Objawienie św. Jana 16
16
1 #
Izaj. 66,6; Ps. 69,24; Jer. 10,25; Sof. 3,8 I usłyszałem donośny głos mówiący że: świątyni do siedmiu aniołów: Idźcie i wylejcie siedem czasz gniewu Bożego na ziemię.
2 #
V Mojż. 28,35; II Mojż. 9,10—11 I wyszedł pierwszy, i wylał czaszę swoją na ziemię; i pojawiły się złośliwe i odrażające wrzody na ludziach, mających znamię zwierzęcia i oddających pokłon jego posągowi.
3 #
II Mojż. 7,17—21
A drugi wylał czaszę swoją na morze; i przemieniło się w krew jakby z umarłego, i wszelkie stworzenie, żyjące w morzu, zginęło.
4 #
II Mojż. 7,19—24; Ps. 78,44 A trzeci wylał czaszę swoją na rzeki i źródła wód; i przemieniły się w krew.
5 #
Ps. 119,137; 145,17; II Mojż. 3,14; V Mojż. 32,4; Izaj. 41,4 I usłyszałem anioła wód, mówiącego: Sprawiedliwy jesteś Ty, któryś jest i któryś był, święty, żeś taki wyrok wydał;
6 #
Izaj. 49,26; Ps. 79,3 Ponieważ oni wylali krew świętych i proroków, Ty dałeś im do picia także krew; zasłużyli na to.
7 #
Ps. 19,9; 119,137; Obj. 9,13; 19,2 I usłyszałem, jak ołtarz mówił: Tak, Panie, Boże Wszechmogący, prawdziwe i sprawiedliwe są twoje sądy.
8A czwarty wylał czaszę swoją na słońce; i dana mu została moc palenia ludzi żarem.
9 #
Obj. 16,11.21; 9,20—21 I byli ludzie popaleni wielkim żarem, i bluźnili imieniu Boga, który ma moc nad tymi plagami, a nie upamiętali się, by mu oddać chwałę.
10 #
II Mojż. 10,21; Izaj. 8,21—22 A piąty wylał czaszę swoją na tron zwierzęcia; i pogrążyło się królestwo jego w ciemnościach, i gryźli ludzie z bólu swoje języki.
11I bluźnili Bogu niebieskiemu z powodu swoich bólów i z powodu swoich wrzodów, i nie upamiętali się w swoich uczynkach.
12 #
I Mojż. 15,18; V Mojż. 1,7; Joz. 1,4; Jer. 50,38; Izaj. 11,15; 41,2; 44,27 A szósty wylał czaszę swoją na wielką rzekę Eufrat; i wyschła jej woda, aby można było przygotować drogę dla królów ze wschodu słońca.
13 #
Obj. 12,9; 13,1.11; II Mojż. 8,3; I Król. 22,21—23 I widziałem trzy duchy, nieczyste jakby żaby wychodzące z paszczy smoka i z paszczy zwierzęcia, i z ust fałszywego proroka;
14 #
Obj. 13,13; 19,19 A są to czyniące cuda duchy demonów, które idą do królów całego świata, aby ich zgromadzić na wojnę w ów wielki dzień Boga Wszechmogącego.
15 #
Obj. 3,18; I Tes. 5,2 Oto przychodzę jak złodziej; błogosławiony ten, który czuwa i pilnuje szat swoich, aby nie chodzić nago i aby nie widziano sromoty jego.
16 #
Sędz. 5,19.31; Zach. 12,11; II Król. 9,27; 23,29 I zgromadził ich na miejscu, które po hebrajsku nazywa się Armagedon.
17 #
Izaj. 66,6
A siódmy wylał czaszę swoją w powietrze; i rozległ się ze świątyni od tronu donośny głos mówiący: Stało się.
18 #
II Mojż. 19,16; Dan. 12,1; Obj. 4,5; 8,5; 11,18 I nastąpiły błyskawice i donośne grzmoty, i wielkie trzęsienie ziemi, jakiego nie było, odkąd człowiek istnieje na ziemi; tak potężne było to trzęsienie.
19 #
Dan. 4,30; Izaj. 51,17; Jer. 25,15; Obj. 14,10 I rozpadło się wielkie miasto na trzy części, i legły w gruzach miasta pogan. I wspomniano przed Bogiem o wielkim Babilonie, że należy mu dać kielich wina zapalczywego gniewu Bożego.
20 #
Obj. 6,14; 20,11 I znikły wszystkie wyspy i gór już nie było.
21 #
II Mojż. 9,23
I spadły z nieba na ludzi ogromne centnarowe kawały gradu; a ludzie bluźnili Bogu z powodu plagi gradu, gdyż plaga ta była bardzo wielka.
Currently Selected:
Objawienie św. Jana 16: BW1975
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)
