. 21-22कावून की माणसाच्या मनातून जे खराब विचार निघते, ते माणसाले खराब करते, जसं माणसाच्या मनातून चोरी, खून, व्यभिचार, परस्त्रीगमन, लोभ, दुष्टपणा, कपटीपण, कामातुरपणा, हेवा, शिविगाड्, निंदा, अहंकार, मूर्खपणा, घमंड. 23ह्या सगळ्या खराब गोष्टी अन्द्रून बायर निगतात अन् त्या माणसाले खराब करतात.”
सुरफुनीच्या जातीच्या बाईचा विश्वास
(मत्तय 15:21-28)
24मंग येशू अन् त्याचे शिष्य गालीलातून सूर अन् सैदा देशात आले, तती तो एका घरात गेला, हे कोणाले माईत नाई झालं पायजे असं त्याले वाटत होतं, तरी पण येशू सोताले लपवू शकला नाई. 25अन् ज्या बाईच्या लायण्या पोरीले भुत आत्मा लागला होता, त्या बाईनं त्याच्या बाऱ्यात आयकलं, व ती लवकर तती येवून येशूच्या पाया लागली.
26ते युनानी बाई असून सरफूनि जातीची होती, तिनं येशूले विनंती केली कि तुमी माह्या पोरीच्या आंगातून भुत काढा. 27येशूनं तिले म्हतलं, लेकरायले “पयले जेवू दे, कावून कि लेकरायची भाकर कुत्र्यायले टाकणं चांगलं नाई.” 28मंग तिनं येशूले म्हतलं खरं हाय प्रभू, तरी पण कुत्र्ये टेबलाखाली लेकरायच्या हातचा पडलेला चुरा खातात.
29येशूनं तिले म्हतलं, “तुह्यावाल्या चांगल्या विश्वासाच्या परिणाम, म्हणून तू जाय तुह्यावाल्या पोरीतून भुत सोडून निघून गेला हाय.” 30मंग ती घरी गेली अन् त्या पोराले बाजीवर पडलेलं पायलं, अन् भुत तिच्या अंदरून निघून गेला हाय, हे तिले माईत झालं.
बयऱ्या अन् तोतऱ्या माणसाले बरं करणे
31मंग येशू अन् शिष्य सूर अन् सैदा नगरातून निघून दिकापुलिस प्रांताच्या रस्त्यान होऊन गालील समुद्रापासी पोचला. 32तवा काही लोकायन, एका बयऱ्या, अन् तोतऱ्या माणसाले येशू पासी आणलं, अन् अशी विनंती केली की तुमी तुमचा हात ह्याच्यावर ठेवा. 33तवा येशूनं त्याले लोकायपासून दूर एका कोपऱ्यात नेवून त्याच्या कानात आपले बोट टाकले अन् थुकुन त्याच्या जिभिले हात लावला.
34अन् वरते स्वर्गा इकडे पाऊन त्यानं उसासा टाकला, अन् त्याले म्हतलं, “इब्रानी भाषामध्ये इप्फाथा, म्हणजे मोकळा हो!” 35तवाच त्याचे कान मोकळे झाले, अन् त्याची जिभेची गांठ निघून गेली अन् तो स्पष्ट बोलू लागला. 36तवा येशूनं तती जमा लोकायले चेताऊन म्हतलं हे कोणाले सांगू नका, पण त्यायनं त्या गोष्टी सगळ्या लोकायले जाऊन सांगतल्या. 37अन् आयकणाऱ्या लोकायन हापचक होऊन म्हतलं, “त्यानं जे केलं सगळं चांगलं केलं हाय, तो बयऱ्यालें आयकायची अन् मुक्याले बोल्याची ताकत देतो.”
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Varhadi (वऱ्हाडी) Bible by The Love Fellowship is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.