लूका 18

बिधवा रे अधर्मि न्यायधिश

1तिनन सदाइ प्रार्थना अरुन रे निरास जन हुन भण्न्या उइले येशूले आफना शिष्यालाइ एक काहानि भण्यो: 2“कसइ एक सहरमि परमेश्वरको डर नमाणन्या रे मान्सको वास्ता नअद्दया एक न्यायधिश थ्या। 3तसइ सहरमि एक बिधवा थिन। त्यो तिनरा वाँ आइराखन्थी, रे भणन्थी, ‘मेरो सत्तुरका बिरुद्द मेरो न्याय अरिदिय।’ 4तइले भौत दिन सम्म त माणेइन, तर पछा तइले आफना मनमि भण्यो, ‘म परमेश्वरको डर माण्नइन। मान्सको वास्ता लगइ अद्दइन। 5तर यइ बिधवाले मलाइ हैरान पाणेइ हुनाले म तइको न्याय अरिदिन्या हु, नतित त्यो एकोरो आइबर मलाइ दिक्‍क लाउनेइ हो’।”

6प्रभु येशूले भण्यो, “सुण, त्यो अधर्मि न्यायधिशले कि भणन्छ तइका बारेमि ध्यानले सोच। 7रे परमेश्वरले रातदिन उनलाइ पुकार अद्दया आफना छानिया मान्सनलाइ न्याय अद्द्या हुन। उनले तिननलाइ सहयोग अददाइ ब्यालो अद्दया आथिन्न। 8म तमनलाइ भण्नउ, उनले छिट्टाइ तिनरो न्याय अरिदिन्या हुन। तर जब म, मान्सको चेलो फर्किन्या हु, म पृथ्बीमि बिश्वास भया कति मान्सनलाइ भेटाउन्याहु?”

फरिसि रे कर उठाउन्याको काहानि

9आफना बारेमि सोच्यावाला रे आफइलाइ धर्मि माणिबर औरलाइ तुच्छ माण्न्या केइ मान्सनलाइ उनले यो काहानि सुणायो: 10“दुइ जाना मान्स प्रार्थना अद्दाइ मन्दिरमि गया-एक जाना फरिसि मान्स रे अर्खो कर उठाउन्या मान्स। 11फरिसि मान्सले कलिबर मनमनइ यिसेरी प्रार्थना अर्यो, ‘हे परमेश्वर, म तमलाइ धन्यबाद दिनउ, म और मान्सन जसो डाकु, अन्यायी, व्यभिचारि, अथवा यइ कर उठाउन्या जसो लगइ आथिन। 12म हप्तामि दुइ बेर बर्त बस्सउ। मइले पाया जम्माइ चिजको दशांश म तमलाइ दिनउ।’”

13“तर कर उठाउन्या दूरइ कलिबर स्वर्गतिर लगइ नहेरिबर यिसो भण्नोइ दुखि भइबर आफ्नो छाति पिट्यो, ‘हे, परमेश्वर, म पापी हु। ममि दया अर रे मेरा भौत पाप क्षमा अर।’ 14म तमनलाइ भण्नउ, यो कर उठाउन्या मान्स हो, फरिसि मान्स जब उ घर गयो तब परमेश्वरका अगाडी धर्मि ठहरिन्या हो। क्याकि हरेक जइले आफइलाइ ठुलो बनाउन्छ, त्यो नानो बनाइन्या हो, तर जइले आफइलाइ नानो बनाउन्छ, त्यो ठुलो बनाइन्या हो।”

येशू रे नाना बालक

(मत्ती १९:१३-१५; मर्क १०:१३-१६)

15मान्सले नाना बालकलाइ येशूले छोइबर आशिस दिउन भणि उनरा वाँ लेइबर आया। तर शिष्याले यो धेकिबर तिनन मान्सलाइ हकार्यो।। 16येशूले तिननलाइ आफना वाँ बोलाइबर भण्यो, “नाना बालकलाइ मेरा वाँ आउन्दिय, तिनलाइ जन रोक, क्याकि जो मान्स यिन बालक जसा भरोसा अददु लायक छन रे नरम छन, तिनन परमेश्वरको राज्यमि रन्या हुन। 17साँच्चि म तमनलाइ भण्नउ, जइले परमेश्वरको राज्यलाइ नाना बालक जसइ ग्रहण अरन्छ, त्यो पक्‍का परमेश्वरको राज्यमि जान्या छ।”

धनि सासक

(मत्ती १९:१६-२९; मर्क १०:१७-३०)

18कसइ एक सासकले येशूलाइ यिसो भणबर सोध्यो, “ओ असल गुरु, मइले कि काम अरु कि परमेश्वरले मलाइ अनन्त जीवन दिउन?” 19येशूले जबाफ दियो, “तम मसित क्याइ असल भणन्छौ? एक मान्तर परमेश्वर बाहेक और कोइलगइ असल आथिन। 20तु परमेश्वरको आज्ञा त जाणन्छइ: हत्या जन अरेइ, व्यभिचार जन अरेइ, जन चोरेइ, झुटि गवाही जन दिएइ, धोका जन दिएइ, आफ्नो बा रे इजाको आदर अरेइ।” 21तइले भण्यो, यिन सब त मेरो जवानी बठेइ पालना अरिराइछु। 22यो सुण्या पछा येशूले तइलाइ भण्यो, “तुलाइ आजी एक कुरणी कमी छ। तुसित भया तेरा जी-जति लगइ छन बेच रे गरिबलाइ पैसा दिदे। यदि तु इसो अरन्छै भण्या तुइलाइ स्वर्गमि धन मिल्या छ। रे मेरा शिष्य हुनाइलाइ मेरा पछा लाग।” 23तर येशूले तइलाइ यो भण्या सुणिबर त्यो सासक भौत निरास भयो, क्याकि त्यो बड्ताइ धनि थ्यो।

24तइ पछा येशूले तइलाइ हेरिबर भण्यो, “धनि मान्सलाइ परमेश्वरको राज्यमि पस्स भौत असजि छ। 25क्याकि, एक उँट सुया छिन बठेइ छिद्द सक्दैन, तसेरि धनि मान्सलाइ परमेश्वरको राज्यमि पस्सु भौत असजि छ।” 26तइ पछा सुण्न्यालाइ लगइ भण्यो, “तसो भया कस्या कसइ मान्सले परमेश्वरको राज्यमि पस्न सक्न्छ रे बच्च सकन्छ?” 27उनले भण्यो, “मान्सका निउति असम्भब छ, तर सब कुरणी परमेश्वरको निउति सम्भब छ।” 28तब पत्रुसले भण्यो, “हेर, हामले तमरा शिष्य हुनाइलाइ सब छाड्या, हामरो कि हुन्या हो?” 29तब उनले तिननलाइ भण्यो, “साँच्चि म तमनलाइ भण्नउ, मेरा शिष्य बन्ना कि निउति रे परमेश्वरको राज्यको निउति घर, कि दाइ-भाइ, कि दिदि-बैनि, कि इजा-बा, कि चेला चेली, कि जग्गा जमिन छाडन्छ, 30तइले इसइ समयमि बड्ताइ फल पाउन्या हो रे आउन्या युगमि अनन्त जीवन पाउन्या हो।”

आफ्नो मद्या बारेमि येशूको अगमबाणी

(मत्ती २०:१७-१९; मर्क १०:३२-३४)

31येशूले बार शिष्यालाइ अलग लैजाइबर बाटाइनि भण्यो, “हेर, हाम यरुशलेम सहरतिर जान्नाछु, रे म, मान्सका चेला बारेमि अगमबक्ताले लेख्या हरेक कुरणी पुरा हुन्या हो। 32क्याकि उ और गैर-यहुदि मान्सनका हातमि सुम्पिन्या हो, रे तिननले उइको खिसि काट्ट्या हुन, रे उइसित दुर्ब्यहार अद्दया हुन, रे उइलाइ थुक्द्या हुन। 33तिननले उइलाइ कोर्रा लाउन्या हुन रे माद्दया हुन, रे तेसरा दिनमि मर्या बठेइ जिउनो होइबर उठन्छ।” 34तर शिष्याले यिन कुरणी एकै लगइ बुजेइन। तिनरा निउति यिन कुरणी गोप्यमी राखियो, यिन कुरणी तिनरा समजले भ्याएइन।

कानो भिखारिले आँखा धेक्यो

(मत्ती २०:२९-३४; मर्क १०:४६-५२)

35उन यरिहो गाउँका नजिकै पुग्या। ताँ एक जाना कानो बाटा किनारमी बसिबर भिक माग्दाथ्यो। 36एक भिड नजिकै बठेइ गया सुणिबर यो कि हो? भणबर तइले सोध्यो। 37मान्सनले तइलाइ भण्यो, “नासरत गाउँका येशू याँ बठेइ जान्नाछन।” 38तब त्यो कला हालिबर त्यो भण्न पस्यो, “येशू राजा दाउदका बंस, ममि दया अर!” 39अगाडी-अगाडी हिट्टयाले तइलाइ चुप लाग भणबर रिसायो, तर त्यो आजी जोरले कला हाल्ल पस्यो, “दाउदका बंस, ममि दया अर!” 40येशू ठम्म कलिया, रे तइलाइ आफना वाँ ल्याउन्या आज्ञा दियो। त्यो नजिक आया पछा उनले तइलाइ सोध्यो, 41“तु कि चहान्छइ, म तेरा निउति कि अरु?” तइ काना मान्सले उनलाइ भण्यो, “गुरु म दृष्टि पाँउ।” 42तब येशूले तइलाइ भण्यो, “मइले तुलाइ निको बनाउना छु क्याकि तुइले मलाइ बिश्वास अर्या छइ।” 43पइ उतनजेइ त्यो धेक्द्या भयो, रे परमेश्वरको प्रसंसा अद्दोइ त्यो उनरा पछा लाग्या। यो धेकिबर सब मान्सले परमेश्वरको प्रसंसा अर्यो।

Currently Selected:

लूका 18: DTYNT

Highlight

Copy