लूका 24

मर्या बठेइ येशू जिउना भया

(मत्ती २८:१-१०; मर्क १६:१-११; यूह २०:१-१०)

1हप्ताको पइलो दिन परभातइ तिन स्वानिनले तयार अर्या सुगन्धित द्रब्य लैजाइबर तिन चिहान आइन। 2तिननले ढुङो चिहान बठेइ हटाया भेट्यो। 3तर भितर पसन्ज्या तिननले प्रभु येशूको शरीर पाएइन। 4जब तिन यइ बारेमि अलमल पडेइथीन, तब चम्किलो लत्ता लाया दुइ बैकान तिनरा नजिकइ खडा भया। 5तिनन डराइगइन पइ जमिन तिर मुन्टो निउणायो, तर तिन दुइ बैकानले भण्यो, तमन जिउना मान्सलाइ मर्या बिचमि क्याकि खोज्जा छौ? 6उन याँ आथिन, तर जिउना भइ उठिरइछन। गालीलमि हुनज्या उनले तमनलाइ कि भण्याथ्यो त्यो याद अर, 7कि उन, मान्सको चेलो पापी मान्सका हातमि सुम्पिनु, रे क्रुसमि टाँगिनु, रे तेसरा दिनमि मर्या बठेइ जिउनो हुनु आवश्यक छ। 8आइमाइले उनरा बचन सम्ज्या।

9पइ चिहान बठेइ फर्किबर तिननले यिन सब कुरणी एघार शिष्या रे और सबलाइ बतायो। 10तिन स्वानिन चाइ, मग्दला गाउँकी मरियम, योअन्ना, रे याकुबकि इजा मरियम थिन। तिननसित रया और स्वानिनले लगइ यिन कुरणी येशूले छान्या शिष्यालाइ भण्यो, 11तर तिननले यिन कुरणी तसाइ हुन भणि ठान्यो, रे तिननले बिश्वास अरेइन। 12तर पत्रुस उठीबर चिहानमि दकुडिबर गयो, रे निउणिबर हेरन्ज्या सुति कपडाका पट्टि मान्तर धेक्यो। त्यो घटना धेकिबर अचम्म माणिबर उन निय्या।

येशू इम्माउसका बाटामि

(मर्क १६:१२-१३)

13तसइ दिन उनरा शिष्यामि हइ दुइ जाना शिष्या यरुशलेम सहर बठेइ करीब एघार किलोमिटर दूरको इम्माउस नाउँको एक गाउँ तिर जान्नाथ्या। 14येशूसित घटेका सब घटनाका बारेमि तिन आपसमी कुरणी अद्दाथ्या। 15तिनन आपसमी कुरणी अद्दाइ रे बहस अद्दारया बेलामि येशू आफइ नजिकइ आइबर तिननसित हिट्या। 16तर परमेश्वरले तिनन येशूलाइ पछेण्न नसक्द्या बनाइदियो।

17येशूले तिनलाइ सोध्यो, “तमन हिट्टाइ आपसमी कि बहस अद्दाछौ?”

तिनन टक्‍क रोकिया रे तिनरा अनार भौत उदासभया। 18तिन दुइमि हइ क्लेओपास भणन्या मान्सले उनलाइ जबाफ दियो, “यरुशलेम सहरमि तम मान्तर एक मान्स होला जसलाइ केइ दिन इथा याँ कि हुन्नाछ भणबर था आथिन।”

19येशूले तिननलाइ सोध्यो, “कि कुरणी?”

तिननले जबाफ दियो, “नासरत गाउँका येशूका बारेमि, उन एक जाना अगमबक्ता थ्या, रे परमेश्वर रे सब मान्सका सामने अचम्मका काम रे सक्तिशाली बचनका शिक्षा दिन्थ्या। 20तर यहुदि मुख्य पुजारि रे हामरा सासकले उनलाइ मृत्यु दण्डको निउति सुम्पिदियो, रे उनलाइ क्रुसमि टाँङ्यो। 21रोमी बठेइ इस्राएल देशका मान्सनको उद्दार अद्द्या उनइ हुन भण्न्या हामले आसा अर्याथ्या। यिन सब कुरणी छाडिबर, यो घटना घट्या आज तेसरो दिन हो। 22त्यो बाहिक हामरा दलका कोइ-कोइ स्वानिनले हामलाइ चकित बनाया छन। तिनन आज परभातइ चिहानमि गइन, 23रे तिननले येशूको शरीर पायइन। तिनन आइबर हामलाइ भण्यो, ‘हामले स्वर्गदुतलाइ धेक्या, जइले येशू जिउना छन भण्यो।’ 24हामरा दलमि हइ कोइ-कोइ चिहानमि गया, रे तिन

स्वानिनले जी भण्याथ्यीन, तसोइ भेट्यो, तर उनलाइ धेकेइन।” 25येशूले तिन दुइ शिष्यालाइ भण्यो, “ए मुर्ख मान्सन हो! पबित्र सास्त्रमि अगमबक्ताले लेख्या सब कुरणी बिश्वास अद्दाइ तमनलाइ भौत असजि लागन्छ। 26ख्रीष्टले यिन सब कष्ट भोग्दु रे तइ पछा आफ्नो महिमामि पस्सु आवश्यक थ्यो।”

27येशूले तिननलाइ पबित्र सास्त्रमि मोशाले लेख्या कानुन बठेइ सुरु अरिबर सब अगमबक्ता सम्म, आफना बारेमि लेखिया सब कुरणीको ब्याख्या अर्यो।

28तिनन जइ गाउँमी जान्नाथ्या तइका नजिकइ पुग्या। येशूले और उथ जान्या जसो अर्यो। 29तर तिननले उनलाइ यिसो भणबर कर लायो, “हामसित बस, क्याकि रात हुन लाग्गइ, रे दिन भौत ढल्किया।” रे उन तिननसित बस्साइलाइ घर भितर पस्या।

30जब येशू तिननसित खानाइ बस्या, उनले रोटा समाइबर आसिर्बाद दियो, रे तोडीबर तिननलाइ दिन लाग्या।

31तब तिनरा आँखा खुल्या, रे तिननले उनलाइ पछेण्यो। रे उन तिनरा नजर बठेइ हराया। 32तिननले आपसमी भण्यो, “उनले हामसित बाटामि कुरणी अरनज्या, रे हामलाइ पबित्र सास्त्रको अर्थ भणनज्या हामरो हृदय उत्साह रे आसाले प्रज्वलित भयाथ्यो।”

33उतन्जेइ तिनन उठीबर यरुशलेम सहरमि फर्क्या, रे एघार जाना शिष्या रे तिननसित जम्मा भयालाइ भेट्यो, 34रे तिननलाइ यिसो भण्यो, “प्रभु साँच्चि जिउना भइ उठिरइछन रे सिमोन पत्रुसका वाँ धेकिया।” 35तब तिननले बाटामि भया कुरणी रे उनले रोटा तोडन्ज्या तिननले येशूलाइ पछेण्या कुरणी भणिदियो।

येशू शिष्याका वाँ धेकिया

(मत्ती २८:१६-२०; मर्क १६:१४-१८; यूह २०:१९-२३; प्रेरि १:६-८)

36तिनन यिन कुरणी अद्दा-अद्दाइ येशू तिनरा बिचमि धेकिया, रे भण्यो, “तमनलाइ सान्ति होउ।” 37तिनन तरासिया, रे डरले आतिया, रे “हामले त भूत धेक्दाछु” भण्न्या सम्झया। 38तर उनले तिननलाइ भण्यो, “तमन क्याइ बिचलित हुन्छौ? रे तमनका मनमि क्याइ संका आउँछ? 39मेरा हात रे खुट्टा हेर, मइ हु, मलाइ छोइबर हेर। क्याकि भुतको मासु रे हाड हुनइन, तर तमन धेकन्छौ, मेरा त छन।”

40यिसो भण्या पछा उनले तिननलाइ आफना हात रे खुट्टा धेकायो। 41तर, खुशी रे अचम्म पड्या हुनाले तिननले आजी लगइ येशू जिउना छन भणि बिश्वास अद्द सकेइन। रे येशूले तिननलाइ भण्यो, “तमनसित याँ केइ खान्या चिज छ?” 42तिननले आगामी सेक्या माछाको एक खन्टो उनलाइ दियो। 43रे उनले त्यो समाइबर तिननले हेद्या बेला खाइदियो। 44उनले तिननलाइ भण्यो, “तमनसित हुन्ज्या मइले बोल्या बचन यिनइ हुन, मोशाको कानुन, अगमबक्ता रे भजनका किताबमी मेरा बारेमि लेखिया सब कुरणी सत्य हुनुइ पणन्छ।” 45तब पबित्र सास्त्र बुज्जाइलाइ उनले तिननलाइ सहयोग अर्यो। 46उनले तिननलाइ भण्यो, “पबित्र सास्त्रमि यिसो लेखिया छ, कि ख्रीष्टले दु:ख भोग्दु रे तेसरा दिनमि मर्या बठेइ जिउनो हुनु पणन्छ, 47रे यरुशलेम सहर बठेइ सुरु अरिबर सब जातिलाइ उनरा नाउँमि पाप अद्द छाडिबर परमेश्वरतिर फर्क्या रे पाप क्षमाको प्रचार हुनु पणन्छ। 48तमन यिन सब कुरणिका साक्षि हउ। 49रे मेरो पिताले तमनलाइ दिन्या बाचा अर्या पबित्र आत्मा म आफइ तमनमि पठाउन्या हु। तर तमनले स्वर्ग बठेइ सक्ति नपाउन्ज्या तमन इसइ सहरमि पखीराख्दु पणन्छ।”

येशू स्वर्ग गया

(मर्क १६:१९-२०; प्रेरि १:९-११)

50तइ पछा येशूले तिननलाइ सहरको बाइर बेथानिया गाउँको नजिक लइय्या, रे आफ्नो हात उठाइबर तिननलाइ आसिर्बाद दियो। 51उनले तिननलाइ आशिस दिन्ज्या, उन तिनन बठेइ छुटिया रे स्वर्गमि गया। 52तिननले उनरो आराधना अर्यो, रे बडा आनन्दसित यरुशलेम सहरमि फर्क्या। 53रे तिनन परमेश्वरको प्रसंसा अद्दाइ मन्दिरमि लगातार रन पस्या।

Currently Selected:

लूका 24: DTYNT

Highlight

Copy