Forhandlings 1
1
Dit 1. Kapitel.
1Dit jest Bok hå ik måket, min lew Theofile! van al dit, wat Jesus höm (sik) voarnōm, bid tö dön en tö liren.
2Tö üp di Dai, diär hi âpnommen wåd, eter dat hi di Aposteler (welk hi ütkwoart hed) dör di hellig Geist Befel (Order) iwen hed.
3Voar hokken (welk) hi höm (sik) na sin Liden lewendig wiset (fortonet) hed dör manning Kǟnteken; en let sik se mung jam vjärdig Dagen, en sprok me jam van Gottes Könningrik.
4En diär hi jam forsåmelt hed, befoal hi jam, dat ja ek van Jerusalem weggung skuld, mar tēw eter di Belöwing van di Vader, welk I hjert hå (said hi) van mi.
5For Johannes hēd me Weter döpet. Mar I skel me di hellig Geist döpet ud, ek lung eter dös Dagen.
6Mar disalwigen, welk töhopkjemmen wiär, fraget höm, en sprok: Herr! wedt dü om dös Tid dit Rik Israel aprogt?
7Mar hi sprok tö jam: Hat komt ju ek tö, Tid en Stünd tö weten, ön welk di Vader sin Magt stelt hēd.
8Mar I skel di Kraft van di hellig Geist fo, diär (welk) aur ju kom skel, en I skel min Tjügen wis ön Jerusalem, en ön hil Judäa en Samaria, en hen tö dit Bütterst van di Örd.
9En üs hi dit said hed, wåd hi aphewen, wilt ja dit såg, en en Wolk nōm höm voar jår Ogen weg.
10En üs ja höm eterlukket, hurdelling hi tö Hemmel foar, betǟnk, diär stönd bi jam tau Kârming ön wit Kloader.
11Welk uk said: I Manslid van Galiläa, wat stun I hjir en lukke âp tö Hemmel? Dös Jesus, welk van ju es apnommen tö Hemmel, skel weder kom, alliküs I hå höm henfåren sen.
12Diär kirt ja weder om tö Jerusalem, van di Bârig, welk nǟmt ud di Ölibârig, en es nai bi Jerusalem, en līdt en Sabbathsreis diärvan.
13En üs ja diär kam, ging ja âp ön di bowerst Sål, hur ja blēw, Petrus en Jakobus, Johannes en Andreas, Filippus en Thomas, Bartholomäus en Matthäus, Jakobus, die Sēn van Alfäus, en Simon Zelotes, di Brödher van Jakobus.
14Al dössen wiär stidigs bi arküder, en jens ön jar Sen me Bödigin en Fleen, samt di Wüffen, en Maria, Jesus sin Moder, en sin Brödhem.
15En ön di Dagen trat Petrus ap mung di Lirlings, en said (di hile Kär wiär omtrent (henbi) höndert en twundig Personen.)
16I Karming en Brödhem, di Skreft måst tö folling kom, üs-t tövoaren di hellig Geist said hēd dȫr Davids Müd van Judas, diär en Önförer wiär foar danen, welk Jesus grēp.
17For hi wiär tö üs rekent, en hed döt Forlining (Amt) fingen.
18Dös hēd di Eker foar di ünrogt Loan kopet#1.18 erworben, en hēd sik âphinget, en es midden entau borst/en/, en al sin Ingeweid es ütstort.
19En es bekänt uden al danen, welk ön Jerusalem une, sa dat disallew Eker ön jar Sprak nämt ud Håkeldama, dit es en Blödeker.
20For önt Salmbok stånt er skrewwen: Jar Uning mut wȫst ud, en diär skel Nemmen wīs, welk diärön unet, en sin Amt mai en Üder fo.
21Sa mut et nü jen van dös Manslid (Karming), welk bi üs wessen ha di hile Tid aur, wilt di Herr Jesus bi üs üt= en īngingen es.
22Van Johannes sin Döp of ön, tö üp di Dai, üp welk hi van üs apnommen es, en Tjüg van sin Apstunen me üs ud.
23En ja stelt tau, Josef, diär nämt ud Barsabas, me di Tönōm Just, en Matthias.
24En ja bödigt en sprok: Herr! dü Hartkindiger van allen, wise üs di, welk dü utkwoart hēst van di tau.
25Dat jen van jam dös Tīnst en Apostelforlining fo mai, diär Judas van ofweken es, dat hi henging ön sin ein Ort.
26En ja wârpt (smet) dit Lot aur jam; en dit Lot fäl üp Matthias, en hi wåd tö di elf Aposteler rekent.
Currently Selected:
Forhandlings 1: NFNT
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Translated by Peter Michael Clemens (1804-1870)
Forhandlings 1
1
Dit 1. Kapitel.
1Dit jest Bok hå ik måket, min lew Theofile! van al dit, wat Jesus höm (sik) voarnōm, bid tö dön en tö liren.
2Tö üp di Dai, diär hi âpnommen wåd, eter dat hi di Aposteler (welk hi ütkwoart hed) dör di hellig Geist Befel (Order) iwen hed.
3Voar hokken (welk) hi höm (sik) na sin Liden lewendig wiset (fortonet) hed dör manning Kǟnteken; en let sik se mung jam vjärdig Dagen, en sprok me jam van Gottes Könningrik.
4En diär hi jam forsåmelt hed, befoal hi jam, dat ja ek van Jerusalem weggung skuld, mar tēw eter di Belöwing van di Vader, welk I hjert hå (said hi) van mi.
5For Johannes hēd me Weter döpet. Mar I skel me di hellig Geist döpet ud, ek lung eter dös Dagen.
6Mar disalwigen, welk töhopkjemmen wiär, fraget höm, en sprok: Herr! wedt dü om dös Tid dit Rik Israel aprogt?
7Mar hi sprok tö jam: Hat komt ju ek tö, Tid en Stünd tö weten, ön welk di Vader sin Magt stelt hēd.
8Mar I skel di Kraft van di hellig Geist fo, diär (welk) aur ju kom skel, en I skel min Tjügen wis ön Jerusalem, en ön hil Judäa en Samaria, en hen tö dit Bütterst van di Örd.
9En üs hi dit said hed, wåd hi aphewen, wilt ja dit såg, en en Wolk nōm höm voar jår Ogen weg.
10En üs ja höm eterlukket, hurdelling hi tö Hemmel foar, betǟnk, diär stönd bi jam tau Kârming ön wit Kloader.
11Welk uk said: I Manslid van Galiläa, wat stun I hjir en lukke âp tö Hemmel? Dös Jesus, welk van ju es apnommen tö Hemmel, skel weder kom, alliküs I hå höm henfåren sen.
12Diär kirt ja weder om tö Jerusalem, van di Bârig, welk nǟmt ud di Ölibârig, en es nai bi Jerusalem, en līdt en Sabbathsreis diärvan.
13En üs ja diär kam, ging ja âp ön di bowerst Sål, hur ja blēw, Petrus en Jakobus, Johannes en Andreas, Filippus en Thomas, Bartholomäus en Matthäus, Jakobus, die Sēn van Alfäus, en Simon Zelotes, di Brödher van Jakobus.
14Al dössen wiär stidigs bi arküder, en jens ön jar Sen me Bödigin en Fleen, samt di Wüffen, en Maria, Jesus sin Moder, en sin Brödhem.
15En ön di Dagen trat Petrus ap mung di Lirlings, en said (di hile Kär wiär omtrent (henbi) höndert en twundig Personen.)
16I Karming en Brödhem, di Skreft måst tö folling kom, üs-t tövoaren di hellig Geist said hēd dȫr Davids Müd van Judas, diär en Önförer wiär foar danen, welk Jesus grēp.
17For hi wiär tö üs rekent, en hed döt Forlining (Amt) fingen.
18Dös hēd di Eker foar di ünrogt Loan kopet#1.18 erworben, en hēd sik âphinget, en es midden entau borst/en/, en al sin Ingeweid es ütstort.
19En es bekänt uden al danen, welk ön Jerusalem une, sa dat disallew Eker ön jar Sprak nämt ud Håkeldama, dit es en Blödeker.
20For önt Salmbok stånt er skrewwen: Jar Uning mut wȫst ud, en diär skel Nemmen wīs, welk diärön unet, en sin Amt mai en Üder fo.
21Sa mut et nü jen van dös Manslid (Karming), welk bi üs wessen ha di hile Tid aur, wilt di Herr Jesus bi üs üt= en īngingen es.
22Van Johannes sin Döp of ön, tö üp di Dai, üp welk hi van üs apnommen es, en Tjüg van sin Apstunen me üs ud.
23En ja stelt tau, Josef, diär nämt ud Barsabas, me di Tönōm Just, en Matthias.
24En ja bödigt en sprok: Herr! dü Hartkindiger van allen, wise üs di, welk dü utkwoart hēst van di tau.
25Dat jen van jam dös Tīnst en Apostelforlining fo mai, diär Judas van ofweken es, dat hi henging ön sin ein Ort.
26En ja wârpt (smet) dit Lot aur jam; en dit Lot fäl üp Matthias, en hi wåd tö di elf Aposteler rekent.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Translated by Peter Michael Clemens (1804-1870)