यूह 14

शिष्यालाइ येशूको हौस ला

1येशूले तिननलाइ भण्यो, “तमरो मन ब्याकुल जनहउ। तमन परमेश्वरमि बिश्वास अरन्छौ, ममि लगइ बिश्वास अर। 2मेरा पिताका घरमि बस्स्या ठाउँ बड्ताइ छ। यदि यो सत्य नभया भयले, मइले तमनलाइ यो भण्नेइ थेइन। म तमरि निउति ताँ ठाउँ तयार पाड्डाइ जान्ना छु। 3पइ गइबर मइले तमरि निउति ठाँउ तयार पाड्या पछा म आजी आउन्या हु, रे तमनलाइ मेरा वाँ लैजान्या हु, रे जाँ म छु, ताँ तमन लगइ मसित हुन्या हौ। 4म जान्नारया बाटो त तमनलाइ थाइछ।”

येशू एक मान्तर बाटो

5थोमाले येशूलाइ भण्यो, “हे प्रभु, तम काँ जान्ना छौ, हाम जाण्नाइन पइ हामले बाटो कसेरी पछेण्नु?” 6येशूले तइलाइ भण्यो, “म तेइ हु, जइमि बाटो, सत्य रे अनन्त जीवन छ। म बठेइ बाहेक कोइलगइ पिताका वाँ आउन सक्दैन। 7तमनले मलाइ पछेण्या भया, मेरा पितालाइ लगइ पछेण्नेइथ्या। आब बठेइ तमनले मेरा पितालाइ पछेन्याछौ, क्याकि तमनले उनलाइ धेकि सक्याछौ।” 8फिलिपले उनलाइ भण्यो, “हे प्रभु, हामलाइ पिता धेकाइ दिय। तति भया हामलाइ पुगन्छ।” 9येशूले तइलाइ भण्यो, “फिलिप, यितिका समय सम्म म तमनसित छु, रे पइलगइ तुइले मलाइ पछेणिनी? जइले मलाइ धेकिराइछ, तइले पितालाइ धेकिराइछ। तु कसेरी भण्न सकन्छइ, हामलाइ पिता धेकाइ दिय? 10पिता परमेश्वर ममि छन, रे म पिता परमेश्वरमि छु भणबर कि तु बिश्वास अद्दैनी? जइ कुरणी म तमनलाइ भण्नउ, त्यो मइले मेरो आफनाइ अधिकारमि बोल्या होइन तर ममि बास अद्दया परमेश्वर जी अद्द चाहानाहान तेइ अद्दाहन। 11मलाइ बिश्वास अर, कि परमेश्वर ममि छन, रे म परमेश्वरमि छु। नभया यिन अचम्मका काम मइले अर्या छु तिनमि बिश्वास अर। 12साँच्चि, म तमनलाइ भण्नउ, जइले मलाइ बिश्वास अरन्छ, तइले मइले अर्या काम लगइ अरन्छ, रे तिन भण्ना ठुला काम अरन्छ, क्याकि म पिताका वाँ जान्ना छु। 13तमनले मेरा नाउँमि जसो सुकै माग्या लगइ चेलो बठेइ पिताको महिमा होइजाउ भणबर म त्यो अद्दउ। 14तमनले मेरा नाउँमि केइ चिज माग्या भण्या म अरिदिनौ।

पबित्र आत्माको प्रतिज्ञा

15तमनले मलाइ प्रेम अरन्छौ भण्या मइले दिया आज्ञापालन अर। 16रे म पितासित प्रार्थना अद्दउ, रे उनले तमनलाइ अर्खो साहायक दिन्या हुन, रे उन तमनसित सदासर्वदा रन्या हुन। 17यिन पबित्र आत्मा हुन, जइले सब सत्यलाइ अगुवाइ अद्दाहान, जइलाइ संसारले स्वीकार अद्द सक्दैन, क्याकि संसारले उनलाइ न त धेकन्छ न त पछेणन्छ। तमन उनलाइ पछेणन्छौ, क्याकि उन तमनसित बास अद्दाहन, रे उन तमनमि रन्या हुन।

18म तमनलाइ टुहुरा छाड्या आथिन। म तमनका वाँ आजी आउन्या हु। 19आब केइ समय पछा संसारले मलाइ कभइ धेक्द्या आथिन, तर तमन मलाइ धेकन्छौ। क्याकि म आजी जिउनो हुन्या हु, रे तबइकिलाइ तमन लगइ जिउना हुन्या हौ। 20जब म जिउनो भइबर आउन्या हु तइ दिन तमन जाण्न्या हौ कि म मेरा पितामि छु, रे तमन ममि रे म तमनमि छु। 21मलाइ प्रेम अद्द्या तेइ हो, जइसित मेरा आज्ञा जाणन्छ रे तिन पालन अरन्छ। पइ मलाइ प्रेम अद्द्यालाइ मेरा पिता प्रेम अद्दया हुन। म तइलाइ प्रेम अद्दउ, रे म आफइलाइ तइका वाँ प्रकट अद्दउ।”

22यहूदाले (इस्करियोत होइन) उनलाइ भण्यो, “प्रभु, तमले कि भण्या हौ, तम आफइलाइ हाममि प्रकट अरन्छौ, रे संसारका मान्सनलाइ होइन?”

23येशूले तइलाइ भण्यो, “जइले मलाइ प्रेम अरन्छ, तइले मरो बचन पालन अद्द्या हो, रे मेरा पिताले तइलाइ प्रेम अद्द्या हुन रे हाम तइका वाँ आउन्या हु रे तइसित बसस्या हु। 24मलाइ प्रेम नअद्द्याले मेरा शिक्षा पालना अद्दैन। जइ शिक्षा तमन सुणन्छौ, त्यो मेरो होइन, तर मलाइ पठाउन्या पिताको हो।

25यिन कुरणी अइल म तमनसित रन्ज्या मइले तमनलाइ भण्या हु। 26तर सायता अद्द्या अर्थात पबित्र आत्मा, जइलाइ पिताले मेरा अधिकारमि पठाउनाछन, पबित्र आत्माले तमनलाइ सब कुरणी सिकाउन्या हुन मइले तमनलाइ भण्या सब कुरणी तमनलाइ सम्जना अराउन्या हुन। 27म तमनलाइ सान्ति दिनउ अर्थात तेइ सान्ति जो मसित छ, यो त्यो सान्ति होइन जो संसारले दिन्छ। तमरो मन ब्याकुल जनहउ रे भयभित जन हौ।

28मइले तमनलाइ म जान्नार्याउ, रे तमनका वाँ आउनउ भण्या तमनले सुण्या। तमनले मलाइ प्रेम अर्या भयले म पिता वाँ जान्नार्याउ भण्या सुणिबर तमन रमाउनेइ थ्या, क्याकि पिता म भण्ना महान छन। 29आब यो हुनाहइ पइल्ली मइले तमनलाइ भणिदिइराइछु, रे जब यो हुन आउँछ तमन ममि बिश्वास अद्द सक। 30तमनसित कुरणी अद्दाइ मसित भौत समय आथिन, क्याकि यइ सन्सारको सासक सैतान आउनाछ रे तइले मलाइ केइ अद्द सक्दैन। 31तर म पितालाइ प्रेम अद्दउ, रे जसो पिताले मलाइ आज्ञा अरिराइछ तेइ अनसार अद्दउ भणि यइ संसारका मान्सनले जाँणउ। उठ, आब हाम याँ बठेइ जानाउ।”

Currently Selected:

यूह 14: DTYNT

Highlight

Copy