मर्कुस 5

भूत लाग्या मान्सले छुटकारा पायो

(मत्ती ८:२८-३४; लूका ८:२६-३९)

1जब येशू रे उनका शिष्या गालील समुद्रका पारि एक ठाउँमि आया जाँ गेरासे मान्सन बसनथ्या। 2तब येशू तइ ना बठेइ बगडमि उतर्या रे एक भूत लाग्या मान्सले चिहान बठेइ आइबर येशूलाइ भेट्यो। 3त्यो चिहानमी बसनथ्यो, मान्सनले उइलाइ बसमि राग्द सक्दाइनथ्या, याँ सम्मकि लुवाका साङलोले लगइ तिननले बाद्द सक्दाइन थ्या 4क्याकि त्यो बेर बेरि हट्कडि रे साङलाले बादियाथ्यो, तर तइले साङला तोणनथ्यो रे हट्कडीलाइ टुकरा-टुकरा पाणनथ्यो। कसइ मान्सले लगइ तइलाइ बसमि पाड्ड सक्या थेइन। 5त्यो दिन रात लगातार चिहान रे डाडामि कला हाल्नथ्यो, रे आफलाइ ढुंगाले कोपरन्थ्यो। 6रे दूरइ बठेइ येशूलाइ धेकिबर त्यो दगुण्यो रे उनरा नजिक आयो, रे आदर अर्या धेकाउनाइलाइ उनरा अगाडी घोप्टो पर्यो। 7रे कला हालिबर बोल्यो, “हे येशू, महान परमेश्वरका चेला, तम मेरो काममी क्याकि समस्या अददाछौ? परमेश्वरको नाउँमि मसित बाचा अर कि तम हामलाइ दु:ख दिन्या होनु!” 8उइले इसो भण्यो क्याकि येशूले तइलाइ पइल्ली आज्ञा दिराइथ्यो, “ए भूत, यइ मान्स बठेइ निकलिबर जा।” 9तब येशूले तइलाइ सोध्यो, “तेरो नाउ कि हो?” तइले जबाफ दियो मेरो नाउ फौज हो, क्याकि हाम भौत छौ। 10रे भूतले येशूलाइ बेर बेरि बिन्ति अर्यो कि हामलाइ यइ इलाका बठेइ बाइर जनपठा।

11आब, ताँ पाहाडका नजिकइ एक सुङरको बगाल चद्दाथ्यो। 12रे तिन भूतले येशूसित इसो भणि बिन्ति अर्यो, “हामलाइ तिन सुङर भित्तर जान दिय”। 13तब येशूले तिनलाइ अनुमति दियो। रे तिन भूत तइ मान्स बठेइ निकलिबर सुङर भित्तर पस्या। तिन सुङर प्राय दुइ हजार थ्या। रे तिनन ओरालामि दकुडिबर समुद्र भित्तर पस्या रे डुब्बर मर्या। 14रे सुङर चराउन्या भाग्या रे त्यो कुरणी गाउँ भरि रे वलतिर-पल्तिरका गाउँमी सुणायो रे मान्सन सुण्या कुरणी तक्दाइ आया। 15तिनन येशू भया वाँ आया रे ताँ एक भौत भूत लाग्या मान्सलाइ, लत्ता लाइबर सान्त सित बस्या धेक्यो, रे तिनन डराया। 16पइ तिन धेक्द्या मान्सनले तिन औरलाइ त्यो भूत लाग्या मान्स रे सुङरका बिसयमि भया घटना सब मान्सलाइ बताइदियो। 17पइ तिन हेद्दाइ आया मान्सले येशूलाइ हामरा इलाका बठेइ जाइ दिनु पण्यो भणि बिन्ति अद्द पस्या। 18येशू जब नामि जानाथ्या त्यो भूत लाग्या मान्सले येशूसित बिन्ति अर्यो, “मलाइ तमसित आउनाइ रे तमरो शिष्य बन्नाइ अनुमति दिय।” 19पइलगइ येशूले तइलाइ अनुमति दिएन तर तइलाइ भण्यो, “घर जा रे आफना मान्सलाइ भण कि प्रभुले दया अरिबर तुकिलाइ कति ठुलो काम अर्यो।” 20पइ त्यो मान्स आफ्ना घरका इलाकामी गयो रे येशूले तइका निउति कति ठुला काम अर्याथ्यो त्यो जम्माइ कुरणी डेकापोलिसमि #5:20 डेकापोलिसमि डेकापोलिसको अर्थ दस सहर हुन। यो गालील समुद्र रे यर्दन नदिको पुर्व को इलाका थ्यो। जा यो घटना भयो यो ठाउ गेरेसे इलाका थ्यो, जो डेकापोलिस इलाकामी पड़न्छ। प्रचार अद्द पस्यो। येशूले ठुलो काम अर्या सुणिबर सब जाना छक्‍क पण्या।

याइरसकि मरेइ चेली रे बिरामी स्वानी

(मत्ती ९:१८-२६; लूका ८:४०-५६)

21आजी येशू नामि बसिबर गालील समुद्रको पारि गया। जब उन ताँ पुग्या तब एक ठुलो भिड आजी उनरा वाँ आयो। तइ बेला उन समुद्रका किनारमी थ्या। 22तब यहुदि सभाघरको सासक मध्ये याइरस नाउँ भया एक जाना आया रे येशूलाइ धेकिबर आदर अर्या धेकाउनाइलाइ उनरा अगाडी घोप्टो पर्यो। 23रे येशूलाइ भौत बिन्ति अर्यो, “मेरी कान्छी चेली मद्दाइ बटिनाछे, तमले मेरा घर आइबर उइमि आफना हात राखिदिनु पण्यो ताकि उ निकी होइबर बाचउ।” 24पइ येशू शिष्यासित गया रे एक भिड उनरा पछा लाग्यो रे वरिपरि खचाखच भयो।

25तइ भिडमि एक स्वानी थी जइलाइ बार बर्ष बठेइ रगत बग्द्दया रोग लाग्या थ्यो। 26रे भौत बैद्यको उपचार बठेइ भौत दु:ख पाएइथि रे आफसित भएका सब धन सम्पति खर्च अरसकेकी थी। रे उइको हालत झिक खराब होइरइथ्यो। 27-28जब यो स्वानिले येशूले अर्या कामका बारेमि सुणि रे उइले सोच्यो, “यदि मइले केवल उनरो लत्ता छोया भण्या म निकी होइजानेइ हु।” तब उइले भिडमि येशूका पछा बठेइ आइबर उनरा लत्ताको छेउ छोयो। 29रे उत्नजेइ उइको रगत पड्ड बन्द भयो रे आफ निको भया था पायो।

30येशूले आफ बठेइ निको अद्याया सक्ति निकल्या था पाया हुनाले भिडलाइ पछाडी तिर तकिबर सोध्यो, “कइले मेरा लत्ता छोयो?”

31उनरा शिष्याले उनलाइ भण्यो, “तमरा वलतिर-पलतिर भिड खचाखच धेक्दइलाछौ” पइलगइ भण्नाछौ “मलाइ कइले छोयो?”

32जइले येशूलाइ छोयो #5:32 येशूलाइ छोयो एक असुद्द मान्सका रुपमि तइ स्वानी ले येशूलाइ छोएकि थी रे आफ असुद्द भय लइ भिडमि गइबर यहुदि कानुनलाइ तोडेकि थी तइलाइ हेद्दाइ येशूले चारै तिर आँखा लायो। 33तर त्यो आइमाइले येशूको निको अद्याया सक्तिले आफ निको भयको था पाइ। रे डराइबर काम्दा-काम्दाइ येशूका वाँ आइ रे घोप्टो पडिबर उइले अर्या रे उइसित भया कुरणी भणि। 34तइ स्वानिलाइ येशूले भण्यो, “चेली, साहस अर, तेरा बिश्वासले तुलाइ निको बनाइराइछ। सान्ति सित जा, तेरो रोग निको होउ।”

35जब येशू तइ आइमाइसित कुरणी अद्दाथ्या यहुदि सभाघरको सासक याइरसका घर बठेइ मान्स आया रे भण्यो, “तमरि चेली त मरिगइन गुरुजीलाइ आब क्याकि दु:ख दिन्नाछौ?”

36येशूले तिनरि कुरणी सुणन्जेइ तइ यहुदि सभाघरको सासकलाइ भण्यो, “डर जन माणइ बिश्वास मात्र अर।”

37रे उनले पत्रुस, याकुब, रे याकुबका भाइ यूहन्ना रे याइरस बाहेक भिडका और कसइ मान्सनलाइ लगइ आफना पछा आउन दियइन। 38पइ उन यहुदि सभाघरको सासकका घर पुग्या ताँ येशूले मान्सनलाइ कला हालिबर रुन्नार्या धेक्यो। 39रे भित्तर पसिबर येशूले तिनलाइ भण्यो, “तमन क्याकि कला हालिबर रुन्छौ? यो केटि मरेइ आथिन तर सीरइछ।”

40तिनरि कुरणीमि खिसीकाटिबर मान्स हास्या तर उनले सबैलाइ बाइर जान्या आज्ञा दियो, केटिका इजा बा रे आफसित भया तीन जाना शिष्यालाइ लैजाइबर तइ केटि सिया वाँ गया। 41पइ येशूले केटीको हात समाइबर तइलाइ भण्यो, “तलिता कुमि” जइको अर्थ हो, “हे केटि म तुलाइ भण्नउ उठ।” 42उतन्जेइ त्यो केटि उठी रे हिट्ट पसि, त्यो केटी बार बर्षकि थी। जब इसो भयो तिन सब छक्‍क पण्या। 43तइ पछा येशूले उइ केटिका इजा रे बालाइ आज्ञा दियो कसइले यो कुरणी था जनपाउ, कि मरेइ केटि जिबित भएइ छ, रे येशूले उइ केटिका इजा रे बालाइ भण्यो, “यइ केटिलाइ केइ खाना दिय।”

Currently Selected:

मर्कुस 5: DTYNT

Highlight

Copy